Τα άσχημα νέα συνεχίζονται

Ας ξεκινήσω με την καλή είδηση: έκλεισα το ξενοδοχείο για το Σακραμέντο. Το μόνο που μου μένει είναι να κάνω το ταξίδι (και πιο πριν την παρουσίαση κλπ κλπ). Αυτό το άγχος μεν μου έφυγε αλλά οι καλές ειδήσεις σπανίζουν.

Την Πέμπτη έφτασε σπίτι μου μία επιστολή από το USCIS. Με πληροφόρησε ότι η αίτηση μου απορρίφθηκε (denied). Ευτυχώς δεν μου έδωσε προθεσμία να φύγω από την χώρα, αν μη τι άλλο βρίσκομαι νόμιμα. Η πρώτη μου κίνηση ήταν να δω το Student Legal Services. Περιέγραψα την περίπτωσή μου όπως την ήξερα και με παρέπεμψε σε σχετικότερο δικηγόρο να ρωτήσω κατα πόσον αξίζει να κάνω ένσταση διότι ακριβώς η περίπτωσή μου είναι σπάνια. Εν συνεχεία άρχισα να μαζεύω τα χαρτιά και διαπίστωσα κάτι το οδυνηρό: οι γονείς μου είχαν κάνει αίτηση λίγο πιο αργά απ'ότι νόμιζα, ημερομηνία δράσης της αίτησης ήταν μέσα στον Ιούνιο και δεν έφτασε ποτέ τον Ιούνιο του 2005 η ημερομηνία εισόδου. Είχα στο πίσω μέρος του κεφαλίου μου ένα χαρτί ότι η αίτηση μου είχε γίνει τον Μάιο και έβαλα την αδερφή μου να ψάξει στον Πειραιά. Δεν βρήκε κάτι και τα χαρτία που ξέθαψαν οι γονείς έδειχναν ότι είναι απίθανο να ισχύει. Η γυναίκα που μου πήρε συνέντευξη στο Norfolk φαίνεται να είχε δίκιο: δεν ήρθε ποτέ η ημέρα εισόδου μου, έκανα αίτηση πριν από την ώρα μου. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι δεν μπορώ να βγώ από την χώρα καθόλου σύντομα. Εάν όπως είπε η υπάλληλος της Μετανάστευσης έρθει η σειρά μου κατά τον Οκτώβριο, δύσκολα πιάνω τα Χριστούγεννα. Είχα πρόθεση να γυρίσω Ελλάδα το καλοκαίρι...

Δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Ας δω τους ειδικευμένους δικηγόρους και μετά βλέπω...