Προς την διάλεξη

 Την προηγούμενη ανάρτηση την έκλεισα με ένα θετικό μύνημα αλλά δυστυχώς η πραγματικότητα απεδείχθει διαφορετική. Έστειλα μύνημα, πήρα την κοπέλα τηλέφωνο (μία φορά) αλλά ούτε απάντησε ούτε το σήκωσα. Έτσι λοιπόν ξανά στο συνήθες σημείο. Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο δεν είχα έξοδο αλλά μας ήρθε το ΑΧΕΠΑ περιοχή 21 για επίσκεψη. Εκεί έμαθα ότι εγώ είμαι αυτός ο οποίος έπρεπε να αγοράσει την ασφάλιση και όχι η εκκλησία, πράγμα που έκανα σήμερα όσο και το να τηλεφωνήσω με άγχωσε πολύ. Πέραν τούτων ψήφισα και παρακολούθησα την προσελήνωση του Οδυσσέα. Μαγείρεψα επίσης και μπορώ να πω ότι έχω πέσει στις δύο μόνο κονσέρβες ντομάτας επιτέλους, αλλά ανακάλυψα ότι έχω και τρίτες χυλοπίτες, απλά χωρίς ετικέτα συν έξτρα τραχανά. Καθότι η Τυρινή εβδομάδα ξεκινά σε 10 ημέρες και η Μεγάλη Σαρακοστή μία εβδομάδα αργότερα, απλά δεν έχω τον χρόνο να τα φάω. Μαγείρεψα σήμερα ένα ιταλικό με μελιτζάνα και τυρί που πήρα από Grocery Outlet και απεδείχθει καλό, αν και περισσότερο θα το περιέγραφα ως κακος ιταλικός μουσακάς. Έχω μία μερίδα για αύριο και άλλο ένα κουτί με 3 μερίδες για να φάω στις δύο επόμενες εβδομάδες. Δεν πρόκειται να κάνω τραχανά ως την νηστεία, ο καιρός άλλαξε οπότε έιμαι σε φάση ας τελειώσω όσα μπορώ. Όταν ξεκινήσει η νηστεία θα έχω πολλά να τελειώσω και ίσως, για μόλις δεύτερη φορά στο Φρέσνο, μείνω από νηστίσιμα. Θα το δούμε μέχρι τέλους, ιδίως μετά την αυριανή βόλτα στα σούπερ μάρκετ. Αύριο επίσης έχει και έξοδο, όχι διότι με εμπνέουν οι καλλιτέχνες όσο διότι είμαστε απόκριες και τις απόκριες έχει γλέντι. Έχει διάφορα παραδόξως, πιο πολλά απ'ότι παλαιότερα, αλλά όχι όπως όταν ήταν ανοιχτό το μαγαζί. Πρώτη εβδομάδα της νηστείας έχω και την εκδήλωσης της 25ης Μαρτίου. Ως εκεί προχωράμε.

Τα τριήμερα είναι για τις δουλειές που δεν είναι της εργασίας

 Από την προηγούμενη ανάρτηση έγιναν δύο σημαντικά πράγματα: η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου και το τριήμερο της Ημέρας των Προέδρων (Presidents Day). Για την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου είχα κλείσει για ένα event το οποίο δεν ήξερα τι είναι. Μένω στο σπίτι ώστε να ετοιμαστώ με τα καλά μου, και ανακαλύπτω ότι δεν χωράω στο γυαλιστερό κουστούμι που είχα φορέσει δύο εβδομάδες νωρίτερα. Μετά από 5 λεπτά αγώνα φοράω εν τέλει ένα άλλο που είναι 3 μέρη, δηλαδή με εσωτερικό γιλέκο. Πάω στον χώρο κάπου ένα δεκάλεπτο καθυστέρηση και εν τέλει είναι speed dating. Είχα ξανακάνει κάποτε στο Virginia Tech. Επίσης προς τεράστεια έκπληξη μου οι κοπέλες ήταν περισσότερες από τους άνδρες. Έβαλα λοιπόν 4 κοπέλες, εν αντιθέσει με προ δεκαετίας και που είχα βάλει τα τρία τέταρτα των γυναικών, και εν τέλει με μία ταιριάσαμε. Μόνο που η συγκεκριμένη κοπέλα τη θυμάμαι από τις εφαρμογές και δεν είμαι καθόλου βέβαιος. Σε σχέση με πριν 10 και χρόνια μάλλον κατέβασα τα στάνταρ μου και πριν πει κανείς τίποτα, στην συγκεκριμένη εκδήλωση είχε και γυναίκες στην ηλικία της μητέρας μου, εν αντιθέσει με τις μεταπτυχιακές φοιτήτριες τότε στο Virginia Tech. Από την στιγμή που τελείωσε, πέρασε ένα μεγάλο άγχος διότι δεν ήξερα τι θα ήτανε.

