Οχι δεν τελείωσα ακόμα

Αυτή η εβδομάδα ήταν απλά παλαβή. Την Δευτέρα πάω το μεσημέρι στο σεμινάριο, και επιστρέφοντας ο υπολογιστής δεν δούλευε! Εν τέλει ήταν η τέταρτη απώλεια δεδομένων που είχα στην διάρκεια του διδακτορικού, πέρασα την Τρίτη όλη ανακτώντας τα δεδομένα και υπολογίζοντας τους αριθμούς της διάβρωσης. Μετά από αυτό πέρασα σε ένα από τα δυσκολότερα κομμάτια, το γράψιμο. Καθότι είχα χάσει 24 ώρες έστειλα το 3ο κεφάλαιο αργά την Τετάρτη (αντι να κοιμηθώ και να το βελτιώσω την επομένη το πρωϊ) πιστεύοντας ότι από Πέμπτη θα ξαναέπιανα το πρώτο κεφάλαιο, την περίφιμη πρώτη δημοσίευση για την οποία δουλεύω χρόνια για να εισάγω τις διορθώσεις του καθηγητή. Αμ δεν, έλαβα τις διορθώσεις μόλις στις 5.30 σήμερα και κάθισα στο γραφείο και έγραφα. Πλέον περισσότερο έχω να μετακινήσω το κέιμενο παρά να προσθέσω κάτι αλλά και πάλι έπρεπε κανονικά να είχα στείλει όλα σήμερα στην επιτροπή. Όχι πως καθόμουν ενδιάμεσα, έγραψα εισαγωγή και αποτελέσματα και χειρίστικα τα δεδομένα. Δεν μπορώ να πω ότι ξεκουράζομαι, κάθε άλλο. Νιώθω πτώμα και το βασικό είναι πλέον να βρω τον σωστό ρυθμό ώστε να μην έχω την επομένη γεμάτης ημέρας την εξάντληση που είχα την Τετάρτη η οποία μείωνε την παραγογικότητά μου. Αν όλα πάνε καλά θα έχω έτοιμο το μεσημέρι το πρώτο κεφάλαιο, μετά (σε περίπτωση που την έχει τελειώσει ο καθηγητής) θα πιάσω το 3ο κεφάλαιο αλλά το πότε θα παραδώσω στην επιτροπή δεν ξέρω. Πάντως σίγουρα θα είναι μέσα στο Σαββατοκύριακο, δεν ξέρω πότε θα με αφήσει ο καθηγητής. Θέλει να διαβάσει όλες τις διορθώσεις πριν το ΟΚ (και πότε προλαβαίνει;) ή του αρκει που θα διορθώσω; Ανοιχτά ερωτήματα, ιδίως διότι στην διαδικασία του ETD προβλέπονται απλά 2 εβδομάδες για διόρθωση, όχι μερικοί βρόγχοι εως ότου γίνει το κείμενο αποδεκτό

Πάντα θέλω παραπάνω χρόνο

Το Σάββατο πήγα το πρωϊ στο γραφείο να τελειώσω ότι δεν είχα τελειώσει την Παρασκευή. Ενώ ήμουν εκεί είχα πρόταση από συμφοιτήτρια να πάω πατινάζ Roanoke. Μακάρι να είχα την δυνατότητα να διαθέσω τον χρόνο κατα την πλέον παραγωγική φάση της ημέρας. Τελείωσα τα στατιστικά παραγωγής και μετά άρχισα να αναθεωρώ το τρίτο κεφάλαιο. Εκεί λοιπόν όπου άρχιζα και περιέγραφα την νέα μεθοδολογία που έχω εισάγει, συνειδητοποιώ ότι έκανα λάθος στον υπολογισμό της διάβρωσης. Αντάλλαξα e-mail με τον καθηγητή και συμπέρασμα ήταν ότι πρέπει να ξανακάνω ένα κομμάτι. Όλα αυτά λιγότερο από μία εβδομάδα προ του τέλους. Κάπου εκεί τελείωσε η ημέρα μου και εν τέλει σήμερα κάθισα όλη μέρα και ξαναέκανα τους υπολογισμούς. Ο χρόνος μου γίνεται όλο και πολυτιμότερος, το περιθώριο για διορθώσεις της τελευταίας στιγμής όλο και μειώνεται ιδίως διότι δεν έχω ακόμα ετοιμάσει το τρίτο κεφάλαιο σε μία αρκούντως ολοκληρωμένη μορφή. Ωστόσο δεν είναι δυνατόν να συνεχίσω χωρίς να εκτονωθώ και το βράδυ χτες βρέθηκα στο Roanoke εν τέλει να κάνω κάτι το πιο διασκεδαστικό από πατινάζ. Πάντως το να έβγαινα με την συνάδελφο πιθανόν να σήμαινε ότι θα γνώριζα και κανένα άλλο άτομο και σε κατάσταση όπου θα ήταν πιο δεκτική για κουβέντα τουλάχιστον.

Ξεκινήσαμε ενώ χιόνιζε στο Blacksburg. Χρειάστηκε να χρησιμοποιήσω και λίγη πειθώ για να πάμε στην πόλη του άστρου (Star City, παρατσούκλι του Roanoke διότι έχει ένα μεγάλο φωτεισμένο άστρο, το μεγαλύτερο στην Αμερική, στην κορυφή του Mill Mountain) καθότι φοβόντουσαν ότι ο δρόμος θα ήταν κλειστός λόγω χιονιού. Όπως τους είπα και εν τέλει απεδείχθει δεν είχε ρίξει τίποτα κάτω στην πόλη. Κατευθηνθήκαμε απευθείας στο Corned Beef και μέχρι τέλους εναλλασόμασταν ανάμεσα σε πίστες. Κυρίως ήμασταν όμως στην κάτω. Στην αρχή και αφού ήπια το ποτό μου κατέβηκα να χορεψω και βρέθηκα να χορεύω με πέντε κορίτσια τα οποία χόρευαν μαζί μου μάλλον διότι δεν συνοδεύονταν. Ωστόσο μετά από τρία-τέσσερα τραγούδια μετακινήθηκαν προς την πρώτη αίθουσα και μάλλον έκλεισαν τον λογαριασμό τους και αποχώρησαν, καθότι δεν τις ξαναείδα. Πιθανόν να είχαν βγει με πρόθεση να γυρίσουν σπίτι τους τα μεσάνυχτα, καθότι όμως πριν εμφανιστούμε εμείς ο κόσμος δεν χόρευε στην κάτω πίστα (και χόρευε μόνο στην πάνω πίστα R&B και συναφή, δεν μου αρέσει η μαύρη μουσική τόσο ούτε είμαι και καλός στον να την χορεύω) το ερώτημα είναι τι έκαναν και που. Το παραδέχομαι, πρόθεσή μου όταν βγαίνω είναι να χορεψω, το να πιω σε καμία περίπτωση δεν είναι για εμένα αυτοσκοπός αν πάντα θα πιω κάτι διότι αλλιώς αδυνατώ να χαλαρώσω. Τέλος πάντων αυτό ήταν το highlight της νύχτας και ξανά μανά απεδείχθει ότι τα κορίτσια του Roanoke είναι πιο φιλικά από αυτά του Blacksburg. Από εκεί και πέρα πρώτα άδειασε η πίστα και όταν ξαναγέμισε η ανισορροπία των φίλων είχε αντιστραφεί υπέρ των αγοριών, οι επιθετικοί κάτι έκαναν αλλά σε αυτούς δεν ανήκω εγώ. Αν μη τι άλλο φίλος ο οποίος δεν χόρευε κάθονταν και την έπεφτε μαζικά σε κοπέλες χωρίς κανένα αποτέλεσμα και εν τέλει θέμα συζήτησης στην επιστροφή ήταν πώς στο καλό μπορεί κανείς να βρει κοπέλα στην περιοχή.

