Ταξιδεύοντας

Το ταξίδι μου ξεκίνησε. Πρώτο μου βήμα ήταν να πάω Washington απ'όπου το πρωϊ πετάω. Οδήγησα 4 ώρες, συν διάλειμμα για να φάω στην πορεία. Το να ετοιμάσω τα πράγματα πήρε ώρα αλλά τουλάχιστον είχα κάνει την προεργασία. Ο δρόμος ήταν αρκετά άδειος αλλά είχε σε 4 σημεία έργα. Το ταξίδι εν τέλει ήταν και εξαιρετική ευκαιρεία για να πλύνω και ρούχα που είχα καιρό να πλύνω, αύριο θα ταξιδεύω με εντελώς καθαρά ρούχα. Αυτό που μου έχει μείνει είναι και το πιο δύσκολο, να περάσω μία μέρα σε ένα αεροπλάνο και στο τέρμιναλ της Μόσχας εώς ότου φτάσω στο Ελευθέριος Βενιζέλος. Έχω πάρει μαζί μου αρκετή αναγνωστική ύλη, αν και το δύσκολο θα είναι με την αλλαγή ώρας: Στη Μόσχα θα θέλω να κοιμηθώ ενώ είναι ήδη τοπικά ημέρα. Η προσμονή είναι αυτή που με κρατάει σε εγρήγορση, ανεξάρτητα από το πόσο κουρασμένος είμαι, έχω αρκετή δυσκολία να κοιμηθώ. Ίσως με βοηθήσει να κοιμηθώ στο πρώτο αεροπλάνο.

Ετοιμάζοντας βαλίτσες

Έφτασε ο καιρός! Σε 3 ημέρες πετάω Ελλάδα. Σε 7 ημέρες πετάω Κύπρο. Έτσι λοιπόν ξεκίνησα να φτιάξω το σπίτι και την βαλίτσα. Σήμερα ουσιαστικά άδειασα το ψυγείο. Έκανα το τελευταίο μπάνιο στην πισίνα (τουλάχιστον πριν φύγω) και άρχισα να μαζεύω τα χαρτιά και να πετάω τα σκουπίδια. Έβγαλα την βαλίτσα και άρχισα και αυτήν να γεμίζω, αν και δεν πρόκειται να είναι πολύ γεμάτη, έχω αυστηρές οδηγίες από τους γονείς. Αύριο έπονται τα τελευταία ψώνια, την Τετάρτη οδηγώ Washington και την Πέμπτη πετάω. Η δουλειά έχει τελειώσει προς το παρόν τουλάχιστον (αν και ανεβάζω ακόμα δεδομένα) και δεν ξέρω με τι θα απασχοληθώ όταν γυρίσω στην δουλειά. Τουλάχιστον το καλό είναι ότι θα πάρω όλα τα περιοδικά που πήρα από τα συνέδρια και μου ήρθαν ταχυδρομικώς και θα τα διαβάσω, αν μη τι άλλο κάτι πρέπει να κάνω 12 ώρες στην Μόσχα χωρίς βίζα. Γυρνώντας το ερώτημα φυσικά είναι πόσο θα μου πάρει να καθαρίσω με τις δουλειές που θα έχουν δημιουργηθεί όσο λείπω. Πάντως είμαι αισιόδοξος για το ταξίδι, έστω και αν είμαι αγχωμένος. Καιρός να γυρίσω σπίτι να αποκτήσω επιτόπια γνώση του τι γίνεται Ελλάδα.

Ψαχνοντας για δώρα για τους φίλους

Σε 5 ημέρες πετάω Ελλάδα για να δω την κατάσταση στην χώρα και για τις διακοπές μου. Καθότι έχω να δω και τους φίλους μου καιρό, θα φέρω και μερικά δώρα. Η βασική αρχή είναι τα δώρα να μπορούν να μεταφερθούν στην βαλίτσα μου. Κατ'αρχήν δεν μπορώ να μεταφέρω κάτι το υγρό και ογκώδες, ούτε όγκο ούτε βάρος έχω. Ούτε έχει νόημα να φέρω κάτι που εύκολα βρίσκουν. Στον Κύπριο φίλο θα του αγοράσω κάτι από τον Πειραιά (ξέρω ήδη τι), όχι από την χώρα όπου ζει 11 μήνες τον χρόνο. Θεωρητικά μπορώ να κουβαλήσω ρούχα, πρακτικά δεν ξέρω τι νούμερο φοράνε. Μπορώ να δώσω δώρο κάποιο βιβλίο, αλλά δεν ξέρω το είδος που τους αρέσει χώρια που τα βιβλία είναι δυστυχώς βαριά. Με αυτές τις αρχές πήγα στα καταστήματα να ψάξω για κάτι. Τριγύρισα τα μαγαζιά και είδα μερικές ενδιαφέρουσες επιλογές. Επόμενη φάση είναι να πάω να κάνω τα ψώνια, κάτι πιθανόν να γίνει σήμερα ή αύριο. Ευτυψώς δεν πρόκειται να γεμίσω την βαλίτσα μου με ρούχα οπότε έχω αρκετές επιλογές

