Κοιτώντας προς τα πίσω, κοιτώντας μπροστά

Καμιά φορά εμφανίζονται βίντεο τα οποία πραγματικά νιώθω με εκφράζουν, ότι μιλάνε στην ψυχή μου. Το παραπάνω άσμα του Martin Garrix πραγματικά με εκφράζει, ιδιως στο video clip. Υπάρχει και η γυναικία εκδοχή, με την Κινέζα η οποία εμφανίζεται στο τέλος με τον δεύτερο φουσκωτό ιππόκαμπο που πρασπαθεί να τραβήξει την προσοχή του άνδρα τον οποία αγκαλιάζει η κοπέλα στο τέλος του βίντεο. Η ουσία είναι ότι έτσι νιώθω πολλές φορές, καλά με τα λόγια δεν τα πάω, προσπαθώ χορεύοντας εκτός από το να διασκεδάσω να τραβήξω την προσοχή, αλλά ακόμα και αν την τραβήξω δεν σημαίνει ότι η κοπέλα είναι και διαθέσιμη, Τουλάχιστον έτσι περιέγραφα την κατάσταση στο Blacksburg όπου είχα φίλους να με βγάλουν και να υποφέρουμε την κατάντια της πόλης, εδώ δεν έχω καν τους φίλους. Τρία άτομα ουσιαστικά ξέρω στο Τρίγωνο οι οποίοι θα μπορούσαν να με βγάλουν, η μία λείπει εκτός, οι άλλοι δυο δεν μπορούν λόγω υπερβολικής δουλειάς. Εν Ελλάδι φίλος μου μου πρότεινα να πάω να γίνω θαμώνας σε κανένα μπαρ μήπως και γνωρίσω κόσμο. Πέραν από την βασική δυσκολία ότι οι Αμερικάνοι γενικά δεν συναναστρέφονται με τυχαίους στο μπαρ, καλύτερα να πας με παρέα, δεν είμαι και ιδιαίτερος πότης, το δεύτερο ποτο στην ίδια νύχτα είναι κατόρθωμα με αποτέλεσμα μαλλον βάρος να είμαι στον ιδιοκτήτη. Έχω βρεθεί ουσιαστικά ακόμα να στηρίζομαι στους φίλους μου από το Blacksburg, όπως το Τεξανός ο οποίος θα έρθει Δευτέρα για να πάμε μαζί στο συνέδριο στην Ταμπα. Τώρα όσο ήμουν ζόμπι από την κούραση, δεν με πείραζε τόσο, ωστόσο από την προηγούμενη Κυριακή ανένειψα με αποτέλεσμα να το προσέχω και να με πειράζει. Το ωράριό μου συνεχίζει να είναι περίεργο, διότι ο ύπνος δεν με πέρνει πριν τις 3 με αποτέλεσμα να ξυπνάω και αργά (μετά από το πρωϊνο scrum) αλλά τουλάχιστον έχω πλήρη ύπνο με αποτέλεσμα να έχω και πληρη ενέργεια για να νιώσω άσχημα. Στην Τάμπα μπορεί μεν να κουραστώ, αλλά ξέρω πως θα περάσω καλά, εξου και ανυπομονώ να κατέβω. Σήμερα και αύριο είναι το δύσκολο, απο μεθαύριο καλύτερα.