Επιτέλους ξεκούραση

Σήμερα Σάββατο συνέβει για πρώτη φορά φέτος κάτι το υπο άλλες συνθήκες δεδομένο: Ήμουν όρθιος και δεν πέρασα την ημέρα στο κρεββάτι. Αφότου παρέδωσα την διατριβή στην επιτροπή, δεν είχα καταφέρει να ανακάμψω. Η δημιουργία της παρουσίασης απαίτησε χρόνο, αλλά όχι όσο το φοβερά εντατικό γράψιμο και διάβασμα της διατριβής. Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω παραδώσει ακόμα την ηλεκτρονική διατριβή, αν και πέρασα Πεμπτη-Παρασκευή προσθέτοντας τις τελικές παρατηρήσεις του καθηγητή. Επανειλλημένα έχω προσπαθήσει να πιάσω το κείμενο και να το αλλάξω, αλλά όλο κλωτσάω, απλά αδυνατώνα συγκεντρωθώ πάλι σε ένα κείμενο που έχω δει τόσες φορές. Τα προηγούμενα Σαββατοκύριακα όσο δεν ήμουν εκκλησία ήμουν στο κρεββάτι, ας είναι καλά οι συνάδελφοι που με έβγαζαν σε έξοδο (όταν με έβγαζαν). Σήμερα σηκώθηκα, αν και δεν μπορώ να πω ότι είχα την αίσθηση του ξεκούραστου ύπνου, πήγα βιβλιοθήκη, μαγείρεψα, περπάτησα μιάμιση ώρα σε μονοπάτια και γενικά γέμισα την ημέρα μου χωρίς να την περάσω ξάπλα, άντε βλέποντας τηλεόραση. Το τέλος της ηλεκτρονικής διατριβής είναι κοντά, μετά ακολουθούν διακοπές με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Κατά τα άλλα ακόμα περιμένω συνέχεια από την συνέντευξη, αλλά η τελική ημερομηνία ακόμα μπροστά. Ευτυχώς είχαμε μία πολύ ζεστή και ευχάριστη ημέρα, κάθισα και το ευχαριστήθηκα. Είναι γνωστό ότι λόγω ιδιοσυγκρασίας το ξεκουράστηκα και το βαρέθηκα απέχουν ελάχιστα, αλλά ακόμα δεν έχω φτάσει στο δεύτερο. Ας ευχαριστηθώ το πρώτο