Κυριακή πρωϊ ξεκινάμε από το Blacksburg με κατεύθυνση δυτική. Πολύ σπάνια ακολουθούμε αυτόν τον δρόμο, τα κύρια πληθυσμιακά κέντρα βρίσκονται στα ανατολικά της πόλης, είτε βόρεια είτε νότια. Σταματήσαμε στο Charleston για μεσημεριανό και μετά πήρα το τιμόνι εώς τον τελικό προορισμό. Στο όχημα ήμασταν πέντε άτομα, εγώ, η συνάδελφος που με έχει φιλοξενήσει σπίτι της, ένας Αφρικανός συνάδελφος (από Ζάμπια) και δύο Αιγύπτιοι, ένα αγόρι και μία κοπέλα, και οι δύο παντρεμένοι με παιδιά αλλά όχι μεταξύ τους. Φτάσαμε αρκετά νωρίς για να προλάβουμε να βγούμε, αλλά δεν έγινε και τίποτα. Την επομένη το πρωϊ πήγαμε στο μουσείο και εργοστάσιο της εταιρείας που κάνει μπαστούνια του μπέιζμπολ. Στο τέλος μας έδωσαν αναμνηστικό μπαστουνάκι, ότι πρέπει για να σπάσω κανέναν στο ξύλο... Το βράδυ ήταν η αρχή του συνεδρίου, πήγαμε στον ιππόδρομο όπου γίνεται το Kentucky Derby και το διπλανό μουσείο και μετά το βράδυ ακολούθησε έξοδος. Γύρισα σχετικά νωρίς και προς μεγάλη μου έκπληξη ήταν όλοι ξύπνιοι. Κοίμηθηκα εν τέλει και την επομένη νωρίς σηκώθηκα για πρωϊνό και συνέδριο. Γενικά δεν μπορώ να πω ότι είδα κάποια παρουσίαση που να μου έκανε εντύπωση οποιαδήποτε ημέρα, όχι όμως πως ήταν άχρηστες, κάθε άλλο. Μεγάλη διαφορά από πέρυσι ήταν ότι δεν υπήρχαν πολλοί κυβερνητικοί επιστήμονες, εν αντιθέσει με πέρυσι που είχαν μεν γραφτεί αλλά λόγω sequestration ακύρωσαν. Πάντως έμαθα αρκετά νέα πράγματα στις διαλέξεις, βασικότερο των οποίων πως λειτουργούν τα προγράμματα της NASA. Στην έρευνά μου έχω χρησιμοποιήσει δεδομένα που έχουν προέλθει από αρκετούς δορυφόρους και έχουν ήδη γίνει προϊόντα, των οποίων την ποιότητα εκτίμησα. Αντίθετα η NASA θέλει να πάρεις τα δικά της δεδομένα και να φτιάξεις νέα προϊόντα, ακόμα και αν κάποιος έχει ήδη έτοιμο αντίστοιχο προϊόν. Τέλος πάντων εκείνο το βράδυ ήταν δεξίωση από τα early career members στην οποία παρέστην. Πραγματικά εκείνη η ημέρα είχε πολύ φαϊ το βράδυ, πρώτα η δεξίωση των εκθετών και μετά η δεξίωση των νέων μελών. Η επομένη ημέρα (Τετάρτη) είχε πάλι αρκετές διαλέξεις και μετά το βράδυ βγήκαμε μόνοι μας για ποτό. Εγώ ήμουν πτώμα, βγήκα για την παρέα. Την επομένη επιτέλους ήταν οι διαλέξεις για την γεωργία (ουσιαστικά μόνο μία) αλλά και το κλείσιμο του συνεδρίου. Το μεσημέρι ξεκινήσαμε για την επιστροφή, και φτάσαμε Blacksburg το βράδυ. Γενικά είχε λιγότερο κόσμο αλλά και κουράστηκα λιγότερο από πέρυσι. Ενδιαφέρουσα εμπειρία το τελευταίο μου συνέδριο ως φοιτητής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου