Το Spring Break τελειώνει. Τα μαθήματα ξαναξεκινάνε την Δευτέρα, πρώτο μάθημα το σεμινάριο όπου παρουσιάζω κιόλας αυτό μου θα δείξω στο Σακραμέντο. Ο κόσμος όμως δεν έχει γυρίσει ακόμη, η πόλη είναι νεκρή. Καθότι δεν κατάφερα να πάω Charlotte, εν τέλει πήγαμε χτες το βράδυ Roanoke. Πλέον την πάω πολύ αυτή την πόλη.
Κατ'αρχην για να μην παρεξηγηθούμε: Οι επιλογές σε μία αντίστοιχη Ελληνική πόλη 250,000 είναι πολύ περισσότερες και καλύτερες. Επίσης καθότι Virginia έχουμε και τους περιορισμούς της: τα μπαρ κλείνουν στις 1.30 και πρέπει να αδειάσεις τον χώρο στις 2. Ωστόσο η φάση είναι καλύτερη από εδώ: έχεις χώρο να χορεύσεις, οι κοπέλες είναι φιλικότερες, ο κόσμος είναι μεγαλύτερος σε ηλικία.
Καθότι προτίμησα αυτό το Σάββατο να μην δουλέψω στο εργαστήριο (κάτι που θα κάνω όλα τα επόμενα Σαββατοκύρικα που θα είμαι στην πόλη) είχα πάει νωρίτερα για ψώνια και άκουγα ραδιόγωνο οτι ο DJ τους θα ήταν σε έναν χωρο απόψε. Δεν έχω πολύ εμπειρία με ραδιοφωνικούς DJ αλλά ήξερα τι μουσική έπαιζε, έχω ακούσει ιστορίες πως δεν γίνεται τίποτα και έτσι δεν φλεγόμουνα. Κατεβήκαμε από το αυτοκίνητο το βράδυ, παρκάραμε κοντά σε εκείνο τον χώρο αλλά εν τέλει τον αφήσαμε για κάπου που νομίζαμε καλύτερα. Παραδόξως η πόλη και τα μαγαζιά της ήταν άδεια. Ωστόσο πέρασα πολύ καλύτερα απ'ότι θα περνούσα εδώ. Όταν τα μαγαζιά είναι άδεια εδώ η αναλογία των φύλων, η οποία ποτε δεν είναι ισορροπημένη χειροτερεύει. Δεν ισχύει το ίδιο στο Roanoke, τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό. Για να μην μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες πέρασα καλά χτες και αν κάτι δεν μου άρεσε ήταν η επιστροφή και μέτα: Δεν είναι καθόλου ευχάριστο να οδηγείς εν τω μέσω της νυκτός 45 λεπτά ενώ και το πρωί ξαναξύπνησα νωρίς. Ελπίζω σε κάποια φάση να καταφέρω να ηρεμήσω λιγάκι και να μου επανέλθει ο ύπνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου