Thanksgiving Break

Φτάσαμε αισίως στις διακοπές. Το campus είναι ήδη άδειο σε σημείο χειρότερο από το καλοκαίρι. η πόλη έχει ακόμα κάποιο κόσμο αλλά και αυτός θα φύγει σταδιακά. Συν το ότι εν αντιθέσει με το καλοκαίρι δεν προσφέρεται ο καιρός για βόλτες, έστω και αν είναι ζεστά για Νοέμβριο. Πίστευα ότι με τον φόρτο εργασίας που είχα θα μου ήταν ευχάριστη αλλαγή το κενό όπως έγινε με το Spring Break. Έπεσα εντελώς έξω. Μετά την πρόοδο έπεσε πολύ η δουλειά που είχα να κάνω. Ακόμη περισσότερο έπεσε και η ψυχολογική μου διάθεση να την κάνω. Κάθισα την προηγούμενη εβδομάδα και έκανα έρευνα περισσότερο διότι βαριόμουνα Homework. Το ευχάριστο ήταν ότι έφτασα σε ένα τέλος, τερμάτησα τον πρώτο κύκλο. Ξέρω τι μεθοδολογία θα ακολουθήσω και τι έχω να κάνω τουλάχιστον προς το παρόν. Ναι, υπάρχουν κενά αλλά ήρθε η ώρα να τα εφαρμόσω σε άλλη περιοχή. Πέμπτη έγραψα αναλυτική αναφορά τεκταινομένων προς τους 3 καθηγητές της επιτροπής μου και είδα τον ακαδημαϊκό μου σύμβουλο την Παρασκευή. Αποτέλεσμα όμως ήταν την Παρασκευή δεν είχα διάθεση να κάνω τίποτα, ούτε έρευνα. Μετά όμως από μία περίοδο χαλάρωσης πάντα ακολουθεί μία περίοδο ανασυγκρότησης. Έτσι λοιπόν το Σάββατο κατάφερα και ξαναέπιασα Homework έστω και αν το έχω για σε 3 εβδομάδες. Έπιασα το δύσκολο και μπορεί να μην το τελείωσα αλλά το προχώρησα σημαντικά. Μετά ήρθε η Κυριακή...

Όταν βλέπεις τους γύρω σου να γιορτάζουν θέλεις και εσύ να συμμετάσχεις στη χαρά τους. Αν κάποιος είναι μοναχικός και δεν έχει αυτή τη δυνατότητα η χαρά των άλλων του γίνεται βάρος. Αυτός είναι ο λόγος που οι αυτοκτονίες αυξάνονται κατά τις γιορτές. Τέτοιο κίνδυνο πάντως εγώ δύσκολα διατρέχω: μετά από εκείνο τον φοβερό Οκτώβριο του 2003 στη Λισσαβώνα, μπορώ να αντέξω πολλά πράγματα. Όταν όλοι γύρω σου φεύγουν θες και εσύ να φύγεις. Επενδύεις συναισθηματικά στη φυγή και καταστρώνεις σχέδια. Είναι πολύ σκληρό να καταστρέφονται τα σχέδιά σου. Είναι ακόμη σκληρότερο να βρίσκεσαι αντιμέτωπος με τις πολυετείς αποτυχίες ακούγοντας για τα νωπά κατορθώματα των φίλων σου, αλάτι στην χαίνουσα και πυορροούσα πληγή. Και μπορεί υπό κανονικές συνθήκες να καταφέρνω να κρύβω τη μιζέρια μου διότι ο μίζερος άνθρωπος φίλους δεν έχει και όσους έχει χάνει, ωστόσο υπό αυτές τις συνθήκες και με ελλειματικό ύπνο (πολύ κακό διότι χάνω αυτοέλεγχο) δυστυχώς δεν τα κατάφερα. Δυστυχώς ήταν εμφανής η κακή ψυχολογική μου διάθεση στους επιβάτες μου. Απέσπασα μερικές υποσχέσεις αλλά αν κάτι έχω μάθει μετά από 17 χρόνια προσπαθειών είναι όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι.

Τουλάχιστον έχω διάθεση να γράψω homework, ας το εκμεταλλευτώ πριν την ξαναχάσω