Θερινό ταξίδι στο Blacksburg

Την προηγούμενη Παρασκευή ανέβηκα στο Blacksburg με σκοπό να τελειώνω με τις δουλειές που είχαν συσσωρευθεί. Την κοπανάω από την δουλεία, παίρνω το αυτοκίνητο και όταν σταμάτησα να βάλω καύσιμα μου ήρθε μύνημα από το φίλο μου που με φιλοξενούσε ότι ο Τσίπρα προκύρηξε δημοψήφισμα. Οπως ανέφερα και στην προηγούμενη ανάρτηση, έπαθα σοκ. Τέλος πάντων, φτάνω στην πολή και για πρώτη φορά πέρασα τόσο χρόνο μιλόντας με τους φίλους μου για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Ο Κύπριος συνάδελφος πίστευε ότι το δημοψήφισμα δεν θα γίνει διότι τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά και θα ακολουθούσαν τα άσχημα που είχε η Κύπρος. Ο Βολιώτης φίλος δεν ήταν τόσο βέβαιος, αν μη τι άλλο είναι και μηχανικός, όχι οικονομολόγος όπως ο Κύπριος. Εν τέλει εκείνο το βράδυ βγήκαμε στο Blacksburg με τα συνήθη αποτελέσματα (=0). Την επομένη σηκώθηκα, έφαγα, περπάτησα (γενικά όμως σε αυτό το ταξίδι περπάτησα λιγότερο από όλες τις άλλες φορές διότι συζητούσα με τους φίλους μου πολύ), ξαναέφαγα -και με πείραζαν οι οικοδεσπότες μου για την συχνότητα που τρώω) και πιάσαμε και συζήτηση πάλι. Ο Κύπριος με προσκάλεσε στην μαρτυρική μεγαλόνησο, ο χρόνος που θα κάνουμε διακοπές συμπίπτει αλλά ενδιάμεσα αυτό το οποίο με απασχολεί είναι οι πολιτικές εξελίξεις Ελλάδα. Αν έχει στην Ελλάδα εκλογές, θα κάτσω να ψηφίσω. Σε κάθε περίπτωση τον προσκάλεσα και εγώ να έρθει να με επισκευθεί στο Raleigh και είπε ότι το σκοπεύει την 4η Ιουλίου. Έχει τάξη και δεν μπορεί να φύγει πριν η τάξη τελειώσει αύριο. Το βράδυ βγήκαμε όλοι στο Roanoke όπου περάσαμε καλά. Την επομένη έβγαλα τον Βολιώτη φίλο και την φίλη του στο Sal's, διότι δεν είχα καταφέρει να τους βγάλω στο Angus Barn εδώ στο Raleigh. Τον Κύπριο, αν κάτσει αρκετά θα τον βγάλω. Το να κεράσω 3 άτομα στο συγκεκριμένο εστιατόρειο μου κόστισε όσο τα μη ξενοδοχειακά έξοδα 3 ημερών στο Myrtle Beach, αλλά το αξίζανε. Μετά με προσκάλεσε ο Τεξανός φίλος μου στο σπίτι του όπου έκανε barbecue. Μίλησα με αυτόν και με Ινδό συνάδελφο εώς ότου εν τέλει αργά το βράδυ γύρισα σπίτι, όπου έπιασα κουβέντα με τους φίλους μου.

Η επομένη θεωρητικά θα ήταν η πιο σημαντική και γεμάτη ημέρα, αλλά εν τέλει δεν ήταν πρώτα πήγα να βρω το καθηγητή μου αλλά δεν ήταν εκεί. Όπως μου είπε σήμερα, η σύζυγός του του τηλεφώνησε να την πάει στο νοσοκομείο. Μετά πήγα στο DMV όπου πήγα και έβγαλα αντίγραφο του τίτλου ιδιοκτησίας το οχήματός μου, ώστε να αλλάξω πινακίδες. Δεν πήγα όμως στον νομό για την μείωση του φόρου ιδιοκτησίας του οχήματός μου, και έτσι θα χρειαστώ να πάω μελλοντικά. Η ημέρα είχε πολύ αργήσει και έτσι γύρισα Raleigh, αν και δεν πέρασα από το γραφείο. Όλα καλά θα έλεγα, και ας έγιναν λιγότερο απ'ότι θα ήθελα.