Στο Lompoc και το σπίτι

 Την Δευτέρα ήταν η εκτόξευση του Landsat 9. Πριν 8 χρόνια όταν είχε εκτοξευτεί ο Landsat 8 είχα κάνει κανονικό πάρτυ στη Σχολή. Ήλπιζα ότι στο Landsat 9 ίσως πάω για την εκτόξευση και εν τέλει, μετά από πολύ σκέψη το έκανα παρότι σήμαινε να πάρω μία ημέρα άδεια από την δουλειά. Δεν βρήκα κανέναν φίλο να έρθει μαζί μου εν τέλει, μάλλον διότι δεν έχω τέτοιους φίλους. Πήρα την Κυριακή το αμάζι μου και νωρίς το απόγευμα έφυγα για το Lompoc. Σταμάτησα στο καζίνο για καύσιμα και μετά Santa Maria να φάω. Έφτασα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, και ναι μεν περπάτησα λίγο εκτός αλλά δεν βγήκα. Το Lompoc τον κανονικό καιρό δεν έχει κάπου να βγεις. Ήμουν αρκετά έξυπνος να πάρω περιοδικό να διαβάσω, όπως και χοντρά ρούχα, δεν θα την ξαναπατούσα όπως πριν 3 χρόνια με το Mars Insight. Το internet του ξενοδοχείου ήταν φοβερά αργό, εώς ότου έφτασε 10 η ώρα και μάλλον οι περισσότεροι κοιμήθηκαν. Την επομένη σηκώθηκα, ντύθηκα, άδειασα το δωμάτιο και πήγα στο αεροδρόμιο του Lompoc. Σε σχέση με πριν 3 χρόνια ήταν ελάχιστοι, αλλά είχε πολλά καλούδια να πάρεις. Αυτή την φορά είδα τον πύραυλο να εκτοξεύεται για 3 δευτερόλεπτα εώς ότου μπήκε στην χαμηλή νέφωση. Πάλι, 3 δευτερόλεπτα παραπάνω απ'ότι προ τριετίας με το Mars Insight. Πήρα μετά το αμάξι και γύρισα σπίτι. Είπα και πήρα τον απευθείας CA-41 από το Atascadero αντί να ανέβω Paso Robles και το μετάνιωσα λόγω τον πολλών στροφών. Αν μη τι άλλο σε εκείνη την φάση το βλαστημούσα και έλεγα, γιατί άραγε το κάνω αυτό; Δυστυχώς η απάντηση δεν είναι ευχάριστη, είναι διότι δεν έχω κανέναν φίλο να με βγάλει για καφέ. Ο λόγος που κάνω πάρτυ γενεθλίων είναι ότι δεν με έχει προσκαλέσει ποτέ κανένας στο δικό του εδώ στο Φρέσνο. Και ο λόγος που πάω μόνος στο Λας Βέγκας για το EDC είναι ότι δεν έχω κανένα φίλο να με πάει. Η μάλλον θα πάω όταν έρθει το εισιτήριο και όταν γύρισα είχα μία μη ευχάριστη έκπληξη. Σύμφωνα με τον tracking number έφυγε από το ταχυδρομείο του Φρέσνο την Δευτέρα για να το παραλάβω, αλλά ως σήμερα δεν έχει έρθει. Ελπίζω να μην μου το έχουν κλέψει. Αφότου το περίμενα δύο ημέρες εργαζόμενος από το σπίτι και τρώγωντας τον άμπακα, έκανα αίτημα στο ταχυδρομείο να μου πούνε που είναι και αύριο πάω στο Δημαρχείο. Παρασκευή έρχονται οι γονείς και Σάββατο έχουμε το επόμενο φεστιβάλ, το πρώτο με μουσική, Να δούμε τι θα γίνει.

