Αν κάτι έχει χαρακτηρήσει αυτό το ταξίδι μου στην Ελλάδα είναι οι δουλειές που είχα να κάνω. Φεύγω μεθαύριο και ακόμη έχω μία να κάνω, να ετοιμάσω εξουσιοδοτήσεις για την αδερφή μου. Δεν μπορώ να πω ότι κάθισα καθόλου αλλά αυτό είναι καλό, αν ήταν να καθίσω πολύ θα είχα βαρεθεί. Το σπίτι έχει κάπως βελτιωθεί μετά από αρκετή δουλειά αλλά οι τοίχοι δεν κάνουν το σπίτι, το κάνουν οι άνθρωποι. Έχει έρθει ο καιρός να κάνω πλέον τις δικές μου κινήσεις, αν μη τι άλλο η οικονομική κρίση διέλυσε το σπιτικό στο οποίο γυρνούσα όταν τελείωναν τις συμβάσεις εργασίας ή τις σπουδές. Το που θα κάνω και τις δικές μου κινήσεις πια εξαρτάται από το που θα βρω δουλειά και αυτό δεν φαίνεται να είναι η Ελλάδα. Μετά από άγριες περικοπές και με την φορολογική επιβάρυνση να έχει φτάσει σε ποσοστό της τάξης του 60% του εισοδήματος για μία οικογένια στην μεσαία τάξη φαίνεται ότι έχουν ισορροπήσει τα δημόσια οικονομικά. Πρόκειται για το περίφημο πρωτογενές πλεόνασμα, αν και η κοινή γνώμη συνεχίζει να αμφισβητεί την ύπαρξή του λόγω τις ιστορικά προβληματικής ποιότητας του δημόσιου λογιστικού. Δυστυχώς ο τομέας εργασίας μου δεν ενδείκνυται και τόσο για το πραγματικό ιδιωτικό τομέα, όχι δηλαδή τους εργολάβους του δημοσίου. Η ρεαλιστικότερη αναζήτηση για δουλειά μου είναι στις ΗΠΑ όπου τις 2 εβδομάδες που είμαι εδώ δεν είχα κάποια αντίδραση στις παλαιότερες αιτήσεις μου. Αυτό που δεν έχω καταφέρει λόγω παλαιότητας του υπολογιστή είναι να δουλέψω για το διδακτορικό μου. Μεγάλος μπελάς με περιμένει όταν γυρίσω.
Η αδερφή μου η καλή με έβγαλε σε έξοδο στο Γκάζι, αν και λόγω της κατάστασης μου (ακόμα δεν μπρορώ να ξενυχτήσω) ήταν νωρίς και εν τέλει ήταν πιο πολύ κάτι που άρεσε σε κορίτσια παρά σε αγόρια (λαϊκή μουσική κλπ). Η νυχτερινή διασκέδαση έχει συρρικνωθεί ως προς την ένταση αλλά και το κόστος αλλά κάθε άλλο παρά έχει διαλυθεί, απεναντίας ο κόσμος βγαίνει. Ημέρες κρίσης σημαίνει περισσότερο περιορισμός παρά εξάλλειψη. Στην Αμερική, ακόμα και τον καλό καιρό, η διασκέδαση ούτε που φτάνει το τι γίνεται Ελλάδα στον χειρότερο καιρό.
Η αδερφή μου η καλή με έβγαλε σε έξοδο στο Γκάζι, αν και λόγω της κατάστασης μου (ακόμα δεν μπρορώ να ξενυχτήσω) ήταν νωρίς και εν τέλει ήταν πιο πολύ κάτι που άρεσε σε κορίτσια παρά σε αγόρια (λαϊκή μουσική κλπ). Η νυχτερινή διασκέδαση έχει συρρικνωθεί ως προς την ένταση αλλά και το κόστος αλλά κάθε άλλο παρά έχει διαλυθεί, απεναντίας ο κόσμος βγαίνει. Ημέρες κρίσης σημαίνει περισσότερο περιορισμός παρά εξάλλειψη. Στην Αμερική, ακόμα και τον καλό καιρό, η διασκέδαση ούτε που φτάνει το τι γίνεται Ελλάδα στον χειρότερο καιρό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου