Zero Dark Thirty

Η Παρασκευή απεδείχθει ενδιαφέρουσα, μετά το απογευματινό Happy Hour ακολούθησε και νυχτερινή έξοδος. Η πόλη ακόμα ήταν σε φάση διακοπών, η αναλογία των φύλων ήταν αίσχιστη και λίγα μέρη είχαν κόσμο. Πάντως το τριήμερο ήταν βαρετό σε σημείο που πήγα στο γραφείο μου και δούλευα για να περάσει η ώρα. Δεν πήγα εκκλησία Κυριακή για να κοιμηθώ με αποτέλεσμα να τελειώσω τις ασχολείες μου ταχύτατα. Καθότι δεν ήθελα άλλη τηλεόραση πήγα σινεμά και είδα την ταινία του τίτλου.

Εν αντιθέσει με το τι λένε οι κριτικοί η ταινία δεν δικαιολογεί πόσο μάλλον υμνεί τα βασανηστήρια, τα δείχνει να αποτυγχάνουν. Πληροφορίες έλαβαν από τους κρατουμένους όταν άρχισαν να τους συμπεριφέρονται ανθρώπινα. Πρωταγωνίστρια είναι μία αναλύτρια της CIA που έχει θυσιάσει τα πάντα για την δουλειά  της (ποιον να θυμίζει άραγε;), φίλους, οικογένια, σχέσεις. Σε ένα εχθρικό μέρος σε έναν ξένο τόπο (τουλάχιστον το Blacksburg δεν είναι εχθρικό, απλά βαρετό) κυνηγά μεθοδικά τον προσωπικό αγγελιοφόρο του Μπιν Λάντεν ο οποίος είναι το μόνο καλό στοιχείο μετά την μάχη της Τόρα Μπόρα για να βρεθεί ο αρχηγός της Αλ Κάιντα. Μετά τον εντοπισμό του και την στοχοποίηση της επιστρέφει στις ΗΠΑ όπου συμπεριφερόμενη με ελάχιστο τακτ εν τέλει καταφέρνει να φέρει εις πέρας την επιχείρηση. Αφού εντοπίζεται το κρυσφήγετο εν τέλει πείθεται η ιεραρχία (δεν βλέπουμε κανέναν πάνω από τον σύμβουλο εθνικής ασφαλείας, η ταινία δεν είναι προεκλογικό φιλμ υπέρ Ομπάμα) να γίνει η επιχείρηση, βλέπουμε μάλιστα και ότι οι κατά την οπτική της νωθροί προϊστάμενοι απλά παλεύουν το σύστημα. Όπως μάθαμε στις εν συνεχεία συνεντεύξεις η αναλύτρια λόγω του χαρακτήρα της δεν πήρε προαγωγή παρά την μεγάλη υπηρεσία που έκανε στην πατρίδα της και τον κόσμο ολόκληρο. Εάν έχει κάποιο ηθικό μύνημα η ταινία είναι ότι το όλο σύστημα σε διαλύει και σε καταστρέφει ηθικά απ'όποια πλευρά και να είσαι, όπως βγήκε στην Ελλάδα μετά από κάποιες υποθέσεις βασανισμού που είχαν ως αποτέλεσμα να σκαλίσουν στην επιφάνεια και βασανιστές της χούντας, εν τέλει και οι βασανιστές ακόμα καταστρέφονται ψυχολογικά από την όλη κατάσταση. Μέχρι τέλους όμως εν τέλει κάτι καλό γίνεται έστω και με τον λάθος τρόπο.

Στην έρευνά μου έχω μπλεχτεί με μία αρκετά βαρετή επαναλαμβανόμενη χαμαλοδουλεια που δεν βλέπω να τελειώνει σύντομα. Ελπίζω να βγει κάτι ώστε να δημοσιεύσω τίποτα