Τέσσερις εβδομάδες έξοδος

Από την στιγμή που άνοιξε το Mint έχω βρεθεί εκεί κάθε Παρασκευή βράδυ, με εξαίρεση όταν είχε το Electric Fairy Tale. Χτες το βράδυ, για πρώτη φορά, χόρεψα τρεις ώρες χωρίς να πονέσει η πλάτη μου. Το σώμα μου προσαρμόζεται στην άσκηση, αν και την επόμενη Παρασκευή δεν πρόκεται να πάω διότι το Σάββατο είναι το φεστιβάλ και θέλω να ξεκουραστώ και να κοιμηθώ. Δυστυχώς η έξοδος έχει αρνητικά αποτελέσματα στον ύπνο την μόνη ημέρα της εβδομάδας που μπορώ θεωρητικά να κοιμηθώ όσο θέλω. Σηκώθηκα σήμερα μετά από 7 ώρες ύπνου, αλλά τουλάχιστον τα κάλυψα το μεσημέρι. Αυτό δεν ίσχυσε τα προηγούμενα Σάββατα, διότι πήγα το προηγούμενο και κουρεύτηκα. Νωρίτερα έβγαλα την νέα ασφαλή άδεια οδήγησης, και για πρώτη φορά είχα τόσο μαλλί και φόρεσα τα γυαλιά. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η Παρασκευιάτικη έξοδος μου κάνει κακό, αλλά είναι η μόνη φορά της εβδομάδας που πραγματικά κοινωνικοποιούμαι. Πάω μεν στο γραφείο, διότι δεν θέλω να κάθομαι σπίτι μόνο, αλλά είμαστε 5 άτομα. Πήγα μόλις στο Σερβικό φεστιβάλ και είδα μεν το εκτιμητή, είδα και μερικούς που ξέρω από την εκκλησία, αλλά μην νομίζει κανείς τίποτα το φοβερό. Μου ψιλομιλάνε αυτοί που θαυμάζουν το πως χορεύω, και αυτή είναι η καλύτερη ευκαιρία που έχω και γνωρίζω κόσμο. Κάλεσα κόσμο για τα γενέθλιά μου, αλλά δεν προβλέπω πολύ να έρθει. Αύριο θα πάω για την εκτόξευση του Landsat 9 στο Lompoc. Λαμβάνοντας υπ'όψιν τι τιμή πλήρωσα για το δωμάτιο, δεν θα είναι πολύς κόσμος αλλά θα έχει όπως με το Insight εκδήλωση για το κοινό. Ας τους βοηθήσω με τον οβολό μου, και ας είμαι μόνος. Ουσιαστικά περιμένω το EDC, όχι πως θα γίνει εκεί και τίποτα το φοβερό. Το να είμαι ουσιαστικά ο μόνος που χορεύει έτσι στο Mint μου είναι συγκριτικό πλεονέκτημα, ήδη όμως στα διάφορα στο γήπεδο ή το Rainbow Ballroom δεν είμαι κάτι το ιδιαίτερο διότι άλλοι χορεύουν και στο Λας Βέγκας θα είναι χιλιάδες. Βλέπουμε λοιπούν τι και που, αλλά στο σπίτι κλειδωμένος δεν γίνεται τίποτα.

Φόβος και τρόμος

Γυρνώντας την Δευτέρα, χωρίς αμάξι, φοβήθηκα μη τυχόν πάθω σκορβούτο χωρίς φρέσκο φαϊ, παρότι είχα φρέσκιες ντομάτες στο ψυγείο. Επίσης φοβήθηκα πως αν όντως με καλούσαν στο δικαστήριο θα είχα δυσκολία να πάω. Τρίτη ευτυχώς ήρθε ο εκτιμητής και πήγαμε εν τέλει σε βουλκανιζατέρ. Προς μεγάλη μου έκπληξη πάρα πολλά έχουν κλείσει, μεταξύ των οποίων και αυτό στο οποίο σκόπευα να πάω και το βρήκαμε κατεβασμένο. Ανεβήκαμε τον δρόμο, βρήκαμε και δεύτερο να κλείνει αλλά το τρίτο ήταν ανοιχτό και αγόρασα λάστιχο καθότι με τέτοια τρύπα δεν διορθώνονταν. Ότι η αλυσίδα συνεργείων που είχα λύσει το πρόβλημα τελευταία φορά θα είχε κλείσει εντελώς το υποκατάστημα δεν το περίμενα καθόλου, αλλά με τον κόσμο στα σπίτια του, έπρεπε να το περιμένω. Εν συνεχεία πήγα στα μαγαζιά για τα ψώνια που θα έκανα Δευτέρα, με αποτέλεσμα να μην πάω στο γυμναστήριο. Η μόνη φορά που εμελε να πάω ήταν η Τετάρτη καθότι την Πέμπτη είχαμε την πρώτη ΑΧΕΠΑ στην εκκλησία από την αρχή της πανδημίας. Παρασκευή πήγα στο ρέιβ στο γήπεδο για να δω κατά πόσον η πλάτη μου αντέχει να χορεύω επί ώρες επί ημέρες, όπως θα γίνει στο EDC, η τυχόν χρειαστεί να πάω σε κανένα νοσοκομείο με πόνο στην πλάτη. Παραδόξως παρότι 3 και ώρες χόρευα, πήγε καλύτερα. Ωστόσο η φόβος συνεχίζει να υπάρχει δεδομένου του πόσο κουρασμένος ήμουν χτες. Μήπως έχει έρθει η ώρα να αφήσω τα ρέιβ διότι δεν με αφήνει το σώμα; Τότε τι στο καλό θα κάνω πέραν από το να είμαι σπίτι μου κλεισμένος; Είναι από τους λίγους τρόπους που κοινωνικοποιούμαι. Χώρια που δεν είμαι ο πιο μεγάλος εκεί μέσα. Πάντως πήγα χτες και κολύμπησα, κάτι που δεν κατάφερα σήμερα διότι είδα τον Shang Chi στο σινεμά. Πάντως πλέον με το δικαστήριο πίσω μου, έχω αρχίσει και σχεδιάζω τα επόμενα. Πήγα να αγοράσω εισιτήριο για το βανάκι στο EDC, και ανακάλυψα ότι αυτό που είναι από κοντα στο ξενοδοχείο έμεινε από εισιτήρια. Τα επόμενα είναι είτε το Lux βανάκι λίγο πιο μακριά, είτε το επόμενο απλό στα 40 λεπτά περπάτημα κατά Google Maps. Πήρα εκείνο και βλέπουμε. Πιο πριν όμως είναι τα γενέθλιά μου και σκοπεύω να κάνω πάρτυ στο σπίτι μου. Ξεκίνησα ήδη τον προετοιμασία. Βλέπουμε πως θα πάει.

Στο σπίτι των γονιών και το σκασμένο λάστιχο

Πέμπτη βράδυ μάζεψα τα πράγματά μου και οδήγησα μέχρι το σπίτι των γονιών μου. Οι γονείς μου δεν είναι εκεί, θα έρθουν σε δύο εβδομάδες, αλλά είπα να αλλάξω παράσταση καθότι δεν με δέχτηκαν στην YAL. Όσο ήμουν εκεί έλεγα ότι δεν είναι και τόσο φοβερή η διαφορά στη θερμοκρασία καθότι την Πέμπτη δεν έκανε σοβαρή ζέστη στο Φρέσνο. Γυρνόντας όμως σήμερα βρέθηκα σε φούρνο. Είναι το τρίτο ταξίδι στο σπίτι των γονιών μου, και σε αυτή την φάση ούτε το σπίτι πλέον είχε κάτι που πραγματικά να ήθελα ούτε είμαι και σε φάση όπως τον Ιούλιο πολύ κουρασμένος που απλά χάρηκα που μπορούσα να ξεκουραστώ. Παρασκευή μεσημέρι λέω να πάρω το αμάξι των γονιών μου ώστε να προλάβω μην ξεφορτιστεί η μπαταρία, αλλά απέτυχα, δεν άνοιγε. Όταν το βράδυ μίλησα με τους γονείς μου είπαν πως να το ανοίξω, και όντως το ξαναφόρτησα. Ωστόσο από την στιγμή που δεν ήθελα να μιλήσω με τους φύλακες στην είσοδο, απλά δεν πήγα μακρύτερα από το σούπερ μάρκετ. Σάββατο έστειλα στους γονείς τα ψηφοδέλτιά τους να ψηφίσουν και το απόγευμα είδα τον φίλο με το οποίο είχαμε ταξιδεύσει μαζί. Το δικό του ταξίδι ήταν πολύ λιγότερο διαφοροποιημένο: ναι μεν πήγε Σπέτσες με το πατέρα του, αλλά κατά τα άλλα απλά ήταν σπίτι με την ευρύτερη οικογένειά του. Δεν πήγε από μέρος σε μέρος όπως εγώ, αλλά πέρασε καλά. Καθήσαμε στο Κινέζικο εστιατόρειο απένταντι από το Ελληνικό στο Walnut Creek και σε πρώτη φάση μεν δεν χόρτασα με το φαϊ, σε δεύτερη φάση όμως συνειδητοποίησα ότι ήταν το σόι φαϊ χωρίς υδατάνθρακες που τρώνε social media influencers για να διατηρήσουν την γραμμή τους, καθότι στο τέλος το σνακ που μετά πήρε πήγε σε γεμάτο εν τέλει στομάχι, έστω και αν δεν ένιωθα κορεσμό. Πάντως ήταν γεμάτο όμορφο κόσμο, σε σημείο που έλεγες γιατί άραγε. Κυριακή το πρωϊ εκκλησία και το απόγευμα στο εμπορικό κέντρο Sunvalley διότι δεν είχα κάτι το καλύτερο να κάνω. Εκ των υστέρων θα μπορούσα να κατέβω στο Σαν Φρανσίσκο, αλλά τι θα έκανα άραγε; Βόλτα στο Fisherman's Wharf; Καλύτερα με παρέα. Σήμερα συκώθηκα σχετικά νωρίς, πήγα ιντερνετ, μάζεψα τα πράγματα και έφυγα νωρίς για το σπίτι. Με το φτάνω σπίτι σχεδόν πατάει το αμάξι μία βίδα, αν όχι μπουλόνι, το είδα μετά, και έσκασε η πίσω αριστερά ρόδα. Αύριο θα πάω με τον εκτιμητή να την διορθώσουμε ή αλλάξουμε. Αποτέλεσμα όμως είναι δεν πήγα σήμερα να ψωνίσω. Ευτυχώς εν τέλει είναι για Τετάρτη το δικαστήριο, αύριο θα δουλέψω από το σπίτι. Πάντως παρότι δεν πήρα φρέσκο φαϊ, δεν πρόκειται αύριο να πεθάνω, παρότι άδειασα όσο μπορούσα το σπίτι πριν φύγω έχω αρκετό φαϊ για μέρες. Ελπίζω αύριο όμως να κανονικοποιήσω την κατάσταση σε όλα.