Με τους γονείς στην παραλία

Memorial Day σηματοδοτεί την αρχή του καλοκαιριού. Το τριήμερο αυτό ήρθαν οι γονείς μου στο σπίτι, αντι του αντιστρόφου. Αν και θα ήθελα να είχαν έρθει από την Παρασκευή, ή και νωρίτερα, μου ήρθαν το Σάββατο απόγευμα. Ετσι το Σάββατο το μόνο που κάναμε ήταν να πάμε να φάμε στο Tower District. Κυριακή πήγαμε εκκλησία και μετά επισκέψεις. Παραδόξως ήμασταν όλοι κουρασμένοι. Έτσι έμεινε ουσιαστικά η Δευτέρα, και όπως είχαμε σχεδιάσει πήγαμε στο Pismo Beach. Ξύπνησα νωρίς, με τους γονείς στο σπίτι κοιμόμουν νωρίτερα, και πήραμε το αυτοκίνητο για 3 ώρες ταξίδι. Δυστυχώς όλες οι παραλίες τόσο απέχουν από το σπίτι μου. Πιάσαμε κουβέντα στο αμάξι, τόσο στην μετάβαση όσο και στην επιστροφή, και έτσι πέρασε πιο ευχάριστα η ώρα. Από την Κεντρική Κοιλάδα περάσαμε τον Ι-5 και μπήκαμε σε μία δευτερεύουσα κοιλάδα όπου φέτος δεν έβρεξε. Μετά σταματήσαμε στο Paso Robles διότι ήθελε ο μπαμπάς καφέ, και είδαμε έστω λίγο την πόλη της οποίας το όνομα έχει ο δρόμος που βρίσκονταν το σπίτι μας στο Οακλαντ όταν πήγαινα πρώτη Γυμνασίου. Λιγότερο από μία ώρα αργότερα φτάσαμε Pismo Beach. Δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο, ένα μέρος για να κάνεις wind surfing διότι το να κάνω μπάνιο απεδείχθει δύσκολο αν και το προσπάθησα. Η θάλασσα ήταν φοβερά κρύα, σαν το Λιβυκό Πέλαγος και δυστυχώς ρηχή με κυμματισμό. Αν έπεφτε ταχύτερα πιθανόν να έκανα κανονικό κολύμπι. Όπως πήγε απλά τσαλαβούτησα. Βγήκα, φάγαμε, περπατήσαμε και ξεκινήσαμε την επιστροφή. Σε σχέση με Myrtle Beach είναι μικρότερο και ακριβότερο μέρος. Δεν ήταν γεματο ξενοδοχεία που να διαφήμιζαν φτηνή τιμή, και δεν είχε και τόσους παππούδες, αλλά βέβαια είναι και η εποχή του χρόνου. Αρκετά μικρό μέρος και χωρίς να έχει και κανένα ιστορικό αξιοθέατο. Σύμφωνα με συμφοιτητή τον Ιούλιο Αύγουστο είναι ζεστή η θάλασσα, το πιστεύω. Στην επιστροφή πέσαμε σε κίνηση σε σημείο όπου οι δύο λωρίδες γίνονταν μία. Φτάσαμε πάντως σπίτι και οι γονείς έφυγαν σήμερα, αφού μου καθάρισαν το σπίτι. Τώρα ξανά ρουτίνα μπας και χάσω βάρος. Πρέπει ακόμα να μειώσω το λίπος μου. Εώς την 4η Ιουλίου είναι 5 εβδομάδες, εκ των οποίων η επόμενη θα είναι στο Raleigh.

Τελειώνοντας με τις υποχρεώσεις

Η ομιλία για την Γενοκτονία πήγε πολυ καλά. Η εκδήλωση άρεσε σε όλους, δεν ήταν κανένας εκτός θέματος και ναι μεν δεν πήγα στο γεύμα αλλά μικρό το κακό. Εν συνεχεία έπεσε το άγχος και βγήκε η κούραση, το σοβαρότερο κατόρθωμά μου το Σαββατοκύριακο ήταν ότι κουρεύτηκα. Δεν κατάφερα να πάω σε αντιπροσωπεία να δω οχήματα. Καθότι το Σαββατοκύριακο έχω χρόνο κάθισα και μαγείρεψα. Είπα να αδειάσω λίγο και το ντουλάπι από φαϊ καθώς θα έρθουν οι γονείς μου να με επισκευθούνε και θα φέρουν νέο φαϊ. Εκ των υστέρων η επιλογή να κάνω τις μάλλον νηστίσιμες χυλοπίτες ήταν κακή διότι απεδείχθησαν άγευστες. Αποτέλεσμα το να τις τελειώσω ήταν μαρτύριο. Σήμερα όμως τα κατάφερα όλα. Έφαγα τις τελευταίες χυλοπίτες και βασικότερα τελείωσα με τα τις προδιαγραφές τριών scripts στην δουλειά. πάει όμως, τα κατάφερα. Τελειώνοντας σήμερα δεν είχα κάποια τέτοιας μορφής υποχρέωση, αύριο είμαι κενός αν δεν πέσει άλλη δουλειά. Θεωρητικά μπορώ να χαλαρώσω, όσο μπορώ με αυτό τον καιρο. Κάνει έξω φοβερή ζέστη, και μπορεί μεν να έπεσε επιτέλους αεράκι το τελευταίο δίωρο, αλλά πιθανόν να ιδρώνω όλο το βράδυ. Τουλάχιστον είναι ακόμα περιοδικό, η συνεχής ζέστη ανήκει στο μέλλον. Ας δω πως θα περάσω καλοκαίρι στο Φρέσνο. Memorial Day έρχονται οι γονείς, 4η Ιουλίου θα πάω Λας Βέγκας και λίγο πριν από Labor Day θα ανέβω για την έκλειψη. Αποτέλεσμα 3 1/2 ημέρες άδεια. Να δούμε πως θα συγκεντρωθεί δεκαήμερο για να πάω Ελλάδα.

Ομιλιτής για την γενοκτονία πάλι

Το πιο δυσάρεστο πράγμα που ποτέ νιώθω είναι όταν πρέπει να βασίζομαι στους άλλους. Σε αυτή την στιγμή βασίζομαι στην αδερφή μου να μου στείλει στοιχεία για να συμπληρώσω την Αμερικάνικη φορολογική δήλωση. Δυστυχώς έχω να περιμένω εώς ότου έχουν τελειώσει οι εξετάσεις DELF, σε αυτή την φάση δουλεύει σαν σκυλί. Γι'αυτό τον λόγο όταν άλλοι βασίζονται σε εμένα προσπαθώ να είμαι εν τάξει. Σε τελική ανάλυση η αδερφή μου θα μου στείλει τα στοιχεία. Αντίθετα το κατά πόσον ο ένας καθηγητής που περιμένω να συζητήσουμε εν τέλει θα βρει χρόνο παίζεται. Την Παρασκευή έξω από το Δημαρχείο θα γίνει εκδήλωση για την γενοκτονία, αν και σε αυτή την περίπτωση όχι μόνο των Ποντίων. Οργανωτής είναι ο αρχιεκτιμητής του νομού, η οποία είναι εκλεγμένη θέση, 74 ετών. Ο άνθρωπος που προσπάθησε να κανονίσει να μιλήσει του ακύρωσε, και έτσι εν τέλει μετά από αρκετά τηλεφωνήματα αλλού κατέληξε σε εμένα. Εγώ δέχτηκα και έχω ετοιμάσει μάλιστα και ομιλία, θα είμαι ο κεντρικός ομιλητής. Έχουμε ανταλάξει σημειώσεις μερικές φορές με σκοπό να την βελτιστοποιήσω για το κοινό. Κανόνισα και με τον προϊστάμενό μου ώστε να πάρω το μεσημεριανό διάλλειμα νωρίς ώστε να μπορέσω να συμμετέχω. Μέχρι να μιλήσω μεθαύριο είναι δεδομένο ότι λόγω άγχους θα διαλύσω τον ύπνο μου, όχι πως είναι δύσκολο. Μέχρι την Δευτέρα ούτε που γνώριζα τον άνθρωπο. Δευτέρα απόγευμα συναντηθήκαμε, και Τρίτη δειπνήσαμε μαζί. Ως κλασσικός άνθρωπος της ηλικίας του μου είπε διάφορα που δύσκολα βλέπω να ισχύουν. Την μία μου είπε να μη βιαστώ να βρω κοπέλα διότι υπάρχουν Αρμένισσες πλούσιες οι οποίες θέλουν να παντρευτούν Ελληνα διότι είμαστε πιο πάνω από αυτούς κοινωνικά, και θα με πάει σε ένα event τον Αύγουστο που έχουν, ύστερα από το οποίο οι Αρμένισσες θα με κυνηγήσουν. Την εποχή της Kim Kardashian αμφιβάλλω κατά πόσον ισχύει, αν και απ'ότι μου έχουν πει ίσχυε την δεκαετία του 1960. Την άλλη μου είπε ότι βρήκε κοπέλα, μοναχοκόρη αγρότη 35 ετών τέλεια (στην περιοχή όλοι οι αγρότες είναι σε καλή οικονομική κατάσταση). Εστω ότι είναι καλή, ενδιαφέρεται η ίδια; Ενδιαφέρομαι εγώ; Γουρούνι στο σακί δεν παίρνει κανείς, αν δεν την γνωρίσω. Για να δούμε, διότι και όταν μίλησα στις 26 Μαρτίου και πάλι μου είχαν πει για μία παρόμοιας περιγραφής η οποία όμως ποτε δεν ήρθε στο τραπέζι. Το συνοικέσιο δύσκολα ισχύει σε Καλιφορνέζες αυτού του αιώνα ...

Σκάει ο τζίτζικας

Τις τελευταίες τρεις ημέρες το Φρέσνο περνάει πρόωρο καύσωνα. Αν και είναι αρχές Μαϊου, οι θερμοκρασίες έχουν ανέβεις πάνω από τους 30 Κελσίου. Τώρα την ημέρα δεν έχω πρόβλημα, αν έχεις μεγαλώσει Ελλάδα τέτοια ζέστη ντάλα μεσημέρι δεν είναι πρόβλημα. Το θέμα εν τέλει απεδείχθει νύχτα: Δυστυχώς η θερμοκρασία δεν πέφτει πολύ σημαντικά. Πιθανόν φταίει ότι είμαι στο κέντρο, σε ένα μέρος γεμάτο τσιμέντο. Ευτυχως έχει αρχίσει και γυρίζει ο καιρός και είναι πιο άνετα, τις προηγούμενες νύχτες άργησα να κοιμηθώ λόγω ζέστης και δυστυχώς ξύπνησα κανονική ώρα. Το μέγα ερώτημα είναι πως θα περάσω το θέρος όπου προβλέπεται να είναι χειρότερο.

Γενικά η κεντρική κοιλάδα της Καλιφόρνιας μου θυμίζει Θεσσαλία. Η διαφορά είναι ότι δεν πιάνει τόσο κρύο τον χειμώνα, καλοκαίρι προβλέπεται να έχει παρόμοια ζέστη. Στην Ελλάδα η τακτική μου είναι το να περνάω την ημέρα στο πιο ψυχρό μέρος που μπορώ να βρω, Πειραιά πήγαινα στο υπόγειο, όταν δούλευα καλοκαίρι ήταν με κλιματιστικό, και να λειτουργώ μετά την δύση του ηλίου. Σε έναν βαθμό αυτό δούλεψε αυτή την εβδομάδα, αν και βασική λεπτομέρεια είναι ότι με εξαίρεση την Τρίτη πήγα κάθε μέρα στο γυμναστηριο όπου έχει κλιματισμό ή τουλάχιστον καλό εξαερισμό. Γύρισα σπίτι, είδα νυχτερινή τηλεόραση και μετά ξάπλα, αλλά ο ύπνος αργούσε. Σήμερα ήταν το Arthop και έτσι βγήκα έξω βόλτα. Ήταν ωραίο να δω νεολαία να περπατάει έξω, αν και βασικό ερώτημα είναι που βρίσκεται αυτή η νεολαία τις υπόλοιπες ημέρες. Λίγο αργότερα πήγα εν τέλει γυμναστήριο. Νιώθω πλέον εξαντλημένος, δεν ξέρω αν μπορεί να με πάρει ο ύπνος αλλά τουλάχιστον ξέρω ότι Σάββατο πρωϊ δεν έχει έγερση. Ωστόσο εν τέλει η φάση όπου χάνω ορατά πάχος από το στομάχι είναι μετά από ξενύχτι, και δεν ξέρει αν αύριο θα έχω διάθεση. Την προηγούμενη εβδομάδα, μετα μερικές ώρες χορό, το πρωϊ του Σαββάτου φάνηκε επιτέλους το έργο της γυμναστικής. Δυστυχώς έχω φτάσει στην φάση όπου η πρόοδος θα είναι ελάχιστα ορατή. Βλέπω πως θα παει εν τέλει βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Απο αύριο η θερμοκρασία πέφτει. Πολύ φοβάμαι όμως ότι όταν έρθει η ώρα θα χρειαστώ να υιοθετήσω την Κυπριακή λύση: ύπνος με κλιματισμό. Δεν μου αρέσει ως ιδέα και όχι τόσο για περιβαλλοντικούς ή οικονομικούς λόγους: Απλά δεν ξέρω ποια είναι μία άνετη θερμοκρασία με την οποία δεν θα ξυπνήσω ούτε παγωμένος ούτε ιδρωμένος. Φοβάμαι πολύ ότι θα το μάθω σε κανά δύο μήνες