Καθότι αύριο έχω το ταξίδι για το Norfolk για την πράσινη κάρτα, ας κάτσω να γράψω για τα προηγούμενα ταξίδια μου, πριν φύγουν από την μνήμη. Ενδιάμεσα ακούω και την συνέντευξη τύπου (σε μαγνητοσκόπιση) για την εκτόξευση του MAVEN. Το ταξίδι θα τολμούσα να πω ότι ξεκίνησε το Σαββατόβραδο, που βγήκα στην πόλη μόνος διότι είχα βαρεθεί που -λόγω ανωτέρας βίας- οι φίλοι δεν με είχαν βγάλει. Το να βγεις μόνος είναι καταθλιπτικό και μάλλον απεδείχθει πάλι. Γύρισα νωρίς, την έπεσα και το πρωί της Κυριακής πήγα στην βιβλιοθήκη όπου το ζευγάρι το οποίο με πήγαινε στην εκκλησία πριν αποκτήσω το όχημά μου με πήρε και με πήγε στην εκκλησία. Μετά με πήγαν στο αεροδρόμιο όπου απεδείχθει ότι το μισό αεροπλάνο είχε ανθρώπους που πήγαιναν στο συνέδριο. Η θέση μου τόσο στο aller όσο και στο retour έμελε να είναι δίπλα από μία ωραία κοπέλα από την Δασοπονία η οποία όμως έμαθα σήμερα έχει έτερον ήμιση. Άραγε δεν υπάρχει καμία κοπέλα στο College of Natural Resources and the Environment η οποία να είναι διαθέσιμη και να μην είναι Ινδή ή Κινέζα ή υπέρβαρή; Τέλος πάντων φτάσαμε στο St Petersburg Clearwater και πήρα ταξί για το ξενοδοχείο, το οποίο κόστισε $51! Μετά έτρεξα να προλάβω το λεωφορείο για το κέντρο ώστε να δω την αρχική συνεδρία αλλά το έχασα, και το επόμενο ήταν μία ώρα αργότερα. Εν τέλει έμελε να είναι αυτό ότι χειρότερο μου συνέβει στο συνέδριο, δηλάδη το συνέδριο πήγε πολύ καλά. Πήρα το επόμενο λεωφορείο και ναι μεν έχασα την πρώτη συνεδρία αλλά πήγα μετά στην κοινωνική δεξίωση για τους μεταπτυχιακούς.
Ως συνήθως έμελε να είναι η πιο ενδιαφέρουσα κοινωνική εκδήλωση. Πρώτα είχα δύο δωρεάν ποτά συν φαϊ ελαφρό, και μετά πήγα με τους δασοπόνους για άλλο ποτό αλλού. Γύρισα στο ξενοδοχείο και κοιμήθηκα πολύ νωρίς. Έμελε σε όλο συνέδριο και να κοιμάμαι νωρίς (10-11) και να ξυπνάω νωρίς (πριν τις 7). Σηκώθηκα νωρίς, έφαγα το καλό πρωινό του ξενοδοχείου και πήρα το πρωινό λεωφορείο για το κέντρο. Την Δευτερα ευτυχώς δεν είχα την παρουσίαση μου (ήταν την Τρίτη) και έτσι πήγαινα από συνεδρία σε συνεδρία. Στο τέλος της ημέρας ήταν η εκδήλωση δικτύωσης των φοιτητών η οποία λόγω της ημέρας και ώρας απέτυχε, ούτε 20 άτομα. Τέλος πάντων γύρισα σπίτι, είδα την παρουσίασή μου και την έπεσα νωρίς. Την Τρίτη σηκώθηκα πάλι νωρίς, πήγα και είδα μισή συνεδρία και μετά έφυγα στην μέση για την δικιά μου. Παρουσίασα τελευταίος και θα έλεγα πήγε καλά. Μετά έφαγα και παραδόξως δεν είχε πολλές ενδιαφέρουσες συνεδρίες το απόγευμα.Πήγα σε μία που με ενδιέφερε οριακά και πολύ δύσκολα συγκρατήθηκα από το να κοιμηθώ. Η πρωινή έγερση με διαλύει, όφειλα να το προέβλεπα. Βγήκα από το συνεδριακό κέντρο και περπάτησα στο κέντρο της πόλης. Γύρισα το αργότερα σε ένα ξενοδοχείο όπου είχε συνεδρίες και όπου η Monsanto προσέφερε γεύμα για τα μέλη της επιτροπής των μεταπτυχιακών και τους Golden Opportunity Scholars. Ευτυχώς το φαΐ το μαγείρεψε το ξενοδοχείο, αλλιώς κάπου εδώ θα είχα την τερατογέννεση. Μετά ήταν η έξοδος που ετοίμασε το πανεπιστήμιο μου. Στο τέλος, αρκετά εξαντλημένος, γύρισα στο ξενοδοχείο και την έπεσα πολύ χαρούμενος. Την επομένη τα χαράματα σηκώθηκα και είχε το πρωϊνό των μεταπτυχιακών, το οποίο δεν ήταν τόσο καλό όσο του ξενοδοχείου. Ωστόσο ήταν γεύμα εργασίας. Μετά από συζήτηση είχε 4 ημι-ενδιαφέρουσες συνεδρίες. Πήγα σε αυτή που ήταν πιο κοντά στην αίθουσα όπου ήμουν και έμελε να είναι η τυχερή μου. Σε μία από τις τελευταίες παρουσιάσεις ο ομιλιτής περιέγραψε κάτι παρόμοιο με αυτό που κάνω για διδακτορικό και είπε ότι ψάχνει για postdoc. Του είπα ότι ενδιαφέρομαι, το κακό όμως είναι ότι έλεγε μόνο Αμερικανούς πολίτες. Του είπα ότι η NASA και η EPA παίρνει postdocs μη Αμερικανούς πολίτες και μου είπε ότι θα το κοιτάξει, ιδίως από την στιγμή που δεν χρειάζομαι Η-1Β λόγω πράσινης κάρτας (όπου πάω αύριο για την συνέντευξη). Μετά ακολούθησαν απογευματινές συνεδρίες, ένα focus group και η τελική συνεδρία. Γύρισα στο ξενοδοχείο, κοιμήθηκα και την επομένη το πρωϊ πηρα δύο λεωφορεία και περπάτησα και 30 λεπτά στο γρασίδι για να φτάσω στο αεροδρόμιο, καθότι δεν είχε κάποιο λεωφορείο που να έφτανε εντός. Πέταξα πίσω, πήρα το λεωφορείο σπίτι και πήγα παρεπιπτόντως στο γραφείο, όπου είδα και έναν καθηγητή για να μου δει την ερευνητική πρόταση που έτοίμαζα για το πρόγραμμα Postdoc της NASA. Πήγα σπίτι, ήμουν λίγο στο ίντερνετ και μετά πολύ νωρίς την έπεσα στο κρεββάτι. Την επομένη θα έρχονταν, και εν τέλει ήρθαν κανονικά, οι γονείς μου. Αλλά αυτή η ιστορία είναι για την επόμενη ανάρτηση
Ως συνήθως έμελε να είναι η πιο ενδιαφέρουσα κοινωνική εκδήλωση. Πρώτα είχα δύο δωρεάν ποτά συν φαϊ ελαφρό, και μετά πήγα με τους δασοπόνους για άλλο ποτό αλλού. Γύρισα στο ξενοδοχείο και κοιμήθηκα πολύ νωρίς. Έμελε σε όλο συνέδριο και να κοιμάμαι νωρίς (10-11) και να ξυπνάω νωρίς (πριν τις 7). Σηκώθηκα νωρίς, έφαγα το καλό πρωινό του ξενοδοχείου και πήρα το πρωινό λεωφορείο για το κέντρο. Την Δευτερα ευτυχώς δεν είχα την παρουσίαση μου (ήταν την Τρίτη) και έτσι πήγαινα από συνεδρία σε συνεδρία. Στο τέλος της ημέρας ήταν η εκδήλωση δικτύωσης των φοιτητών η οποία λόγω της ημέρας και ώρας απέτυχε, ούτε 20 άτομα. Τέλος πάντων γύρισα σπίτι, είδα την παρουσίασή μου και την έπεσα νωρίς. Την Τρίτη σηκώθηκα πάλι νωρίς, πήγα και είδα μισή συνεδρία και μετά έφυγα στην μέση για την δικιά μου. Παρουσίασα τελευταίος και θα έλεγα πήγε καλά. Μετά έφαγα και παραδόξως δεν είχε πολλές ενδιαφέρουσες συνεδρίες το απόγευμα.Πήγα σε μία που με ενδιέφερε οριακά και πολύ δύσκολα συγκρατήθηκα από το να κοιμηθώ. Η πρωινή έγερση με διαλύει, όφειλα να το προέβλεπα. Βγήκα από το συνεδριακό κέντρο και περπάτησα στο κέντρο της πόλης. Γύρισα το αργότερα σε ένα ξενοδοχείο όπου είχε συνεδρίες και όπου η Monsanto προσέφερε γεύμα για τα μέλη της επιτροπής των μεταπτυχιακών και τους Golden Opportunity Scholars. Ευτυχώς το φαΐ το μαγείρεψε το ξενοδοχείο, αλλιώς κάπου εδώ θα είχα την τερατογέννεση. Μετά ήταν η έξοδος που ετοίμασε το πανεπιστήμιο μου. Στο τέλος, αρκετά εξαντλημένος, γύρισα στο ξενοδοχείο και την έπεσα πολύ χαρούμενος. Την επομένη τα χαράματα σηκώθηκα και είχε το πρωϊνό των μεταπτυχιακών, το οποίο δεν ήταν τόσο καλό όσο του ξενοδοχείου. Ωστόσο ήταν γεύμα εργασίας. Μετά από συζήτηση είχε 4 ημι-ενδιαφέρουσες συνεδρίες. Πήγα σε αυτή που ήταν πιο κοντά στην αίθουσα όπου ήμουν και έμελε να είναι η τυχερή μου. Σε μία από τις τελευταίες παρουσιάσεις ο ομιλιτής περιέγραψε κάτι παρόμοιο με αυτό που κάνω για διδακτορικό και είπε ότι ψάχνει για postdoc. Του είπα ότι ενδιαφέρομαι, το κακό όμως είναι ότι έλεγε μόνο Αμερικανούς πολίτες. Του είπα ότι η NASA και η EPA παίρνει postdocs μη Αμερικανούς πολίτες και μου είπε ότι θα το κοιτάξει, ιδίως από την στιγμή που δεν χρειάζομαι Η-1Β λόγω πράσινης κάρτας (όπου πάω αύριο για την συνέντευξη). Μετά ακολούθησαν απογευματινές συνεδρίες, ένα focus group και η τελική συνεδρία. Γύρισα στο ξενοδοχείο, κοιμήθηκα και την επομένη το πρωϊ πηρα δύο λεωφορεία και περπάτησα και 30 λεπτά στο γρασίδι για να φτάσω στο αεροδρόμιο, καθότι δεν είχε κάποιο λεωφορείο που να έφτανε εντός. Πέταξα πίσω, πήρα το λεωφορείο σπίτι και πήγα παρεπιπτόντως στο γραφείο, όπου είδα και έναν καθηγητή για να μου δει την ερευνητική πρόταση που έτοίμαζα για το πρόγραμμα Postdoc της NASA. Πήγα σπίτι, ήμουν λίγο στο ίντερνετ και μετά πολύ νωρίς την έπεσα στο κρεββάτι. Την επομένη θα έρχονταν, και εν τέλει ήρθαν κανονικά, οι γονείς μου. Αλλά αυτή η ιστορία είναι για την επόμενη ανάρτηση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου