Μεγάλη Τετάρτη

Το δεύτερο Πάσχας της πανδημίας είναι διαφορετικό, διότι σιγά σιγά ανοίγουμε. Οι γονείς μου ήρθαν μάλλον νωρίτερα από πέρυσι και έτσι περνάμε περισσότερο χρόνο μαζί. Επίσης είναι ανοιχτή η εκκλησία και έτσι έχω πάει σε αρκετές, αν και όχι όλες, τις ακολουθείες. Χτες και σήμερα διάβασα και δύο ψαλμούς. Πηγαίνοντας σήμερα στο ευχέλαιο σκέφτηκα όλες τις προηγούμενες Μεγάλες Τετάρτες στα διάφορα μέρη που έχω περάσει: Την Αγία Μαρίνα (Ναυτική Βάση Νοτίου Ευβοϊκού για όσους δεν την ξέρουν), τον Ναύσταθμο Κρήτης, το Blacksburg, το Raleigh και εδώ το Φρέσνο. Που άραγε θα περάσω τις μελλοντικές Μεγάλες Τετάρτες μου; Κυριότερο, με ποίον; Τέλος πάντων, χρονιάρες μέρες είμαστε, σε λίγο μάλιστα θα έχουμε και τις δύο αναστάσεις, την κανονική αλλά και την ελευθερία, έστω και σχετική από την πανδημία. Μεγάλη Παρασκευή θα πάμε στη Σέλμα για την δεύτερη μου δόση, και ναι μεν έχει δουλειά μετά και βασικότερο Επιτάφειο αλλά κάποια ξεκούραση έρχετε. Ήδη οι γονείς αγόρασαν τα Πασχαλινά τρόφιμα, μένει η μαγειρική την κατάλληλη ημέρα. Ελπίζω και η επαναφορά στο γυμναστήριο δεν θα συνοδευτεί από πολύ πόνο. Εκ των υστέρων το ότι πηγαίνω γυμναστήριο εν μέσω νηστείας ειναι κίνητρο, και όχι μόνο για το ότι χάνω βάρος. Αν έμενα σπίτι αυτή τη 1 1/2- 2 ώρες πραγματικά θα ήταν πιθανότερο να κόψω την νηστεία, τώρα έχω κίνητρο να συνεχίσω. Όπως έχω πει και πιο πριν τώρα με το πέρας της νηστείας έχω κίνητρο να πάω κανένα ταξίδι, απλά το θέμα είναι με ποιόν και που. Με το εισιτήριο ανά χείρας ξέρω και τις ημέρες, και φαίνεται τον Ιούνιο (ή και τον Μάιο) μπορώ να έχω άδεια. Το ζήτημα είναι κάπως πρακτικό, όχι τόσο ποιος θα μπορέσει αλλά και εγώ πόσο θέλω να σπρώξω. Στο μέσον του Μαϊου θα έχω ανοσία, για τους φίλους όμως δεν ξέρω πόσο θα ισχύει ιδίως όταν κάποιοι είναι διστακτικοί ως προς εμβόλιο. Έστω ότι άνοιξαν οι πίστες, θέλω στην συνείδησή μου το να τους εκθέσω στον ιό; Έγω έχω κάνει βιολογικές σπουδές και ξέρω τι θα πεί δοκιμές πρώτου, δεύτερου και τρίτου σταδίου και ξέρω πώς εγκρίνετε εμβόλιο. Ότι έχουμε 4 εγκεκριμένα από τα 150 που δοκιμάστηκαν (το 5ο της Novavax επίκειται) ακριβώς οι διάφορες παύσεις στην Johnson & Johnson και την Astra Zeneca δείχνει ακριβώς ότι το σύστημα λειτουργεί και ότι τα εμβόλια είναι ασφαλή και λειτουργούν. Πώς μπορώ να πείσω τους φίλους μου χωρίς να μαλώσουμε δεν ξέρω, και σίγουρα δεν θέλω να μαλώσω ούτε στα Ελληνικά ούτε στα Αγγλικά. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι υπομονή, πιθανόν αν δεν κάνουν οι φίλοι μου εμβόλιο δεν θα ανοίξουν οι πίστες έτσι και αλλιώς διότι δεν θα φτάσουμε το 70% κάλυψη έτσι και αλλιώς. Θα δούμε, ας έρθει η ανοσία μου και το ξαναβλέπω.

751η ανάρτηση: καμιά φορά κερδίζεις

 Η προηγούμενη ανάρτηση ήταν η 750, πράγμα που σε καμία περίπτωση δεν περίμενα πριν από μία δεκαετία όταν ξεκίνησα αυτό το ιστολόγιο. Συνεχίζω, όσο με παίρνει. Στους χαλεπούς καιρούς που είμαστε, όσο και να φαίνεται η χαραμάδα για την έξοδο, το ερώτημα είναι τι με παίρνει. Όταν τελείωσα με τον φοροτεχνικό μου έδωσε και το βίντεο από την εκδήλωση της 25ης Μαρτίου. Μεσοβδόμαδα βρήκα λίγο χρόνο και το είδα. Ευτυχώς το κανάλι που το έκανε δεν έδειξε την ταυτότητά μου στο βίντεο, και έτσι το ανέβασα στο youtube. Αυτό που δεν μου άρεσε να βλέπω στο βίντεο ήμουν εγώ: με είδα να κινούμε όπως ο μακαρίτης ο θείος μου και επίσης με είδα χοντρό στο βίντεο. Πραγματικά το βάρος μου με απασχολεί πολύ. Σε τελική ανάλυση ο λόγος που φοράω το νέο κουστούμι είναι ότι δεν χωράω στο παντελόνι του παλαιού. Πάντως σε αυτή την περίοδο τα καταφέρνω να πηγαίνω στο γυμναστήριο και να αποφεύγω τρέλες, όπως η γιγαντιαία σακούλα πατατάκια που λιμπίστηκα και παραλίγο να αγοράσω το Σάββατο. Σε έναν βαθμό έχω μάλιστα και εξαντληθει διότι έχω αποφύγει αυτού του τύπου φαϊ, αυτά που μαγειρεύω είναι μέν σχετικά γευστικά αλλά δεν με φουσκώνουν εντελώς συνήθως. Και έρχεται το Σαββατοκύριακο αυτό και ζυγίζομαι, και την Κυριακή η -κανονική- ζυγαριά μου λέει 215 λίβρες. Αυτό δεν είναι το ελάχιστον βάρος μου, διότι είχαν μεν το μαγιό αλλά ήταν απόγευμα μετά από το γεύμα, όχι πρωϊ με ελάχιστο πρωϊνο. Ναι, δεν έχω πραγματικά χάσει βάρος, αλλά ούτε έχω κερδίσει και αυτό είναι νίκη: 2 χρόνια στο Ράλεϋ χωρίς σοβαρό γυμναστήριο πήρα σχεδόν 20 λίβρες. Μάλιστα η νηστεία δεν έχει τελειώσει, και είδα και σήμερα αρχή νέας γράμμωσης. Σε τελική ανάλυση καλόν είναι κατά καιρούς να χαίρεσαι και για τα επιτεύγματά σου. Αν το Σάββατο του Λαζάρου - Κυριακή των Βαϊων δεν έχω το λιγότερο βάρος που έχω πετύχει μετά το Blacksburg, σίγουρα θα το έχω πλησιάσει. Πέραν τούτων, παρότι τον μισό χρόνο δεν πήγα στο γυμναστήριο διότι ήταν κλειστό, κατάφερα να αποκτήσω μυϊκή μάζα. Μέσα Μαΐου, που θα έχω ανοσία, θα είμαι έτοιμος για κανένα ταξίδι απώλειας βάρους, αν και όπως τα βλέπω μάλλον το ταξίδι μου στην Ελλάδα θα είναι το πρώτο, διότι χωρίς ξενυχτάδικα ανοιχτά, και αυτά δεν έχουν ανοίξει ούτε στο Ισραήλ, δεν βλέπω τους φίλους μου ή και εμένα να πως την αλήθεια να τρέχουμε για Σαββατοκύριακο εκτός. Έστω όμως και έτσι είναι κέρδος, έχω πρόοδο ενώ πολλοί έχουν οπισθοδρόμιση. Καιρός έτσι να συνεχίσω.

Πρώτος εμβολιασμός

Το βασικό θέμα που με απασχόλησε αυτή την εβδομάδα ήταν να εμβολιαστώ. Το πρόγραμμα του κυβερνήτη ήταν η κατηγορία μου να μπορέσει να εμβολιαστεί στις 15 Απριλίου. Έτσι λοιπόν μετά από αρκετό ψάξιμο έκλεισα ραντεβού για εκείνη την ημέρα σε σούπερ μάρκετ στο Βόρειο Φρέσνο. Εντελώς ξαφνικά στις 4 την Πέμπτη έρχεται ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ότι μπορούμε όλοι να εμβολιαστούμε αμέσως. Επί τόπου, με την άδεια του προϊσταμένου, αρχίζω και ψάχνω για εμβόλιο την επομένη. Βρίσκω λοιπόν στο εμβολιαστικό κέντρο στη Σέλμα την επομένη στις 1.30 με το εμβόλιο της Pfizer και κλείνω και ενημερώνω τον προϊστάμενο. Την επομένη τρώω εν τάχει το μεσημεριανό και παίρνω το αμάξι για την Σέλμα. Η πόλη δεν απέχει τόσο, απλά όταν δεν έχει ξαναπάει φοβάσαι μη την έχασες. Βρίσκω την έξοδο, περνάω μερικά φανάρια στπ κέντρο της πόλης και σταματάω σε ένα πάρκο διότι ήμουν αρκετά νωρίς, ούτε 1. Βλέπω τουαλέτα που χρησιμοποιώ και μετά γυρνάω στο αμάξι να βρω το κέντρο τρίτης ηλικίας. Είναι εν τέλει δίπλα από την τουαλέτα, κάνω τον γύρω του πάρκου, παρκάρω και περιμένω στην ουρά όπου ήμουν 2ος. Τους λέω ότι είμαι στις 1.30, μου λένε έλα μέσα. Δείχνω ασφάλιση και ταυτότητα και με πάνε στο επόμενο σταθμό όπου εν τέλει με εμβολιάζουν μετά ορισμένες ερωτήσεις. Εν συνεχεία μου έκλεισαν ραντεβού για την δεύτερη δόση σε 3 εβδομάδες, ναι, Μεγάλη Παρασκευή, και με έβαλαν και κάθισα μόνος σε ένα μαθητικό θρανίο για κάπου 15 λεπτά. Μάλλον περίμεναν να δω αν είχα καμία αλλεργική αντίδραση, που δεν είχα. Στα 15 λεπτά ήρθε νοσοκόμα και με ρώτησε πως νιώθω, και με άφησαν να φύγω. Στην έξοδο φάτσα κάρτα η τουαλέτα. Παίρνω το αμάξι και κατευθείαν σπίτι όπου μετά πέρασα κάπου 45 λεπτά με τον προϊστάμενο για να κάνουμε τα χαρτιά, διότι αυτή την άδεια την πληρώνει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση και έτσι είναι πολύπλοκη. Από την στιγμή που με τσιμπήσαν ένιωσα σα να ήταν η ακολουθία της Ανάστασης και όπου να'ναι να μας έρχεται ο Κοινωνικός λόγος του Ιωάννη Χρυσοστόμου. Τέτοιο ήταν το αίσθημα της ανακούφισης που ένιωσα. Το βράδυ μίλησα με τον πατέρα ο οποίος με ρώτησε για τις παρενέργειες. Όντως ο ώμος όπου με εμβολίασαν με πονούσε. Επίσης ένιωσα πονοκέφαλο βλέποντας τηλεόραση όπως αυτός που νιώθω όταν είμαι άρρωστος. Ωστόσο δεν πρέπει να είχα πυρετό. 

Την επομένη ο ώμος ακόμα με πονούσε και έτσι πήγα για κολύμπι στο γυμναστήριο. Μετά μία ώρα κολύμπι όντως ένιωσα καλύτερα. Επίσης τόλμησα και ζυγίστηκα. Η φιλική ζυγαριά με είχε στις 224 λίβρες και η κανονική στις 218. Κάπου στις 218 έβλεπα και τον εαυτό μου στο καθρέπτη. Εν συνεχεία πήγα και είδα τον φοροτεχνικό μου και τελειώσαμε μετά δύο ώρες με την φορολογική δήλωση. Εν συνεχεία πήγα βόλτα στα μαγαζιά, ψώνια και ύστερα σπίτι. Ένιωθα κανονικά. Σήμερα πήγα εκκλησία,  πλυντήριο, ύπνο, κολύμπι και ψώνια με αποτέλεσμα να νιώθω πτώμα γυρνόντας στο σπίτι. Ωστόσο αυτό είναι φυσιολογικό μέσα στην νηστεία, κολύμπι και 3 ώρες ψώνια με εξαντλούν. Όταν όμως νιώθω εξάντληση είναι που χάνω βάρος. Επόμενο εμβόλιο όπως ανέφερα Μεγάλη Παρασκευή, και μετά ανοσία έρχετε κάπου 2 εβδομάδες αργότερα, δηλαδή 14 Μαϊου. Τι και που θα είναι ανοιχτό, αγνοώ εντελώς, όπως και το αν θα έχω γυρίσει στο Δημαρχείο. Ωστόσο κάποια σχέδια μπορώ να αρχίσω να κάνω.

Σχέδια διακοπών

 Η ζωή μου κατά την πανδημία είναι σπίτι, σπίτι, σπίτι συν κάποια διαλείμματα που πηγαίνω στο σπίτι των γονιών μου. Έχω πάει δύο φορές στο Λας Βέγκας, καλοκαίρι στην Ελλάδα αλλά ως εκεί. Τι μπορώ να κάνω σε περίοδο πανδημίας είναι σε τελική ανάλυση περιορισμένο. Το πιο τρελό και επικίνδυνο που έχω κάνει είναι εθελοντής στο φεστιβάλ. Το θετικό με την προηγούμενη εβδομάδα είναι ότι ξανάνοιξαν τα γυμναστήρια, όχι πως το δικό είχε ποτέ κλείσει, και έτσι άρχισα να πηγαίνω πάλι. Οι μύες μου πονούν, κάτι το αναμενόμενο, αν και δεν ανέμενα ότι και μετά το χτεσινό μπάνιο θα πονούσαν. Λογικά, κρίνοντας από τις προηγούμενες επιστροφές, μέχρι το τέλος αυτής της εβδομάδας θα έχω ανακάμψει, οπότε πλέον από την επόμενη θα μπορώ να χορέψω όλη νύχτα, ή έστω να περπατήσω όλη μέρα, χωρίς να νιώθω εξάντληση. Ή μάλλον θα μπορούσα αν δεν είχαμε νηστεία, η οποία μου περιορίζει την αντοχή μου αλλά είναι και η βασική περίοδος κατά την οποία χάνω βάρος. Συνεπώς μετά την Ανάσταση μπορώ να βγω να διασκεδάσω, θεωρητικά διότι είμαστε φυσικά σε πανδημία. Κάθισα και γράφτηκα στη λίστα για το εμβόλιο και μου ήρθε e-mail αλλά σε εκείνη την φάση ακόμα δεν το δικαιούμαι λόγω ηλικίας. Πάντως είναι καλό σημάδι, η λίστα της κομητείας δούλεψε. Πάντως άρχισα να έρχομαι σε επαφή με φίλους εκ του μακρόθεν για το μακροχρόνιο σχέδιο διακοπών. Οι πρώτες επαφές είναι σχετικές με Ελλάδα. Η μακρινή ξαδέρφη στη Νέα Τρίγλεια μάλλον δεν θα έρθει το καλοκαίρι εδώ, ή έστω δεν κάνει σχέδια και δεδομένου ότι Αμερική δεν απλά ανεβαίνεις στο αεροπλάνο, δεν θα είναι εδώ καλοκαίρι. Επόμενο σχέδιο είναι ο φίλος Orange county αν θέλει να πάμε Άγιον Όρος. Θέλει να πάει, αλλά όχι το καλοκαίρι αυτό, πράγμα λογικό διότι έχει νεογέννητη κόρη. Πάντως θέλει να πάμε Λας Βέγκας το οποίο τον κάνει τον 4ο φίλο που έχει προσφερθεί. Και εγώ θέλω να πάω στο Λας Βέγκας αλλά ακόμα δεν έχει ανοίξει. Την βουβή Παρασκευή θα έρθουν οι γονείς μου, ώστε να περάσουμε μαζί το Πάσχα. Θεωρητικά μέσα Μαϊου μπορώ να την κοπανήσω, πρακτικά δεν προβλέπω ότι θα έχει ανοίξει κάτι που να θέλω. Δεν θέλω να δω Cirque De Soleil ή δεν ξέρω ποιο θέαμα εκεί, τα οποία είναι ανοιχτά, θέλω να πάω να χορέψω και αυτά όχι ακόμη. Έτσι επόμενη φάση διακοπών μάλλον θα είναι Ελλάδα τον Ιούλιο και για Λας Βέγκας βλέπουμε φθινοπωρο. Τους 4 θα τους πάω έναν έναν, ανάλογα με την διαθεσιμότητά τους, με προτεραιότητα να δίνω σε όποιον έχω να δω το περισσότερο. Ωστόσο και πάλι, δεν ξέρω πχ 15 Σεπτεμβρίου τι θα είναι ανοιχτό, οπότε δεν πρόκειται να κλείσω ή να σχεδιάσω κάτι τώρα. Εμβόλιο και Πάσχα είναι τα μόνα σχέδιά μου.