Τριήμερο ταξίδι με καραντίνα

Το τριήμερο που πέρασε ήταν Memorial Day την οποία την πέρασα με τους γονείς μου. Παρασκευή μετά την δουλειά έπεσα και μετά πήρα το αυτοκίνητο και ανέβηκα σπίτι τους. Είχα να πάω από τον Φεβρουάριο, το οποίο έμελε να είναι και το τελευταίο ταξίδι. Δεν είχε και πολύ κίνηση, δεδομένης της ημέρας και έβαλα καύσιμα παρότι πραγματικά δεν χρειάζονταν διότι είπα ότι μετά μερικούς μήνες στο ντεπόζιτο ήταν καιρός να ανανεωθρί έστω και μερικώς το περιεχόμενό τους. Εφτασα στο σπίτι των γονιών και ξεκουράστηκα. Την επομένη, Σάββατο, κάναμε το μόνο οικογενιακό ταξίδι. Οι γονείς είχα μάθημα εώς το μεσημέρι. Εν συνεχεία φάγαμε και πήραμε το αυτοκίνητο για Bodega Bay. Η συγκεκριμένη πολίχνη, στην οποία δεν είχαμε ξαναπάει, βρίσκεται Sonoma County. Περάσαμε την γέφυρα του Martinez και μετά πήραμε τον δρόμο που παίρναμε για το Πάσχα αλλά μακρύτερα εώς ότου φτάσαμε στην ακτή του Ειρηνικού. Ηδη πριν φύγουμε η θερμοκρασία ήταν χαμηλή, φτάσαμε εκεί και ευτυχώς που φορύσαμε σχετικά βαρειά ρούχα. Αγοράσαμε φαϊ στα εστιατόρεια τα οποία ήταν όλα take out και φάγαμε στο αυτοκίνητο. Το φαϊ βοήθησε διότι με είχε πειράξει η οδήγηση, έξω ξεσυνηθίσει τα αυτοκίνητα. Μετά γυρίσαμε πολύ ταχύτερα από Richmond Bridge, περνόντας από τα παλία λημέρια μας του 1990/1. Την Κυριακή δεν βγήκαμε παρά μόνο για το σούπερ μάρκετ και για βόλτα. Την Δευτέρα γύρισα αλλά πέρασα από το Σαν Χοσε και τον τάφο του θείου μου. Η θερμοκρασία ήταν 100 Φαρενάιτ κατά το ταξίδι αυτό. Γυρνοντας έκλεισα το ξενοδοχείο για το ταξίδι στο Λας Βέγκας, σε συννενοήση με τον φίλο όπου θα πάω. Έκτοτε είμαι στο σπίτι και υποφέρω από την ζέστη που έχει πιάσει.

Ταινίες τέλος

Σήμερα δεν βγήκα εκτός του σπιτιού, εν αντιθέσει με άλλες ημέρες και κάθισα και είδα τον Spiderman 3. Ο βασικός λόγος που δεν είχα δει την ταινία ως τώρα είναι ότι παλαιότερα δεν είχα δεν την δεύτερη ταινία. Την πρώτη ταινία, η οποία ήταν εξαιρετική, την είδα στην τηλεόραση Ελλάδα λίγα χρόνια αφότου είχε βγει. Η δεύτερη κάπου εκεί είχε βγει αλλά δεν είχα πάει να την δω, έλεγα θα την δω τηλεόραση αλλά μάλλον την έπαιξε στην τηλεόραση ενώ ήμουν Γαλλία. Όσο ήμουν Γαλλία βγήκε η τρίτη και ναι μεν τω καιρώ εκείνο πήγαινα περισσότερο κινηματογράφο διότι δεν είχα τηλεόραση, αλλά κάθοτι δεν είχα δεν την δεύτερη δεν την είδα. Το 2012 όταν ήμουν με την αδερφή μου Νέα Υόρκη έκανε πρεμιέρα The Amazing Spiderman και είχε δείξει τις ταινίες μία από αυτές τις ημέρες τηλεόραση αλλά περισσότερο περάσαμε τον χρόνο μας περπατόντας. Είμασταν εκτός ενώ έπαιζε την δεύτερη ταινία και ναι μεν είδε η αδερφή μου την τρίτη, δεν ήθελα όμως εγώ. Παραδόξως και το Amazing Spiderman και την συνέχειά του την είδα στο αεροπλάνο για Ελλάδα ενώ δεν είχα δει ακόμα τις παλαιότερες. Λοιπόν τον Δεκέμβριο λίγο πριν την AGU όπου δεν πήγα μεν αλλά θα έβλεπα μετα τις διαλέξεις και δεν ήθελα να ξεκινήσω ολόκληρη σειρά να δω, είδα την δεύτερη ταινία και σκέφτηκα, για όνομα, τι απέγινα εγώ. Η ταινία βγήκε μάλλον στα καλύτερά μου χρόνια, ανάμεσα στην Πορτογαλία και την Γαλλία, όταν παρά τις αναποδιές τα πράγματα είχαν τον ρυθμό τους και εγώ ήμουν νέος και ικανός. Τι απέγινε εκείνη η εκδοχή του εαυτού μου άραγε. Τέλος πάντων, σήμερα είδα την τρίτη ταινία και πραγματικά κατάλαβα όλα εκείνα τα σχόλια ότι παραήταν μεγάλη σε διάρκεια και χρειάζονταν λιγότερους εχθρούς. Γενικά όμως ο λόγος που είδα αυτή την ταινία είναι ότι έχω φτάσει στον πάτο του βαρελιού. Κάπως έτσι ένιωσα και προ διμήνου και μετά είδα διαλέξεις συν το The Boys και το The Pacific. Θα έπιανα κανονικά να δω το The Expanse αλλά έπεσα σε φάση όπου τα premium κανάλια βγήκαν σε δωρεάν και έτσι παρέμεινα στις ταινίες. Πλέον έχω ξύσει τον πάτο του βαρελιού, χτες δεν είδα καν κάτι διότι βαρέθηκα και δεν έβλεπα κάτι το καλό. Σήμερα εμφανίστηκαν και καμία δύο άλλες που μάλλον θα ήθελα να δω αλλά φτάνει, βαρέθηκα. Είδα αυτή την ουρά και συνεχίζω σε άλλα. Αύριο θα πάω στους γονείς και μαζί τους πιθανόν να δω τίποτα που αλλιώς δεν θα έβλεπα, συν έχω τις διαλέξεις. Τρίτη η πόλη ξανανοίγει, ή έστω ανοίγει παραπάνω, αλλά ακόμα όχι τα κουρεία ή τα γυμναστήρια, και πιθανόν να μείνουμε ακόμα στο σπίτι αντί να πάμε δημαρχείο. Βλέπουμε τι φέρνει η επόμενη εβδομάδα

Ταξίδια σύντομα

Η καραντίνα του Φρέσνο έχει αρθεί λίγο. Ακόμα στα ενδιαφέροντα καταστήματα δεν μπορώ να πάω συν σε όλες τις εξόδους πρέπει να έχω μάσκα, αλλά υπάρχει μία κάποια χαλάρωση. Το παράδοξο είναι ότι το Σαββατοκύριακο αυτό θα πάω σε ένα μέρος πιο κλειστό, στον κόλπο του Σαν Φρανσίσκο. Βαρέθηκα όμως τους 4 τοίχους μου και θέλω να δω και τους γονείς μου. Αν τα πράγματα πάνε καλά θα πάμε στο νεκροταφείο στο Σαν Χοσέ, κυρίως διότι πιθανότατα είναι το μόνο ανοιχτό μέρος. Πέραν τούτου θα περάσω ένα τριήμερο με τηλεόραση.

Ωστόσο αυτό δεν είναι το μόνο επικείμενο ταξίδι. Το εξ'αναβολής στο Λας Βέγκας θα γίνει 2 εβδομάδες αργότερα. Αγόρασα εισιτήριο επιστροφής, η άδεια εγκρίθηκε, και ναι μεν έχουμε ακόμα να περιμένουμε το άνοιγμα των καζίνο αλλά φαίνεται ότι θα έχει γίνει ως τότε. Στο Λας Βέγκας έχουν ανοίξει τα εστιατόρεια και ορισμένοι εμπορικοί χόροι. Περιμένουν την άδεια του κυβερνήτη, αλλά λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι κάνουν ασκήσεις ανοίγματος, φαίνεται να πηγαίνουν καλά. Να δούμε τι θα δούμε όμως

