Πηγαίνοντας προς Spring Break

Αύριο ξεκινά η τελευταία εβδομάδα πριν το Spring Break. Σε άλλες συνθήκες κάπου εδώ θα πνιγόμουν με εργασίες για τα μαθήματα. Όχι φέτος διότι απλά δεν έχω πάρει σοβαρά μαθήματα. Μετά την παράταση κατά μία εβδομάδα για το Geoleague έχω τα συνεχόμενα e-mail με αλλαγές στην εργασία, αλλά αυτά περισσότερο δεν με αφήνουν να ηρεμήσω παρά με κουράζουν. Μετά 10-15 λεπτά αλλαγές τα εγκρίνω ή τα στέλνω και λίγες ώρες αργότερα μου ξαναέρχονται αλλαγές ή αιτήματα για νέα δεδομένα. Εάν ο καιρός ήταν καλύτερος δε θα με πείραζε, με την θερμοκρασία υπό το 0 όλη μέρα, το να περπατήσω μέχρι το γραφείο για να τα ικανοποίησω είναι μαρτύριο. Δυστυχώς όμως οι συνάδελφοι μου έχουν περισσότερη δουλειά, έτσι κάθισα αυτό το Σαββατοκύριακο σπίτι. Αύριο με το καλό στέλνω τον διαγωνισμό στην επιτροπή και παρουσιάζω την εργασία μου οποτε; Όντως, τι γίνεται αύριο; Έχω τελειώσει για το εξάμηνο και το μόνο που με απασχολεί είναι το μοντέλο στο μάθημα που κάνω με τον καθηγητή; Το τελευταίο δεν φαινεται δύσκολο αλλά πάντα τα εύκολα ήταν που φοβάμαι. Είμαι σε κατάσταση που συνήθως βρίσκομαι μόνο καλοκαίρια, περιμένω σχόλια από τους καθηγητές και ενδιάμεσα διαβάζω βιβλιογραφία. Όταν με το καλό μου στείλει ο ένας τα σχόλια μπορώ πλέον να δημοσιεύσω. Μετά ακολουθεί περισσότερη έρευνα, ο βασικός λόγος που κυρίως διάβαζα αυτή την εβδομάδα είναι ότι ο καθηγητής μου έλειπε και ήθελα να του μιλήσω πριν προχωρήσω περαιτέρω. Σε κάθε περίπτωση ελπίζω αυτό το Spring Break, το οποίο θα είναι μάλλον το τελευταίο μου, να πάω διακοπές με παρέα. Αλλά όπως δεν πήγα πουθενά αυτό το Σαββατοκύριακο (πλην της εκκλησίας) έτσι και η ευτυχής κατάληξη δεν εξαρτάται από εμένα μόνο.

Για την ιστορία κάπου την προηγούμενη εβδομάδα πέρασα τους 3000 αναγνώστες ιστορικά. Λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι έχω λίγο πάνω απο 200 αναρτήσεις, κάθε ανάρτηση μου έχει 10-15 αναγνώστες. Και εις ανώτερα...