Σχεδιάζοντας διακοπές

Η καθημερινότητά μου έχει πλέον πολλή ρουτίνα. Πάω μεν στο γυμναστήριο αλλά πάλι υπάρχει αρκετός χρόνος. Από την άλλη με τσαντίζει ως συνήθως το πόσο μεγάλο μέρος της ημέρας καταναλώνει η δουλειά. Ετσι λοιπόν αρχίζω και σκέφτομαι που και πώς θα κάνω διακοπές. Πρώτο δεδομένο οι διακοπές στην Ελλάδα. Τις χρησιμοποιώ κατ'αρχήν ως δικαιολογία για να σπρώχνω τον εαυτό μου στο γυμναστήριο. Σήμερα πήγε καλά, οι ενοχλήσεις στον δεξιό ώμο υποχώρησαν και έκανα κανονικό πρόγραμμα. Οταν γύμναζα πιο πολύ τους κοιλιακούς έβλεπα και καλύτερο αποτέλεσμα στον καθρέπτη, αλλά τουλάχιστον εώς την Πέμπτη σκοπεύω να προσπαθήσω κανονικό πρόγραμμα. Μετά την εορτή των Ευχαριστιών έπονται τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά. Θα μιλήσω με τους γονείς αλλά πιο πιθανόν είναι να τις περάσω μαζί τους στο σπίτι τους. Εάν έρθουν εδώ έχει καλώς, αλλά δεν το βλέπω. Μετά τις διακοπές στην Ελλάδα θα έχω λογικά δύο ημέρες άδεια οι οποίες φυσικά αυξάνονται κατά μία τον μήνα. Ωστόσο θέλω να κρατήσω άδεια να πάω Ελλάδα και του χρόνου, σε αυτή την φάση μάλλον περι την 4η Ιουλίου. Ετσι λέω να χρησιμοποιήσω για ενδιάμεσα ταξίδια αυτές τις δύο ημέρες μόνο, και αν. Τώρα πάντα εμφανίζεται τίποτα το ξαφνικό, όπως έγινε με την ομιλία για την Γενοκτονία. Αλλά το να πάρω μίση ή μία ημέρα σε έκτακτη ανάγκη είναι κάτι που δεν εμποδίζει να φύγω σε προσχεδιασμένη βάση. Μετά τα Χριστούγεννα ακολουθούν Martin Luther King Day, President's Day και μετά τον Μάιο Memorial Day. Αργία Πάσχα δεν έχουμε καθόλου. Είτε MLK είτε την ημέρα του προέδρου μπορώ να κολλήσω κάτι, μπρος ή πίσω. Το ερώτημα είναι τι και που. Υπάρχουν μέρη εδώ που θέλω να πάω, σχετικά κοντά. Στο μυαλό μου είναι το Μουσείο των Αρμενίων, το Castle Air Museum, και τα πάρκα Sequoia-King's Canyon και Yosemite. Και τα τέσσερα που ανέφερα, εκτός ίσως από το Yosemite, είναι αρκετά κοντά για να πάω ημερήσιο ταξίδι. Στο Μουσείο των Αρμενίων σκοπεύω να πάω κανένα Σάββατο αν ξυπνήσω αρκετά νωρίς. Προχτές τελείωσα με τις υποχρεώσεις μου μόλις στις 2, οπότε δεν είχα κουράγιο να πάω. Τα άλλα τρία είναι μέρη όπου περισσότερο περιμένω παρέα να μου έρθει να με επισκευθεί. Αν βέβαια όμως πάρω ημέρα μαζί με τριήμερο, πιθανότερο είναι να πάω σε πιο εξωτικό μέρος, όπως την Labor Day πήγα στο Σαν Φρανσίσκο με παρέα. Το θέμα είναι ποιος φίλος μου είναι πρόθυμος να κάνει ένα τέτοιο ταξίδι μαζί μου. Εχω δύο, αυτούς με τους οποίους πέρασα τα θερινά τριήμερα. Θα μπορούσα να τους επισκευθώ στο σπίτι τους. Εχω επισκευθεί την πόλη και των δύο. Ο ένας είναι στο Φλαγκσταφ, και μάλλον δεν θα ήθελα να ξαναεπισκευθώ την πόλη. Ο άλλος είναι στο Πόρτλαντ, θα ήθελα μάλλον να πάω αν και θέλει σχέδιο. Δεν υπάρχει όμως λόγω να περιοριστώ στο σπίτι τους, θα μπορούσαμε να βρεθούμε αλλού. Σε αυτή την περίπτωση αυτό που χρειάζεται είναι να εντοπίσω προορισμό ο οποίος να είναι καλός να επισκευθώ μέσα Ιανουαρίου ή Φεβρουαρίου. Λόγου χάρη δεν βλέπω να πηγαίνω στο Γκραν Κάνυον με τα χιόνια, αν και μπορώ να μεταπιστώ. Πολυ θέλω να ξαναπάω Ουάσιγκτον ή Νέα Υόρκη, αλλά δεν αξίζει στις 4 ημέρες να φάω τις δύο πετώντας. Συνεπώς μιλάμε για προορισμούς Δυτικής Ακτής. Πρώτη στην λίστα μου είναι το Λος Αντζελες, που έχω να πάω 25 χρόνια. Ακολουθεί το Σαν Ντιέγκο, Φοίνιξ ή Τούσον (έχουν όμως αυτά κάτι να δεις;), Σαλτ Λέικ Σίτυ (ίδιο ερώτημα), Πόρτλαντ και Σηάτλ/Βανκούβερ. Θα το σκεφτώ παραπάνω, θα έρθω σε επικοινωνία με τους φίλους μου να δω το δικό τους πρόγραμμα και βλέπουμε. Ναι, θέλω να ξαναπάω Λας Βέγκας, αλλά πριν το ... καθημερνιάσω ας δω και κανένα άλλο μέρος.

Στο γυμναστήριο συνεχώς

Η εβδομάδα αυτή ήταν η πρώτη εδώ και πολλούς μήνες όπου δεν είχα κάτι να κάνω απόγευμα. Την προηγούμενη εβδομάδα ήταν η ΑΧΕΠΑ, την προπροηγούμενη η εβδομάδα είχε τέσσερεις ημέρες και ήμουν και Σαν Φρανσίσκο. Πιο πριν το φεστιβάλ και τα παραλειπόμενά του με κούρασαν. Τον χειμώνα το πρόγραμμά μου ήταν απλό: αφότου ξυπνούσα έβλεπα τηλεόραση και αν είχα κουράγιο πήγαινα στο γυμναστήριο. Προσπαθούσα να πάω τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα. Τώρα απλά δεν έχω να δω τόση τηλεόραση. Οι σειρές μου ξεκινούν από την άλλη εβδομάδα ουσιαστικά, αν και όπως είδα ήταν σήμερα το δεύτερο επεισόδιο Ducktales. Ετσι αφότου ξυπνούσα μετά την δουλειά είχα τον χρόνο να πάω να γυμναστώ. Βασικότερο αν και δεν το σκέφτηκα πολύ, είχα και αρκετό χρόνο ελεύθερο ώστε αν δεν τον γέμιζα δεν είχα κάτι άλλο να κάνω. Ετσι αφότου γυμνάστηκα και Σάββατο και Κυριακή, εν τέλει πήγα και όλη την εβδομάδα πλην της Παρασκευής. Θέμα είναι όμως ότι ο δεξής ώμος μου άρχισε να πονάει. Ετσι από την Τετάρτη δεν γύμνασα τόσο τα χέρια μου και άρχισα να χρησιμοποιώ μηχανήματα για τους κοιλιακούς περισσότερο. Την Πέμπτη ήμουν βέβαιος ότι έβλεπα να έχει λεπτύνει, από την Παρασκευή όμως δεν είμαι καθόλου βέβαιος. Δεν είμαι πια καθόλου βέβαιος ότι χάνω βάρος, από την άλλη όμως όντως μπορώ να σφίξω πιο πολύ την ζώνη που φοράω. Χάνω όμως όγκο ή απλά τον μεταφέρω πιο πάνω στο σώμα; Ελα ντε. Το δεδομένο πάντως είναι ότι καταναλώνω θερμίδες, αλλά είμαι βέβαιος πως απλά η όρεξη μου ανοίγει, έχω φάει πιο πολύ από το σύνηθες αυτή την εβδομάδα. Τουλάχιστον χτες ήμουν αρκετά ξεκούραστος ώστε να δοκιμάσω να βγω, για πρώτη φορά από τον Μάιο Παρασκευή βράδυ. Θα έλεγα τζίφος, δεν έπαιξε ο dj καλή μουσική για να χορέψω καλά, όχι όμως πως έμεινα ακίνητος. Τέλος πάντων, οι γονείς μου γύρισαν και θα πάω να τους δω το άλλο Σαββατοκύριακο, όταν με το καλό έχουν προσαρμοστεί σε αυτή την ώρα. Το έρχεσαι από Ελλάδα απαιτεί προσαρμογή στο βιολογικό σου ρολόι...

