Το όνειρο

Το τελευταίο όνειρο που έβλεπα πριν ξυπνήσω το πρωι με είχε να βρίσκομαι στην Χαβάη. Το περιεχόμενο δεν έχει σημασία (ήμουν παπαράτσι και κυνηγούσα διασήμους) όσο το που έμενα, σε ένα καλό ξενοδοχείο στην παραλία. Πραγματικά η Χαβάη πριν από 22 χρόνια ήταν από τα λίγα μέρη όπου είχαμε πάει διακοπες οικογενειακώς σε ένα μεγάλο ξενοδοχείο αλλά αυτό δεν ήταν το βασικό διότι η Χαβάη στο όνειρό μου λίγη σχέση είχε με το νησί όπως το θυμάμαι και περισσότερο έμοιαζε με Κρήτη ή άλλη περιχή της Μεσογείου. Αυτό το οποίο έβγαλα συμπέρασμα από το όνειρο είναι ότι θέλω να πάω διακοπές σε παραλιακό ξενοδοχείο. Με την σειρά του αυτό έχει βάση στο ότι χτες έμαθα ότι δεν πρόκειται να πάω Spring Break όπως πέρυσι διότι δεν έχω διαθέσιμη παρεα. Σε καμία περίπτωση δεν θα ξαναπήγαινα με τον περσινό ενώ το παιδί με τον οποίο πήγα Charlotte για Black Friday δεν θα μπορεί. Τώρα αυτό τοέμαθα στην πορεία για το Roanoke όπου βγήκαμε χτες το βράδυ. Παραδόξως η παρέα είχα πιο πολύ επιτυχία από εμένα για μόλις δεύτερη φορά από όλες τις φορές που βγήκαμε στην πόλη και μπράβο τους. Αν κάτι έχω βγάλει συμπέρασμα είναι ότι για να έχω επιτυχία πρέπει τα κλαμπ να μην είναι άδεια αλλά και όχι πολύ γεμάτα, κάτι το οποίο έγινε χτες (ήταν πολύ γεμάτο). Κατά τα άλλα κάθε μέρα περνάω από το γραφείο και δουλεύω, αν και όχι πάντα πολύ χρόνο