Μία μέρα μπροστα από το πρόγραμμα

Σήμερα τελείωσα τον υπολογισμό της απορροής, αν και δεν είμαι ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα. Καλό θα ήταν να το ξανακάνω, τουλάχιστον το προβληματικό κομμάτι, αλλά λαμβάνοντας υπ'όψιν πόσο χρόνο πήρε να γίνει, είναι απίθανο να προλάβω. Επίσης ξεκίνησα τον υπολογισμό της διάβρωσης και παραδόξως επίσης τον τελείωσα, απλά δεν πρόλαβα ακόμη μετατρέψω τις μονάδες στο αποτέλεσμα στο μετρικό σύστημα για να δω και την ποιότητα του αποτελέσματος. Τελική υποχρέωση που έχω για την παρουσίαση του συνεδρίου της επόμενης εβδομάδας είναι να υπολογίσω το βάρος των λιπασμάτων που θα χρειαστεί η επέκταση της γεωργίας αλλά αυτό είναι πολύ έυκολο. Μαζί λοιπόν με τους καινούργιους χάρτες που έχω να προσθέσω σημαίνει ότι άυριο πριν το μεσημεριανό θα έχω έτοιμα όλα όσα χρειάζομαι για την παρουσίαση. Για τη δημοσίευση αυτό που επιπλέον χρειάζομαι (πέραν από τον έλεγχο της μεθόδου μου αν τυχόν έκανα λάθος διότι βλέπω μεγάλη γκέλα) είναι να χρησιμοποιήσω μία άλλη γεωχωρική μέθοδο να υπολογίσω την απορροή. Να πω την αλήθεια περίμενα να είμαι σε αυτό το σημείο στο τέλος της εβδομάδας, όχι την Τετάρτη. Θεωρητικά θα μπορούσα να πάω στη Washington στο Panhellenism Weekend όχι τόσο για την μουσική (ε ναι, δεν αντέχω το λαϊκό) όσο για τους συναδέλφους μου αλλά πέραν του ότι κανόνισα ήδη το να πάω στο αεροδρόμιο απλά θέλω και τον χρόνο μου αν κάτι πάει στραβά. Με τους φίλους μου όλους στην Washington το Σαββατοκύριακο αυτό θα είναι απο δύσκολο ως χάλια, αλλά σε σχέση με το συνέδριο πολύ πιο ξεκούραστο. Πέρυσι και πρόπερσι είχα φτάσει Σάββατο και είχα χρόνο να καθίσω πριν αρχίσει το συνέδριο Κυριακή απόγευμα. Φέτος φτάνω νωρίς απόγευμα, έχω να τρέξω στο ξενοδοχείο, μετά να μεταβώ στο συνεδριακό κέντρο πριν την εναρκτήρια ομιλία, να καθίσω για την κοινωνική εκδήλωση των μεταπτυχιακών φοιτητών στο σχετικό μπαρ, να γυρίσω, να ξυπνήσω πολύ νωρίς την επομένη για να προλάβω την πρωινή συνεδρία, ακολουθεί η συνεδρία όπου είμαι εθελοντής, μερικές ακόμη συνεδρίες το απόγευμα μεταξύ των οποίων η συνεδρία δικτύωσης και ένα μάλλον ήρεμο απόγευμα. Η Τρίτη είναι η παλαβή ημέρα διότι έχει το πρωϊνό των φοιτητών, ακολουθεί η συνεδρία όπου παρουσιάζω, οι απογευματινές συνεδρίες, το δείπνο όπου είναι προσκεκλημένα τα μέλη της επιτροπής των μεταπτυχιακών όπου ο αντίχριστος, γνωστός και ως Monsanto, ψάχνει νέους υπαλλήλους για να ακολουθήσει η κοινωνική εκδήλωση του πανεπιστημίου μου. Τουλάχιστον η Τετάρτη είναι πιο έυκολη ενώ την Πέμπτη, όπου πετάω, δεν έχω τίποτα. Την Παρασκευή έρχονται οι γονείς μου για επίσκεψη. Πραγματικά, η ημέρα που παρδόξως οικονόμισα σήμερα μου είναι πολυτιμη.

Αμ' έπος αμ' έργον

Το καλοκαίρι του 2001, ενώ οι εικόνες είχαν αρχίσει να δακρύζουν (προ της 11ης Σεπτεμβρίου) ήμασταν το καλοκαίρι οικογενειακώς στην Κρήτη όπου ο πατέρας μου είχε μετατεθεί. Εγω κατά την διάρκεια της ημέρας δούλευα στο Ινστιτούτο Υποτροπικών και Ελιάς Χανίων, απ'όπου γυρνούσα το μεσημέρι κουρασμένος λόγω ηλίασης στην επιστροφή και κοιμόμουν. Το απόγευμα είχα κάθε διάθεση να βγω στην πόλη των Χανίων και το είχα πει στην αδερφή μου, ίσως όχι όσο καθαρά όσο έπρεπε αλλά το είχα αναφέρει. Εν τέλει μόνο βγήκαμε το τελευταίο βράδυ πριν γυρίσω από την Κρήτη Πειραιά για την εξεταστική, και αυτό επειδή εκέινο το βράδυ την έπρηξα. Επι χρόνια μετά της το ανέφερα, αν όντως ενδιαφερώσουν για μένα θα είχαμε βγει τότε στην Κρήτη και δεν θα ήμουν παγιδευμένος Αγροκήπιο- Οικισμός Ναυστάθμου - Αγροκήπιο, όπως εν τέλει πέρασα το καλοκαίρι μου. Δεν ίσχυε αυτό για την αδερφή μου η οποία έβγαινε κάποια πρωινά στην πόλη, αλλά για μένα εν τέλει απεδείχθει δύσκολο. Εκ των υστέρων σκέφτομαι πως σε τελική ανάλυση αγαπάω πολύ την αδερφή μου αλλά της έχω συμπεριφερθεί χειρότερα απ'ότι άτομα για τα οποία νοιαζόμουν πολύ λιγότερο, και από την άλλη έχω συμπεριφερθεί σε κάποια άτομα πολύ καλά και αυτά (ή μαλλον αυτές) μου συμπεριφέρθηκαν σαν γαιδούρια. Τέλος πάντων.

Το τελευταία καιρό θέλω να βγω στην πόλη. Έχει περάσει υπερβολικός καιρός από τότε που βγήκα στο κέντρο του  Blacksburg. Ζητάω από τους φίλους μου αλλά αδυνατούν, υπερβολική δουλειά, άλλες υποχρεώσεις κ.ο.κ. Τελικό αποτέλεσμα ότι μένω σπίτι μόνος και έρημος. Δεν επρόκειται να βγω μόνος εκτός, όσες φορές το έχω κάνει ήμουν σαν την μύγα μες το γάλα. Κανά δύο φορές που έθεσα τη κατάσταση άμεσα (με SMS) είχα απαντήσεις του τύπου θέλεις να πεθάνω; Είμαι εξαντλημμένος. Το θέμα είναι ότι ποτέ δεν φαίνεται να έρχεται η μη εξαντλημμένη ημέρα. Σήμερα ήταν η εορτή της 28ης Οκτωβρίου. Μέτα την εκφώνηση του πανηγυρικού από εμένα και του φαγητού ήρθε η συζήτηση στη ζωή μας εδώ. Στη διεκτραγώγηση της ζωής εδώ που κάνω υπήρχε αντίδραση ότι δεν είναι τόσο μάυρα ούτε η αναλογία των φύλων είναι τόσο άσχημη όσο την περιγράφω. Ωραία τους λέω, πάμε επί τόπου Big Al's και απεδειξε ότι έχω άδικο. Κανένας δεν δέχτηκε. Να πάμε άλλη φορά ούτε πάλι τίποτα. Εάν είναι τόσο καλά στο Blacksburg και η κατάσταση δεν είναι μαύρη και άραχνη, όχι απλά ότι δεν μπορείς να σταυρώσεις κοπέλα αλλά ούτε καν να μπορείς να γνωρίσεις διαθέσιμη κοπέλα, η μουσική που παίζει είναι χάλια και ούτε που να μπορείς να εκτονωθείς χορεύοντας, δείξ'τε το μου. Κανένας δεν έχει καταδεχθεί να με διαψεύσει, ωραίοι στην θεωρία αλλά στην πράξη μηδέν. Καλώ όλους τους συμφοιτητές μου, απεδείξτε με ψεύτη. Πραγματικά, είναι μία διάψευση και όχι μόνο δεν θα με πειράξει αλλά θα με χαροποιήσει. Αμ'έπος, αμ'έργον