Προς διακοπές σε μία χώρα που ελπίζω να στέκεται

Φέτος διακοπές θα πάω σε δύο χώρες, την Ελλάδα και την Κύπρο. Για Ελλάδα πετάω την άλλη εβδομάδα και όσο είμαι εκεί θα πεταχτώ και στο νησί της Αφροδίτης, το οποίο έχω να επισκευθώ σχεδόν δεκαετία πλέον. Οι Κύπριοι έχουν επανειλημμένα δείξει φοβερές ικανότητες να ανακάμπτουν από τις αναποδιές που τους φέρνει η ιστορία (και όχι μόνο). Στην Ελλάδα όμως η φιλαρχία και ο αμοραλισμός ορισμένων απλά μας οδηγεί ξανά στο ίδιο μίσος και τα ίδια λάθη. Η ελληνική κοινωνία είναι ικανή για απίστευτες επιδόσεις στην αδελφοσύνη και γενικά την κοινωτική συμπεριφορά αλλά και για φοβερές ατομιστίες, όπου ο καθένας να προσπαθεί να οικειοποιηθεί τα οφέλη της κοινής προσπάθειας και να φορτώσει στους άλλους τους κόπους. Η ανάπτυξη στην Μεταπολίτευση έγινε όχι τόσο μέσω της παραγωγικής διαδικασίας (αν και είχαμε πολλές επενδύσεις στον τουρισμό) αλλά περισσότερο μέσω της ιδιοποίησης τμήματος του κρατικού ταμείου προς το όφελος κάποιας ομάδας. Δρόμους προς το βυσματωμένο χωριό, αλλά και επίδομα προς την πολιτικά ισχυρή ομάδα που εν τέλει έγινε σπίτια και αυτοκίνητα. Υπάρχουν αρκετές ιστορίες για τα φαντάσματα της Μεταπολίτευσης, κτίρια κουφάρια που χρυσοπληρώθηκαν για να στεγάσουν κάποια παραγωγική διαδικασία (εργοστάσια φαρμάκων, δημοπρατήρια φρούτων) και εν τέλει έμειναν στα μπετά χωρίς ποτέ να χρησιμοποιηθούν για τον σκοπό που κατασκευάστηκαν από το υστέρημα του ελληνικού λαού. Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η άνοδος των κατεξοχήν οφελημένων της Μεταπολίτευσης, μίας κρατικοδίατης αριστεράς του φραπέ και του τσιγάρου η οποία υποσχέθηκε στους κατεξοχήν συντετριμμένους της κρίσης ότι ξανά θα μοιράζουν κρατικά λεφτά με ούρα σε αυτούς, όπως διάφοροι πάστορες του Ευαγγελίου της Ευημερίας υπόσχονται στην τηλεόραση πως αν δωρίσουν χρήμα στην ομολογία τους ο Θεός θα τους τα γυρίσει εδώ και τώρα. Αν δώσεις λεφτά στον πάστορα να πάρει Gulfstream θα γίνεις και εσύ τόσο πλούσιος ώστε να πάρεις Gulfstream. Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο μας χτύπησε κατακούτελα η πραγματικότητα, οι λαϊκές διαδικασίες έχουν αποτέλεσμα στο εσωτερικό αλλά όταν λειτουργείς με ξένο χρήμα σε τελική ανάλυση κάνεις ότι σου πει ο ιδιοκτήτης του κεφαλαίου. Οι Σαμαροβενιζέλοι που τόσο τους έβρισαν δεν έκανα ότι έκαναν από σαδισμό για να τιμωρήσουν τον Ελληνικό λαό αλλά διότι μόνο αυτό τους σήκωνε, η καλύτερη διαπραγμάτευση απεδείχθει χιμαίρα.

