Κατ'αρχην οι εξελίξεις στην Ελλάδα ήταν καταλυτικές σήμερα. Δεν περίμενα την έξοδο της Δημοκρατικής Αριστεράς από την κυβέρνηση. Η δικομματική κυβέρνηση πλέον μου θυμίζει την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ μετά τον ανασχηματισμό που έφερε τον Βενιζέλο στο υπουργείο Άμυνας. Ουσιαστικά έχει πλέον καταναλώσει την χρυσή κάρτα της. Πλέον δεν έχει εφεδρική κίνηση στην επόμενη σοβαρή αναταραχή. Τουλάχιστον το γεγονός ότι αυτό το κυβερνητικό σχήμα εφαρμόζει το πρόγραμμα προσαρμογής και πιστεύει σε αυτό, ενώ η κυβέρνηση Παπανδρέου προσπαθούσε απλά να το εφαρμώσει χωρίς να το εφαρμώσει, σημαίνει ότι λιγότερα σοκ προβλέπονται στο μέλλον. Να δούμε πότε και πως θα είναι το επόμενο σοκ. Η ΕΡΤ καταργήθηκε όταν δεν μπόρεσε η κυβέρνηση να αποκρατικοποιήσει την ΔΕΠΑ. Τελευταία φορά που έβλεπα την ΕΡΤ ήταν όταν έβλεπα το the West Wing. Τελευταίο ελληνικό πρόβλημμα που έβλεπα ήταν μία σειρά αστρονομική ονόματι στα μονοπάτια των άστρων στα μέσα της δεκαετίας του 90. Σπίτι θυμάμαι τελευταία σειρά που έβλεπαν (εκτός από τον Σπύρο Παπαδόπουλο) ήταν το μικρό σπίτι στο Παγκράτι. Πληρώναμε πολλά για πρόγραμμα που δεν βλέπαμε
Ωστόσο το θέμα μου σήμερα είναι το ταξίδι μου την προηγούμενη εβδομάδα στο Orlando για τον γάμο του πρώτου μου ξαδέρφου. Για να πω την αλήθεια δεν είχα ποτέ ιδιαίτερα καλή σχέση με τον συγκεκριμένο ξάδερφο και δεν έφταιγε η μεγάλη απόσταση από το Ft Lauderdale ως τον Πειραιά. Πάντως όταν η Ολλανδέζα καθηγήτρια με απέλυσε ο ξάδερφος με πήρε από το αεροδρόμιο του Sanford, με οδήγησε σπίτι του, πήγαμε και είδαμε τον Iron Man 3 και μετά από το δείπνο εκτός σπιτιού με πήγε στο Port St Lucie να δω τον συνονόματο ξάδερφό μου. Επίσης κάποιος έπρεπε να εκπροσωπησει τον δικό μας κλάδο της οικογενείας. Έτσι λοιπόν Πέμπτη πρωί ξεκίνησα και μετά από μερικές μικρές στάσεις για καύσιμα και φαϊ έφτασα στο ξενοδοχείο. Ήμουνα στον δρόμο 11 ώρες. Φυσικά εξαντλήθηκα και όλο που έκανα εκείνο το βράδυ ήταν να περπατήσω λίγο έξω από το ξενοδοχείο και να δω τηλεόραση.
Την επομένη πήρα το αυτοκίνητο και κατέβηκα Ορλάντο. Πρόθεση κατ'αρχην είχα να πάω Universal Studios, από την στιγμή όμως που ξεκίνησα αργά, το εισιτήριο ήταν $92 συν επιλέον πάρκινγκ και στις 7.30 είχα τραπέζι προ του γάμου άλλαξα σχέδιο. Πήγα Downtown Disney το οποίο απεδείχθει κυρίως ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο παρά αξιοθέατο. Αν κάτι πρέπει να πω για την Disney είναι ότι είναι αξιοθαύμαστο το πόσο και πως εκμεταλλεύεται την πνευματική της ιδιοκτησία αλλά και το πόσο θλιβερό είναι ότι κύριος στόχος είναι η πιο ευαίσθητη και αθώα ηλικία. Μπήκα στο DisneyQuest το οποίο ήταν το κυριότερο αξιοθέατο του χώρου. Είχα την αίσθησα ότι με το εισητήριο (λίγο κάτω απο $50 με φόρους) ότι παραπλήρωσα αλλά βγαίνοντας συνειδητοποίησα ότι πήγα σε 5 ή 6 rides εικονικής πραγματικότητας. Μάλλον καλή η τιμή μου βγήκε. Βγαίνοντας σταμάτησα σε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο το οποίο είχε επώνυμα φτηνά ρούχα, αλλά δεν ψώνισα τίποτα. Απλά περπάτησα. Το βράδυ στο δείπνο πρωτογνώρισα την νύφη (η οποία είναι λευκή αλλά κατάγεται από το Trinidad) και είδα συγγενείς μου. Όλοι και όλοι δεν ήμασταν 10, οι πιο πολλοί καλεσμένοι ήταν φίλοι του ζευγαριού. Το βράδυ κατέβηκα μόνος (διότι οι άλλοι που ήξερα δεν μπορούσαν) στο κέντρο του Ορλάντο και περπάτησα. Να πω την αλήθεια μου άρεσε, μου θύμισε μάλλον την Εθνικής Αντιστάσεως στα Σέρρας. Πάντως δεν μπήκα σε κάποιο κέντρο, μόνος δεν κάνω τέτοια. Γύρισα στο ξενοδοχείο αργά. Την επομένη (Σάββατο) ήταν ο γάμος στις 2.30. Περισσότερες λεπτομέρειες στην επόμενη ανάρτηση.
Ωστόσο το θέμα μου σήμερα είναι το ταξίδι μου την προηγούμενη εβδομάδα στο Orlando για τον γάμο του πρώτου μου ξαδέρφου. Για να πω την αλήθεια δεν είχα ποτέ ιδιαίτερα καλή σχέση με τον συγκεκριμένο ξάδερφο και δεν έφταιγε η μεγάλη απόσταση από το Ft Lauderdale ως τον Πειραιά. Πάντως όταν η Ολλανδέζα καθηγήτρια με απέλυσε ο ξάδερφος με πήρε από το αεροδρόμιο του Sanford, με οδήγησε σπίτι του, πήγαμε και είδαμε τον Iron Man 3 και μετά από το δείπνο εκτός σπιτιού με πήγε στο Port St Lucie να δω τον συνονόματο ξάδερφό μου. Επίσης κάποιος έπρεπε να εκπροσωπησει τον δικό μας κλάδο της οικογενείας. Έτσι λοιπόν Πέμπτη πρωί ξεκίνησα και μετά από μερικές μικρές στάσεις για καύσιμα και φαϊ έφτασα στο ξενοδοχείο. Ήμουνα στον δρόμο 11 ώρες. Φυσικά εξαντλήθηκα και όλο που έκανα εκείνο το βράδυ ήταν να περπατήσω λίγο έξω από το ξενοδοχείο και να δω τηλεόραση.
Την επομένη πήρα το αυτοκίνητο και κατέβηκα Ορλάντο. Πρόθεση κατ'αρχην είχα να πάω Universal Studios, από την στιγμή όμως που ξεκίνησα αργά, το εισιτήριο ήταν $92 συν επιλέον πάρκινγκ και στις 7.30 είχα τραπέζι προ του γάμου άλλαξα σχέδιο. Πήγα Downtown Disney το οποίο απεδείχθει κυρίως ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο παρά αξιοθέατο. Αν κάτι πρέπει να πω για την Disney είναι ότι είναι αξιοθαύμαστο το πόσο και πως εκμεταλλεύεται την πνευματική της ιδιοκτησία αλλά και το πόσο θλιβερό είναι ότι κύριος στόχος είναι η πιο ευαίσθητη και αθώα ηλικία. Μπήκα στο DisneyQuest το οποίο ήταν το κυριότερο αξιοθέατο του χώρου. Είχα την αίσθησα ότι με το εισητήριο (λίγο κάτω απο $50 με φόρους) ότι παραπλήρωσα αλλά βγαίνοντας συνειδητοποίησα ότι πήγα σε 5 ή 6 rides εικονικής πραγματικότητας. Μάλλον καλή η τιμή μου βγήκε. Βγαίνοντας σταμάτησα σε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο το οποίο είχε επώνυμα φτηνά ρούχα, αλλά δεν ψώνισα τίποτα. Απλά περπάτησα. Το βράδυ στο δείπνο πρωτογνώρισα την νύφη (η οποία είναι λευκή αλλά κατάγεται από το Trinidad) και είδα συγγενείς μου. Όλοι και όλοι δεν ήμασταν 10, οι πιο πολλοί καλεσμένοι ήταν φίλοι του ζευγαριού. Το βράδυ κατέβηκα μόνος (διότι οι άλλοι που ήξερα δεν μπορούσαν) στο κέντρο του Ορλάντο και περπάτησα. Να πω την αλήθεια μου άρεσε, μου θύμισε μάλλον την Εθνικής Αντιστάσεως στα Σέρρας. Πάντως δεν μπήκα σε κάποιο κέντρο, μόνος δεν κάνω τέτοια. Γύρισα στο ξενοδοχείο αργά. Την επομένη (Σάββατο) ήταν ο γάμος στις 2.30. Περισσότερες λεπτομέρειες στην επόμενη ανάρτηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου