Έχουνε συμβεί αρκετά πράγματα από την στιγμή που γύρισα σπίτι, αλλά αν δεν ανεβάσω αυτή την ανάρτηση την οποία θέλω να ανεβάσω καιρός, θα περάσει η ρασπουτίτσα και δεν θα έχει άλλο νόημα να ανέβει. Το μέτωπο στην Ουκρανία σε αυτή την φάση είναι παγιωμένο. Τελευταία σημαντική αλλαγή ήταν η εκκένωση της αριστερής όχθης του Δνείπειρου από τον Ρωσικό στρατό, η οποία έγινε τον Νοέμβριο μετά ακριβώς από τις Αμερικάνικες εκλογές ώστε να μην δώσει πολιτική νίκη στους Δημοκρατικούς και σχετικά συντεταγμένα. Έκτοτε οι Ρώσσοι φαίνεται να έχουν πάρει το Σολεντάρ το οποίο είναι περί το Μπαχμούτ αλλά δεν κλείνει τον δρόμο του. Οι Ουκρανοί το αμφισβητούν, λέγοντας ότι ακόμα το ελέγχουν και είναι σχετικό σε κάθε περίπτωση: η πόλη έχει αλατωρυχεία και πιθανόν οι Ουκρανοί να ελέγχουν ακόμα τις στοές. Πριν από κανένα μήνα βγήκε και βίντεο με ένα MT-LB να πλέει σε ωκεανό λάσπης. Αυτή η λάσπη, η γνωστή από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ρασπουτίτσα, σημαίνει ότι κάτι το πολύ σοβαρό δεν πρόκειται να γίνει, αν και φαίνεται σε αυτή την φάση να έχει παγώσει το έδαφος. Η Ρωσία έκανε μερική επιστράτευση με στόχο 300,000 στρατιώτες και φαίνεται να κατάφερε να μαζέψει 250,000 περίπου. Για την Ουκρανία, κατά πόσον στρατεύει νέες σειρές, δεν έχουμε ακούσει ακόμα και γενικά κάποια πράγματα απλά δεν ακούγονται. Το Νορβηγικό Υπουργείο Άμυνας υπολογίζει 150,000 απώλεις Ρώσων στρατιωτών και 100,000 απώλειες Ουκρανών. Απώλειες σημαίνει νεκροί και τραυματίες.
Από Ρωσικής πλευράς η επιστράτευση έγινε με πολλά παρατράγουδα, αλλά σε τελική ανάλυση αυτά ακούμε στη Δύση όχι τα καλά. Κατ'αρχήν μάζεψαν όλα τα άτομα που σε κανένα δεν θα έλειπαν. Δεν μιλάω μόνο για τους φυλακισμένους που μαζεύει η Βάγκνερ, αλλά λόγου χάρη όλους τους αστέγους ναρκωμανείς και συναφείς από Μόσχα και πιθανόν από άλλες πόλεις. Επίσης μάζεψαν και πιο κανονικούς. Μία δόση έστειλαν κατευθείαν στο μέτωπο, πιθανόν από τους πρώτους, ως τροφή για τα κανόνια: κάλυψαν τις μονάδες που υποχωρούσαν από τον Δνείπειρο, όσο τουλάχιστον τους κάλυψαν. Τους άλλους όμως του έχουν να εκπαιδεύονται κανονικά και θα τους ρίξουν στην μάχη πιθανόν όταν στεγνώσει το έδαφος. Το βασικότερο πρόβλημα είναι ο εξοπλισμός. Η Ρωσία φαίνεται να έχει μείνει από σχετικά σύγχρονα άρματα. Όλα τα Τ-72 μάλλον είναι στο μέτωπο και όσα δεν είναι μάλλον χρειάζονται ανταλλακτικά τα οποία κατασκευάζονται. Πιθανόν όσα φτάνουν σε επισκευή να στέλνονται ενίσχυση σε μονάδες που τα είχαν και τα έχασαν σε μάχη, παρά στις νέες επιστρατευόμενες. Βέβαια οι Ουκρανοί και οι Δυτικοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι επίλεκτες μονάδες της μορφής Πρώτη Στρατιά Αρμάτων έχουν ήδη διαλυθεί, οπότε σε ποιόν θα στείλεις αναπλήρωση; Σίγουρα ο επαγγελματικός πυρήνας του Ρωσικού Στρατού δεν υπάρχει πλέον, όπως το κομμάτι της Βέρμαρχτ που είχε καταλάβει την Δύση είχε διαλυθεί πριν φτάσει καν στα περίχωρα της Μόσχας και αυτοί στη μάχη της Μόσχας ήταν σχετικά νέες μονάδες, όχι τόσο βετεράνοι. Το θέμα με τους επιστράτους είναι πόσο εκπαιδευμένοι και πόσο ενθουσιασμένοι θα είναι. Η Ρωσία σε αυτή την φάση βγάζει άρματα τύπου Τ-62 από την αποθήκευση και παράγει νέα Τ-90 και Τ-14. Το ζήτημα με τα νέα άρματα είναι ότι για να παραχθούν χρειάζονται υλικά που δεν έχει η Ρωσία, κυρίως ηλεκτρονικά. Μπορεί μεν να είναι πλακέτες από το AliExpress τις οποίες η Δύση δύσκολα μπορεία να εμποδίσει την παρασκευή, αν και έχει ακόμα την πνευματική ιδιοκτήσία ή έστω τμήμα της, αλλά τμήμα του οικονομικού πολέμου στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν ότι οι σύμμαχοι αγοράζανε από ουδετέρους πρώτες ύλες που δεν χρειάζονταν για να μην μπορεί να τις αγοράσει ο άξονας. Η Κίνα έχει πραγματική επιθυμία να κρατήσει τους Ρώσους ξεκρέμαστους; Τέλος πάντως είναι δεδομένο ότι η πλήρης πολεμική κινητοποίηση της οικονομίας να απαιτεί χρόνια και για πολλαπλούς λόγους η Ρωσική οικονομία δεν είναι σε τέτοια κατάσταση. Ο υπουργός Άμυνας επισκεύθηκα τα δύο εργοστάσια αρμάτων που δουλεύουν, το Uralmashzavod και Κurganmashzavod για να δείξει ότι είναι σε πλήρη κινητοποίηση και παράγουν πλήρως, αλλά σε τελική ανάλυση τι θα έδειχνε; Χώρια που η Ρωσία έχει πιο άμεσες ελλείψεις. Εχούν βγάλει από αποθήκες και μουσεία ακόμη πυροβόλα του Β' Παγκοσμίου πολέμου αλλά και πάλι έχει μειωθεί η κατανάλωση πυρομαχικών, είτε λόγω ελλείψεων (απίθανο) ή πιθανότερον λόγω ελλείψεων κανών. Βλέπεις ο σωλήνες πυροβόλου θέλει ανακατασκευεί μετά έναν αριθμό βολών. Οι νέες μονάδες με λιγότερη υποστήριξη πυροβολικού από πέρυσι και άγνωστο τι όπλα θα επιτεθούν κάποια στιγμή μάλλον την άνοιξη. Πώς θα πάει άγνωστο.
Από πλευράς Ουκρανίας ξέρουμε περισσότερα και λιγότερα. Δεν ξέρουμε πως πάει η δημιουργία νέων μονάδων, ως προς στρατιώτες. Ξέρουμε όμως καλύτερα από υλικό διότι το ζητάει από την Δύση. Η Ρωσία φαίνεται να έχει καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος της Ουκρανικής Πολεμικής Βιομηχανίας νωρίς, διότι σε τελική ανάλυση όλη η χώρα είναι εντός του βεληνεκούς των Ρωσικών όπλων. Αν κάτι έχει επιβιώσει και παράγει, το αγνούμε δημοσίως. Αν μη τι άλλο θυμάμαι ρεπορτάζ του Μέγκα σε Μαριούπολη και Οδησσό όπου έδειχνε να παράγουν μολότων και οδοφράγματα, όχι πολεμικό υλικό. Ωστόσο η Ουκρανία έχει προσβαση και υποστήριξη από την Δύση. Όλα τα πυρομαχικά 122 χιλ έχουν σκουπιστεί, σε σημείο που αγοράστηκαν από το Πακιστάν. Για τα 152 χιλιοστά δεν έχουν φτάσει σε αυτό το σημείο, αλλά έχει εξαντληθεί το απόθεμα ΝΑΤΟ. Όλη η Ανατολική Ευρώπη έχει δώσει στους Ουκρανούς το ανατολικό υλικό τους αντικαταστώντας το κατά προτίμιση με δυτικό. Αυτό σταδιακά θα συνέβαινε απλά σε αυτή την φάση έγινε απότομα. Η Ουκρανία έχει ζητήσει σε αυτή την φάση 400 άρματα μάχης Leopard 2 ή Μ1Α2 που δεν τις δίνουν ακόμα. Θεωρητικά μπορεί να δώσει τόσα μόνο η Ελλάδα μόνη της, αλλά δεν θα δώσει ότι καλύτερο έχει. Μπορούμε όμως να δώσουμε τύπου Leopard 1 ή Μ-48/Μ-60 αν μας τα αντικαταστήσουν. Τα θέλει όμως η Ουκρανία; Χώρια που δεν ξέρουμε τι συμφωνίες γίνονται μυστικά. Αν μη τι άλλο γίνεται πολύ παρασκήνιο σε αυτή την φάση και ναι μεν οι Ανατολικές χώρες δίνουν δημόσια το υλικό, οι Δυτικές δίνουν μεν αλλά όχι δημόσια. Οι Ουκρανοί κατέχουν προγεφύρωμα στον Δνείπειρο, στην Ζαπορίζια η οποία δείχνει το πιθανότερο σημείο να γίνει επίθεση. Φυσικά το ξέρουν και οι Ρώσοι αυτό. Οι τρεις μεγάλες επιθέσεις το φθινόπωρο που έφεραν αποκατάσταση του εθνικού τους εδάφους έγινα με δυνάμεις μεγέθους ταξιαρχίας και αυτό που φαίνεται ως τώρα είναι ότι και οι δύο πλευρές έχουν δυσκολία να συντονίσουν επίθεση και προέλαση μεγαλύτερη από μεραρχία. Οι Ουκρανοί βρήκαν ένα μαλακό σημείο όπου είχε μείνει μόνο μία αδύναμη μονάδα πολιτοφυλακής και επιτέθηκαν εώς ότου γύρισαν για να κατωχυρώσουν τη νική τους χωρίς να διαλυθεί η δική τους μονάδα. Έστω ότι βρίσκουν αδύναμο σημείο, πράγμα δυσκολότερο μετά την Ρωσική επιστράτευση. Μπορούν να ρίξουν Σώμα Στρατού στο άνοιγμα; Έχουν υλικό και προσωπικό για εξοπλισμένο σώμα στρατού και μπορούν να το συντονίσουν; Θα το δούμε στο μέλλον. Οι Ρώσοι πιστεύουν ότι αυτοί θα νικήσουν εξού και επιμένουν στον πόλεμο. Λαική επανάσταση θα γίνει μόνο μετά από ήττα και αν τυχόν κανένας που δεν είναι του τωρινού καθεστώτος υπογράψη συνθήκη ήττας στον πόλεμο αυτό το νέο Ρωσικό καθεστώς θα είναι σαν την Δημοκρατία της Βαϊμάρης, λοιδωρούμενο ως προδοτικό από την άκρα δεξιά. Το μόνο που μπορώ να πω είναι βλέπουμε.