Τι να κάνεις όταν δεν έχεις να κάνεις τίποτα

Την Παρασκευή κατάφερα και τελείωσα με τις ουρές που είχα. Διάβασα όλο το PE&RS Σεπτεμβρίου, είδα την συνέντευξη τύπου με το τέλος του Κασσίνι και γενικά στις 10 δεν είχα πλέον κάτι μπροστά μου που όφειλα να κάνω. Σκέφτηκα να βγω στο Tower, το είπα σε φίλο αλλά αυτός πήγαινε στο Σακραμέντο. Καθότι είναι και η ημέρα της Μεξικανικής Ανεξαρτησίας είπα να μην βγω, Cinco de Mayo δεν πήγε άσχημα αλλά δεν ήξερα πως θα πάει η κατάσταση. Ετσι έπεσα αργά και σηκώθηκα το μεσημέρι κυριολεκτικά. Είχα κλήση ενδιάμεσα, την απάντησα, και μετά απλώς βγήκα και πήγα σε εμπορικό κέντρο όπου είχα να πάω μήνες. Αν μη τι άλλο μετά από μία εδβομάδα ψώνια σε σούπερ μάρκετ δεν είχα και τις τρελές αγορές μπροστά μου, απλά έκανα βόλτα παρά ψώνια. Μετά γύρισα σπίτι, ξάπλωσα λίγο και ύστερα γυμναστήριο όπου σήκωσα βάρη. Αν μη τι άλλο κουράγιο δεν έχω να γυμναστώ αλλά μέχρι τέλους το κάνω. Πιθανόν αύριο να κολυμπήσω κιόλας διότι δεν το έχω κάνει καιρό, αλλά από την άλλη είμαι βέβαιος ότι σηκώνοντας βάρη ξοδεύω παραπάνω θερμίδες. Μετά στο σπίτι είδα ταινία που δεν είχα δει πέρυσι, το να έχεις καλωδιακή έχει και τα καλά του. Την προηγούμενη εβδομάδα σε αυτή την φάση είχα ξεκινήση για την εκδήλωση με τους dj. Αυτή την εβδομάδα όμως δεν έχει κάτι αντίστοιχο. Σε άλλες περιόδους σε αυτή την φάση ήμουν κουρασμένος ή ικανοποιημένος από την ταινία που είδα. Εβγαινα έξω κυρίως για να μην νιώθω άσχημα όλη την ημέρα στο σπίτι. Σήμερα όμως είμαι αρκετά ξεκούραστος, είμαι σε φάση που έχω να δω ουσιαστικά από τις απόκριες: Δεν έχω υποχρεώσεις οιασδήποτε μορφής, δεν έχω κόπωση και δεν έχω κάτι να κάνω. Τουλάχιστον με το φεστιβάλ γέμιζε η εβδομάδα μου. Την εδβομάδα που έρχεται γυρίζουν οι γονείς μου Αμερική. Σκοπεύω να τους δω την μεθεπόμενη εβδομάδα. Προς το παρόν με βλέπω να ανεβαίνω αργότερα Tower District αν και όχι να πηγαίνω σε κανένα μπαρ εκτός από την σπάνια περίπτωση όπου ακούσω κάποιο να παίζει ηλεκτρονική μουσική. Αλλά με την ημέρα της Μεξικανικής Ανεξαρτησίας, αυτό είναι εξαιρετικά απίθανο. Εάν πάω έτσι την επόμενη εβδομάδα με βλέπω την άλλη Παρασκευή να βγαίνω έστω και μόνος, κάτι που έχει να γίνει από τον Μάιο. Τώρα απλά όλο και θα βρω τρόπο να φάω χρόνο.

Εβδομάδα χωρίς πολλές υποχρεώσεις

Αυτή η εβδομάδα θεωρητικά ήταν αρκετά άδεια, ιδίως σε σχέση με τις προηγούμενες όπου ανάμεσα στο φεστιβάλ και το γυμναστήριο γέμιζαν και χωρίς να δω τηλεόραση. Στην πράξη δεν μπορώ να πω ότι ποτέ κάθισα και απλά χάζευα, όλο και κάτι έβγαινε. Δευτέρα ξεκίνησε ψάχνοντας για εισιτήριο για την Ελλάδα. Μετά από έρευνα ως προς τις τιμές και την διαθεσιμότητα άδειας, το μείωσα σε δύο περιόδους. Μετά την δουλειά πήγα γυμναστήριο και μετά με φίλο για ποτό. Ναι, είχα κοινωνική έξοδο, ας δω αν θα επαναλειφθει σε άλλες συνθήκες. Τρίτη είχα μιλήσει και με τους γονείς και με την αδερφή μου, και έτσι μετά το γυμναστήριο έβγαλα το εισιτήριο. Ερχομαι λοιπόν περί την ημέρα των Ευχαριστιών σε ένα διάστημα το οποίο είναι 7 1/2 εργάσιμες και 13 πραγματικές. Βέβαια καθότι επέλεξα απογευματινή πτήση εκκίνησης θα φτάσω Ελλάδα λίγο μετά τα μεσάνυχτα, αλλά είτε έφτανα απόγευμα και μετά το πάλευα μερικές ώρες, είτε νύχτα και την πέφτω με την πρώτη ευκαιρία δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά, η ημέρα της άφιξης είναι χαμένη. Πέρυσι που έφτασα και πρωϊνή μάλιστα ώρα την έπεσα αμέσως μετά το μεσημεριανό, δεν άντεχα από το ταξίδι. Χτες πήγα γυμναστήριο και μετά έβαλα πλυντήριο ρούχων μεσοβδόμαδα, κάτι που θέλω να αποφεύγω αλλά έμενα από ρούχα. Βλέπεται καθότι δεν ήθελα να βάλω στο σπίτι των γονιών μου με τον επισκέπτη εκεί, έβαλα νωρίτερα και έμεινα νωρίτερα. Οχι πως κάθισα πραγματικά και στο σπίτι ενδιάμεσα, όλο και κάτι προέκυπτε. Σήμερα, μετά από 4 συνεχόμενες ημέρες δεν πήγα γυμναστήριο διότι είχαμε ΑΧΕΠΑ. Πήγα στην συνάντηση, όπως πάντα σε ώρα που δεν μου αρέσει διότι δεν με αφήνει να κοιμηθώ ενδιάμεσα, και μετά ψώνια και δουλειές. Δεν έχω τελειώσει με τις υποχρεώσεις μου ακόμα, απλά ήθελα λίγο να καθίσω να στεγνώσει το μαλλί μου. Αύριο δεν ξέρω τι έχω να κάνω, σίγουρα δεν πρόκειται να σηκωθώ στις 4 να δω το Κασίννι να βουτάει στην ατμόσφαιρα του Κρόνου. Αρκετό ζήτημα έχω με την έλλειψη ύπνου λόγω της έγερσης. Σίγουρα όμως θα δω την τελευταία συνέντευξη τύπου σε μαγνητοσκόπιση όπως και το επεισόδιο του Ice Road Truckers που ξέχασα ότι παίζεται τώρα. Σιγουρα δεν θα πάω γυμναστήριο διότι κλείνει νωρίτερα και δεν προλαβαίνω συνήθως με τον ύπνο μετά την δουλεια να έχω πλήρη ώρα. Ωστόσο θα πάω το Σαββατοκύριακο, διότι όλη την εβδομάδα γκρίνιαζα μέσα μου που δεν έβλεπα την διαφορά αλλά σήμερα την είδα. Εαν συνεχίσω να πηγαίνω 3 φορές την εβδομάδα θα είμαι σε φόρμα για το ταξίδι στην Ελλάδα. Βέβαια αυτή την εβδομάδα αν το σχέδιο πάει καλά θα έχω πάει 5. Να δούμε πόσο ικανός είμαι να κρατήσω τον αυξημένο ρυθμό. Σίγουρα όταν επισκέπτομαι τους γονείς μου θα είναι αδύνατον, τις άλλες εβδομάδες όμως μπορεί. Ας δούμε...

Τρίημερο στο Σαν Φρανσίσκο

Το φεστιβάλ ήταν μία ενδιαφέρουσα εμπειρία. Έψηνα κρέατα στο γκριλ, με αποτέλεσμα να καπνιστώ σαν σωλομός. Με έπιασαν και η μύτη και δάκρυα, αν και σε διαφορετικές ημέρες. Σάββατο βράδυ απεδείχθει τζίφος λόγω του αγώνα πυγμαχίας, όχι όμως πως ήταν άδειο. Απλά δεν βούλιαξε από κόσμο. Σάββατο πρωϊ ήταν ο διαγωνισμός του 59 days of code. Ημουν σε ομάδα με δύο συναδέλφους από την δουλειά με μία εφαρμογή όπου φτιάξαμε ένα εξάρτημα για το κινητό το οποίο περιέχει δύο laser στο υπέρυθρο που επιτρέπουν να μετρήσεις έμμεσα υγρασία του φυτού. Η εφαρμογή μας πήρε δεύτερη θέση και απεδείχθει πως υπήρχε ευρύ ενδιαφέρον. Ετσι συνεχίζουμε να την αναπτύσσουμε. Πάντως πέρασε το φεστιβάλ, πέρασε η εβδομάδα μετά έστω και δύσκολα και εν συνεχεία ήταν το τριήμερο της Labor Day. Είχα κανονίσει και πήγαμε με τον Βολιώτη φίλο μου στο σπίτι των γονιών μου. Εγω έφτασα το βράδυ της Παρασκευής μετά από τρίωρη οδήγηση. Κοιμήθηκα με την ησυχία μου και την επομένη θα βρισκόμασταν στην πόλη του Σαν Φρανσίσκο με τον φίλο. Μου έστειλε μύνημα ότι έφτασε κανονικά και εγώ με την πρώτη ευκαιρία αμέσως έφυγα για τον BART χωρίς να μιλήσω με τον γείτονα για το ταχυδρομείο. Εφτασα στον σταθμό Embarcadero την ίδια στιγμή που έφτασε ο συνάδελφος από την ανάποδη κατεύθυνση. Χαιρετιστήκαμε και περπατήσμα από την Colombus μέσα από την North Beach προς το Fisherman's Wharf. Εκει φάγαμε κρέπα θαλασσινών και μετά περπατήσαμε παραλιακά χαζεύοντας τα αξιοθέατα, με την θερμοκρασία περί τους 30-35 βαθμούς. Φτάσαμε στο σημείο όπου έχει πλοίο για Ωκλαντ αλλά ναι με ήμασταν στην ώρα για το πλοίο (εντελώς τυχαία) αλλά γέμισε πριν μας πάρει και δεν θέλαμε να περιμένουμε μία ώρα για το επόμενο. Πήραμε τον BART για το σπίτι των γονιών μου. Ξεκουραστήκαμε καπως, είδα τον γείτονα και πήρα τα γράμματα και κατεβήκαμε Walnut Creek για δείπνο. Μετά το βράδυ είπαμε να κατεβούμε για ξενύχτι στο Ωκλαντ. Είχαμε ψάξει για κανένα κλαμπ που έπαιζε EDM, αλλά το ίντερνετ δεν έλεγε τίποτα. Κατεβαίνουμε με το αμάξι στο κέντρο, ανεβήκαμε και κατεβήκαμε όλο τον άξονα της Broadway, περισσότερο την Washington κάτω από τον Convention Center και τζίφος. Πέσαμε σε τρεις συμμορίες, ένα μαύρο biker gang, ένα άσπρο biker gang και μία συμμορία μαύρων χωρίς μηχανές. Είδαμε πολλά μπαρ και κλαμπ, και όλα έπαιζαν είτε Hip Hop είτε Jazz. Σε κανα-δύο είχε καλό κόσμο, αλλά όχι καλή μουσική. Γυρίσαμε προς το Walnut Creek, είπα να δοκιμάσουμε το Ωπα αλλά αυτό είχε κλείσει τις 11. Ωστόσο είχε δύο καταστήματα κοντά μου, με όχι κακή μουσική αλλά κυρίως άδεια. Είδε για ένα κλαμπ στο ιντερνετ ο φίλος, οδήγησα προς εκεί το οποίο απεδείχθει κάπου κρυμμένο προς τις αντιπροσωπίες αυτοκινήτων αλλά κάναμε αναστροφή για το σπίτι επι τόπου, ήταν πολύ παρακμιακό.

Την επομένη είχαμε κανονίσει να πάμε στην Κοιλάδα του Πυριτίου, κακώς λεγόμενη Κοιλάδα της Σιλικόνης. Πρώτα πήγαμε σε ένα μαγαζί με διάφορα εξαρτήματα υπολογιστή, και άρεσε στον φίλο όσο και εμένα. Μετά πήγαμε στο νεκροταφείο στον τάφο του θείου μου. Υστερα φάγαμε και πήγαμε στο αρχηγείο του Google. Βλέπετε ο φίλος ξέρει κάποιον που εργάζεται στο Google, είναι απ'όσο κατάλαβα η σύζυγός του ξαδέρφη του συζύγου της αδερφής του. Κλασσικό Ελληνικό, κάπως έτσι ήταν και ο θείος μου ο οποίος είναι θαμμένος στο νεκροταφείο του Σαν Χοσέ. Μας έκανε ξενάγηση στο campus και μετά αργά πήγαμε και φάγαμε στο κέντρο του Mountain View. Υστερα από το φαϊ οι δύο μας κάναμε βόλτα και η πόλη έχει 2 κλαμπ που παίζουν EDM. Είμασταν και οι δύο κουρασμένοι και ήταν και σχετικά νωρίς, λίγο πριν τις 10. Το να πάμε για ξεκούραση και μετά να γυρίσουμε ήταν απλά μη ρεαλιστικό, σε τελική ανάλυση το Σαν Φρανσίσκο πιο κοντα είναι, απλά από το Walnut Creek θα έπρεπε να περάσουμε την γέφυρα και να βρούμε να παρκάρουμε στην πόλη. Ετσι γυρίσαμε εν τέλει στο σπίτι. Δευτέρα πρωϊ, μετά από βόλτα στο κέντρο του Walnut Creek, πήγαμε στο Concord όπου γευματίσαμε. Εν συνεχεία τον πήγα στην στάση του BART και εγώ έφυγα για το σπίτι μου. Γενικά χάρηκα πολύ που τον ξαναείδα. Τώρα το επόμενο μεγάλο ταξίδι θα είναι Ελλάδα, έχω όμως πρώτα να κλείσω τα εισιτήρια