EDC 4η φορά, μέρος δεύτερο

 Όταν χτες σταμάτησα την περιγραφή είχα γράψει μόλις τρεις παραγράφους και ήμουν στην διήγηση στο σημείο όπου είχα μόλις φτάσει την Παρασκευή στο φεστιβάλ. Γενικά το τριήμερο Memorial Day το πέρασα ξάπλα συν χτες είχε πέσει το ρεύμα για κάπου 3 ώρες με αποτέλεσμα να μείνω πίσω ως προς το ίντερνετ. Το μικρό κομμάτι που πέρασα σπίτι, διότι είχα την τύχη ότι έγινε όσο ήμουν γυμναστήριο και έτσι δεν παγιδεύτηκε το αμάξι μου πίσω από την γκαραζόπορτα, πέρασα κάνοντας διάφορες δουλειές με αποτέλεσμα όταν έφτασα να γράφω να είμαι ήδη κουρασμένος και να είναι αργά. Εκείνη την Παρασκευή όμως αυτό δεν ίσχυε, ήμουν σχετικά ξεκούραστος και έφτασα αρκετά νωρίς. Με το που γέμισα το παγούρι μου πήγα στη Nifra και για τα επόμενα 40 λεπτά διασκέδασα με το τι έπαιζε. Εν συνεχεία παρότι ο επόμενος ήταν καλός πήγα και βρήκα που ήταν η τουαλέτα διότι όλα τα ανακάτεψαν φέτος και ξαναγύρισα Quantum Fields. Με προσέγγισαν άτομα επειδή κρατούσα σημαία, μία μαύρη της οποίας η κολλητή είναι Ελληνίδα, ή πιθανότερα Ελληνοαμερικανίδα και κάνα-δύο πατριώτες. Όταν έπαιζε ο Paul Van Dyk ένας επίσημος μηχανογραφιστής με έβγαλε βίντεο να κρατάω την Ελληνική σημαία, να χορεύω και να χαμογελάω. Μετά ωρίμου σκέψεως εν τέλει έμεινα Quantum Fields ως το Marcus Schultz αντί να μπω στο Kinetic Field διότι το όλο μπαίνω και βγαίνω ενώ μπορεί να θέλω να πάω τουαλέτα δεν με ενέπνεε. Ωστόσο στις 1 που τελείωσε μετακινήθηκα στο Circuit Grounds το οποίο έπίσης μετακίνησαν και είδα τον Eric Prydz. Δεν μου άρεσε καθόλου συν είχα ήδη αρχίσει να πονάω, μίαμιση ώρα Eric Prydz άρχισαν να πονάνε όλοι οι μύες και τα κόκκαλά μου. Είπα να ξεκινήσω να φεύγω σε δύο τρείς περιπτώσεις, αλλά μετά πέντε μέτρα σταμάτησα και γύρισα στην ανάποδη και χόρευα διότι όσοι ήρθαν μετά από εμένα είχα γεμίσει παραπάνω τον χώρο και δεν είχα κουράγιο να σπρώξω. Στις 3 που τελείωσε ξεκίνησα για το λεωφορείο και το ξενοδοχείο μου. Είχε αργότερα πολύ καλούς όπως ο Steve Aoki αλλά το μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σάρξ ασθενής. Πραγματικά ανησυχούσα αν τις επόμενες ημέρες θα τα κατάφερνα ή θα πονούσα από την αρχή, αλλά εν τέλει, και σε εκείνη την στιγμή δεν το ήξερα, δεν συνέβει. Καθούμενος στο λεωφορείο καμία ώρα ένιωσα καλύτερα, μετά περπάτησα μία ώρα ως το ξενοδοχείο μου όπου με ρωτούσαν για την σημαία εν τω μέσω της νυκτός (όχι δεν είμαι της Ονδούρας) μέχρι και ένας έλληνας στο εντελώς τέλος αλλά απάντησα μεν, πονούσα φοβερά για να κάτσω δε. Δυστυχώς άλλους έλληνες εν το μέσω της νυχτός δεν είδα τις επόμενες ημέρες. Φτάνω στο δωμάτιο και σταδιακά την πέφτω, αν και την πρώτη ώρα πολύ ανήσυχα.

Ξυπνάω κάπου προς τις 11, τρώω διάφορα που έφερα και μετά εν τέλει κατεβαίνω. Ημέρα Σάββατο ήταν η ημέρα που κατάφερα το ελάχιστο διότι δεν είχα σχέδιο, πέραν της αϋπνίας. Έφαγα σε ένα καλό μέρος κοντά μεσημέρι και όταν με το καλό πέρασε 6.30 ξεκίνησα για το φεστιβάλ. Έφτασα πριν τις 9, λιγότερες ουρές στην είσοδο και πάω Kinetic Field και Benny Bennasi. Εκεί πέφτω σε άλλον με ελληνική σημαία και τον προσεγγίζω. Με ρωτάει κατ'αρχήν αν έχω πάρει έκσταση και μετά μου λέει μόνο κόκα. Όχι του απαντάω, μόνο καφεϊνη με τη μορφή energy drink. Γιατί ο κόσμος υποθέτει ότι είμαι υπό την επήρεια; Πριν δύο χρόνια εκείνη η παρέα που είχα πέσει πάλι με ρώτησαν τι είχα πάρει. Του λέω ότι όταν η μουσική είναι καλή δεν χρειάζεσαι τίποτα. Μου έδωσε το όνομα του, είπε να με βάλει στο instagram αλλά εκεί δεν έπιανε τίποτα. Του δίνω το τηλέφωνο, μου λέει να τον πάρω, του λέω αδύνατον διότι δεν μου το έδωσε, μου λέει θα με πάρει την επομένη αλλά δεν με πήρε ποτέ. Έπρεπε να είχα πάρει τον αριθμό του. Παίρνει τις κοπέλες του και πάει πιο μπροστά. Πέρασα δύο σετ στο Kinetic Field μετά Quantum Fields, Circuit Grounds και εν τέλει έφυγα στις τρεις. Δεν πονούσα αλλά δεν είδα κάτι για μετά τις 3 που να ήθελα να δω συν είπα να κοιμηθώ πριν με πάρει το παιδί που είναι από Θεσσαλονική και μένει Phoenix. Αν είχε αργά Σάββατο το πρόγραμμα αργά Παρασκευής θα είχα κάτσει. 

Κυριακή εν τέλει είχα πρόγραμμα. Πήγα στο Circus Circus με το αμάξι μου και είπα να φάω στο Steakhouse. Έλα όμως που εν τέλει είχε ακριβή τιμή και όχι αυτή που έλεγαν στο άρθρο που είχα διαβάσει, ίσως διότι ήταν Κυριακή και όχι μεσοβδόμαδα. Πέρασα απέναντι στο Fontainebleau, το καινούργιο καζίνο που είχα ανοίξει από την τελευταία φορά που είχα πάει και το είδα. Έλεγα να φάω εκεί αλλά εν τέλει ξαναπέρασα στο Circus Circus και έφαγα εκεί ένα σάντουιτς. Ξαναγύρισα στο ξενοδοχείο μου, ξάπλα λίγο και μετά όταν έφτασε η ώρα ξαναξεκίνησα σκεπτόμενος ότι την πιο αργή ημέρα θα έφτανα πιο γρήγορα όπως τις προηγούμενες φορές. Ελά που είχαν πουλήσει πολλά εισιτήρια μόνο Κυριακής συν κάτι έγινε με τα λεωφορεία και έτσι περίμενα δύο ώρες Grand Prix Plaza. Έφτασα σχεδόν 11 και εν τέλει είδα 3 σετ, συνολικά 4 ώρες, και μετά στις 3 επιστροφή. Είχα ακόμα ενέργεια να κάτσω άλλο αν και ίσως όχι να χορέψω, αλλά λέω τσεκ άουτ στις 11 συν είχα και όλη την οδήγηση ως το σπίτι. Έφτιαξα τα πράγματα, προς μεγάλη μου έκπληξη εν τέλει γύρισα σπίτι 3 μπάρες, ένα protein shake και αρκετά πορτοκάλια. Ξεκινάω νωρίς, φτάνω Primm και τρώω και μιά ώρα αργότερα είχε εμφανιστεί όχι μεν κίνηση αλλά πυκνή ροή. Είναι απλό, σε τέτοια κατάσταση δεν σταματάω Primm, αν είναι ας αντέξω ως το Baker. Βγήκα έξοδο old 58, μετά ευθεία για την κεντρική πεδιάδα και δείπνο Bakersfield. Φτάνω σπίτι σχετικά νωρίς και ανακαλύπτω ότι μου ήρθε ταχυδρομείο επιτέλους από το IRS. Τρίτη δούλεψα από το σπίτι, Τετάρτη όμως πήγα γραφείο για να ταχυδρομήσω παρότι δεν έπαψα να είμαι πτώμα. Πρώτη φορά πήγα γυμναστήριο Πέμπτη και όπως ανέφερα ξεκούραση το τριήμερο. Γενικά όμως αυτό που με απασχολούσε όταν γύρισα ήταν ότι δεν έβλεπα την απώλεια βάρους, ή έστω λίπους. Μπορούσα να καταλάβω ότι είχα χάσει στην πλάτη αλλά πέραν αυτού η κοιλιά μου ήταν φουσκωτή σε όλο το ταξίδι και μετά. Σάββατο πρωϊ, αφότου πέρασα 10 ώρες ξάπλα κυρίως κοιμισμένος στο κρεβάτι, ξεφούσκωσα και με είδα λεπτό. Γενικά έχασα βάρος στο μέσον που σημαινει ότι δεν έχω πια να χάσω γύρω από τα πόδια. Ωστόσο έχω ακόμα να χάσω, απλά σε λιγότερα σημεία. Είμαι στην φάση όπου στο γυμναστήριο με βλέπω μάλλον λεπτό με κοιλιά που προεξέχει και όχι ως κοιλάρα. Θα δούμε πόσο θα διαρκέσει και αν είναι ψυχολογικό μόνο, αλλά ξέρω πως χωρίς νηστεία των Αποστώλων φέτος δεν έχει πολύ απώλεια βάρους ως τα Χριστούγεννα. Δυο εβδομάδες Δεκαπενταύγουστου δεν γίνεται τίποτα. Ας χαρώ όσο ακόμα με βλέπω λεπτό

Στο EDC 4η φορά - πρώτο μέρος

 Έχουν περάσει ήδη 3 εβδομάδες από την τελευταία ανάρτηση. Δεν το περίμενα ότι θα έπαιρνα τόσο αλλά είναι λογικό δεδομένου το πως με έχει πάει η κατάσταση. Είμαστε αυτή την στιγμή στο τέλος του τριημέρου Memorial Day το οποίο το πέρασα κυρίως στο κρεββάτι σε κατάσταση ύπνου και κουρασμένος, όχι άρρωστος. Πήγα σήμερα επιτέλους στο Tulare Outlets και πήρα ελαφρύ μπουφάν διότι το προηγούμενο δεν με προστάτευσε Κυριακή του Πάσχα από την βροχή. Επί τη ευκαιρεία πήρα τηλέφωνο τον φίλο μου τον εκτιμητή του οποίου τα γενέθλια ήταν την ημέρα που έφυγα για το Λας Βέγκας και δεν είχα καταφέρει να μιλήσω κανονικά μαζί του και μου λέει: το σώμα σου ξεκουράζεται από την κούραση που είχε και είναι θετικό ότι μπορεί να το κάνει. Έτσι ένιωσα καλύτερα.

Γενικά ενώ πλησίαζαν οι ημέρες του EDC δεν κοιμώμουν αρκετές ώρες από το άγχος. Δεν ήταν μεν όπως πέρυσι αλλά και φέτος εώς ότου ξεκινήσει η διαδικασία δεν ηρεμούσα. Εν αντιθέσει με πέρυσι δεν χρειάστηκε να κάνω δύο ταξίδι ως το σπίτι αλλά εν τέλει ξέχασα να φέρω χτένα, διότι δεν το σκέφτηκα. Επίσης ξέχασα να πάρω τον νυχοκόπτη αλλά το συνειδητοποίησα αφότου γύρισα σπίτι διότι δεν θέλησα να κόψω νύχια. Έρχεται εκείνη η ημέρα, πάω γραφείο και ξεκινάω. Σταματάω στο Bakersfield για καύσιμα και να φάω, ευτυχώς καθόλου κίνηση στον δρόμο και είμαι στον CA-58 κοντά στο Barstow. Ήταν από πίσω μου ένα αμάξι με κίτρινα φώτα το οποίο με ακολουθούσε. Αλλάζω λωρίδα να με περάσει, και έρχεται από πίσω. Πάλι αλλάζω λωρίδα και πάλι με ακολουθεί. Την τέταρτη φορά ανάβει φώτα, ήταν αστυνομικός. Σταματάω, με ρωτάει γιατί αλλάζω λωρίδες. Του λέω ότι τα φώτα του με ενοχλούν και έτσι αλλάζω λωρίδα. Μου λέει ότι δεν έχει τον προβολέα αλλά τα κανονικά φώτα. Με ρωτάει από που ξεκίνησα και που πάω, αν έχω πιει (μόνο νερό) δίπλωμα, άδεια κυκλοφορίας, μάλλον τον πείθω διότι ούτε κλήση ούτε τίποτα. Λίγο μετά μπήκα στον Ι-15 ο οποίος ήταν γεμάτος αλλά δεν είχε κίνηση και φτάνω λίγο πριν τα μεσάνυχτα στο Mirage. Εν τέλει το πάρκινγκ ήταν δωρεάν, ίσως διότι σε δύο μήνες κλείνει. Με έβαλαν αρκετά χαμηλά, 5ο όροφο αλλά δεν παύει να είχα βρει μία φοβερή τιμή. Έπεσα αρκετά νωρίς. 

Γενικά την Παρασκευή κοιμήθηκα το περισσότερο. Σηκώθηκα ευχάριστα, πήγα βόλτα στο ξενοδοχείο, πήγα στο εστιατόρειο που μου αρέσει να τρώω όταν είμαι Λας Βέγκας, πήγα στο εμπορικό κέντρο ψάχνοντας για ελαφρύ μπουφάν αλλά το μόνο που κατάφερα ήταν να δω τι επιλογές είχε και δεν μου άρεσαν ιδιαίτερα. Κοιμήθηκα για μεσημέρι, έφαγα τα διάφορα σνακ που έφερα από σπίτι και λίγο μετά τις 6.30 ξεκινώ για το λεωφορείο. Ως συνήθως χρειάστηκε να γυρίσω ως το δωμάτιο αλλά ευτυχώς δεν είχα καν φτάσει ασανσέρ. Στην δεύτερη λοιπόν προσπάθεια δύο που κατέβαιναν με το ασανσέρ αναγνώρισαν την σημαία και ο ένας ήξερε τι εστί EDC. Βγαίνω στο Strip διότι δεν ήθελα να κάνω φασαρία εντός καζίνο με την ελληνική σημαία και μου κορνάρουν και φωνάζουν "Ελλάδα". Τις άλλες ημέρες αυτό δεν έγινε. Εν τέλει Grand Prix Plaza είναι ένα ολόκληρο μπλοκ πιο πίσω από εκεί που είχα πάρει το 2021 και έτσι πήρε παραπάνω απ'ότι περίμενα να φτάσω. Μπαίνω στο λεωφορείο και εν τέλει έφτασα λίγο πριν τις 9. Η είσοδος ήταν πολύ πιο ομαλή σε σχέση με το λεωφορείο αλλά μου πήρε λίγο χρόνο για να γεμίσω το παγούρι μου. Πρώτος προορισμός η Nifra που έπαιζε στο Quantum Fields το οποίο το μετακίνησαν δίπλα από την είσοδο από τα λεωφορείο. Αλλά ως προς τα υπόλοιπα την επόμενη φορά διότι το σώμα μου θέλει πλέον να κοιμηθεί.

Μεγάλη Eβδομάδα και έπειτα

 Στην Αμερική την Μεγάλη Εβδομάδα, ακόμα και την Καθολική/Προτεσταντική δεν παίζει το θρησκευτικό περιεχόμενο που έχουμε συνηθίσει Ελλάδα. Ελάχιστες είναι οι εξαιρέσεις της μορφής ότι το CBS παίζει τις 10 Εντολές Μεγάλη Παρασκευή εδώ και πάνω από 50 χρόνια. Ωστόσο ζούμε στην εποχή του On Demand. Για να δεις όμως κανένα θρησκευτικό έπος, είτε παλαιού κινηματογράφου είτε νεώτερου, πρέπει να έχει και χρόνο να το δεις. Όταν εργάζεσαι κανονικά και τις 5 ημέρες απλά δεν τον έχεις. Σάββατο του Λαζάρου δεν έκανα απολύτως τίποτα πέραν από το να ψάξω για ρούχα. Κυριακή των Βαϊών πήγα όμως και την Θεία Λειτουργία και τον Νυμφίο το βράδυ. Γενικά οι ακολουθίες ήταν στις 6 που σήμαινε ότι δεν είχα πολύ χρόνο ενδιάμεσα μετά την δουλειά. Μεγάλη Δευτέρα πήγα γραφείο και ύστερα Μεγάλη Παρασκευή όπου ο Επιτάφιος ήταν στις 7. Κατά τα άλλα δούλευα από το σπίτι αλλά ιδιαίτερα δεν καθόμουν. Διάβασα δύο προφητείες στα Ελληνικά αλλά κατά τα άλλα σε ένα βαθμό ένιωθα ως αγγαρεία. Την Μεγάλη Πέμπτη αντί να παρακολουθώ τα 12 ευαγγέλια, από ένα σημείο και έπειτα διάβαζα άρθρα για το αρχαίο Ισραήλ στην Wikipedia από το κινητό μου. Ναι είναι βαρετό, το παραδέχομαι διότι πλέον έχει περάσει το καινούργιο. Ωστόσο αν δεν ήθελα να πάω στην εκκλησία, όχι μόνο για να ψάλλω, αλλά για την κατάνυξη, δεν θα πήγαινα. Κανένας δεν με υποχρεώνει. Πάντως ξυπνούσα νωρίς πριν το ξυπνητήρι και δεν κοιμόμουν καλά από το άγχος. Έρχεται το Μέγα Σάββατο, πάω στην ακολουθεία της Πρώτης Ανάστασης και μετά βγήκα ενώ έβρεχε καρεκλοπόδαρα για την τελευταία γύρα στα μαγαζιά. Τη νύχτα στην Ανάσταση ήμουν πτώμα αλλά έψαλα κανονικά και κάθισα στο τέλος για την μαγειρίτσα, που δεν ήταν εντελώς μαγειρίτσα. Κυριακή πρωϊ παρεπιπτόντως ούτε 6 ώρες κοιμήθηκα. Σηκώθηκα και έβαλα το αρνί στον φούρνο με πατάτες. Βρήκα στο Aldi lamb breast plate και εν τέλει αυτό αγόρασα διότι ήταν φτηνότερο και απέφυγα και ταξίδι ως το Κινέζικο σούπερ μάρκετ για κατεψυγμένο αρνί. Καλό βγήκε αλλά πήρε τρεις ώρες για να γίνει. Έφαγα και εκεί μου βγήκε όλη η εβδομάδα κόπωσης και αϋπνίας. Είχα δυσκολία να σηκωθώ μετά από το κρεββάτι, αλλά εν τέλει σηκώθηκα και πήγα δύο βόλτες καταστήματα. Στην δεύτερη αγόρασα και το t-shirt που θα φοράω EDC. Σήμερα πήγα στο γραφείο, ακόμα προσαρμόζομαι στο να τρώω κανονικά και το απόγευμα μετά την δουλειά κοιμήθηκα παραπάνω. Κατάφερα όλα όσα είχα σχέδιο για σήμερα και συνεχίζω. Φεύγω Λας Βέγκας για να χορέψω σε 10 ημέρες