Το συνέδριο της SEDAAG

Η South Eastern Division of the American Association of Geographers είχε το ετήσιο συνέδριο της στην Asheville North Carolina. Για πρώτη φορά συμμετείχα και μάλιστα είχα και ομιλία. Ηλπιζα ότι θα έβλεπα την θεία μου, η οποία είναι και μέλος, αλλά δυστυχώς το πανεπιστήμιο της έκοψε την φετινή χρηματοδότηση για ταξίδια. Σε κάθε περίπτωση πήγα καθότι είναι μόνο 3 1/2 ώρες με το αμάξι. Γενικότερα είχα σχόλια από τους συμφοιτητές του για το πόσο καλά είναι αυτά τα συνέδρια και τι καλά περνάς. Δεν μπορώ να πω ότι πέρασα άσχημα αλλά δεν ήταν και ΤΟ συνέδριο που πάντα θα θυμάμαι. Γενικότερα είχε παραπάνω κόσμο από την ASPRS, ιδίως στην ομιλία μου. Ωστόσο είχε και αρκετά άσχετους ομιλητές με το αντικείμενο και τα ενδιαφέροντά μου και δυστυχώς και πολλούς πολιτικοποιημένους: Ένας έκανε ολόκληρη παρουσίαση κατά της διάρκεια της οποία έβγαλε συμπέρασμα (μεταξύ άλλων) ότι η μηχανοποίηση της γεωργίας υποκρύπτει ρατσισμό και ότι οι λευκοί γαιοκτήμονες έβαλαν μηχανήματα ώστε (εκτός των άλλων) να μην χρειάζεται να απασχολούν μαύρους αγρεργάτες.

Δεν μπορώ να πω ότι η νυχτερινή έξοδος με ενθουσίασε. Βέβαια είχε το πρόβλημα ότι καθότι εβδομάδα των Ευχαριστιών οι φοιτητές είχαν φύγει για τα σπίτια τους και έτσι στη έξοδο ήμασταν εμείς και εμείς. Η Asheville είναι πιο μεγάλη από το Roanoke και έτσι είχε αρκετά μέρη για έξοδο. Αυτό που είδα και δεν μου άρεσε ήταν οι ζητιάνοι χίπηδες. Ο Vanderbilt έχει κτίσει εκεί το εξοχικό του και ο ομιλητής που μας άνοιξε το συνέδριο ήταν μάλιστα ένας δισέγγονος του. Το τοπίο είναι όντως όμορφο, η ξενοδοχειακή υποδομή καλή και πέρασα καλά αλλά όχι εξαιρετικά. Γύρισα το μεσημέρι και ελπίζω να τελειώσω την ερευνητική αναφορά αύριο ώστε να πάω για το τετραήμερο χωρίς αυτό το άγχος. Εοίσης ελπιζω να ηρεμήσω, αλλά αυτό είναι πέραν από τον έλεγχό μου