Την εβδομάδα αυτή ένιωσα πραγματικά εξαντλημμένος. Το αίτιο δεν ήταν η πολύ δουλειά όσο η νηστεία και γυμναστική. Το στομάχι μου όντως έπεσε, αλλά προσπαθώντας να μην βάζω πολύ όγκο σε αυτό το αποτέλεσμα ήταν ότι κουράστηκα εύκολα. Ευτυχώς δεν έχει πολλή δουλειά να κάνω, έτσι λάθρα βιώνω. Αυτή την εβδομάδα τουλάχιστον όμως οριστικοποίησα και στο σχέδιο να πάω Spring Break στη Myrtle Beach. Θα έρθει ένας συνάδελφος την Πέμπτη, κλείσαμε δωμάτια και θα περάσουμε το Σαββατοκύριακο. Δεν βγήκα για ξενύχτι αυτό το Σαββατοκύριακο, αλλά τουλάχιστον πήγα σε γεύμα που έκαναν γιαγιάδες της εκκλησίας, το σπιτικό φαϊ πάντα είναι ευπρόσδεκτο. Κατά τα άλλα η διαφορά ώρας με πείραξε, ενώ με πείραξαν και οι πολιτικές εξελίξεις στην χώρα. Η τωρινή κυβέρνηση όπως γενικότερα η αριστερά έχει δυσκολία να συμβιβαστεί με την πραγματικότητα. Προσπαθεί να αποφύγει τα αντιλαϊκά μέτρα τα οποία δείχνουν αναπόφευκτα, με αποτέλεσμα να αυξάνει την ζημιά. Βέβαια όταν λάβει τα αντιλαϊκά μέτρα, θα μπορέσει να διατηρήσει την δεδηλωμένη; Η παράταση της δανειακής σύμβασης απεδείχθει τραυματική. Ελπίζω γυρνόντας από τις διακοπές να μην έχει γίνει κανένα δυστύχημα.
Το ταξίδι αυτό σηματοδοτεί το τέλος εποχής. Ο συνάδελφος αποφοιτεί σε δύο μήνες και αν δεν γίνει κάποια άλλη εξέλιξη μετά αυτόν δεν θα έχω κάποιον ικανό και πρόθυμο να κάνω το ταξίδι: στα 5 χρόνια Αμερικής μόνο αυτός και ένας προπτυχιακός Έλληνας θέλησαν διακοπές. Οι Έλληνες μεταπτυχιακοί κολητοί μου δεν μπορούσαν. Πλέον έχω μεγαλώσει έστω και δείχνω μικρότερος από την ηλικία μου, όσο τουλάχιστον δείχνω: οι μαύροι κύκλοι δεν βοηθάνε. Σταδιακά περνάω σε άλλη φάση, σήμερα κοιτούσα τα έντυπα για το συνταξιοδοτικό πρόγραμμα της εταιρείας μου, στο οποίο θα συμμετέχω. Σε τι ηλικία θέλω να συνταξιοδοτηθώ άραγε; Έχω όνειρα για σύνταξη σε 5-10 χρόνια αλλά εκτός αν γίνει εξαγορά της εταιρείας/ είσοδος στο χρηματιστήριο, δεν το βλέπω έυκολα. Περισσότερο με πονάει ότι εργαζόμενος εδώ φτωχαίνω την Ελλάδα, στερόντας την από το ταλέντο μου. Προσπάθησα όμως να βοηθήσω την χώρα μου γυρνόντας και τι κατάφερα; Ανεργία. Δυστυχώς η νέα κυβέρνηση δεν βλέπω πραγματικά να κάνει κάτι για να βελτιώσει την χώρα, όσο το να βελτιώσει την κατάσταση της εκλογικής πελατείας της. Αυτή πάντα ήταν η τραγωδία της πατρίδας μας ...
Το ταξίδι αυτό σηματοδοτεί το τέλος εποχής. Ο συνάδελφος αποφοιτεί σε δύο μήνες και αν δεν γίνει κάποια άλλη εξέλιξη μετά αυτόν δεν θα έχω κάποιον ικανό και πρόθυμο να κάνω το ταξίδι: στα 5 χρόνια Αμερικής μόνο αυτός και ένας προπτυχιακός Έλληνας θέλησαν διακοπές. Οι Έλληνες μεταπτυχιακοί κολητοί μου δεν μπορούσαν. Πλέον έχω μεγαλώσει έστω και δείχνω μικρότερος από την ηλικία μου, όσο τουλάχιστον δείχνω: οι μαύροι κύκλοι δεν βοηθάνε. Σταδιακά περνάω σε άλλη φάση, σήμερα κοιτούσα τα έντυπα για το συνταξιοδοτικό πρόγραμμα της εταιρείας μου, στο οποίο θα συμμετέχω. Σε τι ηλικία θέλω να συνταξιοδοτηθώ άραγε; Έχω όνειρα για σύνταξη σε 5-10 χρόνια αλλά εκτός αν γίνει εξαγορά της εταιρείας/ είσοδος στο χρηματιστήριο, δεν το βλέπω έυκολα. Περισσότερο με πονάει ότι εργαζόμενος εδώ φτωχαίνω την Ελλάδα, στερόντας την από το ταλέντο μου. Προσπάθησα όμως να βοηθήσω την χώρα μου γυρνόντας και τι κατάφερα; Ανεργία. Δυστυχώς η νέα κυβέρνηση δεν βλέπω πραγματικά να κάνει κάτι για να βελτιώσει την χώρα, όσο το να βελτιώσει την κατάσταση της εκλογικής πελατείας της. Αυτή πάντα ήταν η τραγωδία της πατρίδας μας ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου