Πασχα των Ελλήνων

Η Μεγάλη Εβδομάδα πάντα είναι κουραστική διότι περιλαμβάνει πολλά ταξίδια στην εκκλησία για τις ακολουθίες. Για να είμαι ειλικρινής στην Ελλάδα δεν πηγαίνω και τόσο πολύ, εδώ όμως πιάνεσαι με ότι είναι Ελλάδα για να επιβιώσεις. Στο τέλος της εβδομάδας εμφανίζονται και αυτοί οι οποίοι δεν έχουν μάθει να έχουν σχέση με την εκκλησία, οι Χριστιανοί των εορτών. Ορισμένοι δυστυχώς ούτε τότε εμφανίζονται. Πάντως η κούραση της Μεγάλης Εβδομάδας τελειώνει με την εορτή του Πάσχα την Κυριακή. Όπως κάθε χρόνο καθίσαμε και γιορτάσαμε σε ένα σπιτι με καλό ελληνικό φαϊ. Μάλιστα με έπιασαν και ορισμένοι αναγνώστες του ιστολογιου και μου ζήτησαν να τους αναφέρω τακτικότερα. Ένας με ευχαρίστησε που του έδωσα ολόκληρη παράγραφο παρότι τον έκραζα. Πραγματικά η φάση μου θυμίζει τους Καμορινέζι που χάρηκαν για την ταινία "Γόμμορα" βασισμένη στο βιβλίο του Σαβιάνο ή τους δακοκτόνους που βγαίνουν στις ελιές τραγουδώντας το "γεωπόνοι-δακοκτόνοι είστε όλοι δολοφόνοι". Εάν επιθυμείται τακτικότερη αναφορά στο ιστολόγιο ας κάνεται παραπάνω παρέα μαζί μου, τακτικό ξενύχτι στο Ρόανοουκ ή σε κάποιο άλλο μέρος με ξενυχτάδικο θα έχει ως αποτέλεσμα περισσότερες αναφορές σε αυτό το ιστολόγιο.

Ως προς τη δουλεία νιώθω εντελώς ως καλοκαίρι. Οι υποχρεώσεις των μαθημάτων έχουν τελειώσει, οι μακροχρόνιες υποχρεώσεις είναι λίγο ως πολύ παγωμένες (αν και με το visa bulletin του οποίου επίκειται η έκδοση αυτό μπορεί να αλλάξει) με αποτέλεσμα να έχω ήδη ξαναξεκινήσει την έρευνα. Ακολουθώ μεθοδολογία άλλων, την προσαρμόζω στα δεδομένα μου και ανακαλύπτω την κακή ποιότητα των υπαρχόντων στοιχείων. Αύριο βλέπω τον καθηγητή και βλέπουμε για την πορεία, πάντως σύντομα προθεσμία δεν έχω. Ουσιαστικά αυτό που με απασχολεί είναι η κοινωνική μου ζωή η οποία είναι μάλλον για κλάματα και δεν έχω ιδέα πως να την βελτιώσω. Περισότερο δέσμιος είμαι της κατάντιας μου και δενξέρω πως να βγω από τον λάκκο, αλλά αυτό είναι μακροχρόνιο πρόβλημα που προσπαθώ να λύσω χρόνια, δεν προέκυψε χτες