Το άλλο που έκανα ήταν να ξεκινήσω την διαδικασία για την φορολογική δήλωση. Το βασικό συμπέρασμα σε αυτή την φάση είναι ότι μάλλον αγόρασα στην αιχμή της αγοράς, οι τιμές το καλοκαίρι προβλέπετε να ξεκινήσουν καθοδική πορεία. Πάντως ας μην κοροϊδευόμαστε, νωρίτερα ήταν δύσκολο και ποτέ δεν ξέρεις πότε θα αλλάξει ο κύκλος. Ο βασικός λόγος που αγόρασα σε εκείνη την φάση ήταν το ενοίκια. Αν έστω αποφάσιζα να αγοράσω τώρα, αφήνοντας κατά μέρους τις αντικειμενικές δυσκολίες της καραντίντας, το νωρίτερο που θα έμπαινα θα ήταν σε ένα δίμηνο. Ας λέω ότι θέλω αλλά σε αυτή την φάση καλύτερα περνάω κάνοντας γύρες μέσα στο σπίτι μου παρά στο δωματιο ουσιαστικά όπου έμενα

Προς άρση καραντίνας

Γενικά το Φρέσνο τα έχει πάει πολύ καλά σε αυτή την κρίση υγιείας. Συνολικά ο νομός είχε μόλις 9 νεκρούς. Το επίκεντρο στην Καλιφόρνια είναι το Λος Άντζελες, εμείς την σκαπουλάραμε. Ο Απρίλιος αυτός γενικά ήταν περίεργος. Μου ήρθε ο μηνιαίος λογαριασμός της πιστωτικής κάρτας ο οποίος ήταν φοβερά χαμηλός. Ωστόσο αυτό ήταν λογικό, μόνο μία φορά έφαγα εκτός του σπιτιού αυτό τον μήνα και τον υπόλοιπο με έθρεφαν οι γονείς μου, τόσο κατά την φυσική παρουσία τους όσο και μετά με το όλο φαϊ που μου άφησαν. Το μόνο που έχει μείνει στην κατάψυξη είναι ψάρι κατά τον γνωστό τρόπο που το τρώνε οι Αμερικανοί και ένα σάντουιτς. Υπάρχει ακόμα ξηρά τροφή αλλά έχω ξεκινήσει επιτέλους να μπορώ και ψωνίζω. Χτες πήγα Grocery Outlet εν τάχει και ανακάλυψα ότι έχει αρχίζει και βγάζει συσκευασίες catering. Λογικό, αυτό το κατάστημα έχει ότι δεν πουλάει καλά και καθότι η καραντίνα ήρθε από το πουθενά τώρα ήρθε και αυτό το περίσσευμα. Σήμερα έκανα πιο σοβαρά ως προς χρόνο ψώνια. Πήγα στο Manchester Center και έχει απέξω πλανόδιο πωλητή, απ'όπου πήρα επιτέλους μάσκες. Η εκ των ενόντων λύση με το μαντίλι δεν είναι λύση. Μετά κατέβηκα στην Kings Canyon και από τρία σούπερ μάρκετ πήρα αρκετό φαϊ. Σε συνδυασμό με την ξηρά τροφή που έχει μάλλον βγάζω την εβδομάδα, και αν δεν την βγάλω δεν υπάρχει πολύ θέμα, μπορώ να πάρω κάτι πρόχειρο. Η πόλη από Δευτέρα σιγά σιγά ανοίγει. Κανονικά θα ανοίγαμε μάλλον χτες αλλά είναι η Ημέρα της Μητέρας και φοβούνται την πολυκοσμία. Πρώτα ανοίγουν του τύπου αντιπροσωπίες αυτοκινήτου και αρχιτεκτονικά γραφεία. Αν πάνε καλά θα ακολουθήσουν και άλλες τρεις φάσεις. Το δεδομένο είναι ότι τα πάρκα είναι κλειστά για Memorial Day πάλι αλλά σιγά σιγά ξανανοίγουμε. Το τελευταίο που θα ανοίξει είναι τα γυμναστήρια. Κάθομαι και βλέπω τηλεόραση, μία σειρά μου έχει ακόμα περισσέψει αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα, οι κανονικές μου σειρές τελειώνουν την Τρίτη. Σε δύο εβδομάδες θα πάω στο σπίτι των γονιών και ας είμαστε σε καραντίνα. Βαρέθηκα να κάθομαι στο δικό μου και παρότι είναι αυτοι πιο πίσω στο άνοιγμα θέλω αλλαγη παραστάσεων. Δεν πιστεύω να είναι κλειστά τα κοιμητήρια, θα πάμε και ας είναι επίσκεψη στον μακαρίτη τον θείο μου η μόνη έξοδος. Είμαστε στο τέλος, τουλάχιστον γι'αυτό το Βυζαντινό έτος ...