Πραγματικά το θέμα είναι άλυτο. Στην Ελλάδα το ξενυχτάδικο έχει και τέτοια λειτουργία, είτε είναι μπαρ είτε κλαμπ. Δεν σημαίνει ότι γίνεται κάτι αλλά τουλάχιστον κάτι παίζεται, έστω και εντός της παρέας, δύσκολα γίνεται κάτι με αγνώστους. Στην Αμερική υποτίθεται (τουλάχιστον αν πιστέψεις το Χόλυγουντ) ότι πιο εύκολα γνωρίζεις και έχει επιτυχίες στα μπαρ αλλά σε καμία περίπτωση δεν ισχύει τουλάχιστον εκεί που ζω. Στο Blacksburg είναι εξωφρενικά απίθανο για αγόρια εκτός αν είσαι ένα εξαιρετικό δείγμα ανδρός. Αν όμως έχει τόσο καλή εξωτερική εμφάνιση, γιατί να κατέβεις να ψάξεις; Λογικά έχεις όλες τις συμφοιτήτριές σου. Στο Roanoke οι κοπέλες είναι φιλικότερες αλλά αυτό φτάνει εώς ότου χορέψεις. Είναι απίθανο ο χορός να ακολουθηθεί από κάτι άλλο τουλάχιστον στην περίπτωσή μου. Κάτι είδα να γίνεται χτες το βράδυ με άτομα στην πίστα αλλά είναι δεδομένο ότι η μάλλον εχθρική πρώτη αντίδραση που είδα θα με αποθάρρυνε, εάν δεν με ενθαρρύνει η κοπέλα πιθανόν να οπισθοχωρήσω, σε καμία περίπτωση δεν θέλω να κατηγορηθώ για σεξουαλική παρενόχληση. Δύο κοπέλες μου την έχουν πέσει όσο ήμουν Αμερική, και οι δύο ήταν άτομα τα οποία είχα συναναστροφές 20+ φορές, είχαν ήδη έτερον ήμιση όταν έγινε η φάση και ήταν τόσο απότομο όπου έμεινα σοκαρισμένος και αποσβολωμένος με αποτέλεσμα να μην πω ναι, ήταν σαν να μου έπεσε κεραμίδα στο κεφάλι, τόσο απότομα. Μία φορά πήγε να γίνει κάτι ενώ χόρευα, στο Corned Beef μάλιστα, αλλά η απειρία μου είχε ως αποτέλεσμα να αποτύχω παρά τους καλούς οιωνούς, την παρερμήνευσα και έδωσα λάθος απάντηση. Συγνώμη αλλά οι κοπέλες δεν έρχονται με οδηγίες. Ωστόσο που βρίσκεις τις κοπέλες; Στα ξενυχτάδικα μάλλον όχι. Όπως είχα πει σε κάποια φάση, δήλαδη τι πρέπει να κάνω, να πάω στο Appalachian Trail και να την πέφτω σε όποια περνάει; Η απάντηση που είχα από Αμερικανούς συναδέλφους ήταν είτε να γίνω μέλος σε κάποια ομάδα που πηγαίνει πεζοπορίες είτε να πάω σε κανένα γυμναστήριο. Ως προς το πρώτο, μου αρέσει η πεζοπορία αλλά όχι η ιδέα του να περάσω όλη την ημέρα σε ένα βουνό, για μένα περπάτημα σημαίνει βγαίνω στο πεζοδρόμιο/μονοπάτι, περπατάω κανένα μισάωρο/ώρα/δύο ώρες και μετά γυρνάω σπίτι, όχι οδηγώ μισή/μία/δύο ώρες εως το μονοπάτι, περπατάω 5 ώρες και μετά όσο πήρε να πάω μου παίρνει να γυρίσω. Όσε σε γυμναστήριο, ποτέ δεν έχω πάει στην ζωή μου, πρέπει καποιος να με πιάσει από το χέρι και να με πάει όπως όταν ήμουν στην πενταήμερη με είχα πιάσει οι συμμαθητές μου από το χέρι και με πήγαν σε κλαμπ και έτσι ανακάλυψα την μαγεία του. Όσο μεγαλώνω συλλέγω εμπειρίες αλλά και γερνάω, σύντομα δεν θα είμαι καθόλου ελκυστικός...

Άλλη μία εβδομάδα

Από την στιγμή που γύρισα Αμερική έχω εμφανιστεί κάθε μέρα στο εργαστήριο, αν και παραδέχομαι ότι μία από τις Κυριακές δούλεψα μόνο 2 ώρες. Ωστόσο όσο πλησιάζει ο χρόνος τόσο περισσότερο εντατικοποιείται ο ρυθμός που δουλεύω. Σήμερα έφτασα το σημείο του κορεσμού, έφυγα περί τις 6 όχι διότι τελείωσα τους στόχους αλλά διότι πλέον το κεφάλι μου δεν μπορούσε να χειρισθεί άλλα δεδομένα χωρίς να πέσει η ποιότητα της εργασίας. Όταν πλέον νιώθει ελαφρό το κεφάλι σου και δεν είσαι σίγουρος αν έχει γράψει κάτι το σωστό η καμία βλακεία, είναι καιρός να πας σπίτι. Το ευχάριστο είναι ότι η επεξεργασία δεδομένων έχει σχεδόν τελειώσει. Έχω να φτιάξω τον συγκεντρωτικό πίνακα όπου θα εμφανίζεται συγκριτικά η έκταση και η παραγωγή με βάση τόσο τα δεδομένα τηλεπισκόπισης όσο και τα δεδομένα από την αγροτική στατιστική υπηρεσία. Πέραν αυτού ο καθηγητής θα ήθελε να δω τι λέει και ο δείκτης ανεκτικότητας διάβρωσης λέει αλλά μου το έχει αφήσει προαιρετικό, όπως συζητήσαμε σήμερα καλύτερα είναι να γράψω το 3ο κεφάλαιο. Αυτό με βλέπω να το κάνω αύριο μετά το μεσημέρι, πρώτα το πρωί θα πάω και θα τελειώσω αυτό που δεν μπόρεσα σήμερα, μετά θα φάω και μετά θα αρχίσω να αναθεωρώ πάλι το 3ο κεφάλαιο. Αν όλα έχουν πάει καλά την Δευτέρα θα είναι έτοιμο να πάει στον καθηγητή. Ενδιάμεσα πάντα περιμένω το πρώτο κεφάλαιο και βλέπουμε. Όταν με το καλό έχει φύγει το τρίτο κεφάλαιο θα έχει φύγει και ένα πολύ μεγάλο βάρος από επάνω μου. Κάθε άλλο παρά θα έχω τελειώσει, αλλά τουλάχιστον με ένα έστω και περιγραφικό 3ο κεφάλαιο θα έχω κάτι που θα μπορώ να δώσω στην επιτροπή. Άλλη μία εβδομάδα τελείωσε, άλλη μία εβδομάδα έχω για να τελειώσω οριστικά

9 ημέρες ακόμα

Το παραδέχομαι, μετράω πλέον τις ημέρες. Την άλλη Παρασκευή προβλέπεται ότι θα παραδώσω την διατριβή στον καθηγητή και την επιτροπη και μετά έχω 2 εβδομάδες εώς την παρουσίαση. Το ευχάριστο είναι ότι σήμερα είχα σημαντική πρόοδο στο ζήτημα της διάβρωσης, πλέον έχουμε συμφωνήσει ως προς την μεθοδολογία του υπολογισμού το οποίο σημαίνει ότι πλέον έχω χρόνο και δυνατότητα να κάνω διάφορους άλλους υπολογισμούς τους οποίους καλό θα είναι να έχω στην διατριβή. Έμφαση: να κάνω υπολογισμούς, όχι να γράψω κείμενο το οποίο για εμένα είναι αρεκτά δυσκολότερο από το να τρέχω διάφορα εργαλεία του ArcGIS. Συνεχίζω να γυρνάω αργά σπίτι αν και πλέον πιο χαλαρός. Εαν είμαι τυχερός αύριο θα έχω τελειώσω με τα νούμερα προερχόμενα από τα γεωχωρικά δεδομένα, που σημαίνει ότι έχω να γράψω το 3ο κεφάλαιο ενώ ενδιάμεσα περιμένω τα σχόλια για το πρώτο (η διόρθωση των οποίων τελευταία φορά πήρε ολόκληρη ημέρα +). Πραγματικά όμως και ο ίδιος αναγνωρίζω ότι είμαι σε σημείο στο οποίο απαιτείται εμπλουτισμός του 3ου κεφαλαίου, το οποίο μελλοντικά θα γίνει 2 δημοσιεύσεις. Κατα τα άλλα είχα αίτηση από μια καθηγήτρια του ΤΕΠΑΚ να της στείλω την δημοσίευση μου και επίσης απο μία απο τις θέσεις που έστειλα χτες μου ζήτησαν να τους συμπληρώσω μερικά στοιχεία. Πρώτος στόχος μου είναι κάπου πριν το Σαββατοκύριακο να έχω έστω και σε πρωτόλεια μορφή το 3ο κεφάλαιο. Αρκετά φιλόδοξος ο στόχος, ενδεχομένως και εφικτός

Τελικό sprint

Οπως λέει και το τραγούδι if every day goes like this how do we survive? Σήμερα είναι αργία. Ωστόσο με την τελική ημερομηνία παράδωσης της διατριβής να είναι η επόμενη Παρασκευή πήγα και σήμερα στο γραφείο και όχι απλά δούλεψα, κάθισα και ως πολύ πιο αργά από το σύνηθες. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν έχω συμπεφωνημένη μεθοδολογία για την διάβρωση. Κάθισα και υπολόγιζα στατιστικά και τα έστελνα στον καθηγητή ο οποίος είπε ότι όντως τα νούμερά μου βγάζουν νόημα αλλά αν όντως ισχύουν πρέπει πάλι να αλλάξουμε τα κριτήρια επιλογής νέας γεωργικής γης. Δυστυχώς ο καθηγητής χτύπησε την πλάτη του και έτσι δεν ήταν στο γραφείο. Πάντως έκανα το βράδυ αρκετούς υπολογισμούς και αύριο προβλέπεται ότι θα υπολογίσω περιοχές διάβρωσης/ εναπόθεσης ώστε να αφαιρέσω τις τελευταίες να δούμε αν το θέμα είναι μεθοδολογικό ή όντως η άυξηση της γεωργίας δεκαπλασιάζει την διάβρωση. Κατά τα άλλα μου έρχονται αρνήσεις για θέσεις εργασίας, πιο σημαντική των οποίων της NASA, και δεν έχω χρόνο να κάνω αίτηση για άλλες. Θα τελειώσω στον χρόνο μου ή όχι; Πάντως ανάμεσα στους υπολογισμούς αναθεωρώ και την διατριβή μου

Το όνειρο

Το τελευταίο όνειρο που έβλεπα πριν ξυπνήσω το πρωι με είχε να βρίσκομαι στην Χαβάη. Το περιεχόμενο δεν έχει σημασία (ήμουν παπαράτσι και κυνηγούσα διασήμους) όσο το που έμενα, σε ένα καλό ξενοδοχείο στην παραλία. Πραγματικά η Χαβάη πριν από 22 χρόνια ήταν από τα λίγα μέρη όπου είχαμε πάει διακοπες οικογενειακώς σε ένα μεγάλο ξενοδοχείο αλλά αυτό δεν ήταν το βασικό διότι η Χαβάη στο όνειρό μου λίγη σχέση είχε με το νησί όπως το θυμάμαι και περισσότερο έμοιαζε με Κρήτη ή άλλη περιχή της Μεσογείου. Αυτό το οποίο έβγαλα συμπέρασμα από το όνειρο είναι ότι θέλω να πάω διακοπές σε παραλιακό ξενοδοχείο. Με την σειρά του αυτό έχει βάση στο ότι χτες έμαθα ότι δεν πρόκειται να πάω Spring Break όπως πέρυσι διότι δεν έχω διαθέσιμη παρεα. Σε καμία περίπτωση δεν θα ξαναπήγαινα με τον περσινό ενώ το παιδί με τον οποίο πήγα Charlotte για Black Friday δεν θα μπορεί. Τώρα αυτό τοέμαθα στην πορεία για το Roanoke όπου βγήκαμε χτες το βράδυ. Παραδόξως η παρέα είχα πιο πολύ επιτυχία από εμένα για μόλις δεύτερη φορά από όλες τις φορές που βγήκαμε στην πόλη και μπράβο τους. Αν κάτι έχω βγάλει συμπέρασμα είναι ότι για να έχω επιτυχία πρέπει τα κλαμπ να μην είναι άδεια αλλά και όχι πολύ γεμάτα, κάτι το οποίο έγινε χτες (ήταν πολύ γεμάτο). Κατά τα άλλα κάθε μέρα περνάω από το γραφείο και δουλεύω, αν και όχι πάντα πολύ χρόνο

Τεσσερα χρόνια Αμερική

Κάπου την Δευτέρα συμπλήρωσα 4 χρόνια από την ημέρα που ήρθα Αμερική. Σε λίγο λιγότερο από ένα μήνα θα έχω αποφοιτήσει. Σε τέτοιες φάσεις είναι που κάνω απολογισμούς. Κατ'αρχήν ως προς τον πρώτο στόχο που έθεσα όταν ήρθα Αμερική απέτυχα ολοκληρωτικά. Το στόμα μου ακόμα ψελλίζει τα ονόματα των αποτυχιών μου. Μάλιστα εως την αποφοίτηση μόνο σκοτάδι βλέπω, αν μη τι άλλο έχω περάσει στην φάση όπου αν δεν είμαι στο εργαστήριο είμαι ξάπλα στο κρεββάτι μου, είτε κοιμισμένος είτε πολύ κουρασμένος για να σταθώ όρθιος. Τουλάχιστον βλέπω μπροστά μου το τέλος του διδακτορικού. Αύριο με το καλό θα ξεκινήσω τους υπολογισμούς της διάβρωσης, η μεθοδολογία φαίνεται ότι στέκει οπότε το μόνο που έχω είναι να γράψω. Φυσικά αυτό είναι το δυσκολότερο, μάλιστα το σχετικό κεφάλαιο δεν πρόκειται να είναι σε πολύ καλή κατάσταση στην διατριβή μου. Εάν προλάβω θα κάνω και ορισμένους υπολογισμούς για την ποιότητα των δεδομένων απόδοσης καρπών που πάντα σκόπευα να κάνω αλλά λόγω απορροής και διάβρωσης δεν κατάφερα. Το κακό είναι ότι ναι μεν έχω ημερομηνία όπου υπερασπίζομαι αλλά δεν έχω δουλειά να με περιμένει μετά. Έχω κάνει αιτήσεις για μεταδιδακτορικά και δουλειά, αλλά ακόμα τίποτα. Η έρευνα μου τουλάχιστον έχει πάει καλά και αυτό είναι που συντηρεί την διάθεση μου. Αν σε κάτι αποτυγχάνω στην έρευνα είναι διότι κανένας άλλος δεν τα έχει καταφέρει, με αρκετή δουλειά κάτι μπορεί να γίνει, είτε ως προς το αποτέλεσμα είτε να πείσω τον καθηγητή ότι δεν είναι εφικτό. Σε άλλα θέματα απλά δεν γίνεται και πλέον συνειδητοποιώ ότι φταίω και εγώ καθότι δεν μπορώ να διαβάσω την γλώσσα του σώματος των άλλων. Πάντα ως άτομο περισσότερο έβλεπα τα αρνητικά παρά τα θετικά μου, σε τελική ανάλυση τι ποσοστό του πληθυσμού έχει διδακτορικό; Τέλος πάντων, πάντα είχα διάφορους τρόπου; να εξωτερικεύσω το άγχος μου, ο προτιμηταίος μου (χορός) απλά είναι παράνομος στην Virginia

Καθε κατεργάρης στον πάγκο του

Μετά από αρκετά μεγάλο ταξίδι γύρισα στο Blacksburg. Από την στιγμη που γύρισα λεχω κάθε μέρα πάει στο γραφείο και έκανα έστω και ελάχιστη δουλειά, μπας και τελειώσω στον χρόνο μου. Κάθε μέρα νιώθω και πιο κοντά και πιο μακριά από το τέλος, κάτι κάνω το οποίο δεν ξέρω αν θα το τερματίσω ή αν στην επόμενη φάση θα το ανατρέψω πλήρως. Ενδιάμεσα έχω 19 ημέρες εώς ότου έχω να δώσω το κείμενο τηε διατριβής στους καθηγητές. Αυτό ήταν και ο λόγος όπου πήγα και σήμερα στο γραφείο, αν και η δουλειά που έκανα μάλλον χρόνο παρά σκέψη χρειάζονταν. Δεν έχω προσαρμοστεί ακόμη στην τοπική ώρα πλήρως και έτσι κοιμάμαι και ξυπνάω νωρίς. Τέλεια...

Μερικές εκτιμήσεις από την Ελλάδα. Κατ'αρχην δεν είναι τόσο χάλια όσο την περιέγραφε η αδερφή μου. Ναι, ο κόσμος έχει πονέσει. Ευτυχώς έχει χάσει και την έπαρση που υπήρχε προ της κρίσης. Δεν μπορώ να πω ότι είμαι το πιο αισιόδοξο άτομο στον κόσμο αλλά η μαυρίλα που άκουγα δεν μπορώ να πω ότι με ευχαρίστησε. Πραγματικά αυτό που άκουσα πολύ ήταν ο πόνος που έχει προκαλέσει η προσαρμογή. Η Ελληνική οικονομία και κοινωνία περνάει έναν βίαιο μετασχηματισμό. Το μικροπαραγωγικό μοντέλο καταρρέει. Ωστόσο δεν άκουγα κανέναν να λέει καιρός να χτίσουμε το νέο το οποίο δεν θα είναι τόσο ρηχό και εύθραυστο. Άκουγα πολύ πόνο και το πως θα πάρουμε εκδίκηση. Από την άλλη μην ξεχνάμε, η μόνη φορά όπου είχα ποτέ πραγματικά εκτεθεί στην φτώχεια στην Ελλάδα ήταν όταν δούλευα ελεγκτής στον ΟΠΕΚΕΠΕ, δεν ξέρω πραγματικά πως πάει η κατώτερη τάξη στην κρίση. Όταν ήμουν Γ' Λυκείου επέλεξα την Πρώτη Δέσμη όχι μόνο διότι ήμουν καλός μαθηματικά, φυσική, χημεία αλλά και διότι ήμουν κακός στα αρχαία και τα φιλολογικά γενικότερα. Καθόμουν συνεχώς και γκρίνιαζα για την έκθεση όπου όντως απεδείχθειν άχρηστος αντι να κάτσω να βελτιωθώ. Το σύστημα την μεταπολίτευσης ήταν κάνω μόνο αυτό στο οποίο είμαι ικανός και γκρινιάζω αν είναι να κάνω κάτι άλλο. Αν δεν κάνεις για τίποτα, αργόσχολος στο δημόσιο. Αυτό που βλέπουμε είναι η κατάρρευση της συνδικαλιστοκομματικής καμαρίλας, η οποία βασισμένη και στον πόνο που όντως υποφέρουν όλοι, κάνει μία άγρια μάχη να αποφύγει την περιθωριοποίηση. Τόσο με το σκάνδαλο Altec (πριν 10 χρόνια) όσο και τώρα με τη υπόθεση Ταχυδρομικού Ταμιετηρίου βλέπουμε επιχειρηματίες των οποίων το μόνο προσόν ήταν ότι ήταν σε κομματικές νεολαίες να χρησιμοποιούν ότι βύσμα έχουν για να γίνουν εργολάβοι στο Δημόσιο, την μόνη πραγματική επιχειρηματικότητα για την οποία είναι ικανοί. Δυστυχώς ο Μάκης Ψωμιάδης, ο οποίος έδινε χρήμα και έβγαζε χρήμα από αυτούς που δωροδοκούσε είναι το πρότυπο επιχειρηματία στην Ελλάδα, αν και όχι σε τόσο χυδαία μορφή. Πάντως αυτό που είδα είναι την Ελληνική οικονομία να έχει φτάσει στην εξισορρόπιση. Αν δεν την ρίξουμε εμείς με τις κινήσεις μας θα γυρίσει αλλά δυστυχώς δεν πρόκειται επί μακρόν να φτάσουν τα αγαθά της ανάπτυξης στους πλέον ευαίσθητους κοινωνικά. Τουλάχιστον ελπίζω να έχει θαφτεί το φοβερά λαϊκιστικό "οι αριθμοί ευημερούν αλλά όχι οι άνθρωποι", η κρίση ήταν ακριβώς το αποτέλεσμα του ευημερούν οι άνθρωποι και όχι οι αριθμοί.

Μέσα στην εβδομάδα θα φανεί πόσο καλό είναι το αποτέλεσμα της εργασία μου. Ελπίζω να είναι ικανοποιήτικο

Παραμονή στην Ελλάδα

Αν κάτι έχει χαρακτηρήσει αυτό το ταξίδι μου στην Ελλάδα είναι οι δουλειές που είχα να κάνω. Φεύγω μεθαύριο και ακόμη έχω μία να κάνω, να ετοιμάσω εξουσιοδοτήσεις για την αδερφή μου. Δεν μπορώ να πω ότι κάθισα καθόλου αλλά αυτό είναι καλό, αν ήταν να καθίσω πολύ θα είχα βαρεθεί. Το σπίτι έχει κάπως βελτιωθεί μετά από αρκετή δουλειά αλλά οι τοίχοι δεν κάνουν το σπίτι, το κάνουν οι άνθρωποι. Έχει έρθει ο καιρός να κάνω πλέον τις δικές μου κινήσεις, αν μη τι άλλο η οικονομική κρίση διέλυσε το σπιτικό στο οποίο γυρνούσα όταν τελείωναν τις συμβάσεις εργασίας ή τις σπουδές. Το που θα κάνω και τις δικές μου κινήσεις πια εξαρτάται από το που θα βρω δουλειά και αυτό δεν φαίνεται να είναι η Ελλάδα. Μετά από άγριες περικοπές και με την φορολογική επιβάρυνση να έχει φτάσει σε ποσοστό της τάξης του 60% του εισοδήματος για μία οικογένια στην μεσαία τάξη φαίνεται ότι έχουν ισορροπήσει τα δημόσια οικονομικά. Πρόκειται για το περίφημο πρωτογενές πλεόνασμα, αν και η κοινή γνώμη συνεχίζει να αμφισβητεί την ύπαρξή του λόγω τις ιστορικά προβληματικής ποιότητας του δημόσιου λογιστικού. Δυστυχώς ο τομέας εργασίας μου δεν ενδείκνυται και τόσο για το πραγματικό ιδιωτικό τομέα, όχι δηλαδή τους εργολάβους του δημοσίου. Η ρεαλιστικότερη αναζήτηση για δουλειά μου είναι στις ΗΠΑ όπου τις 2 εβδομάδες που είμαι εδώ δεν είχα κάποια αντίδραση στις παλαιότερες αιτήσεις μου. Αυτό που δεν έχω καταφέρει λόγω παλαιότητας του υπολογιστή είναι να δουλέψω για το διδακτορικό μου. Μεγάλος μπελάς με περιμένει όταν γυρίσω.

Η αδερφή μου η καλή με έβγαλε σε έξοδο στο Γκάζι, αν και λόγω της κατάστασης μου (ακόμα δεν μπρορώ να ξενυχτήσω) ήταν νωρίς και εν τέλει ήταν πιο πολύ κάτι που άρεσε σε κορίτσια παρά σε αγόρια (λαϊκή μουσική κλπ). Η νυχτερινή διασκέδαση έχει συρρικνωθεί ως προς την ένταση αλλά και το κόστος αλλά κάθε άλλο παρά έχει διαλυθεί, απεναντίας ο κόσμος βγαίνει. Ημέρες κρίσης σημαίνει περισσότερο περιορισμός παρά εξάλλειψη. Στην Αμερική, ακόμα και τον καλό καιρό, η διασκέδαση ούτε που φτάνει το τι γίνεται Ελλάδα στον χειρότερο καιρό.