Θετοντας στόχους και τα αποτελέσματα

Σε συνέχεια των καλών ειδήσεων με την Work Authorization Permit σήμερα μου ήρθε και έντυπο να εμφανιστώ για συνέντευξη στο Norfolk τέλη Νοεμβρίου για συνέντευξη. Ξανά μανά είναι πρωϊ που σημαίνει οτι πρέπει να κοιμηθώ πάλι στην πόλη, όπως προ διετίας. Αρκετά ενδιαφέρουσα εμπειρία τότε το ταξίδι. Τέλος πάντων, αυτή τη φορά ελπίζω να πάρω την πράσινη κάρτα. Πάντως ξεκίνησα πάλι να κάνω αιτήσεις για δουλειά και πλέον αναφέρω ρητά ότι έχω work authorization. Είναι σημαντικό σημάδι ότι μπόρεσα να ξαναξεκινήσω τις αιτήσεις, διότι όπως είδα είχα πάνω από μήνα να στείλω αίτηση λόγω της πολλής δουλειάς που έπεσε και (κυρίως) της βλάβης των υπολογιστών εργασίας μου.

Γενικά ξαναμπαίνω σε ρυθμό και φαίνεται ότι επιτυγχάνω αρκετούς στόχους. Ξεκίνησα το Σαββατοκύριακο με πρόθεση να κάνω αρκετά πράγματα, περισσότερο σχετικά με το σπίτι. Παραδόξως τα κατάφερα. Έπλυνα, στέγνωσα, μαγείρεψα, έβγαλα homework, ξαναξεκίνησα να κοιτάω για δουλειά. Μπόρει να μην κάθισα πολύ, ανάγκη μετά από την τόσο γεμάτη εβδομάδα, αλλά τα κατάφερα. Το μόνο στο οποίο απέτυχα ήταν να βγω να διασκεδάσω με τους φίλους και να κεράσω για την εξουσιοδότηση εργασίας. Κύριο αίτιο: δεν μπορούσαν οι φίλοι. Βγήκα μόνος να περπατήσω στο κέντρο και παραδόξως (διότι είχαμε Fall Break) είχε πολύ κόσμο στο κέντρο. Είναι γνωστό το πως κακολογώ το Blacksburg αλλά φέτος παραδόξως έχει αρκετό κόσμο έξω. Το κακό είναι ότι δεν έχω ουσιαστικά καταφέρει να βγω. Οι έξοδοι μας ήταν περισσότερο στο Roanoke, μια-δύο φορές που πρότεινα είχα αντιδράσεις του τύπου να τους πιέζω διότι είναι εξαντλημένοι. Παραδόξως όταν είμαι εξαντλημένος είναι που είμαι πιο ανοιχτός στην έξοδο, να ξεδωσω μετά την κούραση.

Μονη παραφωνία που είχα στο καλό σενάριο ήρθε από τον καθηγητή. Μου είπε να σχεδιάζω αποφοίτηση αυτό το εξάμηνο υπο την έννοια τι θα λέω στις αιτήσεις εργασίας. Είδομεν...