Ετοιμαζόμενος λοιπόν να φύγω έχω αρχίσει και κλείνω τις δουλειές μου. Ενθουσιάστηκα με τους Νέους Ορίζοντες, ιδίως όταν κατέβηκα στο Μουσείο στο κέντρο για να συμμετέχω στην τοπική εκδήλωση. Πήγα και άλλαξα πινακίδες από Virginia σε Βόρεια Καρολίνα. Έβγαλα το εισιτήριο για την Κύπρο. Γενικότερα κανόνισα διάφορες εκκρεμότητες. Νιώθω πλέον έτοιμος να φύγω, δεν ξέρω όμως σε τι θα φτάσω.

Νέοι Ορίζοντες στον Πλούτωνα, ας το εορτάσουμε

Περνάμε ιστορικές ημέρες. Όπως το 1989 χαμένοι στην δίνη του σκανδάλου Κοσκωτά οι περισσότεροι έχασαν την ιστορική προσέγγιση του Voyager 2 στον Ποσειδώνα, έτσι φαίνεται ότι χαμένοι στην δίνη του Grexit χάνουμε την προσέγγιση της αποστολής Νέοι Ορίζοντες στον Πλούτωνα. Καθότι όπου πετάξεις πέτρα θα πέσεις σε Έλληνα, οι δύο αυτές αποστολές δένονται από ένα Χιώτη επιστήμοωνα, τον Σταμάτιο Κριμιτζή. Στα Voyager ήταν και είναι υπεύθυνος για την συσκευή που μετράει το ηλιακό πλάσμα. Στους Νέους Ορίζοντες η επαφή του είναι πιο έμεση, αλλά είναι ο επίτιμος (και νωρίτερα ο κανονικός) διευθυντής του εργαστηρίου Applied Physics Lab του Johns Hopkins University το οποίο έλεγχει την συγκεκριμένη αποστολή. Δεν θα προσπαθήσω να μαντέψω τι θα έρθει από την συγκεκριμένη αποστολή, τα επόμενα δύο χρόνια θα κατεβαίνουν τα δεδομένα στην Γη. Θα τονίσω μόνο το πόσο μοναδική είναι η συγκεκριμμένη αποστολή καθότι παρόμοια δεν σχεδιάζεται σύντομα και το πως δίνει ένα πολύ θετικό μύνημα για όλη την ανθρωπότητα, το μύνημα της συνεχιζόμενης εξερεύνησης. Ας το γιορτάσουμε για μια μέρα, ας χαρούμε επιτέλους, και ας αφήσουμε τις μικρότητες για μεθαύριο.

Ο πύραυλος για τον Άρη

Σήμερα θα αφήσω κατά μέρους την οικονομική συζήτηση για την Ελλάδα, ως προς τον οποία έλαβα κρίτική ότι είναι υπερβολικά απλοϊκή και θα ανεβάσω επιτέλους την ανάρτηση που ήθελα να ανεβάσω εδώ και ένα μήνα. Τουλάχιστον δεν πρόκειται να λάβω παρόμοια κριτική για αυτή την ανάρτηση καθότι δεν έχω (απ'όσο γνωρίζω) κανένα αεροναυπηγό για αναγνώστη.

Όποιος κυκλοφορεί στα σχετικά μέρη στο ίντερνετ έχει πέσει στην συζήτηση SLS εναντίον SpaceX. Για όσους δεν εχουν πέσει σε αυτή την συζήτηση Space Launch System είναι ένας πύραυλος που ετοιμάζει η NASA με εργολάβους τους κλασσικούς αμυντικούς κολοσσούς της Αμερικής ενώ η SpaceX είναι μία σχετικά καινούργια εταιρεία διαστημικής τεχνολογίας που ίδρυσε ο Elon Musk με σκοπό να αποικήσει τον Αρη. Η διαφορά με άλλες παλαιότερες ιδιωτικές εταιρείες με παρόμοιο στόχο είναι ότι ο Elon Musk είναι δισεκατομμυριούχος και ότι έχει ήδη έναν εξαιρετικά επιτυχημένο πύραυλο, τον Falcon 9. Η όλη συζήτηση στο ίντερνετ είναι ότι το να ξοδεύεται το δημόσιο χρήμα για έναν πανάκριβο πύραυλο που δεν πάει πουθενά μόνο για πολιτικούς λόγους είναι σπατάλη (η αλήθεια είναι ότι όντως οι προδιαγραφές του SLS καθορίστηκαν από την Γερουσία όταν ο Ομπάμα ακύρωσε τον προκάτοχό του, Αρη 5) ενώ το αντεπιχείρημα είναι ότι σε τελική ανάλυση δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεψουμε ότι όντως η SpaceX είναι πιο ικανή από τους κλασσικούς εργολάβους του Αμερικανικού δημοσίου. Πέραν τούτου αν και σπανίως αναφέρεται και η Ρωσία έχει σε ανάπτυξη πύραυλο παρόμοιας κλάσης, τον Angara-5V όπου V θα πεί υδρογόνο στα ρωσικά.

Η αλήθεια είναι ότι ούτε ο Falcon Heavy ούτε ο SLS από μόνος του δεν μπορεί να στείλει επανδρωμένο φορτιο στον Αρη, θα χρειαστούν αρκετές εκτοξεύσεις για να συναρμολογηθεί το διαστημόπλοιο. Το 2010 που ξεκίνησε το πρόγραμα του SLS η SpaceX ήταν μία εταιρεία με πολλή ελπίδα αλλά λίγα κατορθώματα. Εάν κανείς ψάξει θα βρει πολλές αντίστοιχες εταιρείες που έχουν αποτύχει, με πιο γνωστή την Kistler Aerospace, της οποίας την πνευματική ιδιοκτησία εν τέλει αγόρασε η SpaceX. O Ομπάμα όντως θα προτιμούσε να αγοράσει υπηρεσίες εκτόξευσης από τον ιδιωτικό τομέα αλλά το Κογκρέσσο τον σταμάτησε. Η λογική ήταν όντως να προστατεύσει την βιομηχανική βάση στις εκλογικές περιφέρειές τους αλλά και το γεγονός ότι όντως δεν υπήρχε τότε παράδειγμα επιτυχημένου ιδιωτικού διστημικού προγράμματος. Σήμερα όμως η λογική συνεχίζει να ισχύει; Πριν την αποτυχημένη εκτόξευση της SpaceX την προηγούμενη εβδομάδα η απάντηση ήταν ανοιχτή. Πλέον, όχι και τόσο. Το σύνηθες επιχείρημα ήταν ότι μέχρι την πρώτη εκτόξευση του SLS το 2018 η SpaceX θα έχει έτοιμο το πολύ φτηνότερο Falcon Heavy, με ικανότητα εκτόξευσης στο 70% του SLS με αρκετές πτήσεις ήδη και πιθανόν και με αποδεδειγμένη ικανότητα επαναχρησιμοποίησης. Στην πράξη όμως και πριν την αποτυχία του Falcon 9 φαίνονταν ότι θα γίνονταν η πρώτη εκτόξευση του Falcon Heavy του χρόνου. Ένα άλλο επιχείρημα ήταν ότι το Falcon Heavy στην τελική του έκδοση έχει ικανότητα εκτόξευσης μόλις όσο το SLS στην αρχική έκδοση, η οποία δεν πρόκειται να είναι και η τελική του. Για τον σκοπό αυτό η SpaceX έχει σε ανάπτυξη έναν υπερπύραυλο, τον επονομαζόμενο BFR για Big Fucking Rocket αλλά και έναν ακόμα ισχυρότερο ως σχέδιο τον Mars Colonial Transporter. Για τον σκοπό αυτό ετοιμάζει έναν νέο πυραυλοκινητήρα μεθανίου ονόματι Raptor. Αυτά τα σχέδια σίγουρα είναι πιο πίσω από το SLS.

Ένα άλλο σημείο κριτικής του SLS είναι ότι δεν είναι επαναχρησιμοποιούμενος, ενώ οι πύραυλοι της SpaceX έχουν τέτοιο σχεδιασμό. Στην πράξη η δυνατότηα, πόσο μάλλον η οικονομικότητα της επαναχρησιμοποίησης πυραύλων μένει να αποδειχθεί. Το διαστημικό λεωφορείο απέτυχε ως προς αυτό, η τεχνολογία της δεκαετίας του 1970-80 δεν έκανε οικονομική την επαναχρησιμοποίηση επανδρωμένου διαστημοπλοίου. Η SpaceX προσπαθεί να επαναχρησιμοποιήσει ένα μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο, ξεκινόντας με την προσγείωσή του πρώτου σταδίου σε μία μαούνα στο μέσον της θάλασσας, κάτι που σχεδόν κατάφερε.

Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι για να πετύχει η SpaceX και να κάνει την κρατική επένδυση στο SLS να μοιάζει με σπατάλη, πρέπει να καταφέρει αρκετά τεχνολογικά άλματα. Αν και ο Falcon 9 είναι εξαιρετικά επιτυχημένος μέχρι το να καταφέρει χρειάζεται χρόνο και ικανότητες που δεν έχει ακόμα καταφέρει να επιδείξει. Ας δούμε τι μπορεί να καταφέρει. Το να βάζεις όλα τα αυγά στο ίδιο καλάθι (βλέπε διαστημικό λεωφορείο) είναι κάτι που πλήρωσε πανάκριβα η Αμερική στο παρελθόν.

Τελικη αναμέτρηση

Όταν υπερασπίστηκα το διδακτορικό μου, το σώμα μου από πλευράς βάρους είχε φτάσει σε ένα διόλου ικανοποιητικό επίπεδο. Είχα γίνει αρκετά πλαδαρός και έπρεπε να χάσω βάρος και να γυμναστώ. Εν τέλει εν συνεχεία έπιασα το γυμναστήριο, και ναι μεν σε κάποιες φάσεις (ιδίως πέρυσι περί την μετακόμιση) είχα μία κάποια οπισθοδρόμιση αλλά εν τέλει είμαι πλεόν σε μία από τις πιο λεπτές φάσεις μου εδώ και χρόνια. Ωστόσο δεν μου αρέσει που έχω ουσιαστικά εγκαταλείψει αρκετά φαγητά που μου άρεσαν (π.χ. χάμπουργκερ, πίτσα), πλεόν έχω ελάχιστη διάθεση να συνεχίσω να κολυμπάω και το κάνω προσβλέποντας στο ταξίδι στην Ελλάδα (άλλες χ φορές έχουν μείνει μόνο) ενω και πάλι δεν έχω καταφέρει να έχω επίπεδη κοιλιά, απλά πιο επίπεδη απ'ότι νωρίτερα. Κάπως έτσι σε τελική ανάλυση πάει και το πρόγραμμα προσαρμογής της Ελλάδα, το επονομαζόμενο και μνημόνιο. Έχουμε κάνει πολύ δουλειά μεν, αλλά υπάρχουν άλλες χώρες σε καλύτερη κατάσταση που μπροστά τους ωχριούμε συν ο κόσμος έχει βαρεθεί την γυμναστική/λιτότητα και θέλει να γυρίσει σε πιο ανέμελες εποχές, Επίσης δεν του αρέσει που πρέπει να εγκαταλείψει ορισμένες συνήθειες επ'άπειρον.

Η ψήφος του ΟΧΙ εξαγρίωσε τους εταίρους. Πλέον μας έβαλαν προθεσμία, είτε θα έχουμε συμφωνία την Κυριακή, είτε μας πετάνε από το ευρώ. Ξυπνησα το πρωί με τα κοινωνικά δίκτυα μου να βουίζουν με σχόλια των ανήσυχων για την κατάσταση της χώρας και λιγότερο με αυτά αυτών των οποίων είχαν τσαντιστεί με τους ευρωπαίους. Ηθελα να σχολιάσω εκτενέστερα αλλά συγκρατήθηκα με αυτό μου έριξε την ψυχολογική διάθεση εως ότου συνειδητοποίησα, δεν είναι το ότι ανέβασα λίγες αναρτήσεις που με στενοχώρησε, ήταν η κατάσταση της Ελλάδας που με στενοχώρησε. Το απόγευμα είδα ότι το κίνημα του ΟΧΙ έχει μετατραπεί σε "έξω από το ευρω", με αποτέλεσμα να έχει πολυ λιγότερους που λένε ότι θα πάνε. Δεν έχει νοήμα να κάνω εκτίμιση για κάτι που όταν ξυπνήσω θα έχει διαψευσθεί αλλά η αίσθηση είναι πως αν το πακέτο Χαρδούβελη ήταν 1 δις και το πακέτο που απορρίψαμε 8 δις, λογικά αυτό που ακολουθεί θα είναι χειρότερο (10 δις;). Πλέον οι Ευρωπαίοι μας έθεσαν το θέμα καθαρά: Μέσα ή έξω; Επίσης απόφαση εώς την Κυριακή. Ελπίζω να φτάσω στην χώρα του ευρώ και όχι της δραχμής για διακοπές.

Στον αέρα

Ενώ σήμερα πήγαινα για το μεσημεριανό μου έλαβα SMS από τον Κύπριο φίλο (ο οποίος παρεπιπτόντως δεν είναι οικονομολόγος αλλά μαθηματικός-στατιστικολόγος που ασχολείται με οικονομία) ότι είμαι υπερβολικά ενεργός στα κοινωνικά δίκτυα. Σε εκείνη την φάση ήμουν αρκετά ανεβασμένος διότι είχα μόλις παραδώσει στον συνάδελφο στην δουλειά ημιλειτουργικό κώδικα προς βελτίωση (ακόμα πλήρως λειτουργικό κώδικα από το μηδέν στο περιβάλλον της εφαρμογής δεν είμαι ικανός να κάνω) και επίσης είχα προχωρήσει αρκετά στο να βγάλω αλγόριθμο για εξαγωγή δεδομένων απο φωτογραφία επίσης στην δουλειά με αποτέλεσμα να προβληματιστώ. Πέραν τούτου το προηγούμενο βράδυ ήμουν στην τηλεόραση και μίλησα για την ελληνική κρίση και πως επιρρεάζει το ταξίδι μου σπίτι. Ο συγκεκριμένος φίλος πάντα για το καλό μου κοίταζε, οπότε παίρνω τα λεγόμενα πολύ σοβαρά. Εώς τώρα ήταν το τέταρτο άτομο που έχει σχολιάσει τον ρυθμό με τον οποία μοιράζομαι ειδήσεις στα κοινωνικά δίκτυα. Πρώτη ήταν η αδερφή μου η οποία μου είχε πει ότι στις εκλογές τον Φεβρουάριο παραείχα μοιραστεί τις σκέψεις μου. Δεύτερος ήταν ο ευεργέτης ο οποίος μου είχε πει ότι καλά έκανα και μοιραζόμουν αυτά που μοιραζόμουν, να συνεχίσω έτσι αλλά ότι όφειλα να τα μοιράζομαι στους φίλους και όχι σε όλους και επίσης ότι ήθελε να μοιράζομαι πιο πολλά για τον Γούναρη. Τρίτος ήταν ένας αριστερός φίλος μου, τον οποίο παρά τις βαθυτατες ιδεολογικές διαφωνίες τον εκτιμώ ιδιαίτερα διότι έχει συγκροτημένη σκέψη και δεν έχει υστεροβουλία ο οποίος μου είπε ότι από την στιγμή που δεν είμαι Ελλάδα ας μην μοιράζομαι σενάρια τρόμου των μνημονιακών (όχι αυτή την διατύπωση αλλά έτσι κατάλαβα). Τέταρτος ο φίλος από την μαρτυρική μεγαλόνησο. Η ουσία είναι το ποιος είναι ο σωστός τρόπος να χρησιμοποιείς τα κοινωνικά δίκτυα για να μοιραστείς τις σκέψεις σου χωρίς παρενέργειες, το οποίο σηκώνει ολόκληρες διατριβές.

Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει να ξυπνάω το πρωϊ και να έχω στο feed μου 50 πράγματα που μοιράστηκαν οι φίλοι μου. Η συμφοιτήτριά μου η Λεμονιά, το μόνο άτομο στην Γεωργική Υδραυλική στο έτος μου με μεγαλύτερο βαθμο πτυχίου από εμένα, μοιράζεται 10 άρθρα την ημέρα και κάθε πρωί προσβλέπω στο τι έχει μοιραστεί, ιδίως όταν είναι πολιτικό-οικονομικό και όχι lifestyle. Όταν μοιράζομαι περισσότερα άρθρα έχω μεγαλύτερο απόλυτο αριθμό εγκρίσεων (like) αν και μικρότερο αριθμό ανά άρθρο. Από την άλλη όταν ένας Ταιβανέζος συμφοιτητής μοιράζονταν νωρίτερα συνεχώς αναρτήσεις στα (παραδοσιακά) Κινέζικα είχα ολίγον ενοχληθεί διότι δεν μπορούσα να κατανοήσω τι έλεγε και ήμουν τις άποψης ότι απλά γέμιζε το feed μου. Επίσης όταν μία άγνωστη έκανε αίτηση φιλίας και την δέχτηκα, επι τόπου γέμισε το feed με αναρτήσεις της και σε 30 λεπτα την είχα κάνει unfriend, σε τελική ανάλυση δεν την ήξερα την κοπέλα (αν και εμφανίστηκε στο OkCupid αργότερα). Πάντως τον Ταιβανέζο φίλο δεν τον έκοψα, τα μυνήματά μου εμφανίζονταν όλο και αραιότερα, πιθανότατα διότι δεν αντιδρούσα σε αυτά. Αν μη τι άλλο σίγουρα όταν μοιράζομαι πολλές ειδήσεις και σκέψεις δεν εμφανίζονται όλες στο feed, όπως ανακάλυψα όταν μία φίλη της αδερφής μου εν τέλει είδα που μοιράστηκα μια είδηση που διαψεύστηκε αλλά όχι την διάψευσή της που επίσης μοιράστηκα λίγες ώρες αργότερα.

Για να είμαι ειλικρινής ο βασικός λόγος που μοιράστηκα τις ειδήσεις και σκέψεις μου σε τέτοιο βαθμό είναι ότι με έχει τσαντίσει η αριστερή προπαγάνδα στο ελληνικό διαδίκτυο αλλά και η αίσθηση της αδυναμίας μου να συμμετέχω ενεργά με άλλο τρόπο λόγω της απόστασης. Έχω δει πολλή μαύρη προπαγάνδα και τα έχω πάρει στο κρανίο. Καθότι όμως δεν θέλω να τα πάρουν και οι φίλοι μου στο κρανίο, καλύτερα είναι να μειώσω τον αριθμό των ειδήσεων και σκέψεων που μοιράζομαι. Αν μη τι άλλο πέρασε και αυτή η κάλπη. Σε μιά εβδομάδα φτάνει το New Horizons στον Πλούτωνα, σε άλλη μία πηγαίνω Ελλάδα, ελπίζω να δω νωρίτερα και κανένα φίλο εδώ οπότε ας κάνω κράττει. Σε τελική ανάλυση φαίνεται ότι αυτή η Κυριακή είναι η ημέρα της κρίσης, ας οι φίλοι μου με κάνουν unfriend νωρίτερα, πως θα μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί τους; Ουκ εν τω πολλώ το ευ αλλά εν το ευ το πολυ

4η Ιουλίου

Η εβδομάδα που γύρισα ήταν πιο κρύα ως προς την θερμοκρασία από την προηγούμενη. Πάντως προσπάθησα να πηγαίνω στην πισίνα, της οποίας το νερό ήταν λίγο πιο κρύο (ευτυχώς). Πήγα στην δουλειά όπου αυτό που είχα να κάνω ήταν να γράφω εγχειρίδιο χρήσης της εφαρμογής και βοήθησα και στην εκκλησία να γίνει ο μουσακάς. Έφτασε η Παρασκευή, την οποία μας την έδωσαν αργία, και είπα να τελειώνω με τις δουλειές μου. Είπε να συννενοηθώ και με τον Κύπριο φίλο αλλά εν τέλει είχα καταλάβει λάθος, δεν επρόκειτο να έρθει σήμερα. Όποτε με το καλό έρθει είναι ευπρόσδεκτος. Επειδή μπορώ να παρεξηγηθώ στο ιστολόγιο γράφω τα πράγματα όπως εγώ τα θυμάμαι, δεν σημαίνει ότι έτσι τα θυμούνται και οι άλλοι πρωταγωνιστές. Υπάρχει και ολόκληρη ταινία, το Ρασομόν, όπου ακριβώς οι πρωταγωνιστές βλέπουν εντελώς διαφορετικά το τι έγινε. Σήμερα είπε να βγω να περπατήσω και να δω τι γίνεται. Ο καιρός όπως τις τελευταίες ημέρες ήταν άστατος, είχαμε κατά καιρούς βροχή αλλά όχι κρύο, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να αποφύγω να βραχώ. Χτες το βράδυ εν τέλει δεν κατέβηκα στο κέντρο διότι ένιωθα κουρασμένος και διότι είχε βραχεί πολύ το ένα παππούτσι. Σήμερα όμως είπα να βγω. Πρώτα πήγα Brier Creek και προς μεγάλη μου έκπληξη τα περισσότερα μαγαζιά ήταν ανοιχτά. Αυτό δεν μου άρεσε, διότι σήμαινε ότι οι υπάλληλοι δεν είχαν την δυνατότητα να γιορτάσουν την εθνική εορτή τους. Το απόγευμα εν τέλει κατέβηκα στο κέντρο. Περιφέρθηκα στο πανηγύρι, είδα τον κόσμο και εν τέλει, περί τα 45 λεπτά πριν από τα πυροτεχνήματα στάθηκα όρθιος μπροστά από την μπροστινή εξέδρα όπου ετοιμάζονταν η μπάντα να παίξει. Εν τέλει η μπάντα άργησε να παίξει και άρχισε να με πονάει την πλάτη. Πλέον έχω καταλάβει την ηλικία μου, ποια η μακρά ορθοστασία μου προκαλεί πόνο στην πλάτη. Τέλςο πάντων ξεκίνησε να παίζει η μπάντα και λίγο αργότερα ακολούθησαν τα πυροτεχνήματα, τα οποία μου άρεσαν πολύ. Μετά τα 15-20 λεπτά πυροτεχνήματα πήρα τον δρόμο της επιστροφής, η οποία λόγω κίνησης άργησε. Σκεφτόμουν να βγω απόψε αλλά με τέτοια πλάτη, αδύνατον. Πράγματι πλέον έχω γεράσει ...