Όλη την εβδομάδα που πέρασα ήμουν σε βραδεία διαπραγμάτευση για να πουλήσω το αμάξι των γονιών μου. Ο φίλος των γονιών στον οποίον μάθαιναν ελληνικά που είναι χειρωνάκτης έχει φίλο γκαραζιέρη ο οποίος έχει εν τέλει πελάτισσα η οποία χρειάζονταν αμάξι. Επίσης οι παλαβοί φίλοι των γονιών που μου κόλλησαν κορονοϊό είχαν φίλη αλλά αυτή δεν κάθισε εν τέλει. Με την πρώτη κυρία εν τέλει συννενοηθήκαμε και κανονίσαμε να βρεθούμε 17 Φεβρουαρίου, ήτει ακριβώς 10 χρόνια μετά την ημέρα που υπερασπίστηκα το διδακτορικό μου. Μην κοροϊδευόμαστε όμως, δεν είχα επακριβώς κανονίσει κάτι συν όταν κανόνισα κάτι για τα 40 γενέθλια ναι μεν κάθε άλλο ήταν παρά απότυχία αλλά πολλοί λιγότεροι ήρθαν απ'ότι προσκάλεσα, έστω και για αντικειμενικούς λόγους. Παρασκευή βράδυ όμως ήταν εδώ Γάλλος DJ στο Fulton 55 και καθότι είχα το εισιτήριο πήγα, παρότι ήξερα ότι με την οδήγηση την επομένη θα με σκότωνε. Παραδόξως πήγα με φίλο παρέα, συνάδελφο από την δουλειά ο οποίος έβγαλε εισιτήριο διότι μάλλον εγώ του το πρότεινα στο τέλος. Φτάνω, μπαίνω και μπαίνει αυτός κάπου ένα τέταρτο αργότερα. Βρεθήκαμε μέσα και μου λέει ότι του μιλούσε κοπέλα όσο περίμενε για να του ελέγξουν τα στοιχεία. Ποτέ δεν μου έχει συμβεί κάτι τέτοιο και όσες φορές όντως μίλησα σε τέτοια κατάσταση ήταν ότι παρενέβην σε κουβέντα που γίνονταν δίπλα μου. Το να μου πιάσει κουβέντα κοπέλα ενώ στην ουρά, ποτέ. Τον βρίσκω, αυτός αγόρασε δύο ποτά, εδώ με το energy drink δεν ήθελα και άρχισε να πηγαίνει κοντά στην κοπέλα. Είχε φύγει μαζί της μέχρι τα μεσάνυχτα που ανέβηκε το μεγάλο όνομα. Εγώ αντίθετα έμεινα και σε εκείνη την φάση που έφυγε με ενημερώνει η αδερφή μου ότι ο πατέρας μου εισήχθει στο νοσοκομείο με επίμονο πυρετό. Εν τέλει μίλησα αφότου γύρισα με τον πατέρα, ουρολοίμωξη και ο ίδιος δεν ανησύχησε αλλά σε τελική ανάλυση στη αρχή ξεκινάς με το δεν έγινε κάτι το φοβερό και μετά γίνονται τα φοβερά, το έχω δει με τις γιαγιάδες μου. Για να ξαναγυρίσω στο μαγαζί, κάθισα κάπου μία ώρα και έφυγα εκεί που άρχισε να παίζω το καλό πρόγραμμα, λίγο μετά τις μία, ώστε να κρατήσω δυνάμεις για την επομένη και διότι η ιστορία με το νοσοκομείο με είχε ανησυχήσει. Φτάνω σπίτι, μιλάω και εν τέλει αργότερα την πέφτω. 

Σάββατο ξυπνάω μετά από ανήσυχω ύπνο, μιλάω με Ελλάδα, στέλνω μύνημα στην αγοράστρια και ξεκινάω για το Pleasant Hill. Σε άλλο μέρος είχα καταλάβει αλλά πολύ πριν φτάσω ελήθει, τις είπα να μου την διεύθυνση επακριβώς για να μην μπερδευτούμε. Τρώω στο Ceres σε Χαβανέζικο εστιατόρειο (όχι της γνωστής αλυσίδας αλλά είχε το φαϊ της), βάζω καύσιμα και ξεκινάω για το μέρος. Φτάνω λίγο πριν τις δύο, υπογράφουμε τα χαρτιά, καταθέτω την επιταγή και μετά ο γιος της με πήγε στη στάση Amtrak Antioch-Pittsburg η οποία δεν ήταν εν τέλει σταθμός αλλά στάση. Έχει αποβάθρα αλλά όχι μέρος να αγοράσεις εισιτήριο. Πάω να αγοράσω στο τραίνο και εν τέλει ΗΠΑ είναι πιο πολύπλοκο: Μέχρι τέλους κατέβασα την εφαρμογή και πήρα για το επόμενο και ο ελεγκτής το έκανε αυτού του τραίνου. Οι περισσότεροι υπόλοιποι είχαν πάρει το εισιτήριο ηλεκτρονικά και οι δύο οι οποίο δεν είχαν αλλά πήγαιναν κοντά εν τέλει πλήρωσαν κάπου το διπλάσιο μετρητά. Εγώ είχα κυρίως κάρτα, με τα μετρητά είχα βάλει καύσιμα. Φτάνω στον σταθμό του Φρέσνο μέσα σε ψιχάλα, περπατάω εν τάχει στο λεωφορείο που μου έλεγε το Google όπου έφτασα λίγο πριν εμφανιστεί, δεν κάθισα στην στάση ούτε δύο λεπτά. Φτάνω σπίτι εντελώς πτώμα αλλά βγήκα μέχρι τέλους και έκανα βασικά ψώνια. Την επομένη Κυριακή κυρίως πήγα εκκλησία, αλλά πήγα και γυμναστήριο και λίγα ψώνια καθότι ήμου πολύ πτώμα για τίποτα το σοβαρό. Δευτέρα όμως σηκώθηκα και άρχισα τις πολλές δουλειές. Έστησα τη νέα οθόνη που έχει πολύ καλύτερη ποιότητα, κανόνισα τα γράμματα και έφταξα την επιστολή για να στείλω Ελλάδα με τα σημαντικά, έφτιαξα πράγματα στο σπίτι και εκεί που ηρεμούσα έπεσε στην κουζίνα τμήμα του σοβά του ταβανιού. Καλά, δεν μπορώ να έχω και λίγη ηρεμία; Πρέπει να βγουν νέες δουλειές; Πάντως ως προς τις προηγούμενες έμαθα και τι γίνεται, πχ το τζάκι πάει καλά απλά είναι γραφειοκρατία η επιταγή μου. 

Όπως ανέφερα παραπάνω είμαι στα δέκα χρόνια από το διδακτορικό μου. Σίγουρα θυμάμαι την παλαβή κατάσταση με την χιονοθύελλα που είχα μείνει και από χαρτί τουαλέττας. Το θέμα είναι τι κατάφερα 10 χρόνια αργότερα. Έστειλα αίτηση για μία δουλειά πιο σχετική από αυτή που έχω τώρα αλλά όπως έχω μάθει, ακόμα και στην Αμερική, για τις θέσεις υψηλής εξειδίκευσης η προσφορά είναι μεγαλύτερη της ζήτησης. Επίσης δεν παύω να είμαι μετανάστης που σημαίνει ότι οι πλέον ποθητές θέσεις πάνε αλλού. Το ζήτημα είναι περισσότερο άλλο. Όσο και αν έχω δεύτερες σκέψεις εν τέλει ίσως είναι σοφότερο το να μην απορρίψω αυτό που μου προέκυψε κατευθείαν, ας αφήσω αυτή να με απορρίψει. Δεν είμαι επακριβώς ένας πολύ ευπαρουσίαστος όπως ο πάλαι ποτέ ευεργέτης ή ο συνάδελφος με τον οποίο βγήκα την Παρασκευή. Η δυσκολία μου είναι ότι έχω αρκετά χαμηλή αυτοπεποίθηση και αν η αναλογία είναι πρέπει να φας 10 φορές χυλόπιτα για να σου κάτσει μία, έχω απογοητευτεί από την 4η και απλά το εγκαταλείπω. Θα δούμε

Με το αμάξι μου

 Στην προηγούμενη ανάρτηση δεν ανέφερε άλλο έναν παράγοντα που μου βελτιώσε την διάθεση: η επιστολή Μπλίνκεν με τα όπλα που αγοράζουμε και μας προσφέρουν οι Αμερικάνοι. Είχα πρόθεση να γράψω γι'αυτή, θα το κάνω σε επόμενη όμως ανάρτηση. Πάντως όταν είχα γράψει την προηγούμενη ανάρτηση το όχημά μου ήταν ακόμα συνεργείο και κυκλοφορούσα με τον γονιών μου. Η προηγούμενη εβδομάδα ξεκίνησε με βροχή καθότι με μόνο κενό το Σάββατο, είχαμε βροχή για δύο εβδομάδες. Το Σάββατο με πήγαν για κούρεμα και άλλαξα μαλλί για πρώτη φορά μετά 26 χρόνια συν βγήκα το βράδυ και χόρεψα, με αποτέλεσμα το πρωϊ της Κυριακής να είμαι ένα νούμερο της ζώνης λεπτύτερος. Με είχαν πάρει τηλέφωνο από το συνεργείο ότι ήταν έτοιμο το αμάξι μου Παρασκευή αλλά καθότι είμαι ένας, δεν μπορούσα να το πάρω και να οδηγήσω δύο αμάξια συγχρόνως. Με πήγε φίλη στο συνεργείο την Δευτέρα και έτσι έφερα το αμάξι σπίτι. Ωστόσο και πριν το χτυπήσω στο συρματόσχοινο ήθελε συντήρηση. Έτσι εν τέλει πήρα τηλέφωνο την αντιπροσωπεία με σκοπό να το πάω εκεί για τελευταία φορά. Το παίρνω λοιπόν, το αφήνω και μου λένε ότι καθότι μεγάλο σέρβις θα πάρει πολύ ώρα. Έτσι πήρα τηλέφωνο τον εκτιμιτή ο οποίος ήθελε να του κάνω δουλειά και με πήγε σπίτι του και του έβγαλα την λίστα για ταχυδρόμηση. Μετά με άφησε στο Costco στο οποίο είχα να πάω για σημαντικό χρονικό διάστημα χρόνια. Από τη στιγμή που με άφησε στο μαγαζί, ύστερα περπάτησα επί τρεις συνεχόμενες ώρες πηγαίνοντας στα μαγαζιά στο εμπορικό κέντρο River Park που είναι δίπλα. Κάθισα εν τέλει στο βιβλιοπωλείο και εκεί με πήρε τηλέφωνο το συνεργείο ότι το αμάξι ήταν έτοιμο. Τηλεφώνησα πάλι στον εκτιμιτή ο οποίος με πήγε εκεί και μετά στο Costco να πάρει αυτό χαλί αλλά και εγώ οθόνη για τον υπολογιστή μου. Η τιμή ήταν φοβερή όπως επιβεβαίωσα πηγαίνοντας σε καταστήματα ηλεκτρονικών. Τον βοήθησα με το χαλί και ύστερα γύρισα σπίτι, 7 ώρες αφότου έφυγα. Φυσικά δεν πήγα σήμερα στο γυμναστήριο, αν μη τι άλλο δύσκολα βγήκα από το δωμάτιο όπου είμαι. Ωστόσο δεν έχω λήξει με το αμάξι μου: η ζυγοστάθμιση δεν έγινε διότι η βίδα δεν τεντώνεται πλήρως και έτσι μου παρήγγειλαν την βίδα και πρέπει να το ξαναπάω για συντήρηση όταν έρθει να μου την βάλουν. Πάντως τα λάστιχα που θέλουν να αλλάξω, όχι ακόμα. Μάλλον γυρνώντας από το EDC, ξέρω τι θα πει φθορά και δεν είμαστε εκεί. Τώρα έχω άλλο χρόνιο άγχος, ότι δεν έχει έρθει η επιταγή για το τζάκι και δεν έχει έρθει ούτε η επιστολή από το IRS. Αν δεν ήμουν έξω 7 ώρες θα είχα πάει να στον αντιπρόσωπο του τζακιού. Την άλλη εβδομάδα λοιπόν.