Προχωρόντας μπροστά

 Η μνήμη στο facebook μου θύμισε ότι πριν 7 χρόνια είχα πακετάρει τα πράγματά μου για να τα στείλω με τον τραίνο. Η πρώτη φορά που πήγα στον Άη Γιώργη ήταν η Κυριακή της ημέρας των Ευχαριστιών, ενώ ήμουν ακόμα σε φάση μετακόμισης. Πρώτο μου φεστιβάλ ήταν πριν 6 χρόνια, πιο πρόσφατο το προηγούμενο Σαββατοκύριακο. Την Παρασκευή πηγαίνω με το που τελείωσα την δουλειά. Φέτος ευτυχώς δεν έριξα φαϊ στο πάτωμα, δεν είχα σοβαρά εγκαύματα αν και είχα κάποια. Ωστόσο σίγουρα εξαντλήθηκα και είμαι ακόμα πολύ κουρασμένος. Την Παρασκευή έφυγα από την κουζίνα μετά τις 9 και είδα το πρώτο τραγούδι της Ευγενίας, η οποία τραγούδησε στο φεστιβάλ (όχι η φίλη της αδερφής μου, η Ελληνοαμερικανίδα τραγουδίστρια). Σάββατο πήγα όταν σηκώθηκα και τελείωσα με τις πρωϊνές δουλειές, στις 11 παρά τέταρτο. Η ημέρα ήταν πολύ επιτυχημένη για το φεστιβάλ, με αποτέλεσμα να απαιτηθεί έκτακτο μαγείρεμα. Ξαφνικά αγόρασαν όλα τα φασολάκια από τα καταστήματα χονδρίκής και έφεραν στην κουζίνα κόσμο να τα μαγειρεύει. Επίσης έφεραν και νέους να κόβουν αγγούρια για την σαλάτα. Με έβαλαν και ψιλοκόψω ντομάτες στο μηχάνημα. Έφυγα στις 9 εξαντλημένος. Κυριακή πάω το πρωϊ στην χορωδία και μετά κατευθείαν στην κουζίνα. Δεν μπορούσα καθόλου, αλλά μου είπαν ότι στο μπαρ είχε ενεργειακό ποτό και πήγα και ήπια. Μετά μπόρεσα καλύτερα. Για πρώτη φορά μείναμε από φαϊ στην κουζίνα. Προς τις τρεις είχαμε βγάλει από την κατάψυξη τα πάντα και σταδιακά τα μαγειρέψαμε. Αυτό περιελάμβανε και το νέο κοτόπουλο, αυτό που είπα κοτόπουλο εκτάκτου ανάγκης διότι το είχαν φτιάξει εκείνο το πρωϊ αγοράζοντας ότι βρήκαν στα καταστήματα. Ο αρχιμάγειρας το βρήκε άγευστο και έτσι άρχισε να προσθέτει λεμόνι. Το μαγειρέψαμε όλο όπως και όλα τα υπόλοιπα και κάπου εκεί πάλι ξανακόψαν αγγούρια. Πάντως πήγα μέχρι το γκριλ και λέω στον φίλο υπέθυνο εκεί ότι σε καμία ώρα η κουζίνα θα έχει μείνει εντελώς από φαϊ και θα έχουν αναλάβει αυτοί όλο το βάρος του μαγειρέματος. Ήμουν ο τρίτος που του το είπε διότι άλλοι δύο πιο υψηλά ιστάμενοι επίσης του το είχαν πει νωρίτερα από το ράδιο και δεν το πίστευαν. Όταν εγώ ο τρίτος ο οποίος ειμαι από την κουζίνα του το είπε, ήρθε με΄τα μαζί μου για να το δει και όντως ξεκίνησε την προετοιμασία. Ξεπάγωσαν όλο τον γύρο και με έβαλαν να κόψω ντομάτες στο μηχάνημα. Κάπου εκεί εξαντλημένος εντελώς, αν και όχι σε κατάσταση να σέρνομαι όπως το προηγούμενο βράδυ, έφυγα και έφτασα σπίτι στις 4.30. Το φεστιβαλ είχε άλλο ένα δίωρο, αλλά για μένα είχε τελειώσει.

Την υπόλοιπη εβδομάδα δεν έχουν γίνει πολλά. Δύο φορές πήγα στο γυμναστήριο και από την κόπωση είχα δυσκολία να σηκώσω τα βάρη. Είχα μία αναμενώμενη ερωτική απογοήτευση την Τρίτη η οποία μου έκοψε σχετικά την όρεξη, πράγμα καλό μετά από όλα που είχα φάει στο φεστιβάλ. Είχαμε σήμερα την πρώτη συνάντηση της ΑΧΕΠΑ της χρονιάς. Έκλεισα εισιτήριο και θα πάω στο Τέξας για την έκλειψη τον Απρίλιο. Η θερμοκρασία έχει πέσει και περιμένω πραγματικά αύριο το τέλος της εβδομάδας για την πέσω στο κρεββάτι όσο θέλω χωρίς ξυπνητήρι. Σάββατο θα πάω για ψώνια στο κατάστημα χονδρικής για να πάρω βιταμίνες για την αδερφή μου αλλά και εκτυπωτή για μένα, διότι σε τελική ανάλυση και όταν κάθομαι δεν κάθομαι πραγματικά. Πρέπει να πάρω τηλέφωνο για την καμινάδα. Με άλλα λόγια προχωράω μεν αλλά σίγουρα δεν τελειώνω.

Από την γκαραζόπορτα στο φεστιβάλ

 Την Παρασκευή γυρνώντας στο σπίτι, η πόρτα του γκαράζ δεν άνοιγε. Το πρόβλημα δεν ήταν μπαταρία στον ανοιχτήρι, σηκώνονταν μερικά εκατοστά και μετά ξαναέπεφτε. Το ίδιο συνέβαινε ότι το έκανα χειροκίνητα. Σάββατο πρωϊ πάω εκκλησία, βοηθάω να στηθεί το φεστιβάλ και ρωτάω άνθρωπο τι μπορεί να φταίει. Μου λέει να κοιτάξω το ελατήριο στο επάνω μέρος αν έχει σπάσει. Το κοιτάω και όντως, είχε σπάσει. Κυριακή τον ξαναβλέπω και μου προτείνει τεχνικό να καλέσω. Επίσης το Σάββατο πήγα και είδα για το τζάκι και μου έδωσαν στοιχεία ποιούς μπορώ να πάρω για να καθαρίσουν την καμινάδα. Δευτέρα στο γραφείο τηλεφωνώ για την γκαραζόπορτα και μου κλείνουν ραντεβού για την Τρίτη. Την Τρίτη δούλεψα σπίτι το απόγευμα (έπρεπε να είμαι στο γραφείο το πρωϊ) και στις 5 βγήκα εκτός και άρχισα να μαζεύω φύλλα. Βλέπεις την έχω πατήσει με το κουδούνι του σπιτιού να μην δουλεύει και έτσι είπα να είμαι εκτός για να βλέπω. Πιο πριν είχα διαβάσει λίγο εντός. Μετά μία ώρα να μαζεύω φύλλα, παραπάνω απ'ότι συνήθως το μεσημέρι αλλά πάλι χωρίς να έχω μαζέψει τα πάντα, έρχεται μύνημα και κλήση ότι μου έρχεται ο τεχνικός. Τελείωσα εκεί το μάζεμα, αλλιώς θα είχα μαζέψει όλα και τον περίμενα, πάλι έξω. Τον βάζω σπίτι, μετά στο γκαράζ και μου δίνει την τιμή. Δέχτηκα και άρχισε να δουλευέι. Ενδιάμεσα ήμουν μέσα στο σπίτι και σκούπιζα. Τελείωσε σε ένα ημίωρο και μετά δεν είχα κουράγιο να πάω στο γυμναστήριο. Δυστυχώς ενδιάμεσα μάλλον επιβεβαίωσα ότι η κατάψυξη δεν καταψύχει, μόνο κρυώνει. Πάει αυτή η δουλειά και μετά έχω επόμενες: το τζάκι, το ψυγείο και ο καυστήρας. Κανένα από τα τρία δεν επείγει αλλά είναι δεδομένο ότι έχουν να γίνουν. Φυσικά υπάρχουν ενδιάμεσα και τα χρόνεια και τα βάρη που σηκώνω χωρίς να μου ανοίκουν όπως τα πράγματα των γονιών. Κατά τα άλλα έστειλα μυνήματα να δω αν μπορεί να έρθει κανένας φίλος στο Λας Βέγκας παρέα.΄Επιτέλους έμαθα νέα από τον Κύπριο φίλο ο οποίος γύρισε στο νησί του. Μπράβο του. Ο ευεργέτης μου άλλαξε πανεπιστήμιο και είναι στο Baton Rouge. Δεν μπορεί κανένας τους να έρθει. Εγώ εδώ και βλέπω. Αύριο ξεκινά το φεστιβάλ. Το ότι πηγαίνω στο γυμναστήριο με εξαντλεί αρκετά ώστε να μην μπορώ να τηρήσω το σπίτι μου σε τάξη τον κανονικό καιρό. Το να είμαι εκεί τρεις ημέρες συνέχεια φυσικά και σημαίνει ότι θα είναι αδύνατον να φτιάξω το σπίτι. Το πάρτυ γενεθλίων που έχω στο σχέδιο με αναγκάζει να τελειώσω κάποια πράγματα κάποια ημέρα. Δεν έχει θα δούμε τι θα προλάβω, έχει θα τα κάνω αλλιώς το σπίτι θα είναι χάλια. Μετά όμως το φεστιβάλ

Κλείνοντας ταξίδια

 Ανήμερα Labor Day πρώτα πήγα στο μέρος που πηγαίνω όταν έχω πολύ χρόνο και έχω βαρεθεί, το Woodward Park. Γενικά τα Σαββατοκύριακα δεν κάνω μεγάλα ταξίδια όταν είμαι στο Φρέσνο διότι συνήθως νιώθω αρκετά κουρασμένος και επίσης δεν είμαι το σόι άτομο που μπαίνει στο αμάξι και οδηγεί δύο ώρες για να φτάσει κάπου για πλάκα. Την Κυριακή την τελείωσα ξεκούραστος και είδα και την ταινία Πομπηία που είχε βγει προ δεκαετίας. Δευτέρα πρωϊ στο πάρκο και μετά γυρνώντας έκανα συστηματικά αυτό που είχα κάνει νωρίτερα αποσπασματικά: έφτιαξα πράγματα των γονιών μου. Κρέμασα επιτέλους στον τοίχο πίνακες και πέταξα έτσι εκείνο το κουτί. Σκούπισα λίγο το πάτωμα, έχω αρκετό ακόμη, και κούνησα τραπεζάκια. Ωστόσο ούτε έχω μαζέψει όλα τα πράγματα, ούτε έχω καθαρίσει συν το ότι έφτιαξα κυρίως το σαλόνι δεν σημαίνει ότι δεν είναι πολλή η δουλειά ακόμη. Στο μικρότερο υπνοδωμάτιο έχω αποσυναρμολογημένες τις δύο βιβλιοθήκες (έπιπλα) των γονιών μου και στο μπαλκόνι επίσης αποσυναρμολωγημένα είναι τα έπιπλα του κήπου. Αν λοιπόν έτσι ξανά βρεθώ ήρεμος και με διάθεση να φτιάξω το σπίτι, έχω δουλειά. Ωστόσο πρώτη θα είναι το να το σκουπίσω όλο. Η δύσκολη δουλειά όμως που έκανα ήταν εξωτερικά. Κάθισα και κλάδεψα συνοριακό θάμνο ο οποίος γέμισε τον πράσινο κάδο και κάλυπτε τη ροή νερού από τον εκτοξευτήρα. Ευτυχώς δεν έκανε ζέστη και έτσι είχα δύο και ώρες για να κάνω ότι μπορούσα, εώς ότου γέμισα τον κάδο και πόνεσα από τα αγκάθια που με τσίμπησαν παρά τα γάντια που φορούσα. Αυτό το Σαββατοκύριακο, τελευταίο πριν το φεστιβάλ, δεν ξέρω τι θα κάνω αλλά η χαλάρωση είναι ευπρόσδεκτη. Αν καταφέρω και μαζέψω λίγο όλο τον όγκο που σε τελική ανάλυση δεν είναι δικός μου, έχει καλώς. Πάντως τελείωσα με το φαϊ στην κατάψυξη: Αναγκάστηκα να το πετάξω διότι είχε ξυνίσει. Η σάλτσα δεν το κάλυπτε και είναι και επικίνδυνο. Πάντως επιτέλους πλέον θα μπορώ να φάω φρέσκο κρέας και το έχω κανονίσει. Αύριο μένω σπίτι διότι έρχονται να μου μετρήσουν το τζάκι. Επι τη ευκαιρεία επιτέλους μπορώ να μαγειρέψω με τον slow cooker που ήθελα να το κάνω σχεδόν έναν χρόνο τώρα. 

Καθότι πέρασα τα αναγκαία, κινήθηκα προς τα ευχάριστα. Μετά 4 εβδομάδες στο Φρέσνο και με άλλες δύο τουλάχιστον μπροστά μου, είπα για αλλαγή παράστασης. Κατ'αρχήν μίλησα με το DJ για τα γενέθλιά μου, μάλλον μπορεί. Μετά έκλεισα σήμερα εισιτήριο να ξαναπάω στο Λας Βέγκας. Είναι στο Σαββατοκύριακο που είναι το small burn όπως το περιέγραψε ο Τεξανός φίλος αλλά μάλλον θα μείνω στην πόλη. Αντίθετο του small burn είναι το Burning Man που ήταν στις ειδήσεις αυτό το Σαββατοκύριακο. Ο φίλος μάλλον δεν θα πάει διότι δεν μπορεί αλλά σε τελική ανάλυση βαρέθηκα στο Φρέσνο και επίσης έχω το περισσευούμενο υπόλοιπο από το ακυρωμένο εισιτήριο. Έτσι έκλεισα αεροπορικό. Το ξενοδοχείο θα το κλείσω σύντομα. Επίσης μίλησα με τον φίλο και είναι ικανός να με φιλοξενήσει για την έκλειψη ηλίου στο Τέξας τον Απρίλιο. Εισιτήριο θα κλείσω μάλλον αύριο, το αεροπορικό θα κοστίσει σχεδόν όσο να πετάξω Ελλάδα. Ωστόσο η οδήγηση ως το Ώστιν είναι θάνατος. Το Flagstaff είναι μία μέρα, αλλά από εκεί το Ώστιν, έστω και με τον φίλο, είναι 15 ώρες οδήγηση. Τρεις ημέρες να πάω, έστω. Τρεις ημέρες να γυρίσω όμως είναι θάνατος. Πάω πετώντας και βλέπουμε. Αύριο που η Southwest ανοίγει εισιτήρια θα το κανονίσω. Δεν έχω ποτέ σε ολική έκλειψη, καιρός είναι.