Θερινό ταξίδι στο Blacksburg

Την προηγούμενη Παρασκευή ανέβηκα στο Blacksburg με σκοπό να τελειώνω με τις δουλειές που είχαν συσσωρευθεί. Την κοπανάω από την δουλεία, παίρνω το αυτοκίνητο και όταν σταμάτησα να βάλω καύσιμα μου ήρθε μύνημα από το φίλο μου που με φιλοξενούσε ότι ο Τσίπρα προκύρηξε δημοψήφισμα. Οπως ανέφερα και στην προηγούμενη ανάρτηση, έπαθα σοκ. Τέλος πάντων, φτάνω στην πολή και για πρώτη φορά πέρασα τόσο χρόνο μιλόντας με τους φίλους μου για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Ο Κύπριος συνάδελφος πίστευε ότι το δημοψήφισμα δεν θα γίνει διότι τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά και θα ακολουθούσαν τα άσχημα που είχε η Κύπρος. Ο Βολιώτης φίλος δεν ήταν τόσο βέβαιος, αν μη τι άλλο είναι και μηχανικός, όχι οικονομολόγος όπως ο Κύπριος. Εν τέλει εκείνο το βράδυ βγήκαμε στο Blacksburg με τα συνήθη αποτελέσματα (=0). Την επομένη σηκώθηκα, έφαγα, περπάτησα (γενικά όμως σε αυτό το ταξίδι περπάτησα λιγότερο από όλες τις άλλες φορές διότι συζητούσα με τους φίλους μου πολύ), ξαναέφαγα -και με πείραζαν οι οικοδεσπότες μου για την συχνότητα που τρώω) και πιάσαμε και συζήτηση πάλι. Ο Κύπριος με προσκάλεσε στην μαρτυρική μεγαλόνησο, ο χρόνος που θα κάνουμε διακοπές συμπίπτει αλλά ενδιάμεσα αυτό το οποίο με απασχολεί είναι οι πολιτικές εξελίξεις Ελλάδα. Αν έχει στην Ελλάδα εκλογές, θα κάτσω να ψηφίσω. Σε κάθε περίπτωση τον προσκάλεσα και εγώ να έρθει να με επισκευθεί στο Raleigh και είπε ότι το σκοπεύει την 4η Ιουλίου. Έχει τάξη και δεν μπορεί να φύγει πριν η τάξη τελειώσει αύριο. Το βράδυ βγήκαμε όλοι στο Roanoke όπου περάσαμε καλά. Την επομένη έβγαλα τον Βολιώτη φίλο και την φίλη του στο Sal's, διότι δεν είχα καταφέρει να τους βγάλω στο Angus Barn εδώ στο Raleigh. Τον Κύπριο, αν κάτσει αρκετά θα τον βγάλω. Το να κεράσω 3 άτομα στο συγκεκριμένο εστιατόρειο μου κόστισε όσο τα μη ξενοδοχειακά έξοδα 3 ημερών στο Myrtle Beach, αλλά το αξίζανε. Μετά με προσκάλεσε ο Τεξανός φίλος μου στο σπίτι του όπου έκανε barbecue. Μίλησα με αυτόν και με Ινδό συνάδελφο εώς ότου εν τέλει αργά το βράδυ γύρισα σπίτι, όπου έπιασα κουβέντα με τους φίλους μου.

Η επομένη θεωρητικά θα ήταν η πιο σημαντική και γεμάτη ημέρα, αλλά εν τέλει δεν ήταν πρώτα πήγα να βρω το καθηγητή μου αλλά δεν ήταν εκεί. Όπως μου είπε σήμερα, η σύζυγός του του τηλεφώνησε να την πάει στο νοσοκομείο. Μετά πήγα στο DMV όπου πήγα και έβγαλα αντίγραφο του τίτλου ιδιοκτησίας το οχήματός μου, ώστε να αλλάξω πινακίδες. Δεν πήγα όμως στον νομό για την μείωση του φόρου ιδιοκτησίας του οχήματός μου, και έτσι θα χρειαστώ να πάω μελλοντικά. Η ημέρα είχε πολύ αργήσει και έτσι γύρισα Raleigh, αν και δεν πέρασα από το γραφείο. Όλα καλά θα έλεγα, και ας έγιναν λιγότερο απ'ότι θα ήθελα.