Τις τελευταίες ημέρες έχει επανέλθει το μπερδεμα με τις προκαταρκτικές εξετάσεις μου. Το Πανεπιστήμιο δεν αναγνωρίζει Grandes Ecoles ως Πανεπιστήμια! Τέλος πάντων η υπόθεση φαίνεται να προχωράει. Σήμερα ήταν επίσης και η Chick-Fil-A appreciation day, ο πρόεδρος της εταιρείας (πρόκειται για φαστφουντάδικο) βγήκε εναντίον του γάμου ομοφυλοφίλων, οι ομοφυλόφιλοι βγήκαν να τον φάνε κυριολεκτικά (πράγμα που θα το χαρακτήριζα φασισμό, αν δεν είσαι φίλος της διαστροφής τους πρέπει να εξοριστείς;) και σε αντίδραση σήμερα κυρήχθηκε από τον Huckabee ημέρα υποστήριξης. Πήγα και έφαγα το μεσημεριανό μου εκέι έστω και αν χρειάστηκε να το περιμένω μία ώρα. Ας γυρίσω όμως στο ταξίδι στη Νέα Υόρκη. Τελευταία φορά άφησα την ιστορία στο πρωί της Κυριακής 1ης Ιουλίου, μετά το πρωινο.
Η αδερφή μου πρότεινε να πάμε στο Frick collection να το δούμε. Εγώ κατάλαβα Freak, αντέδρασα πολύ αρνητικά εώς ότου η αδερφή μου κατάλαβε τι κατανόησα και έπεσε ξερή στα γέλια. Όταν μου εξήγησε ότι πρόκειται για ένα μουσείο παραδοσιακής τέχνης το οποίο είναι κοντά στο Central Park, φυσικά και δέχτηκα. Ανεβήκαμε με το λεωφορείο καθότι θέλαμε να δούμε και την πόλη και περάσαμε από τον ΟΗΕ. Κατεβήκα λίγα τεράγωνα πιο ανατολικά, διασχίσαμε της διάσημες λεωφόρους της Νέα Υόρκης (η Park Avenue δεν μου άρεσε καθόλου και σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να ζήσω εκεί, είσαι απομωνομένος σαν να ζεις στα προάστεια!) πριν φτάσουμε στο Μουσείο. Περάσαμε κάμια ώρα εκεί και μετά διασχίσαμε το Central Park περνόντας απο το Sheep's Meadow. Καθότι έσκαγε το σύμπαν αρκετοί έκανα ηλιοθεραπεία. Βγήκαμε προς το Lincoln Center, φάγαμε σε ένα Ελληνικό όπως απεδείχθει diner για μεσημέρι (εγώ γιουβέτσι, η αδερφή μου σαλάτα) και ξανανεβήκαμε στο Columbus Circle όπου η αδερφή μου είδε μαγαζιά. Μετά κατεβηκαμε την Broadway με το λεωφορείο εώς το ξενοδοχείο. Το πρόγραμμα θα το χαρακτήριζα αρκετά τυπικό για όλο το ταξίδι, φύγαμε από το ξενοδοχείο τύπου 10 και γυρίσαμε προς τις 6-7. Η αδερφή μου κάθισε να δει τηλεόραση, εγώ βγήκα και λίγη βόλτα πριν κοιμηθώ.
Τρια ήταν τα μέρη που ήθελα να επισκευθώ σε αυτό το ταξίδι, τη Δημόσια Βιβλιοθήκη, το αεροπλανοφόρο Intrepid και το Metropolitan Museum of Art.Τη Δευτέρα έμελε να επισκευθώ το πρώτο εξ αυτών, την Βιβλιοθήκη. Μετά από μία πρωινή βόλτα στη Wall Street (η οποία είναι πίσω από το ξενοδοχείο) ανεβήκαμε με το τραίνο στη Βιβλιοθήκη. Κατεβήκα στο Times Square το οποίο είναι μεν μικρό αλλά μας εντυπωσίασε και περπατήσαμε δύο τετράγωνα. Πίστευα ότι θα ήταν σαν την Βιβλιοθήκη του Virginia Tech όπου απλά κάθεσε, μπορείς να πάρεις κανένα βιβλίο από τα ράφια ή να δεις το internet εκτός των άλλων για περιοδικά στα οποία έχει συνδρομή. Δεν ισχύει αυτό δυστυχώς: έχει μεν έντυπα περιοδικά τα οποία πρέπει να τα ζητήσεις συγκεκριμένα (και άντε μετά να τα φωτοαντιγράψεις) όπως και βιβλία εκ των οποίων αρκετά πρέπει να προπαραγγείλεις καθότι ο χώρος είναι περιορισμένος. Ως προς το Internet πρέπει να το έχει κλείσει νωρίτερα (έστω και δωρεάν) σε διαστήματα των 15 ή 45 λεπτών. Πάντως αν δεν έχεις laptop μπορείς να δανειστείς για τις ανάγκες σου. Δεν είχα φέρει φυσικά τον Κουρκούα, μόνο ένα φλασάκι. Τέλος πάντων βρήκαμε υπολογιστές που ναι μεν δεν είχαν internet αλλά είχαν πρόσβαση στον κατάλογο. Ανακάλυψα πως βιβλία που με ενδιέφεραν έπρεπε να τα παραγγείλω νωρίτερα αλλά τουλάχιστον βρήκα ένα βιβλίο για τη γεωργία στη Virginia του 1913 το οποίο και φωτογράφησα. Μετά περπατήσαμε προς τον Grand Central Station και φάγαμε σε ένα TGI Friday's δίπλα του καθότι το ήθελε η αδερφή μου. Μπήκαμε στον σταθμό, περπατήσαμε στα μαγαζιά του και βγήκαμε από πίσω. Περπατησαμε προς Carnegie Hall και είδαμε μαγαζία στο Midtown. Μετά από τα ψώνια της αδερφής μου φάγαμε και New York Cheesecake και κατεβήκαμε στο ξενοδοχείο.
