Πριν απο σχεδον 20 χρόνια πλέον ο Tom Hanks πήρε όσκαρ σε δύο συνεχόμενες χρονιές, μία για το Philadelphia και μία για το Forrest Gump. Την επόμενη χρονιά έκανε το Απόλλων 13 για το οποίο δεν πήρε αν και αρκετά ενδιαφέρουσα ταινία. Στο συνέδριο στη Βαλτιμόρη όταν με ρώτησαν κατά πόσον θα κερδίσουμε τον διαγωνισμό Geoleague Challenge τους έλεγα ότι δεν είμαι ο Tom Hanks να το πάρω δύο συνεχόμενες χρονιές. Εν τέλει το πήραμε προς μεγάλη μου έκπληξη και πλέον ακολουθεί νέα δημοσίευση, αυτή την φορά με εμένα ως κύριο συγγραφέα. Ως προς την δική μου δημοσίευση είχα μαντάτα ότι πρέπει να επισπευσθεί, και ο συσσυγραφέας μου μάλλον συναίνεσα, μου είπε να το στείλω αν δεν έχω σχόλια του έως την Παρασκευή. Ήμουν το Σαββατο στο Roanoke και είδα κάτι που δεν μου άρεσε καθόλου, Μέγα Σάββατό τους να είναι έξω και να διασκεδάζουν πριν την Ανάσταση τους. Αλλά ας γυρίσω στο επιτυχές ταξίδι
Σάββατο ένας φίλτατος συνάδελφος με πήγε στην εταιρία ενοικίασης αυτοκινήτων και πήρα το όχημα. Εν συνεχεία βρήκα ένα μέρος να το παρκάρω, το γέμισα καύσιμα, έφτιαξα τα λάστιχα και το φόρτωσα με τα πράγματά μου. Την επομένη σηκώθηκα νωρίς αλλά παρότι νήστεψα δεν πήγα εκκλησία, πήγα και μάζεψα τους συμφοιτητές μου, 4 από Blacksburg και 2 από Roanoke. Οδηγήσαμε με βάρδιες και εν τέλει φτάσαμε στην Βαλτιμόρη νωρίτερα από το αναμενόμενο. Αφού άφησα τις 2 στο ξενοδοχείο του συνεδρίου πήγα στο ξενοδοχείο μας όπου με περίμενε ο ευεργέτης μου. Είχε κανονίσει τα δωμάτια και τα είχε πάρει ήδη. Ήμασταν 4 αγόρια στο ένα δωμάτιο και 2 κορίτσια στο άλλο, αν και την πρώτη νύχτα η συνάδελφος ήταν μόνη. Κατεβήκαμε στο λιμάνι και φάγαμε όλοι παρέα και μετά πήγαμε στο μέρος όπου οι εθελοντές (θα) διασκεδάζανε. Έφτασαν αυτοί αλλά η παρέα μας έφυγε, πήγα μετά όμως στους εθελοντές να γνωρίσω τους νέους. Μετά βγήκα με τον ευεργέτη αλλά Κυριακή βραδυ η πόλη απεδείχθει νέκρα. Ίσως να πήγαμε και στα λάθος μέρη αλλά λαμβάνοντας υπ'όψιν τις άλλες νύχτες με τους εθελοντές δεν θα βρίσκαμε μέρος με κόσμο. 3 τετράγωνα από το ξενοδοχείο μας είχε πιάτσα ναρκωτικών παρότι καλή γειτονιά στο κέντρο της πόλης. Το κέντρο της Βαλτιμόρης αδειάζει νωρίς, ήδη στις 8 είχε κλείσει ουσιαστικά. Την έπεσα αλλά με ξύπνησε τηλεφώνημα της γειτόνισσας, ήταν μεθυσμένη και δεν έβγαζε νόημα. Ο τέταρτος της παρέας την γύρισε στο δωμάτιο της (και δεν έβρισκε το κλειδί) και κοιμήθηκα. Την επομένη με σήκωσε νωρίς ο ευεργέτης διότι για να έχουμε φτηνό δωμάτιο είχε κάνει κόλπο. Ρυθμίσαμε του δωματίου και την ξαναέπεσα, αλλά δεν κοιμήθηκα πολύ
Σηκώθηκα και μετά το πρωινό είπα να πάω στο Walters Art Museum. Περπάτησα εν μέσω χιονόπτωσης και το μόνο που κατάφερα ήταν να βρέξω τις κάλτσες μου, του μουσείο ήταν κλειστό Δευτέρα-Τρίτη. Μετά από αλλαγή κάλτσας (εκείνη την ημέρα χάλασα 3 ζευγάρια και πάλι ήταν βρεγμένες) έψαξα άλλο μουσείο αλλά εν τέλει το μόνο σοβαρό ανοιχτό ήταν το National Aquarium στο οποίο είχαν ήδη πάει οι συνάδελφοι μου. Από την στιγμή που δεν ήμουν μαζί τους (και ήταν και πανάκριβο) προτίμησα να μην πάω, πήγα σε ένα για τον εμφύλιο. Καθότι ήταν απέναντι από το ξενοδοχείο του συνεδρίου πήγα εκεί νωρίς για τις λίγες εκδηλώσεις που είχε, μεταξύ των οποίων και φαϊ. Μετά ακολούθησε βόλτα όλων των φοιτητών σε μπαρ με πυρήνα τους εθελοντές. Έφυγα μάλλον νωρίς διότι πήρα την τελευταία συνάδελφο που ήρθε εκείνο το βράδυ στην πόλη. Νόμιζα θα έρχονταν με το τρένο, εν τέλει ήρθε με το λεωφορείο, χάθηκα τρεις φορές και μπορώ να πω ότι ήταν η πιο τρομακτική εμπειρία μου σε όλο το ταξίδι καθότι βρέθηκα σε υποβαθμισμένες γειτονιές αργά νύχτα. Αν όμως τρόμαξα εγώ το αγόρι, φαντάσου πως θα ένιωθε μόνη η συνάδελφος. Την μάζεψα, όλα καλά και την έπεσα.
Τη επομένη σηκώθηκα νωρις διότι ήταν η πρώτη ημέρα του συνεδρίου και είχαμε την εισαγωγική ομιλία. Μετά όπως εν τέλει και σε όλο το συνέδριο πήγα σε ανακοινώσεις σχετικές με την γεωργία, οι οποίες εν αντιθέσει με πέρυσι ήταν αρκετές διότι στην οργανωτική επιτροπή ήταν και εργαζόμενη στην NASS. Λόγω sequestration απαγόρευσαν στους υπαλλήλους του USGS να παρακολουθήσουν το συνέδριο ακόμα και αν ήταν ομιλητές, η βλακεία των πολιτικών είναι άπιαστη. Το μεσημέρι κάθισα με την συνάδελφο και δοκίμασα την ομιλία στον διαγωνισμό. Την τρίτη φορά ήμουν τέλειος, πήγα και έφαγα μεσημεριανό και μετά ήρθε η μεγάλη ώρα της παρουσίασης.
Από τις 5 ομάδες εμείς πήγαμε πρώτοι, μετά ακολούθησε το University of South Carolina, University of Georgia, Mississippi State και στο τέλος το American River College το οποίο είναι community college διετούς διάρκειας σπουδών. Οι τελευταίοι πήραν το μεγαλύτερο χειροκρότημα όπως χειροκροτάει κανείς την Τζαμαϊκανή ομάδα μπομπσλεντ στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς, ότι καν έφτασαν ήταν κατόρθωμα. Η αίθουσα ήταν γεμάτη αλλά ήμουν πολύ λιγότερο αγχωμένος σε σχέση με πέρυσι. Εν αντιθέσει με πέρυσι το αποτέλεσμα δεν ήρθε την ίδια ημέρα αλλά την επόμενη. Ακολούθησε το βραδυνό γεύμα και μετά έξοδος. Παρότι με κουστούμι έμεινα ως σχετικώς αργά πριν γυρίσω στο δωμάτιο.
Ξαναξύπνησα νωρίς και πήγα στο συνέδριο. Ακολούθησα πάλι ανακοινώσεις σχετικές για την γεωργία και έχασα μάλιστα μία συνεδρίαση λόγω κακού τίτλου, πήγα σε συνεδρία εν τέλει σχετική με την βιομάζα όπου ήταν όλο φοιτητές και ελάχιστοι άλλοι. Φάνηκε καθαρά ότι το πανεπιστημιακό ενδιαφέρον στην τηλεπισκόπιση μάλλον είναι οι εφαρμογές σχετικές με την κατάσταση της βιομάζας και λιγότερο πως θα φτιάξουν π.χ. τον νέο αισθητηρα. Το μεσημέρι ήταν η επιμνημόσυνη ομιλία και οι βράβευση του διαγωνισμού. Όπως ανέφερα στην αρχή κερδίσαμε πάλι προς μεγάλη έκπληξη μου. Μετά τις απογευματινες ανακοινώσεις (πλέον δεν είχε ημερίδες σχετικές με την γεωργία) ακολύθησε έξοδος. Πήγαμε σε ένα μάλλον κλαμπ που έπεζε country και όλοι, μεταξύ των οποίων και εγώ, ανεβήκαμε σε μηχανικό ταύρο. Περισσότερο φρόντισα να προσγειωθώ καλά παρά να μείνω αρκετή ώρα επάνω. Μετά από ενδιάμευση παύση σε διπλανό κλαμπ γύρισα στο δωμάτιο
Η επομένη ήταν η ημέρα της επιστροφής. Το πρωί πήγα νωρίς διότι ήταν το μόνο πρωινό που μας έδινε δωρεάν το συνέδριο και μετά ακολούθησα συνεδριάσεις, με τους μισούς ομιλητές να μην εμφανίζονται! Πιο ενδιαφέρουσα φάση μία συνεδρία όπου στην πρώτη ανακοίνωση ήταν μία Μεξικάνα που χρειάστηκε μετάφραση για τις ερωτήσεις (αλλά όχι για την ομιλία) την οποία προσέφερε υπάλληλος του ξενοδοχείου (νομίζω καθαρίστρια) και ο δεύτερος ομιλητής ένας ακόμη πιο ακατανόητος Ταιβανέζος του οποίου οι διαφάνειες ήταν στα κινέζικα. Το μεσημέρι μαζευτήκαμε, φάγαμε μεσημεριανό και γυρίσαμε σπίτι. Στην πορεία σταματήσαμε σε εστιατόρειο όπου λόγω του ότι δεν έφεραν το σωστο φαΐ σε συνάδελφο 2 φορές μας έφεραν σε όλους γλυκό δωρεάν. Τα μεσάνυχτα, αφού άφησα όλους τους συναδέλφους σπίτια τους πήγα το αμάξι στην εταιρεία ενοικίασης και με γύρισε συνάδελφος σπίτι. Ακόμα δεν έχω ανακάμψει από το ταξίδι και ήδη ξενίνησε το μπερδεμα με το Street Fair. Πάντως καλά πέρασα και απλά πλέον χρειάζεται ξεκούραση
Σάββατο ένας φίλτατος συνάδελφος με πήγε στην εταιρία ενοικίασης αυτοκινήτων και πήρα το όχημα. Εν συνεχεία βρήκα ένα μέρος να το παρκάρω, το γέμισα καύσιμα, έφτιαξα τα λάστιχα και το φόρτωσα με τα πράγματά μου. Την επομένη σηκώθηκα νωρίς αλλά παρότι νήστεψα δεν πήγα εκκλησία, πήγα και μάζεψα τους συμφοιτητές μου, 4 από Blacksburg και 2 από Roanoke. Οδηγήσαμε με βάρδιες και εν τέλει φτάσαμε στην Βαλτιμόρη νωρίτερα από το αναμενόμενο. Αφού άφησα τις 2 στο ξενοδοχείο του συνεδρίου πήγα στο ξενοδοχείο μας όπου με περίμενε ο ευεργέτης μου. Είχε κανονίσει τα δωμάτια και τα είχε πάρει ήδη. Ήμασταν 4 αγόρια στο ένα δωμάτιο και 2 κορίτσια στο άλλο, αν και την πρώτη νύχτα η συνάδελφος ήταν μόνη. Κατεβήκαμε στο λιμάνι και φάγαμε όλοι παρέα και μετά πήγαμε στο μέρος όπου οι εθελοντές (θα) διασκεδάζανε. Έφτασαν αυτοί αλλά η παρέα μας έφυγε, πήγα μετά όμως στους εθελοντές να γνωρίσω τους νέους. Μετά βγήκα με τον ευεργέτη αλλά Κυριακή βραδυ η πόλη απεδείχθει νέκρα. Ίσως να πήγαμε και στα λάθος μέρη αλλά λαμβάνοντας υπ'όψιν τις άλλες νύχτες με τους εθελοντές δεν θα βρίσκαμε μέρος με κόσμο. 3 τετράγωνα από το ξενοδοχείο μας είχε πιάτσα ναρκωτικών παρότι καλή γειτονιά στο κέντρο της πόλης. Το κέντρο της Βαλτιμόρης αδειάζει νωρίς, ήδη στις 8 είχε κλείσει ουσιαστικά. Την έπεσα αλλά με ξύπνησε τηλεφώνημα της γειτόνισσας, ήταν μεθυσμένη και δεν έβγαζε νόημα. Ο τέταρτος της παρέας την γύρισε στο δωμάτιο της (και δεν έβρισκε το κλειδί) και κοιμήθηκα. Την επομένη με σήκωσε νωρίς ο ευεργέτης διότι για να έχουμε φτηνό δωμάτιο είχε κάνει κόλπο. Ρυθμίσαμε του δωματίου και την ξαναέπεσα, αλλά δεν κοιμήθηκα πολύ
Σηκώθηκα και μετά το πρωινό είπα να πάω στο Walters Art Museum. Περπάτησα εν μέσω χιονόπτωσης και το μόνο που κατάφερα ήταν να βρέξω τις κάλτσες μου, του μουσείο ήταν κλειστό Δευτέρα-Τρίτη. Μετά από αλλαγή κάλτσας (εκείνη την ημέρα χάλασα 3 ζευγάρια και πάλι ήταν βρεγμένες) έψαξα άλλο μουσείο αλλά εν τέλει το μόνο σοβαρό ανοιχτό ήταν το National Aquarium στο οποίο είχαν ήδη πάει οι συνάδελφοι μου. Από την στιγμή που δεν ήμουν μαζί τους (και ήταν και πανάκριβο) προτίμησα να μην πάω, πήγα σε ένα για τον εμφύλιο. Καθότι ήταν απέναντι από το ξενοδοχείο του συνεδρίου πήγα εκεί νωρίς για τις λίγες εκδηλώσεις που είχε, μεταξύ των οποίων και φαϊ. Μετά ακολούθησε βόλτα όλων των φοιτητών σε μπαρ με πυρήνα τους εθελοντές. Έφυγα μάλλον νωρίς διότι πήρα την τελευταία συνάδελφο που ήρθε εκείνο το βράδυ στην πόλη. Νόμιζα θα έρχονταν με το τρένο, εν τέλει ήρθε με το λεωφορείο, χάθηκα τρεις φορές και μπορώ να πω ότι ήταν η πιο τρομακτική εμπειρία μου σε όλο το ταξίδι καθότι βρέθηκα σε υποβαθμισμένες γειτονιές αργά νύχτα. Αν όμως τρόμαξα εγώ το αγόρι, φαντάσου πως θα ένιωθε μόνη η συνάδελφος. Την μάζεψα, όλα καλά και την έπεσα.
Τη επομένη σηκώθηκα νωρις διότι ήταν η πρώτη ημέρα του συνεδρίου και είχαμε την εισαγωγική ομιλία. Μετά όπως εν τέλει και σε όλο το συνέδριο πήγα σε ανακοινώσεις σχετικές με την γεωργία, οι οποίες εν αντιθέσει με πέρυσι ήταν αρκετές διότι στην οργανωτική επιτροπή ήταν και εργαζόμενη στην NASS. Λόγω sequestration απαγόρευσαν στους υπαλλήλους του USGS να παρακολουθήσουν το συνέδριο ακόμα και αν ήταν ομιλητές, η βλακεία των πολιτικών είναι άπιαστη. Το μεσημέρι κάθισα με την συνάδελφο και δοκίμασα την ομιλία στον διαγωνισμό. Την τρίτη φορά ήμουν τέλειος, πήγα και έφαγα μεσημεριανό και μετά ήρθε η μεγάλη ώρα της παρουσίασης.
Από τις 5 ομάδες εμείς πήγαμε πρώτοι, μετά ακολούθησε το University of South Carolina, University of Georgia, Mississippi State και στο τέλος το American River College το οποίο είναι community college διετούς διάρκειας σπουδών. Οι τελευταίοι πήραν το μεγαλύτερο χειροκρότημα όπως χειροκροτάει κανείς την Τζαμαϊκανή ομάδα μπομπσλεντ στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς, ότι καν έφτασαν ήταν κατόρθωμα. Η αίθουσα ήταν γεμάτη αλλά ήμουν πολύ λιγότερο αγχωμένος σε σχέση με πέρυσι. Εν αντιθέσει με πέρυσι το αποτέλεσμα δεν ήρθε την ίδια ημέρα αλλά την επόμενη. Ακολούθησε το βραδυνό γεύμα και μετά έξοδος. Παρότι με κουστούμι έμεινα ως σχετικώς αργά πριν γυρίσω στο δωμάτιο.
Ξαναξύπνησα νωρίς και πήγα στο συνέδριο. Ακολούθησα πάλι ανακοινώσεις σχετικές για την γεωργία και έχασα μάλιστα μία συνεδρίαση λόγω κακού τίτλου, πήγα σε συνεδρία εν τέλει σχετική με την βιομάζα όπου ήταν όλο φοιτητές και ελάχιστοι άλλοι. Φάνηκε καθαρά ότι το πανεπιστημιακό ενδιαφέρον στην τηλεπισκόπιση μάλλον είναι οι εφαρμογές σχετικές με την κατάσταση της βιομάζας και λιγότερο πως θα φτιάξουν π.χ. τον νέο αισθητηρα. Το μεσημέρι ήταν η επιμνημόσυνη ομιλία και οι βράβευση του διαγωνισμού. Όπως ανέφερα στην αρχή κερδίσαμε πάλι προς μεγάλη έκπληξη μου. Μετά τις απογευματινες ανακοινώσεις (πλέον δεν είχε ημερίδες σχετικές με την γεωργία) ακολύθησε έξοδος. Πήγαμε σε ένα μάλλον κλαμπ που έπεζε country και όλοι, μεταξύ των οποίων και εγώ, ανεβήκαμε σε μηχανικό ταύρο. Περισσότερο φρόντισα να προσγειωθώ καλά παρά να μείνω αρκετή ώρα επάνω. Μετά από ενδιάμευση παύση σε διπλανό κλαμπ γύρισα στο δωμάτιο
Η επομένη ήταν η ημέρα της επιστροφής. Το πρωί πήγα νωρίς διότι ήταν το μόνο πρωινό που μας έδινε δωρεάν το συνέδριο και μετά ακολούθησα συνεδριάσεις, με τους μισούς ομιλητές να μην εμφανίζονται! Πιο ενδιαφέρουσα φάση μία συνεδρία όπου στην πρώτη ανακοίνωση ήταν μία Μεξικάνα που χρειάστηκε μετάφραση για τις ερωτήσεις (αλλά όχι για την ομιλία) την οποία προσέφερε υπάλληλος του ξενοδοχείου (νομίζω καθαρίστρια) και ο δεύτερος ομιλητής ένας ακόμη πιο ακατανόητος Ταιβανέζος του οποίου οι διαφάνειες ήταν στα κινέζικα. Το μεσημέρι μαζευτήκαμε, φάγαμε μεσημεριανό και γυρίσαμε σπίτι. Στην πορεία σταματήσαμε σε εστιατόρειο όπου λόγω του ότι δεν έφεραν το σωστο φαΐ σε συνάδελφο 2 φορές μας έφεραν σε όλους γλυκό δωρεάν. Τα μεσάνυχτα, αφού άφησα όλους τους συναδέλφους σπίτια τους πήγα το αμάξι στην εταιρεία ενοικίασης και με γύρισε συνάδελφος σπίτι. Ακόμα δεν έχω ανακάμψει από το ταξίδι και ήδη ξενίνησε το μπερδεμα με το Street Fair. Πάντως καλά πέρασα και απλά πλέον χρειάζεται ξεκούραση
gia sou re tom hanks! pida tin rita wilson ke gia party mou :)
ΑπάντησηΔιαγραφή