Πάλι τριήμερο

 Είμαστε στο τριήμερο Labor Day. Όλα τα χρόνια Αμερική, ή έστω από την στιγμή που αποφοίτησα, το πλέον ενδιαφέρον ήταν πριν από μία πενταετία που είχε έρθει ο Βολιώτης φίλος και είμασταν στο σπίτι των γονιών μου. Γενικά αυτό το τριήμερο, όπως και τα προηγούμενα δύο του καλοκαιριού, κάθομαι. Παραδοσιακά ένα εξ'αυτών είμαι Ελλάδα, αλλά όχι φέτος. Αυτή την εβδομάδα είχα να αντιμετωπίσω τις παρενέργειες που χάλασε το ψυγείο μου. Εν τέλει πέταξα το μεγαλύτερο μέρος από το φαϊ που μου είχε μείνει στην κατάψυξη. Σώθηκε το κοτόπουλο, σώθηκαν δύο κομμάτια χοιρινό τυλιγμένα σε μπέικον και κυρίως σφραγισμένα σε σκληρό πλαστικό, αλλά τα υπόλοιπα χάλασαν. Έχουν μείνει οι μονές μερίδες, να δούμε αν κάτι απ'αυτά δεν έχουν χαλάσει αλλά γενικά το τριήμερο είναι το τέλος του φαγητού στο ψυγείο. Ας μην κοροϊδευόμαστε όμως, αν δεν είχε χαλάσει πάλι θα μου έφτανε ως το φεστιβάλ. Το εκτός ψυγείου φαϊ ακόμα υπάρχει και το τρώω αυτό σιγά σιγά. Αυτό μάλλον θα το τρώω εώς το ταξίδι Ελλάδα, πιθανόν και αφότου γυρίσω. Ως προς τις μακροχρόνιες δουλειές, έφτιαξα λίγο το αρδευτικό σύστημα και πήγα για να κάνουν φυσικό αέριο το τζάκι μου στο μαγαζί. Αυτό αργεί ακόμη, μου είπαν στο μαγαζί ότι θα έρθουν στο σπίτι μου να μου μετρήσουν το τζάκι, μετά πρέπει κάποιος να μου φέρει γραμμή φυσικού αερίου (άλλος εργολάβος) πριν μπει το νέο τζάκι. Ωστόσο έχω πρόθεση να το κάνω όλο. Αύριο πιθανόν να κρεμάσω τίποτα στον τοίχο από τους πίνακες των γονιών μου. Μου είναι απίστευτο το πόσο κουρασμένος νιώθω. Σήμερα σηκώθηκα, πήγα γυμναστήριο και μετά μαγείρεψα και ξάπλα. Με δυσκολία έφτασα ως το μαγαζί με τα τζάκια. Δεν έχω κάνει όμως κάτι αυτή την εδβομάδα που να με έχει κουράσει όλο, πέραν από το άγχος να καθαρίσω την κατάψυξη από το αίμα του κοτόπουλου. Το παραδέχομαι ότι γενικά είχα άγχος με το όλο φαϊ και την κατάσταση του σπιτιού. Στη δουλειά ξεκίνησα μία τάξη της ESRI για Spatial Data Science. Μέχρι στιγμής καλά πήγε το πρώτο μάθημα αλλά φαίνεται ότι οι εκπαιδευτές δεν είναι ακαδημαϊκοί διότι μιλάνε με μία βεβαιώτητα που δεν μου αρέσει καθόλου. Στα συνέδρια οι ομιλητές είναι "αυτό φαίνεται να ισχύει με βάση τα δεδομένα". Η βεβαιώτητα των προϊσταμένων της ESRI που διδάσκουν το μάθημα δεν μου αρέσει καθόλου. Το σχέδιο για το υπόλοιπο τριήμερο είναι να ξεφορτωθώ κάποια πράγματα των γονιών, πιθανόν να φτιάξω λογαριασμό για να μπορούν να μου στέλνουν φίλοι και πέραν αυτών αγνοώ. Δεν έχει καμία ταινία που να θέλω στο σινεμά. Το να ξαναδώ τον Τεξανό φίλο μου φέτος εν τέλει είναι δύσκολο διότι είναι και αυτός απασχολημένος. Έχω ένα περισσευμα αεροπορικού εισιτηρίου που πρέπει να ξοδέψω φέτος και σκέφτηκα μήπως να ξαναπάω Λας Βέγκας. Ναι χωρίς παρέα και χωρίς κανένα event γίνεται κουραστικό, αλλά σε τελική ανάλυση σε τι διαφέρει από το να είμαι εδώ και να περιφέρομαι άσκοπα; Το να πάω μετά την Ελλάδα είναι δύσκολο λόγω νηστείας, εκτός αν πάω στο εντελώς τέλος του έτους. Η ιδέα είναι να πάω αν είναι αρχές Οκτωβρίου. Έχω καιρό να το σκεφτώ, δύο άδειες ημέρες. Αύριο μετά την εκκλησία και το γυμναστήριο έχω χρόνο και θα το δω.