Την επομένη πήγαμε και είδαμε το αεροπλανοφόρο. Είχα τυπώσει κουπόνι 2 σε 1 και έτσι μπήκαμε φτηνότερα, διότι αλλιώς $24 το άτομο παραείναι. Δυστυχώς στη Νέα Υόρκη το εικοσαδόλαρο είναι σαν χαρτοπετσέτα, το δίνεις χωρίς να το σκέφτεσαι. Ανεβήκαμε με το τρένο αρκετά ψηλά και περπατήσαμε εώς τον Hudson και το αεροπλανοφόρο. Και για τους δυο μας ήταν η δεύτερη φορά που είχαμε μπει σε αεροπλανοφόρο μετά το Harry Truman όταν είχα έρθει στη Σούδα. Είχε να δεις μία ταινιούλα με την ιστορία του. Το πλοίο ναυπηγληθηκε το 1942 και πολέμησε στον Ειρηνικό στο Β'ΠΠ. Υπέστει τρεις επιθέσεις καμικάζι, οι δύο μάλιστα την ίδια ημέρα και μετά το πέρας μπήκε σε εφεδρεία. Ενεργοποιήθηκε για περισυλλογή αστροναυτών κατά τη χρυσή δεκαετία της NASA, μετά πολέμησε στο Βιετνάμ και μάλιστα ο John McCain είχε υπηρετήσει σε αυτό πριν αποσυρθεί μετά το τέλος του πολεμου. Εν συνεχεία θα διαλύονταν αλλά ένα ζευγάρι πλούσιων Νεοϋορκέζων, εκ των οποίων ο άνδρας το έφερε βαρέως ότι για ιατρικούς λόγους δεν μπόρεσε να υπηρετήσει στον πόλεμο, έδωσαν χρήματα και μάζεψαν δωρεές ώστε να γίνει πλωτό Μουσείο. Μάλιστα μετά την 11η Σεπτεμβρίου ήταν το αρχηγείο του FBI κατά τη διερεύνηση των τρομοκρατικών υποθέσεων. Αλλά περισότερα θα αναφέρω την επόμενη φορά
Η αδερφή μου πρότεινε να πάμε στο Frick collection να το δούμε. Εγώ κατάλαβα Freak, αντέδρασα πολύ αρνητικά εώς ότου η αδερφή μου κατάλαβε τι κατανόησα και έπεσε ξερή στα γέλια. Όταν μου εξήγησε ότι πρόκειται για ένα μουσείο παραδοσιακής τέχνης το οποίο είναι κοντά στο Central Park, φυσικά και δέχτηκα. Ανεβήκαμε με το λεωφορείο καθότι θέλαμε να δούμε και την πόλη και περάσαμε από τον ΟΗΕ. Κατεβήκα λίγα τεράγωνα πιο ανατολικά, διασχίσαμε της διάσημες λεωφόρους της Νέα Υόρκης (η Park Avenue δεν μου άρεσε καθόλου και σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να ζήσω εκεί, είσαι απομωνομένος σαν να ζεις στα προάστεια!) πριν φτάσουμε στο Μουσείο. Περάσαμε κάμια ώρα εκεί και μετά διασχίσαμε το Central Park περνόντας απο το Sheep's Meadow. Καθότι έσκαγε το σύμπαν αρκετοί έκανα ηλιοθεραπεία. Βγήκαμε προς το Lincoln Center, φάγαμε σε ένα Ελληνικό όπως απεδείχθει diner για μεσημέρι (εγώ γιουβέτσι, η αδερφή μου σαλάτα) και ξανανεβήκαμε στο Columbus Circle όπου η αδερφή μου είδε μαγαζιά. Μετά κατεβηκαμε την Broadway με το λεωφορείο εώς το ξενοδοχείο. Το πρόγραμμα θα το χαρακτήριζα αρκετά τυπικό για όλο το ταξίδι, φύγαμε από το ξενοδοχείο τύπου 10 και γυρίσαμε προς τις 6-7. Η αδερφή μου κάθισε να δει τηλεόραση, εγώ βγήκα και λίγη βόλτα πριν κοιμηθώ.
Τρια ήταν τα μέρη που ήθελα να επισκευθώ σε αυτό το ταξίδι, τη Δημόσια Βιβλιοθήκη, το αεροπλανοφόρο Intrepid και το Metropolitan Museum of Art.Τη Δευτέρα έμελε να επισκευθώ το πρώτο εξ αυτών, την Βιβλιοθήκη. Μετά από μία πρωινή βόλτα στη Wall Street (η οποία είναι πίσω από το ξενοδοχείο) ανεβήκαμε με το τραίνο στη Βιβλιοθήκη. Κατεβήκα στο Times Square το οποίο είναι μεν μικρό αλλά μας εντυπωσίασε και περπατήσαμε δύο τετράγωνα. Πίστευα ότι θα ήταν σαν την Βιβλιοθήκη του Virginia Tech όπου απλά κάθεσε, μπορείς να πάρεις κανένα βιβλίο από τα ράφια ή να δεις το internet εκτός των άλλων για περιοδικά στα οποία έχει συνδρομή. Δεν ισχύει αυτό δυστυχώς: έχει μεν έντυπα περιοδικά τα οποία πρέπει να τα ζητήσεις συγκεκριμένα (και άντε μετά να τα φωτοαντιγράψεις) όπως και βιβλία εκ των οποίων αρκετά πρέπει να προπαραγγείλεις καθότι ο χώρος είναι περιορισμένος. Ως προς το Internet πρέπει να το έχει κλείσει νωρίτερα (έστω και δωρεάν) σε διαστήματα των 15 ή 45 λεπτών. Πάντως αν δεν έχεις laptop μπορείς να δανειστείς για τις ανάγκες σου. Δεν είχα φέρει φυσικά τον Κουρκούα, μόνο ένα φλασάκι. Τέλος πάντων βρήκαμε υπολογιστές που ναι μεν δεν είχαν internet αλλά είχαν πρόσβαση στον κατάλογο. Ανακάλυψα πως βιβλία που με ενδιέφεραν έπρεπε να τα παραγγείλω νωρίτερα αλλά τουλάχιστον βρήκα ένα βιβλίο για τη γεωργία στη Virginia του 1913 το οποίο και φωτογράφησα. Μετά περπατήσαμε προς τον Grand Central Station και φάγαμε σε ένα TGI Friday's δίπλα του καθότι το ήθελε η αδερφή μου. Μπήκαμε στον σταθμό, περπατήσαμε στα μαγαζιά του και βγήκαμε από πίσω. Περπατησαμε προς Carnegie Hall και είδαμε μαγαζία στο Midtown. Μετά από τα ψώνια της αδερφής μου φάγαμε και New York Cheesecake και κατεβήκαμε στο ξενοδοχείο.
Την επομένη πήγαμε και είδαμε το αεροπλανοφόρο. Είχα τυπώσει κουπόνι 2 σε 1 και έτσι μπήκαμε φτηνότερα, διότι αλλιώς $24 το άτομο παραείναι. Δυστυχώς στη Νέα Υόρκη το εικοσαδόλαρο είναι σαν χαρτοπετσέτα, το δίνεις χωρίς να το σκέφτεσαι. Ανεβήκαμε με το τρένο αρκετά ψηλά και περπατήσαμε εώς τον Hudson και το αεροπλανοφόρο. Και για τους δυο μας ήταν η δεύτερη φορά που είχαμε μπει σε αεροπλανοφόρο μετά το Harry Truman όταν είχα έρθει στη Σούδα. Είχε να δεις μία ταινιούλα με την ιστορία του. Το πλοίο ναυπηγληθηκε το 1942 και πολέμησε στον Ειρηνικό στο Β'ΠΠ. Υπέστει τρεις επιθέσεις καμικάζι, οι δύο μάλιστα την ίδια ημέρα και μετά το πέρας μπήκε σε εφεδρεία. Ενεργοποιήθηκε για περισυλλογή αστροναυτών κατά τη χρυσή δεκαετία της NASA, μετά πολέμησε στο Βιετνάμ και μάλιστα ο John McCain είχε υπηρετήσει σε αυτό πριν αποσυρθεί μετά το τέλος του πολεμου. Εν συνεχεία θα διαλύονταν αλλά ένα ζευγάρι πλούσιων Νεοϋορκέζων, εκ των οποίων ο άνδρας το έφερε βαρέως ότι για ιατρικούς λόγους δεν μπόρεσε να υπηρετήσει στον πόλεμο, έδωσαν χρήματα και μάζεψαν δωρεές ώστε να γίνει πλωτό Μουσείο. Μάλιστα μετά την 11η Σεπτεμβρίου ήταν το αρχηγείο του FBI κατά τη διερεύνηση των τρομοκρατικών υποθέσεων. Αλλά περισότερα θα αναφέρω την επόμενη φορά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου