Η ροή του χρόνου

Πριν από τρία χρόνια, όταν με είχε απολύσει η Ολλανδέζα καθηγήτρια και έψαχνα διάδοχη κατάσταση είχα μιλήσει με τον καθηγητή και μου είχε προτείνει ένα σχέδιο του τι να κάνω για διδακτορικό. Θα έπρεπε να συνδέσω τα Α, Β και Γ δεδομένα, θα υπολόγιζα ποία η ενδεχώμενη γεωργική παραγωγή και εν συνεχεία τις υπηρεσίες οικοσυστημάτων που συνδέονται με αυτή. Χτές συνέβει κάτι το ιστορικό, είχα επιτέλους, έστω και σε πειραματική μορφή, ρεαλιστικούς υπολογισμούς παραγωγής τους οποίους εν συνεχεία συνέκρινα ως προς την ακρίβεια με στοιχεία της Γεωργικής Στατιστικής Υπηρεσίας. Υπάρχει μάλιστα μπροστά και ολοκληρωμένη μεθοδολογία για κάποιες υπηρεσίες οικοσυστημάτων αλλά πριν προχωρήσω έχω να μιλήσω με τον καθηγητή. Δεν έχω πρόθεση να επαναλάβω κάτι που έκανα λάθος. Σε σχέση όμως με αυτά που έκανε συνάδελφος ο οποίος παρουσίασε προχτές το διδακτορικό του είναι ένα τίποτα. Ο (Αμερικάνος) συνάδελφος κατα την κοινώς λεγόμενη έκανε παπάδες, χρησιμοποίησε MODIS για να υπολογίσει ημερήσια δεδομένα Landsat και μετά έκανε επιπλέον στατιστική ανάλυση να βρει διαφοροποιήσεις σε επίπεδο ενός δένδρου! Ανάμεσα σε αυτούς οι οποίοι άκουγαν σε τηλεδιάσκεψη ήταν και άνθρωπος από το Google Earth Engine. Μακάρι ο αλγόριθμος που εχω να προκαλούσε τέτοιο ενδιαφέρον. Θα μου άρεσε πάρα πολύ να πιάσω δουλειά σε έναν τόσο καλό εργοδότη αν και προς το παρόν ο συνέδελφος θα δουλέψει ως post doc στο πανεπιστήμιο.

Παρακολουθόντας την τηλεόραση συνειδητοποίησα ότι έχει περάσει ένας ολόκληρος χρόνος από την στιγμή που άρχισα να βλέπω εντατικότερα όλα τα προγράμματα του Disney Channel. Οι σειρές που μερικώς έστω παρακολουθώ ξεκινούν την επόμενη σαιζόν τους και, για να πω την αλήθεια, τις περισσότερες (αλλά όχι όλες) έπαψα να παρακολουθώ. Αυτή η χρονιά είχα τα ευχάριστα και τα δυσάρεστά της. Μετά το φορβερό άγχος των προκαταρκτικών εξετάσεων ξεκίνησε με πολλές ελπίδες οι οποίες εν μέρει διαψέυστηκαν αλλά και μία παραδόξως είχε θετικό αποτέλεσμα, έστω και αν οφείλετο σε παρεξήγηση και στον καλό χαρακτήρα του ατόμου. Είπα να μην τραβήξω το σχοινί, ας είμαι ευχαριστημένος που η Τρίτη απεδείχθει ξανά η τυχερή μου ημέρα. Η νίκη στον διαγωνισμό ήταν σίγουρα το πλέον ευτυχες γεγονός της χρονιάς και αν ήμουν πιο ξεκούραστος και δεκτικότερος πιθανόν να είχα και συνέχεια. Βελτιώνομαι μεν αλλά τολμηρός σίγουρα δεν είμαι και σε πολλές περιπτώσεις δεν ξέρω πως να φερθώ. Σίγουρα έχω δυσκολία να κατανοήσω την μη λεκτική επικοινωνία όπως και κάποιες συμβάσεις επικοινωνίας των συναδέλφων μου. Πάντως η δημοσίευση επίκειται, διόρθωνα αυτή την εβδομάδα τα proofs. Έτσι φαίνεται πως αποφοιτώντας ίσως έχω και 5 δημοσίευσεις σε επιστημονικά περιοδικά, πολύ καλή αρχή για μελλοντική απασχόληση.

Το δυσάρεστο της χρονίας σίγουρα ήταν το γενικευμένο και συνεχές μάλωμα με το ταμείο του Hellenic. Αν κάτι έχω μάθει διαχειριζόμενος δημόσιο χρήμα είναι πως το κόστος είναι ο εχθρός. Δυστυχώς ορισμένοι δεν το έχουν μάθει ακόμα που δεν θα ήταν πρόβλημα αν δεν είχαν την λάθος αίσθηση ότι επώνυμο σημαίνει και καλύτερο. Επώνυμο σημαίνει κυρίως ακριβότερο, αυτό που πληρώνεις είναι την διαφήμιση όχι την ποιότητα. Σε τεστ των ενώσεων καταναλωτών τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας των σούπερ μάρκετ είχαν την ίδια αν όχι καλύτερη κατάταξη με τα επώνυμα. Τώρα εάν κάποιος προτιμά το επώνυμο προϊόν για προσωπική του κατανάλωση με γεία του με χαρά του, τα δικά του χρήματα σπαταλάει. Το δημόσιο χρήμα όμως αξίζει καλύτερης χρήσης, εξού και βρεθήκαμε στην Ελλάδα στην χρεωκοπία. Πριν από 2 χρόνια με έστειλαν επειγόντως στο σούπερ μάρκετ να αγοράσω παγωτό για το γλυκό, είχα οδηγία να φέρω το φτηνό και όταν επέστρεψα με την μάρκα του σούπερ μάρκετ μου είπαν και μπράβο. Φέτος με έστειλαν στο Πάσχα να πάρω επειγόντως καφέ. Επέμεναν να πάρω το επώνυμο (και το τήρισα) παρότι όπως απεδείχθει έκανε διπλάσια τιμή από το προϊόν ιδιωτικής ετικέτας. Με αυτές τις πράξεις είναι που βγαίνει έξω το ταμέιο...