Φτάνοντας σε μία τάξη

Ήλπιζα να πάω Myrtle Beach και αυτό το Spring Break. Εν τέλει δεν μου κάθισε. Έτσι επι τόπου έβγαλα εισιτήριο και πήγα να δω τους γονείς μου. Πρώτα έβαλα online την ηλεκτρονική διατριβή μου. Μετά με πήγε φίλος στο Lynchburg από όπου πέταξα San Fransisco. Από το αεροδρόμιο με πήραν οι γονείς μου και πήγαμε σπίτι τους. Δεν ήμουν ο μόνος μουσαφίρης, ήταν μαζί και ο θείος μου. Κάθισα 5 ημέρες California, κατά την διάρκεια των οποίων είχα τον καλύτερο ύπνο μου φέτος. Δεν μπορώ να πω ότι έκανα πολλά πράγματα αλλά αυτό ήταν το ευχάριστο. Στην επιστροφή είχα περιπέτεια διότι ήταν κλειστό το αεροδρόμιο του Lynchburg, και έτσι γύρισα την τελευταία στιγμή Roanoke. Είχα και συνέντευξη για δουλειά σήμερα αλλά το βασικότερο που έκανα ήταν να τελειώσω με μερικές ουρές που είχα. Κατ'αρχήν έστειλα τα τελευταία χαρτιά που χρειάζονταν για να αποφοιτήσω με το διδακτορικό. Εν συνεχεία έστειλα (επιτέλους!) την πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό για να την διαβάσουν και να την στείλουν σε κατάλληλους ανθρωπους. Τέλος έβαλα και πλυντήριο ρούχων ώστε να είμαι έτοιμος για το ταξίδι της Κυριακής για το συνέδριο της ASPRS. Στην πορεία διάβασα και το βιβλίο που μου είχαν κάνει δώρο για το πρόγραμμα Απόλλων και χάρηκα διότι επιτέλους έμαθα πράγματα που δεν γνώριζα. Είναι αρκετά δύσκολο πλέον να διαβάσω λαϊκό βιβλίο για το διάστημα που να λέει κάτι που δεν ξέρω ήδη. Κατά καιρούς βγάζουν διάφορα ειδικά τεύχη περιοδικών στα σούπερ μάρκετ (δεν υπάρχουν περίπτερα σε αυτό το μέρος) τα οποία ενίοτε ελπίζω να μου κάνουν δώρο. Ωστόσο τα ανοίγω καμιά φορά στα βιβλιοπωλεία και αυτό που έχω να πω είναι ότι ναι μεν έχουν ωραίες εικόνες αλλά σπάνια έχουν καινούργια γνώση για εμένα, καλά δηλαδή που δεν μου δώρισα ή δεν τα απέκτησα. Ο λόγος που το ταξίδι στους γονείς μου ήταν μικρό ήταν ότι ακριβώς έχω να ετοιμαστώ για ASPRS. Ελπίζω να καταφέρω να έρθω σε τάξη ενδιάμεσα