Τελευταίο ταξίδι στο Blacksburg

Από την στιγμή που πρόκειται να φύγω από την Ανατολική Ακτή είπα να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία και να ανέβω για τελευταία φορά στο Blacksburg. Έτσι πήρα το όχημα μου την Δευτέρα και οδήγησα στην πόλη, αφότου κανόνισα να κλείσω ραντεβού για σέρβις μετά την επιστροφή. Έφτασα απόγευμα, σε ώρα όπου πίστευα ότι ο καθηγητής έλειπε (εν τέλει ήταν εκεί όπως έμαθα την επομένη) στο σπίτι του Αρμένιου φίλου μου. Κάθισα λίγο και μετά πήγαμε και δειπνήσαμε στο Ταϋλανδέζικο. Δεν είχα φάει ποτέ εκεί. Έμελε να είναι το μακρύτερο χρονικό διάστημα που πέρασα μαζί του διότι ετοίμαζε ένα paper (νομίζω) και ήταν πραγματικά πολύ απασχολημένος και τις τρεις ημέρες. Εν συνεχεία αφότου είχα ηρεμήσει πήγα στο GLC για να δω Supergirl καθώς ο φίλος δεν έχει επίγεια τηλεόραση. Για πρώτη φορά μετά δύο χρόνια μπήκα και στην αίθουσα υπολογιστών των μεταπτυχιακών φοιτητών (μου δάνεισε την κάρτα φοιτητή του) και έτσι πήγα ίντερνετ χωρίς να τον ενοχλήσω. Την επομένη το πρωϊ πήγα και είδα τον καθηγητή μου, ο οποίος νόμιζε ότι μου είχε στείλει την δημοσίευση. Ηταν εν τέλει πολύ απασχολημένος με το μάθημα που είχε εκείνη την ημέρα αλλά είχα χρόνο για συζήτηση. Εν συνεχεία πήγα να δω τον άλλο καθηγητή και φυσικά δεν τον βρήκα, αλλά βρήκα τον τελευταίο συμφοιτητή μου (και μαθητή του) με τον οποίο γευματίσαμε. Εν συνεχεία κοινήθηκα προς την δημοτική βιβλιοθήκη και την αστυνομία όπου μου είπαν ότι πέρνουν αποτυπώματα μόνο Τετάρτη απόγευμα. Σε εκείνη την φάση με βρήκε ο Βολιώτης φίλος και πήγαμε για καφέ. Η συζήτηση εν τέλει έμελε να είναι κυρίως γύρω από το αμερικάνικο πολιτικό σύστημα, του εξήγησα πως λειτουργεί. Εν συνεχεία προσπάθησα να έρθω σε επαφή με τον πάλαι ποτέ συγκάτοικό του αλλά εν τέλει δεν το κατάφερα. Άργησα το δείπνο μου μήπως και μπορέσει και φάμε μαζί αλλά ήρθε σε επαφή μαζί πάρα πολυ αργότερα. Μου είπε ότι έτυχε να είναι στην πόλη μεταξύ συνεδρίων και εν τέλει δεν βρήκε χρόνο. Κοιμήθηκα αφότου είδα λίγη τηλεόραση και την επομένη πήγα και μου πήραν τα αποτυπώματά μου πριν φύγω. Έφυγα το μεσημέρι με μερικά άδεια κουτιά για πακετάρισμα.

Το βράδυ εκείνο πήγα μαζί με τον ελληνοαμερικανό συνάδελφο σε εκδήλωση του YAL όπου μου έκανε πάρτυ έκπληξη. Μου είπαν οι λοιποί της εκκλησίας χρόνια πολλά και μου ευχήθηκαν και κάθε επιτυχία στην Καλιφόρνια. Γυρίσαμε σπίτι και άρχισα να ψιλοετοιμάζω τα πράγματα. Την επομένη άρχισα να πακετάρω κουτιά και βαλίτσες και ανέβασα το αμάξι για σέρβις. Επι τη ευκαιρεία έστειλα και τα αποτυπώματά μου στο Φρέσνο αλλά δεν τους άρεσε, ήθελα να είχα κανονίσει τη φόρμα ώστε να πάρει το Φρέσνο απευθείας το αποτέλεσμα της έρευνας. Αργότερα μάζεψα παραπάνω κουτιά και άρχισα να τα πακετάρω όλα όσα μπορούσα. Το σχέδιο είναι το τραίνο καθότι αρκετά φτηνό, αν και δυστυχώς δεν δέχεται έπιπλα και ηλεκτρονικά. Σήμερα το πρωϊ πρώτα πήγα στον σιδηροδρομικό σταθμό και έστειλα τα πράγματά μου για τους γονείς. Το έστειλα σχετικό, τα παρέδωσα, κανόνισα ώστε να μήν υπάρχει κουτί άνω των 50 λιβρών και πλήρωσα για το ταξίδι το οποίο ξεκινά αύριο. Μετά πήγα στην φυλακή για να μου πάρουν τα αποτυπώματα, όπου μου είπαν ότι δεν μπορούν να μοιραστούν το αποτέλεσμα με προορισμό εκτός της πολιτείας. Έτσι εν τέλει πρέπει να τα δώσω στο Φρέσνο. Χωρις τα κουτιά και τις βαλίτσες ένιωσα πολύ ανακουφισμένος καθότι από μόνα τους μου γέμισαν όλο το όχημα με τις πίσω θέσεις κάτω. Υπό άλλες συνθήκες θα πακετάριζα τα έπιπλα για να φύγω αύριο αλλά σήμερα είναι 28η Οκτωβρίου και την Κυριακή πρόκειται να δώσω τον πανηγυρικό στην εκκλησία. Έτσι η αποχώρηση αναβάλλεται μάλλον 48 ώρες. Πάντως έχω σχέδιο για το πώς θα βάλω τα τραπέζια, καρέκλες και τηλεόραση στο όχημα. Ως προς τα λοιπά έκανα αγγελία στο Craigslist χωρίς να έχω κανένα ενδιαφερόμενο εώς τώρα. Με το καλό ο συγκάτοικος θα τα δώσει στον φιλανθρωπικό κλάδο της εκκλησίας για να πάνε μάλλον σε κάποια φτωχή μαύρη οικογένοια. Λίγη ξεκούραση πριν το μεγάλο ταξίδι ...

Δέχτηκα την πρόταση

Πλέον οι επιλογές μου για απασχόληση είχαν μειωθεί σε δύο: είτε την δουλειά στον Δήμο του Φρέσνο είτε εκείνη στην Ατλάντα. Μόνο που από την Ατλάντα δεν είχα νεώτερα, ακόμη και μετά από νέο e-mail. Έτσι δέχτηκα το Fresno. Αυτό βέβαια δημιουργεί το πρόβλημα που είχα και λόγω του οποία δέχτηκα να μείνω εδώ ένα μήνα να περιμένω μη τυχόν έχω άλλη εξέλιξη: το να μετακομίσω το βιός μου πάνω από 4,000 χλμ. Η πρώτη μου σκέψη ήταν να κουβαλήσω κουτί, $1200 δεν είναι κακή τιμή. Έλα όμως που η τιμή εκείνη ήταν για το καλοκαίρι, η τωρινή ήταν $2700. Φορτηγό συν τρέιλερ με το όχημά μου πάει για $2500. Οι ανταγωνιστές, και κοίταξα ήδη 8, δεν προσφέρουν λογικές τιμές, η πιο φτηνή λύση που είδα ήταν Ubox προς $1700. Το θέμα θα μπορούσε να λυθεί εάν μπορούσα να οδηγήσω φορτηγό (στην Αμερική ενοικάζονται φορτηγά και με καλύπτει η άδειά μου) αλλά τότε τι κάνω το όχημα. Σκέφτηκα λοιπόν μήπως να το κουβαλήσω με τραίνο, όπως Ευρώπη. Ο ΟΣΕ χρεώνει Αθήνα Θεσσαλονίκη λιγότερο απ'ότι τα διόδια, είπα να κοιτάξω τι λένε εδώ. Λοιπόν η πιο φτηνή τιμή είναι εώς τώρα λίγο πάνω από $900. Λαμβάνοντας υπ'όψην την τιμή του φορτηγού δεν συμφέρει, αν και ίσως συμφέρει για κάτω από $700. Θα περιμένω αν βγει τέτοια τύπου τιμή την Δευτέρα που ανοίγουν οι μεταφορικές αλλά προς το παρόν βλέπω μάλλον να πουλάω ή να δωρίζω τα έπιπλά μου, πιθανόν και τα δύο. Το χειρότερο όλων είναι ότι όσο το σκέφτομαι τόσο αγχώνομαι. Τέλος πάντων, πάω στο Blacksburg Δεύτερα ως Τετάρτη μήπως γίνει κάτι και να χαιρετίσω τους φίλους μου. Μετά επιστροφή, σέρβις αυτοκινήτου, πακετάρισμα, αποχώρηση. Ξεκινάω το ταξίδι είτε την άλλη Κυριακή είτε την άλλη Δευτέρα. Προορισμός το σπίτι των γονιών μου, το Φρέσνο έπεται.

Πρόταση εργασίας πάλι

Χτες το βράδυ ενώ περπατούσα σκεφτόμουν ότι ναι μεν νιώθω άχρηστος λόγω της ανεργίας, και το πως εν τέλει η προηγούμενη δουλειά διήρκεσε όλη μία εβδομάδα, αλλά μπορεί να είναι σύντομα η επόμενη πρόταση και να αλλάξει εντελώς η αίσθησή μου. Την Τετάρτη είχα συνέντευξη με τον Δήμο του Φρέσνο στην Καλιφόρνια. To θετικό με την περίπτωση αυτή ήταν ότι έψαχναν να καλύψουν τρεις θέσεις. Σήμερα βγήκα βόλτα, κουρασμένος από τα πολλά επεισόδια του Arrow (καλή σειρά αλλά κουράζει το να βλέπεις την ίδια συνέχεια) και μετά από μέτρια βόλτα είπα να δω ακόμα ένα επεισόδιο. Με το που ξεκινάω να το δω, ούτε καν είχα δει τις σκηνές επανάληψης στην αρχή, έχω κλήση από άγνωστο τηλέφωνο. Συνήθως τέτοια είναι από κυνηγούς κεφαλών, έπιασα το τηλέφωνό μου. Προς έκπληξή μου λοιπόν ήταν από τον Δήμο του Φρέσνο. Τα λεφτά είναι καλά, σχεδόν όσα έβγαζα στην εταιρεία που με έφερε Raleigh συν παροχές Δημοσίου. Τους είπα ότι θέλω μεν να το σκεφτώ αλλά 90% η απάντησή μου θα είναι καταφατική. Η μόνη άλλη ανοιχτή θέση που έχω είναι στην Ατλάντα και εν τέλει τους έστειλα e-mail αν είναι να περιμένω κάτι από αυτούς. Το έχω σκεφτεί αρκετά εδώ και ώρες και εφόσον δεν λάβω πρόταση εργασίας από αυτούς εώς τις 5 (δική μας) θα δεχτώ την θέση. Το βασικό μειονέκτημα είναι ότι έχω να μετακομίσω στην άλλη άκρη της χώρας. Το Raleigh μου αρέσει, έχω ένα στοιχειώδες κοινωνικό δίκτυο, έστω και αν δεν είναι τόσο πυκνό όσο θα ήθελα, στο Fresno δεν ξέρω κανέναν. Επίσης έχω και το μπέρδεμα της μετακόμισης. Ωστόσο αν επί ένα μήνα δεν μου έχουν πει κάτι μάλλον δεν με περιλαμβάνουν πλέον στις προτεραιότητές τους, οσο ενθουσιαμένοι και αν ήταν κατά την συνέντευξη. Θα δώσω χρόνο στην Ατλάντα και θα δεχτώ. Μου πρότειναν να ξεκινήσω κατά την αρχή περιόδου πληρωμών, είτε 31 Οκτωβρίου είτε 14 Νοεμβρίου. Μάλλον θα γίνει το δεύτερο, απλά σε 11 ημέρες δεν προλαβαίνω να μετακομίσω όταν δεν έχω βρει καν σπίτι. Ες αύριον τα νεώτερα.

Τρίγωνο τέλος

Γενικά δεν γράφω πολλές αναρτήσεις διότι δεν έχω κάτι για το οποίο να γράψω. Καμιά φορά όμως έρχονται εξελίξεις και τρέχω. Την Τετάρτη η AT&T έκοψε το ίντερνετ στο σπίτι. Εν τέλει την Πέμπτη κατάφερα και το λύσαμε όταν ήρθε τεχνικός. Ωστόσο ενώ είχα ιντερνετ στο κινητό ο υπολογιστής μου έκανε κόλπα και δεν έπιανε. Με τα πολλά (το ασύρματο μόντεμ μου έχει πρόβλημα) κατάφερα και το έλυσα τα άγρια χαράματα, σημαντικό διότι μου είχε έρθει email: Ο Δήμος του Fresno California θέλει να εμφανιστώ την Τετάρτη στο Fresno για συνέντευξη. Οταν με το καλό κοίταξα εισιτήριο ένα αλλέ ρετούρ θέλει $600, υπερβολικό τίμημα για 1 στις 3 έως 1 στις 5 πιθανότητες να με πάρουν. Σε κάθε περίπτωση ήταν αφορμή να δω τι γίνεται με τις άλλες δύο ανοιχτές θέσεις για τις οποίες μου πήραν συνέντευξη. Έστειλα email στις 4 τα χαράματα. Η δουλειά στο Durham δώθηκε σε άλλο, το οποίο σημαίνει ότι θα φύγω από την περιοχή. Από την δουλειά στην Ατλάντα δεν άκουσα σήμερα. Με βαρύ το μυαλό έφυγα το μεσημέρι για το διεθνές φεστιβάλ. Σε σχέση με πέρυσι λίγο κόσμο, αλλά έχει φαϊ και είχα παρέα εκεί ενώ δούλευα. Εν τέλει μισή ώρα πριν φύγω στην αρχή της καθαριότητας είδα e-mail: Δέχονται να κάνω συνέντευξη με skype. Δεν θα πω όλα καλά, αλλά έχω τουλάχιστον μία μικρή ευκαιρία. Δεν θα έλεγα όλα καλά, αλλά πρόοδος. Κάπου την άλλη εβδομάδα πρέπει να αρχίσω να ξανακοιτάω για να κουβαλήσω τα πράγματά μου. Βέβαια πριν από αυτό χρειάζομαι απάντηση από Ατλάντα.

Προσαρμογή

Η μετακόμιση από την φύση της έχει ως αποτέλεσμα να μείνω πίσω στις δουλειές μου. Την προηγούμενη Τετάρτη είχα δυσκολία να δω το ταχυδρομείο μου. Πέπμτη ακόμα ήμουν τόσο πτώμα που το να ανεβάσω ανάρτηση με κούρασε. Σταδιακά όμως τελείωσα με τις υποχρεώσεις μου σε σημείο όπου πλέον αυτό που περιμένω είναι γίνει κάτι. Σήμερα το βράδυ δεν θα έχω κάτι που είχα αμελήσει ημέρες. Συνεχίζω λοιπόν να κάνω αιτήσεις για δουλειά. Ως προς τις προηγούμενες δεν είχα αντίδραση από το υπουργείο μεταφορών, που σημαίνει ότι δεν πέρασα στον δεύτερο γύρο, ενώ ρώτησα για την δουλειά στην Ατλάντα και μου είπαν ότι είμαι ακόμα υπο αξιολόγηση αλλά ο προϊστάμενος πήρε μία εβδομάδα άδεια. Αυτό που εν τέλει βγήκε είναι ότι είναι απίθανο να έχω έστω και ένα ημερομίσθιο τον Οκτώβριο. Ετσι έχω χρόνο για εθελοντική εργασία, πιθανόν και για πάρτυ γενεθλίων το οποίο δεν θα το οργανώσω όμως εγω. Η βασική μου δυσκολία στην νέα διεύθυνση ήταν να βρω νέους ρυθμους. Όχι τόσο με συγκατοίκους, αν και είχα να συγκατοικίσω 12 χρόνια, όσο το να βρω τι και που να πηγαίνω. Είναι ωραία στο κέντρο να περπατάω εώς το ξενύχτι. Για να πάω όμως για ψώνια και βιβλιοθήκη θέλει όχημα. Έχω ακόμα να μάθω τους δρόμους και τις τοποθεσίες, προς το παρόν χρησιμοποιώ ακόμα τις παλαιές. Ένας παράγοντας είναι ότι η βιβλιοθήκη του Cameron Village είναι κλειστή λόγω έργων. Κατά τα άλλα τηλεόραση, αιτήσεις, βόλτα, με άλλα λόγια ότι και πιο πριν αλλά αλλού.