Το καλύτερο δώρο γενεθλίων που είχα ποτέ

Χτες ήταν τα γενέθλιά μου. Η αρχική μου πρόθεση ήταν να τα κάνω κάτι το ιδιαίτερο την ημέρα που όντως εόρταζα, όχι απλά το προηγούμενο Σάββατο. Ωστόσο το προηγούμενο βράδυ δεν κοιμήθηκα καλά, όλη την ημέρα ένιωθα ζαβλακωμένος και απλά γύρισα σπίτι. Μάλιστα ξάπλωσα και πολύ νωρίς. Εκ των υστέρων είναι λογικό να συμβαίνει, αν κάθομαι στο γραφείο εώς αργά μετά δύσκολα μου έρχεται ο ύπνος πριν μερικές ώρες χαλάρωσης. Έτσι απλά την έπεσα στο κρεββάτι, και μάλιστα όχι νωρίς. Σήμερα πήγα στο γραφείο και δούλευα. Είναι απίστευτο πως λησμόνησα πόση δουλειά είχα ρίξει για να βγάλω υδρολογική κατηγορία των εδαφών, εκεί που πίστευα ότι θα είχε βγει σε μίση μέρα αύριο θα συμπληρώσω τρίτη ημέρα. Τουλάχιστον είμαι στην ουρά, αν δεν είχε την τάξη μέσα θα είχα καθίσει παραπάνω στο γραφείο και θα τελείωνα, ίσως. Επόμενη λειτουργία θα είναι να  αντιστοιχήσω τα εδάφη με την χρήση γης και μετά με μετεωρολογικά δεδομένα. Ευτυχώς η κυβέρνηση ξανάνοιξε και έτσι μπορώ να κατεβάσω μετεορολογικά δεδομένα. Γύρισα λοιπόν σπίτι μου, κοιτάω το ταχυδρομείο και είδα ανώνυμη επιστολή απο Lee's Summit. Καλό σημάδι, εκεί στέλνω τα γράμματα για USCIS. Ανοίγω λοιπόν και βλέπω Work Authorization Permit για 1 έτος. Επίσης λέει κάτω ότι έχω advance parole. Τέλεια, λογικά (πρέπει να το επιβεβαιώσω με τον δικηγόρο) μπορώ να παώ Ελλάδα διακοπές. Πρώτη ευκαιρία είναι η Ημέρα των Ευχαριστιών, αλλά υπάρχει συνέδριο εκέινη την εβδομάδα. Δεύτερη ευκαιρία ουσιαστικά είναι τα Χριστούγεννα. Με τον χρόνο μου να πυκνώνει δεν ξέρω διαθεσιμότητά μου, αλλά είναι το ρεαλιστικότερο. Λογικά είναι και ευκαιρία να το γιορτάσω, αν είναι διαθέσιμοι οι φίλοι μου. Θυμάμαι σχόλιο που είχε πετάξει συμφοιτήτρια, ότι με το που θα πάρω την πράσινη κάρτα (και Work Authorization δεν είναι πράσινη κάρτα) να φορέσω εκτός ώστε στο μπαρ καμία Ρωσσίδα να μου μιλήσει. :) Είναι καλό σημάδι ως προς την πορεία για πράσινη κάρτα αν και ένα μόνο με προβλημάτισε, ότι δεν είχε η επιστολή ημερομηνία για συνέντευξη. Ίσως είναι στην επόμενη επιστολή

Πριν και μετά το πάρτυ

Την Τετάρτη γίνομαι 34 ετών. Ναι, έχω γεράσει και το ξέρω. Κατά το κλασσικό ελληνικό, αντί να κάθομαι μόνος και να γκρινιάζω, έκανα πάρτυ γενεθλίων το Σάββατο. Σε ταλική ανάλυση προβλέπεται από το έθιμο. Έτσι λοιπόν κάλεσα τους φίλους και συμφοιτητές μου στο σπίτι μου, το οποίο είχα ετοιμάσει καταλλήλως και 34 ήρθαν και εορτάσαμε μαζί. Λαμβάνοντας υπ'όψιν το μέγεθος του σπιτιού μου ήταν επιτυχία. Από την άλλη κάλεσα πολύ περισσότερους ωστόσο πλέον έχω μία κάποια ιδέα πόσους να περιμένω. Η προετοιμασία ήταν χρονοβόρα και κουραστική, ιδίως διότι συγχρόνως έκανα έρευνα στο εργαστήριο μου. Πέρασα την εβδομάδα πηγαινοερχόμενος μεταξύ εργαστηρίου και σπιτιού με αποτέλεσμα ο χρόνος για προμήθειες να είναι περιορισμένος. Δεν είχα σε καμία φάση πάνω από δύο ώρες χρόνο να περάσω στο σούπερ μάρκετ. Το Σάββατο ακόμη, ενώ ετοίμαζα το σπίτι, συγχρόνως έκανα υπολογισμούς στο εργαστήριο. Με το που τελείωνα ένα πακέτο εργασιών, γυρνούσα στο εργαστήριο, έθετα τις παραμέτρους στον υπολογιστή και γυρνούσα να συνεχίσω ή πήγα για τα τελευταία ψώνια. Τουλάχιστον ο τελευταίος υπολογισμός τέθηκε σε εφαρμογή μία ώρα πριν την ώρα που είχα δώσει για εκκίνηση και κατέληξε αργά μετά τα μεσάνυχτα. Ωστόσο μετά το πάρτυ δεν είχα κουράγιο να περπατήσω στο εργαστήριο να κλείσω τον υπολογιστή, έτσι τον άφησα να τρέχει ως το πρωί. Σε γενικές γραμμές διασκέδασα αν και θα μπορούσα να πω ότι αν έβγαλα κάποιο συμπέρασμα από το πάρτυ ήταν η επιβεβαίωση της αποτυχίας μου. Οι κοινωνικές εκδηλώσεις είναι που κοινωνικοποιήται κανείς και γνωρίζει κόσμο, και μπορεί μεν να γνώρισα κόσμο αλλά τίποτα το αξιοποιήσιμο.

Εάν έβγαλα πλέον κάποιο συμπέρασμα είναι για τις διαπροσωπικές σχέσεις στην Αμερική. Οι έλληνες για καλό και για κακό έχουμε έναν τρόπο συμπεριφοράς, δουλεύουμε σκληρά αλλά και διασκεδάζουμε σκληρά. Είμαστε ατομικιστές αλλά και σε αρκετές καταστάσεις συσπειρωνόμαστε, όλοι ξέρουμε το άλλο νόημα της λέξης αυτοϊκανοποίηση, η διασκέδαση είναι πάντα κάτι το συλλογικό. Έτσι στο τέλος όλο και θα βρούμε τον δρόμο μας για αυτό που ψάχνουμε. Οι Αμερικανοί πολύ δύσκολα δρουν συλλογικά. Ο καθηγητής μου ανέφερε ένα πικ νικ για την πυροσβεστική υπηρεσία στον νομό του ως παράδειγμα συλλογικότητας όπου συγκεντρώνεται σε μία ημέρα το 10% του πληθυσμού. Στην Ελλάδα αυτό είναι η καθημερινότητα. Η νεώτερη γενιά απλά δεν έχει ιδέα για το τι γίνεται το οποίο δεν την αφορά άμεσα, κανένας δεν βλέπει ειδήσεις ή διαβάζει τα νέα και κύριος τρόπος ενημέρωσης είναι το Twitter. Για όνομα... Στο twitter αλλά αντ'άλλων γράφονται, ο τρόπος ενημέρωσης δηλαδή είναι το τι είπε ο φίλος σου; Κάποια ιεραρχική αρχή ενημέρωσης απλά δεν υπάρχει. Η συλλογική συγκέντρωση είναι δύσκολη ακόμα και για διασκέδαση. Αυτό που κάναμε στην Ελλάδα χωρίς δομή μόνο και μόνο επειδή ήμασταν στο ίδιο τμήμα, απλά διότι κάναμε παρέα, εδώ πρέπει να ανήκεις σε fraternity και sorority για να κάνεις, τα οποία όμως έχουν και αρκετές παλαβωμάρες. Στο τέλος είναι πιο πρόθυμοι να βρουν το άλλο ήμισυ καθότι γνωρίζουν τον μέσο γνωστό πολύ λιγότερο και προσκολόνται σαν βδέλες, αλλά και πάλι αυτοεκθέτονται συνέχεια, σε επικίνδυνο βαθμό δηλώνοντας στον κόσμο με απίστευτη λεπτομέρεια την καθημερινότητά τους στο facebook. Πραγματικά το φοβάμαι αυτό το μέσον, δεν θέλω όλος ο κόσμος να με ξέρει εντελώς, μόνο οι φίλοι μου. Ας δούμε τι μου επιφυλλάσει το μέλλον, πραγματικά αισιοδοξία δεν έχω (αλλά είχα ποτε;)

Ανθεκτικότητα/Αντοχή

Η ανθεκτικότητα ενός συστήματος ορίζεται ως η δυνατότητά του να ανταπεξέλθει σε σοκ και να ανακάμψει στην προτεραία κατάσταση. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες υπέστην αρκετά σοκ με τις απώλειες, κάποιες προσωρινές, δεδομένων. Παρ'όλ'άυτά συνέχισα και επιτέλους σήμερα κατάφερα και υπολόγισα απορροή για την τωρινή κατάσταση στη Virginia. Βεβαίως η περιοχή μελέτης μου περιλαμβάνει 3 πολιτείες αλλά το ότι κατάφερα να κάνω κάτι παρά τις αναποδιές είναι κατόρθωμα. Έπεται ο υπολογισμός της απορροής στη μελλοντική κατάσταση στην Virginia όπως και στις δύο καταστάσεις στην North Carolina. Το τελευταίο δεν μπορώ να κάνω όσο η ομοσπονδιακή κυβέρνηση είναι κλειστή (διότι είναι κλειστές και οι συνδεδεμένες ιστοσελίδες) αλλά τουλάχιστον έχω ένα χρονοδιάγραμμα και την ευχαρίστηση ότι τα καταφέρνω. Είναι απίθανο να αποφοιτήσω στο χρόνο που προβλέπω, αλλά τουλάχιστον μπορώ να αποφοιτήσω, βλέπω το μονοπάτι μπροστά μου. Ακολουθεί το επόμενο άγχος, το πάρτυ γενεθλίων μου το Σάββατο. Στην πορεία μου προς το τέλος έχω φτάσει στην περίοδο όπου πηγαίνω από κρίση σε κρίση. Εάν είχα την αντοχή να δουλέψω παραπάνω πιθανόν να μπορούσα να τελειώσω και νωρίτερα, αλλά garbage in garbage out, αν δεν έχω τον εγκέφαλό μου να λειτουργεί πλήρως κάνω σοβαρά λάθη. Είμαι στο τελικό γύρο, θα κρατηθώ και θα τα καταφέρω, δεν θα εγκαταλείψω. Βεβαίως το πρόβλημα είναι τι ακολουθεί. Όταν το εργαστήριο είναι γεμάτο εργάτες που βάζουν καλώδια λίγο δύσκολο να κάνεις και δεύτερη δουλειά. Αύριο ελπίζω τουλάχιστον να προχωρήσω με όλα όσα άφησα σε αναστολή όσο προσπαθούσα να τελειώσω παρά τις απώλειες υπολογιστή και δεδομένων.

Και όμως πήγαν τα πράγματα πιο ανάποδα

Όταν έγραψα την προηγούμενη ανάρτηση πίστευα ότι η κυριότερη δυσκολία που είχα να αντιμετωπίσω ήταν η έλλειψη χρόνου εώς την αποφοίτηση. Έπεσα έξω και με την καλή αλλά και με την κακή έννοια. Ας αρχίσω με την καλή: ο καθηγητής βρήκε χρηματοδότηση και έτσι μπορεί να με κρατήσει με 1 credit το επόμενο εξάμηνο για καποιους μήνες. Από οικονομικής απόψης δεν είναι ιδιαίτερα καλό αποτέλεσμα καθότι με 1 credit δεν καλύπτεται ούτε η επιδότηση της ασφάλειας (και έτσι πληρώνω παραπάνω) ούτε κάποια άλλα φοιτητικά προνόμια. Από την άλλη όμως επιτέλους δεν πνίγομαι λόγω χρόνου. Αυτή την εβδομάδα καθόμουν στο γραφείο με τις ώρες, μία φορά γύρισα μετά τα μεσάνυχτα, το νωρίτερα στις 9.50 και πάλι δεν έβλεπα να τελειώνω τους υπολογισμούς, πόσο μάλλον το γράψιμο στον στόχο που έχω θέσει. Μόλις κέρδισα 1 με 2 μήνες. Πάλι όμως γύριζα βράδυ αργά διότι δουλεύω όσο η φαιά ουσία μου αντέχει και, παραδέχομαι, οι χρονοβόροι υπολογισμοί δεν κατανάλωναν πολύ εγκεφαλική δραστηριότητα.

Από την αρνητική πλευρά όμως είχα μία πολύ αρνητική εξέλιξη την Τετάρτη, ο υπολογιστής εργασίας μου τα έφτυσε. Ω ναι, εκεί όπου νόμιζα ότι όλα ήταν καλά, ξαφνικά έχασα, έστω και προσωρινά, τα δεδομένα μου. Ο καθηγητής μάλιστα μου πρότεινε να σώζω στον εσωτερικό σκληρό, ο οποίος εν τέλει ήταν αυτός που τα έφτυσε. Κάποια απο τα δεδομένα ανακτήθηκαν αλλά και πάλι, μετά από την απώλεια του εσωτερικού και του εξωτερικού σκληρού το καλοκαίρι απλά δεν μπορώ να αναθεωρήσω κάποια από την έρευνα μου. Ο υπολογιστής μου πήγε στις υπηρεσίες του VT για επιδιόρθωση και εγώ δούλευα με τον δεύτερο υπολογιστή στο γραφείο. Μόνο που την Πέμπτη το πρωί βρέθηκα στο ναδίρ όταν οι αναβαθμίσεις που υποτίθεται πως εφάρμοζε ο συγκεκριμένος υπολογιστής από το προηγούμενο βράδυ απλά συνέχιζαν να εγκαθίσταται, 12 ώρες αργότερα. Κάτι είχε κολλήσει, το διόρθωσα αλλά βρέθηκα για μερικές ώρες χωρίς την δυνατότητα καν να δουλέψω. Πάντως η κατάσταση βελτιώθηκε, οι αναβαθμίσεις εγκαταστάθηκαν, ο κανονικός υπολογιστής μου διορθωθηκε αλλά έχασα ότι δεν είχαν αποθηκεύσει και κυριότερο δεν έχω κανένα λογισμικό και πρέπει να το εγκαταστήσω πάλι. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πάω στο CEARS lab για την κατ'οίκον εργασία του μαθήματος της υπερφασματικής τηλεπισκόπισης στο Σαββατοκύριακο μέσα ενώ δεν έχω το κλειδί. Προσπάθησα σήμερα αλλά δεν τελειωσα, ήμουν πολύ εξαντλημένος από όλη την εβδομάδα. Νιώθω κούραση, έχω παραδόξως την κατανόηση του καθηγητή αλλά οι αναποδιές συνεχίζονται. Πήγα να κατεβάσω δεδομένα αλλά λόγω του κλεισίματος της κυβέρνησης οι ιστοσελίδες είναι κατεβασμένες. Τέλεια, δεν μου φτάνα τα δικά μου έρχονται και άλλα.

Τα ναρκοπέδια

Εχω αρχίσει να προσεγγιζω τις προθεσμίες που έχω θέσει. Θεωρητικά μέχρι τα γενέθλιά μου θα έχω έτοιμη την πρώτη εκδοχη του διδακτορικού. Στην πράξη αυτό φαίνεται δύσκολο. Προς το παρόν έχω προχωρήσει αρκετά ως προς τον υπολογισμό της απορροής αλλά και πάλι πέρνει υπερβολικό χρόνο και ο μόνος λόγος που φτάνω τις δικές μου προθεσμίες είναι ότι κάθομαι αργά στο εργαστήριο προσέχοντας τον υπολογιστή ώστε οι υπολογισμοί να ολοκληρωθούν. Σε σχέση με τους συμφοιτητές μου οι οποίοι κάθονται υπό κανονικές συνθήκες πιο αργά από εμένα στο εργαστήριο (όπως τουλάχιστον μου είπαν στον δρόμο για το Ρόανοουκ) δεν φαίνεται πολύ αλλά όπως ανακάλυψα σήμερα η ικανότητα του εγκεφάλου μου να λειτουργήσει είναι περιορισμένη. Αν δεν έχω κοιμηθεί καλά απλούστατα παύω να λειτουργώ και με το που βρεθώ στο κρεββάτι για οποιονδήποτε λόγο, απλά την πεφτω. Όπως και το Μάιο με τα καμώματα στην Ελλάδα, πάλι η πολιτική κατάσταση στην Αμερική με κρατάει ξύπνιο.

Για οποιον δεν παρακολουθεί τα νέα η κυβέρνηση έχει κλείσει. Δεν πέρασε προυπολογισμό για το νέο οικονομικό έτος, με αποτέλεσμα να μην λειτουργεί καμία ομοσπονδιακή υπηρεσία. Μετά από αρκετά δραματικές καταστάσεις χτες το βράδυ, οι οποίες με κράτησαν στο γραφείο ενώ ο υπολογιστής μου υπολόγιζε το πρωί ξυπνήσαμε χωρίς κράτος. Οι πανύβλακες του Tea Party πανηγυρίζουν, στα απομωνομένα μέρη όπου ζουν δεν καταλαβαίνουν τι εστί κράτος. Εμείς απλά υποφέρουμε. Η αίτηση μου για πράσινη κάρτα είναι σε αναστολή μέχρι να ξανανοίξει η κυβέρνηση, οι αιτήσεις για postdoc σε ομοσπονδιακές υπηρεσίες επίσης (αν και για την NASA συνεχίζω να γράφω την πρόταση) ενώ και ο ιδιωτικός τομέας είναι σε αναμονή. Μάλιστα δεν φαίνεται οτι το πρόβλημα θα επιλυθεί σύντομα. Είναι αρκετά δύσκολο να προσπαθώ να κάνω 5-6 πράγματα συγχρόνως. Ήρθε και η πολιτική βλακεία και έδεσε...