Νίκη Τσίπρα

Ο κρεμμασμένος από τα μαλιά του πιάνεται. Ο Ελληνικός λαός ο οποίος μετά 5 χρόνια ύφεσης έπαψε να φοβάται διότι δεν νομίζει ότι μπορεί να γίνει χειρότερα επέλεξε τον Τσίπρα παρά τις αλλοπρόσαλλες τοποθετήσεις από τον χώρο του. Άκουσε το σύνθημα περί τέλους της ταπείνωσης, αδυνατόντας όμως να κατανοήσει τι είναι αυτό που προκάλεσε την ταπείνωση. Η συζήτηση που είχα την Παρασκευή με φίλο και συμφοιτητή ο οποίος ήταν βέβαιος ότι οι Ευρωπαίοι ήξεραν τα πάντα το 2009, μπορούσαν να εμποδίσουν την Αθήνα να παράγει τοσο έλλειμα αλλά επίτηδες ήθελαν να μας ταπεινώσουν με το μνημόνιο μου προκάλεσε αλγεινή εντύπωση όχι λόγο περιεχομένου αλλά λόγω προέλευσης. Πριν το 2009 η Αθήνα δεν ήταν τόσο σημαντική που να την παρακολουθούν ιδιαίτερα. Το ελληνικό τμήμα του Γερμανικού ή του Γαλλικού ή και του Βρετανικού ΥΠΕΞ ουδέποτε ήταν τα σημαντικότερα τμήματά τους, πόσο μάλλον σε σημείο που να καθορίζουν κεντρικές επιλογές των αντιστοίχων κυβερνήσεων. Ο Ανδρέας εν τέλει κατέστρεψε την χώρα πείθοντας την πλειοψηφία του πληθυσμού ότι ο μισθός είναι κάτι που καθορίζεται διοικητικά και όχι από την αγορά και το να έχεις λιγότερα απο αυτά που θες είναι προδοσία της όποιας κυβέρνησης. Μία γενεά έμαθε ότι λιγότερο από 25% αυξήσεις κατ'έτος είναι προδοσία, ακόμα και αν έκλειναν εργοστάσια λόγω έλλειψης ανταγωνιστικότητας. Αυτή η γενεά αρνήθηκε να δει κατάματα ότι η ίδια φταίει για την κρίση, έχοντας αποσαθρώσει την παραγωγική διαδικασία με τους διάφορους σοσιαλισμούς, η ίδια γενεά έφερε τον Τσίπρα ο οποίος υποσχέθηκε επιστροφή σε ένα έδοξο παρελθόν. Έστω να πούμε ότι θέλουμε πάλι να οικοδομήσουμε έναν Τρίτο Δρόμο για τον Σοσιαλισμό σε μία εποχή 25 χρόνια μετά την κατάρρευση του Πρώτου (Σοβιετικός) και του Δεύτερου (Γουγκοσλαβικός). Θα το κάνουμε με τις διάφορες κλαδικές των αχρείων, που κατέστρεψαν εν τέλει και την ιδέα την τελευταία φορά; Προς το παρόν τα γλειώδη αντικείμενα της συνδικαλιστικής καμαρίλας απεδείχθησαν οι πλέον ένθερμοι οπαδοί του Τσίπρα. Εάν το ρίξιμο που θα κάνει (όπως έριξε την ΔΗΜΑΡ) θα είναι αυτών των υποκειμένων θα τον παραδεχτώ. Επίσης το μέγα μυστήριο είναι τι έχει να γίνει με την εξωτερική πολιτική, πιθανόν η Άγκυρα να αποφασίσει να τον δοκιμάσει σε στυλ Ίμια. Το Μπαρμαρος παραμονεύει.

Ο Τσίπρας έκανε κάλεσμα στους νέους μορφωμένους που έφυγαν στο εξωτερικό να γυρίσουν. ΟΚ, ευχαρίστως, αλλά που; Υπάρχει δουλειά για μένα; Υπάρχει κεφάλαιο να ανοίξω επιχείριση έστω; Θα ρίξεις λεφτά στους νέους ή θα τα ρίξεις στην πελατεία σου;