Την Πέμπτη είχα e-mail για να κάνω συνέντευξη για δουλειά στο Buffalo NY αυτή την εβδομάδα. Μου είχαν προτείνει Δευτέρα, Τρίτη ή Τετάρτη. Ενώ αρχικά σκεφτόμουν προς Τετάρτη αφότου φτάσω Ελλάδα, εν τέλει επέλεξα Δευτέρα πρωϊ πριν φύγω ώστε να μην αγχωθώ στο ταξίδι γι'αυτό. Εν τέλει λαμβάνοντας υπ'όψιν το πως πήγε το ταξίδι ήταν σοφή απόφαση. Ετοίμασα τα πράγματά μου, άφησα μάλλον άδειο το σπίτι με σκοπό να φύγω την Δευτέρα. Κανόνισα με έναν φίλο να με πάει και εκεί που τον περίμενα έξω από το σπίτι έρχεται e-mail ότι η πτήση για JFK θα καθυστερήσει δύο ώρες, που σήμαινε ότι θα χάσω την επόμενη. Έρχεται ο φίλος και του λέω να με πάει στο αεροδρόμιο να δω την μπορώ να κανονίσω. Φτάνω στην Delta, τους λέω να περάσω τον Ατλαντικό σήμερα αν γίνεται αλλά είχα μόλις χάσει την τελευταία θέση στην απευθείας πτήση για Παρίσι και δεν είχε άλλες θέσεις, καθότι είχε κλείσει λόγω καιρού και JFK και Βοστώνη. Είδαν κάτι να πάω μέσω Βενετίας αλλά δεν είχε μετά να πετάξω Ελλάδα. Ετσι εν τέλει μου έβγαλε εισιτήριο για την Τρίτη και γύρισα με ταξί σπίτι. Φυσικά ήμουν αρκετά τσαντισμένος. Φτάνω σπίτι, πήρα και βιταμίνες που ήθελε η αδερφή μου και την επομένη το πρωϊ με ξαναπάει το φίλος στο αεροδρόμιο. Κάθε άλλο παρά ήμουν ο μόνος με πρόβλημα, άκουγα άτομα να λένε πως η πτήση τους καθυστέρησε 4 ωρές πριν την ακυρώσουν. Φτάνω μεσημέρι JFK, έφαγα και είδα το αεροδρόμιο το οποίο 24 χρόνια μετά το τελευταίο ταξίδι μου, όταν γυρίζαμε από την Αμερική μετά τα δύο χρόνια, έχει πολύ βελτιωθεί. Το απόγευμα εν τέλει πέταξα σε μία γεμάτη πτήση με πολλές οικογένειες. Πάλι είδα 4 ταινίες και δεν κοιμήθηκα στο αεροπλάνο, αν και κοιμήθηκα στο αεροδρόμιο κανένα τέταρτο. Φτάνω πολύ νωρίς, 10.15 το πρωϊ στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος και με παίρνουν οι γονείς μου. Φτάνω σπίτι αϋπνος και κουρασμένος και έφαγα και κοιμήθηκα. Ξύπνησα προς τις 5 μετά 4 ώρες ύπνο και πήγαμε στο σπίτι της αδερφής μου,ακολουθούμενο από πεϊνιρλί. Γυρνάω σπίτι και την πέφτω και ξυπνάω νωρίς, 4:30. Όταν με το καλό ξημέρωσε βγηκα για βόλτα και μετά δουλειές, περνόντας από 3 τράπεζες για γραφειοκρατικές δουλειές. Με έπιασε ύπνος ξανά αργά το μεσημέρι αλλά με ξύπνησαν και επισκευθήκαμε την αδερφή της γιαγιάς μου και το ξάδερφό μου. Υστερα σπίτι και ύπνο. Σήμερα ξύπνησα στις 3:30. Δεν θα κάτσουμε το λεκανοπέδιο το Σαββατοκύριακο, αν το βασικό αμάξι του μπαμπά το φτιάξουν θα πάμε Μακεδονία, αν όχι πάμε Εύβοια και Δευτέρα στην Θάσο. Στο Αγιο Όρος θα είμαι μάλλον την άλλη εβδομάδα. Για απόψε αυτό που ελπίζω είναι να κοιμηθώ αρκετά αργά το βράδυ κανονικά 8 ώρες. Μέχρι στιγμής όλα καλά, αν και δεν έχω νεώτερα για αλλες δουλειές.
Πέμπτη 28 Ιουλίου 2016
Τετάρτη 20 Ιουλίου 2016
Η δουλειά της μίας εβδομάδας
Καμιά φορά όταν όλα πηγαίνουν καλά, στην πραγματικότητα πηγαίνουν ανάποδα. Όταν μου έγινε η πρόταση στα τέλη Ιουνίου νόμιζα ότι είχα την θέση στο τσεπάκι μου, όλα ήταν δεδομένα και ότι θα πήγαινα Καλιφόρνια. Όταν μάλιστα που είπε ότι για μερικές εβδομάδες θα δουλεύω από το Raleigh νόμισα όλα τέλεια. Αμ δε. Πετάω Καλιφόρνια με τα δικα τους λεφτά (αν και το εισιτήριο θα το πληρωθώ στο τέλος του μήνα) Σάββατο αργά. Το άγχος μου ήταν κατ'αρχήν πως θα κάνω το τελευταίο μίλι (με ταξί) και πως εν τέλει θα μετακομίσω στο σπιτί το γονιών μου, λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι είναι αρκετά μικρό. Κυριακή ήθελα να πάω εκκλησία, αλλά το έλλειμα ύπνου μου σήμαινε ότι εν τέλει κοιμήθηκα 10 ώρες και δεν πρόλαβα. Ωστόσο κατέβηκα τρεις φορές με το αμάξι, για ψώνια και βόλτα. Δευτέρα πρωϊ πάω στο γραφείο στην ωρα μου. Ειμασταν ένας χωριστός χώρος μέσα σε ένα μεγάλο χωρο με αρκετές νεοφυείς επιχειρήσεις. Η ιδιωτικότητα ήταν σχετική, αν και υπήρχε κάποια σε σχέση με τους γείτονες. Την πρώτη ημέρα μου εξήγησαν την διαδικασία του τι πρέπει να κάνω, και μετά επι δύο ώρες έκανα δουλειά ρωτώντας ερωτήσεις. Βασικό, δεν κράτησα σοβαρές σημειώσεις, απλά δεν είναι το στυλ μου. Η δουλειά ήταν περισσότερο φωτογραμμετρία, να ευθυγραμμίσω τα φάσματα. Είχα να κάνω κάτι τέτοιο 9 χρόνια, από την Γαλλία. Τις επόμενες ημέρες έκανα το ίδιο, ρωτώντας συνέχεια περισσότερο λόγω άγχους και διότι δεν έπεφτα σε σφάλματα συχνά. Δούλευα αρκετά, καθότι όπως ανακάλυψα αν πήγαινα στο Walnut Creek BART μετά τις 7.55 δεν είχε πάρκινγκ. Η δουλειά μου άρεσε, όπως και ο μισθός. Την Παρασκευή πιάνω για τρίτη φορά το αφεντικό (οι άλλες ήταν την Δευτέρα και την Τρίτη). Μου λέει λοιπόν ότι δεν ήταν ευχαριστημένοι μαζί μου διότι θα έπρεπε σε αυτό το χρονικό διάστημα να τα είχα μάθει και να μην κάνω ερωτήσεις. Επίσης ότι έκανα ερωτήσεις και μετά δεν παρακολουθούσα την απάντηση. Εμμέσως μου είπε ότι αν είχα κάτσει δεύτερη εδβομάδα θα με κρατούσαν, αλλά μου είπε καθαρά ότι από την στιγμή που γύριζα στο Raleigh δεν πίστευαν ότι μπορούσα να βγάλω την δουλειά. Επίσης είπε ότι θα μου δώσει οριστική απάντηση αν με κρατήσουν μετά από σύσκεψη το Σαββατοκύριακο. Εγώ όλη την εβδομάδα είχα την αίσθηση ότι τα πήγαινα καλά διότι έβγαζα την δουλειά. Πετάω Raleigh, φτάνω με τα πολλά, δηλώνω στο slack (μέσο κοινωνικής διακτύωσης/εσωτερική επικοινωνίας) ότι είμαι έτοιμος να βγάλω κάτι μέσα στην Κυριακή, αλλά την Κυριακή απλά με ενημέρωσε ότι δεν θα με προσλάβουν αλλά θα με πληρώσουν για τις 40 ώρες μου δούλεψα συν το εισιτήριο. Τέλος πάντων ήμουν απαρηγόρητος.
Η πρώτη κίνησή μου ήταν σχετική με μία πρόταση για συνέντευξη που μου είχε γίνει στο NC State και είχα απορριψει ενώ ήμουν Καλιφόρνια, έστειλα μύνημα ότι εν τέλει είμαι πρόθυμος και διαθέσιμος για συνέντευξη την Τρίτη (χτες). Μου ήρθε το πρωϊ της Δευτέρας επιβεβαίωση ότι με θέλουν, και πήγα χτες στο NC State. Η δουλειά αυτή δεν πληρώνει καλά, αλλά καλύτερα από το τίποτα. Νομίζω πήγε καλά η συνέντευξη αλλά μου είπαν ότι για να μάθω αν με έκαναν δεκτό ή όχι θα μου πάρει ίσως και μήνα. Έτσι είπα και έβγαλα είσητήρια να πάω Ελλάδα 16 ημέρες ξεκινόντας την Δευτέρα. Έκανα και άλλες αιτήσεις για δουλειά, και το παραδοξότερο όλως μου ήρθαν σήμερα 3 προτάσεις για συνέντευξη/να κάνω αιτήσεις. Έτσι την Δευτέρα πρωϊ έχω συνέντευξη και μετά πετάω. Το ποσό που θα πάρω για τις 40 ώρες είναι όσο το επίδομα ανεργίας για έναν μήνα. Επίσης ξαναθυμήθηκα την φωτογραμμετρία, που είχα να κάνω χρόνια. Θα μου άρεσε όμως να με είχα κρατήσει. Κάθε εμπόδιο για καλό. Θα ευχαριστηθώ Ελλάδα δύο εβδομάδες, θα πάω και στο Άγιον Όρος. Αν μου κάτσει και η συμβουλευτική δουλειά στην Santa Barbara, όλα καλώς. Αν κάτσει στο κέντρο ολοκληρωμένης φυτοπροστασίας του NC State ακόμα καλύτερα. Κάθε εμπόδιο για καλό μου λένε, βλέπουμε.
Η πρώτη κίνησή μου ήταν σχετική με μία πρόταση για συνέντευξη που μου είχε γίνει στο NC State και είχα απορριψει ενώ ήμουν Καλιφόρνια, έστειλα μύνημα ότι εν τέλει είμαι πρόθυμος και διαθέσιμος για συνέντευξη την Τρίτη (χτες). Μου ήρθε το πρωϊ της Δευτέρας επιβεβαίωση ότι με θέλουν, και πήγα χτες στο NC State. Η δουλειά αυτή δεν πληρώνει καλά, αλλά καλύτερα από το τίποτα. Νομίζω πήγε καλά η συνέντευξη αλλά μου είπαν ότι για να μάθω αν με έκαναν δεκτό ή όχι θα μου πάρει ίσως και μήνα. Έτσι είπα και έβγαλα είσητήρια να πάω Ελλάδα 16 ημέρες ξεκινόντας την Δευτέρα. Έκανα και άλλες αιτήσεις για δουλειά, και το παραδοξότερο όλως μου ήρθαν σήμερα 3 προτάσεις για συνέντευξη/να κάνω αιτήσεις. Έτσι την Δευτέρα πρωϊ έχω συνέντευξη και μετά πετάω. Το ποσό που θα πάρω για τις 40 ώρες είναι όσο το επίδομα ανεργίας για έναν μήνα. Επίσης ξαναθυμήθηκα την φωτογραμμετρία, που είχα να κάνω χρόνια. Θα μου άρεσε όμως να με είχα κρατήσει. Κάθε εμπόδιο για καλό. Θα ευχαριστηθώ Ελλάδα δύο εβδομάδες, θα πάω και στο Άγιον Όρος. Αν μου κάτσει και η συμβουλευτική δουλειά στην Santa Barbara, όλα καλώς. Αν κάτσει στο κέντρο ολοκληρωμένης φυτοπροστασίας του NC State ακόμα καλύτερα. Κάθε εμπόδιο για καλό μου λένε, βλέπουμε.
Τετάρτη 13 Ιουλίου 2016
Το Βρετανικό δημοψήφισμα και τα επακολουθά του
Αυτη την ανάρτηση την χρωστάω τρεις εβδομάδες. Αν και θα ήθελα να γράψω για την νέα μου δουλειά, η οποία μου αρέσει, ας τελειώνω με τις ουρές μου.
Η σχέση της Βρετανίας με την Ευρωπαϊκή ιδέα πάντα ήταν αμφίσιμη. Γενικά οι Βρετανοί δέχονταν πάντα την ιδέα της ενιαιάς Ευρώπης μόνο υπό τον όρο ότι θα ήταν ηγέτης της. Η Βρετανική ιδέα περί Ευρώπης πάντα ήταν περισσότερο ως μία ζώνη ελευθέρων συναλλαγών με εμβαθύνσεις κυρίως εκεί όπου συνέφερε την συγκεκριμένη χώρα και σε καμία περίπτωση να μην δημιουργηθεί ένα πραγματικό υπερκράτος. Από την δεκαετία του 1980 οι Βρυξέλλες κατηγορήθηκαν για πολλές αντιδημοφιλείς πράξεις που στην πραγματικότητα οι ίδιες οι Εθνικές κυβερνήσεις έλαβαν. Ειδικά στην περίπτωση της Βρετανίας η Θάτσερ μαλλον έκανε συναλλαγή με τον Μιτεράν: οι Γάλλοι βοήθησαν να νικήσει η Βρετανία την Αργεντινή στον πόλεμο των Φώλκλαντ και σε αντάλλαγμα η Βρετανία επέτρεψε να γίνει η Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη και οι λοιπές κινήσεις ενοποίησης. Ωστόσο παρότι η Ευρωπαϊκή ενοποίηση λάμβανε περισσότερο χώρα με βάση το Βρετανικό πρότυπο της κυριαρχίας της ελεύθερης αγοράς παρά με το γαλλικό πιο σοσιαλδημοκρατικό πρότυπο, η Βρετανική κοινή γνώμη δεν έπαψε να είναι επιφυλακτική εώς αρνητική για την ιδέα της Ευρώπης.
Ο Καμερον, ο οποίος εώς τώρα είχε νικήσει σε όλες τις εκλογές που είχε κατέβει, αποφάσισε στις προηγούμενες εθνικές εκλογές να υποσχεθεί δημοψήφισμα για να διατηρήσει το κόμμα του ενωμένο. Για να πούμε την αλήθεια δεν ήταν ο πρώτος ηγέτης που το υποσχέθηκε, αλλά ήταν ο πρώτος που εν τέλει επανεξελέγει. Όλες οι οικονομικές μελέτες που εχουν γίνει έδειχναν ότι η Βρετανία μάλλον κερδίζει παρά χάνει από την ΕΕ. Ωστόσο όπως ανέφερα παραπάνω η Ευρώπη ήταν που κατηγορήθηκε για την αποβιομηχάνιση της χώρας, και όχι το γενικότερο νεοφιλελεύθερο πρότυπο περί ανταγωνιστικότητας. Ο Κάμερον προκύρηξε το δημοψήφισμα μετά από μία διαπραγμάτευση με την Ευρώπη όπου πήρε λίγα, διότι σε τελική ανάλυση δεν μπορούσαν να του δώσουν οι 27 αυτό που πραγματικά ζητούσε η Βρετανική κοινή γνώμη αλλά λόγω των παροχών των 27 είχε πάτημα να βγει υπέρ. Το αντιευρωπαϊκό μέτωπο λύσαξε στην προπαγάνδα. Παραδοξως οι Βρετανοί δεν έχουν μάθει κατά τα φαινόμενα να μην εμπιστεύονται το τι τους λένε οι πολιτικοί. Μέσα σε όλα έγιναν και οι τρομοκρατικές επιθέσεις στις Βρυξέλες. Αποτέλεσμα ότι νίκησε η έξοδος.
Ωστόσο οι φιλοευρωπαίοι δεν πετούσαν μπαρούφες. Η στερλίνα βυθίστηκε στα χαμηλότερα επίπεδα τριαντακονταετίας. Εν αντιθέση με την ελληνική κοινή γνώμη που τα είδε όλα που συνέβησαν ότι ανέβηκε ο ΣΥΡΙΖΑ ως συνομωσία των αγόρών, η Βρετανική κοινή γνώμη ταρακουνήθηκε. Αρκετές εταιρείες έχουν αρχίσει να ψάχνουν πως μπορούν να μετακομίσουν την έδρα τους. Ο Κάμερον παραιτήθηκε, ο Κόρμπιν αντιμετωπίζει ανταρσία, αλλά το περίεργο είναι ότι και οι αντιευρωπαίοι παραιτήθηκαν (Μπόρις Τζόνσον, Νάιτζελ Φαρατζ κλπ). Σε τελική ανάλυση οι αντιευρωπαίοι αυτό που ήθελαν δεν ήταν τίποτα παραπάνω από το να μην λαμανουν εντολές από τις Βρυξέλες και να έχουν έλεγχο των συνόρων τους. Με την ελεύθερη αγορά δεν είχαν πρόβλημα. Ωστόσο η Ευρώπη δεν μπορεί να γίνει αλά κάρτ. Αν θες να έχει πρόσβαση στην ενιαία αγορά αγαθών πρέπει να δεχτείς και την ενιαία αγορά εργασίας. Ως προς τις εντολές των Βρυξελών, σε τελική ανάλυση η Βρετανική κυβέρνηση ήταν αυτή που συμφωνούσε με τις ενιαίες απόφάσεις στις Βρυξέλες και μετά δεν τηρούσε τον λόγο της.
Τι θα ακολουθήσει λοιπόν; Μέγα ερώτημα. Το ενδεχόμενο να ανατραπεί το δημοψήφισμα, όπως έγινε σε αρκετές άλλες περιπτώσεις (πχ Ιρλανδικό - Δανέζικο δημοψήφισμα) αυτή την στιγμή φαίνεται χλωμό. Η αντίδραση που βγαίνει απο Βρυξέλες - Παρίσι - Βερολίνο φαίνεται να είναι άει στα τσακίδια. Επίσης χωρίς την Βρετανία να προκαλεί εμπόδιο φαίνεται ότι θα προχωρήσει η αμυντική ένωση. Φυσικά όλα αυτά μπορούν εώς το τέλος να ανατραπούν. Ως προς την ίδια την Βρετανία φαίνεται να πηγαίνει προς απόσχιση Σκωτίας - Βόρειας Ιρλανδίας, κάτι το οποία πάλι είναι υπό αίρεση. Δεν έχει διαρρεύσει περί διαπραγματεύσεων πίσω από κλειστές πόρτες, μάλιστα διαψεύδεται, αλλά μετά την Ελληνική εμπειρία του μνημονίου όλα είναι εφικτά. Το μόνο που μπορώ να πω είναι υπομονή. Ακομα και εάν αποτραπεί η έξοδος, μέχρι τέλους η Βρετανία θα αναγκαστεί να καταποιεί το χάπι του Ευρωστρατού, όπως μετά το δημοψήφισμα κατάπιαμε χειρότερο μνημόνιο στην Ελλάδα.
Η σχέση της Βρετανίας με την Ευρωπαϊκή ιδέα πάντα ήταν αμφίσιμη. Γενικά οι Βρετανοί δέχονταν πάντα την ιδέα της ενιαιάς Ευρώπης μόνο υπό τον όρο ότι θα ήταν ηγέτης της. Η Βρετανική ιδέα περί Ευρώπης πάντα ήταν περισσότερο ως μία ζώνη ελευθέρων συναλλαγών με εμβαθύνσεις κυρίως εκεί όπου συνέφερε την συγκεκριμένη χώρα και σε καμία περίπτωση να μην δημιουργηθεί ένα πραγματικό υπερκράτος. Από την δεκαετία του 1980 οι Βρυξέλλες κατηγορήθηκαν για πολλές αντιδημοφιλείς πράξεις που στην πραγματικότητα οι ίδιες οι Εθνικές κυβερνήσεις έλαβαν. Ειδικά στην περίπτωση της Βρετανίας η Θάτσερ μαλλον έκανε συναλλαγή με τον Μιτεράν: οι Γάλλοι βοήθησαν να νικήσει η Βρετανία την Αργεντινή στον πόλεμο των Φώλκλαντ και σε αντάλλαγμα η Βρετανία επέτρεψε να γίνει η Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη και οι λοιπές κινήσεις ενοποίησης. Ωστόσο παρότι η Ευρωπαϊκή ενοποίηση λάμβανε περισσότερο χώρα με βάση το Βρετανικό πρότυπο της κυριαρχίας της ελεύθερης αγοράς παρά με το γαλλικό πιο σοσιαλδημοκρατικό πρότυπο, η Βρετανική κοινή γνώμη δεν έπαψε να είναι επιφυλακτική εώς αρνητική για την ιδέα της Ευρώπης.
Ο Καμερον, ο οποίος εώς τώρα είχε νικήσει σε όλες τις εκλογές που είχε κατέβει, αποφάσισε στις προηγούμενες εθνικές εκλογές να υποσχεθεί δημοψήφισμα για να διατηρήσει το κόμμα του ενωμένο. Για να πούμε την αλήθεια δεν ήταν ο πρώτος ηγέτης που το υποσχέθηκε, αλλά ήταν ο πρώτος που εν τέλει επανεξελέγει. Όλες οι οικονομικές μελέτες που εχουν γίνει έδειχναν ότι η Βρετανία μάλλον κερδίζει παρά χάνει από την ΕΕ. Ωστόσο όπως ανέφερα παραπάνω η Ευρώπη ήταν που κατηγορήθηκε για την αποβιομηχάνιση της χώρας, και όχι το γενικότερο νεοφιλελεύθερο πρότυπο περί ανταγωνιστικότητας. Ο Κάμερον προκύρηξε το δημοψήφισμα μετά από μία διαπραγμάτευση με την Ευρώπη όπου πήρε λίγα, διότι σε τελική ανάλυση δεν μπορούσαν να του δώσουν οι 27 αυτό που πραγματικά ζητούσε η Βρετανική κοινή γνώμη αλλά λόγω των παροχών των 27 είχε πάτημα να βγει υπέρ. Το αντιευρωπαϊκό μέτωπο λύσαξε στην προπαγάνδα. Παραδοξως οι Βρετανοί δεν έχουν μάθει κατά τα φαινόμενα να μην εμπιστεύονται το τι τους λένε οι πολιτικοί. Μέσα σε όλα έγιναν και οι τρομοκρατικές επιθέσεις στις Βρυξέλες. Αποτέλεσμα ότι νίκησε η έξοδος.
Ωστόσο οι φιλοευρωπαίοι δεν πετούσαν μπαρούφες. Η στερλίνα βυθίστηκε στα χαμηλότερα επίπεδα τριαντακονταετίας. Εν αντιθέση με την ελληνική κοινή γνώμη που τα είδε όλα που συνέβησαν ότι ανέβηκε ο ΣΥΡΙΖΑ ως συνομωσία των αγόρών, η Βρετανική κοινή γνώμη ταρακουνήθηκε. Αρκετές εταιρείες έχουν αρχίσει να ψάχνουν πως μπορούν να μετακομίσουν την έδρα τους. Ο Κάμερον παραιτήθηκε, ο Κόρμπιν αντιμετωπίζει ανταρσία, αλλά το περίεργο είναι ότι και οι αντιευρωπαίοι παραιτήθηκαν (Μπόρις Τζόνσον, Νάιτζελ Φαρατζ κλπ). Σε τελική ανάλυση οι αντιευρωπαίοι αυτό που ήθελαν δεν ήταν τίποτα παραπάνω από το να μην λαμανουν εντολές από τις Βρυξέλες και να έχουν έλεγχο των συνόρων τους. Με την ελεύθερη αγορά δεν είχαν πρόβλημα. Ωστόσο η Ευρώπη δεν μπορεί να γίνει αλά κάρτ. Αν θες να έχει πρόσβαση στην ενιαία αγορά αγαθών πρέπει να δεχτείς και την ενιαία αγορά εργασίας. Ως προς τις εντολές των Βρυξελών, σε τελική ανάλυση η Βρετανική κυβέρνηση ήταν αυτή που συμφωνούσε με τις ενιαίες απόφάσεις στις Βρυξέλες και μετά δεν τηρούσε τον λόγο της.
Τι θα ακολουθήσει λοιπόν; Μέγα ερώτημα. Το ενδεχόμενο να ανατραπεί το δημοψήφισμα, όπως έγινε σε αρκετές άλλες περιπτώσεις (πχ Ιρλανδικό - Δανέζικο δημοψήφισμα) αυτή την στιγμή φαίνεται χλωμό. Η αντίδραση που βγαίνει απο Βρυξέλες - Παρίσι - Βερολίνο φαίνεται να είναι άει στα τσακίδια. Επίσης χωρίς την Βρετανία να προκαλεί εμπόδιο φαίνεται ότι θα προχωρήσει η αμυντική ένωση. Φυσικά όλα αυτά μπορούν εώς το τέλος να ανατραπούν. Ως προς την ίδια την Βρετανία φαίνεται να πηγαίνει προς απόσχιση Σκωτίας - Βόρειας Ιρλανδίας, κάτι το οποία πάλι είναι υπό αίρεση. Δεν έχει διαρρεύσει περί διαπραγματεύσεων πίσω από κλειστές πόρτες, μάλιστα διαψεύδεται, αλλά μετά την Ελληνική εμπειρία του μνημονίου όλα είναι εφικτά. Το μόνο που μπορώ να πω είναι υπομονή. Ακομα και εάν αποτραπεί η έξοδος, μέχρι τέλους η Βρετανία θα αναγκαστεί να καταποιεί το χάπι του Ευρωστρατού, όπως μετά το δημοψήφισμα κατάπιαμε χειρότερο μνημόνιο στην Ελλάδα.
Πέμπτη 7 Ιουλίου 2016
500η ανάρτηση
'Οταν στα τέλη του 2009 ξεκίνησα αυτό το ιστολόγιο, δεν πίστευα ότι θα το διατηρούσα τόσο. Πίστευα ότι θα κατάφερνα μεν 500 αναρτήσεις, αλλά σε αρκετά μικρότερο χρονικό διάστημα. Ως προς τα στατιστικά έχω εώς τώρα περί τις 9500 αναγνώσεις της ιστοσελίδας με βασική πηγή τις Ηνωμένες Πολιτείες. Έχω όμως και αναγνώστες από τον υπόλοιπο κόσμο, κυρίως την Ελλάδα αλλά και Γερμανία, Κύπρο, Ρωσία και αλλού. Το θέμα μου είναι υπερβολικά ειδικευμένο για να γίνει ποτέ ιστολόγιο των χιλιάδων αναγνωστών ενώ ακριβώς λόγω της χαμηλής επισκεψιμότητας ουδέποτε δέχτηκα να βάλω διαφημίσεις.
Ως προς τα υπόλοιπα νέα σήμερα είναι τα 12 χρόνια από την αποφοίτησή μου από το ΓΠΑ. Επίσης έστειλα στους καθηγητές την τελική έκδοση της πρώτης δημοσίευσης και επίσης έκλεισα εισιτήριο για να πάω μεθαύριο Σαν Φρανσίσκο για την πρώτη εβδομάδα δουλειάς. Γενικά έχω σταδιακά τελειώσει με τις υποχρεώσεις μου, αν και συνεχίζει να με αγχώνει τόσο το τελευταίο χιλιόμετρο στο Walnut Creek - πως θα μπω στο σπίτι των γονιών μου - αλλά και το πως όταν έρθει η ώρα θα κουβαλήσω την τεράστια τηλεόραση. Η εβδομάδα κύλισε μαλλον ομαλά, πήγα και είδα πυροτεχνήματα και κόλλησα στην κίνηση γυρνώντας αλλά πρόλαβα το Juno στον Δία. Ηρθε ο Βολίωτης φίλος μου για να πετάξει, και εν τέλει λόγω καιρού πέταξε 1 ημέρα αργότερα στο Λονδίνο. Δεν είχα πρόβλημα να τον φιλοξενήσω. Αύριο θα πάω στην βιβλιοθήκη, κάτι που προσπαθώ όλη την εβδομάδα, και θα διασκεδάσω το βράδυ πριν την πρωϊνή πτήση. Στο αεροδρόμιο θα πάω μάλλον με ταξί. Σκέφτομα το κατά πόσον θέλω όντως να κουβαλήσω τον φορητό υπολογιστή στην Καλιφόρνια, σε κάθε περίπτωση θα τον αφήσω εκεί. Το άλλο Σάββατο γυρνάω Raleigh. Να δούμε πόσες αναρτήσεις θα έχω να γράψω ακόμη μελλοντικά.
Ως προς τα υπόλοιπα νέα σήμερα είναι τα 12 χρόνια από την αποφοίτησή μου από το ΓΠΑ. Επίσης έστειλα στους καθηγητές την τελική έκδοση της πρώτης δημοσίευσης και επίσης έκλεισα εισιτήριο για να πάω μεθαύριο Σαν Φρανσίσκο για την πρώτη εβδομάδα δουλειάς. Γενικά έχω σταδιακά τελειώσει με τις υποχρεώσεις μου, αν και συνεχίζει να με αγχώνει τόσο το τελευταίο χιλιόμετρο στο Walnut Creek - πως θα μπω στο σπίτι των γονιών μου - αλλά και το πως όταν έρθει η ώρα θα κουβαλήσω την τεράστια τηλεόραση. Η εβδομάδα κύλισε μαλλον ομαλά, πήγα και είδα πυροτεχνήματα και κόλλησα στην κίνηση γυρνώντας αλλά πρόλαβα το Juno στον Δία. Ηρθε ο Βολίωτης φίλος μου για να πετάξει, και εν τέλει λόγω καιρού πέταξε 1 ημέρα αργότερα στο Λονδίνο. Δεν είχα πρόβλημα να τον φιλοξενήσω. Αύριο θα πάω στην βιβλιοθήκη, κάτι που προσπαθώ όλη την εβδομάδα, και θα διασκεδάσω το βράδυ πριν την πρωϊνή πτήση. Στο αεροδρόμιο θα πάω μάλλον με ταξί. Σκέφτομα το κατά πόσον θέλω όντως να κουβαλήσω τον φορητό υπολογιστή στην Καλιφόρνια, σε κάθε περίπτωση θα τον αφήσω εκεί. Το άλλο Σάββατο γυρνάω Raleigh. Να δούμε πόσες αναρτήσεις θα έχω να γράψω ακόμη μελλοντικά.
Κυριακή 3 Ιουλίου 2016
Νέα δουλειά στην Καλιφόρνια
Ξέρω ότι στην προηγούμενη ανάρτηση υποσχέθηκα ότι θα μιλήσω για το δημοψήφισμα, αλλά πρέπει να το αναβάλλω. Την τελευταία φορά που ήμουν άνεργος περίμενα περί τους 3 1/2 μήνες εώς την επόμενη δουλειά, όταν πλέον έχασα κάθε ελπίδα ότι θα βρω κάτι το καλύτερο. Ωστόσο η πρόταση στο Wilson ήταν καλύτερη από αυτή που μου είχε γίνει νωρίτερα για τεχνικός πεδίου. Αυτή την φορά η πρόταση εργασίας που μου έγινε ήταν η καλύτερη που είχα ποτέ, αλλά προβλέπει μετακομιση στην Καλιφόρνια, κοντά στους γονείς μου. Η συγκεκριμένη δουλειά είναι σε εταιρεία μη επανδρωμένων αεροχημάτων πάλι, ελπίζω να πάει καλύτερα από την προηγούμενη φορά.
Η επαφή μου με την συγκεκριμένη νεωφυή επιχείρηση ξεκίνησε μέσω του angel.co. Εν τέλει ενδιαφέρθηκαν και έτσι είχα 3 συνεντεύξεις μαζί του, η μία σπίτι, η άλλη στο Ορλάντο και η τρίτη μόλις γύρισα από το Ορλάντο. Την προηγούμενη εβδομάδα έστειλα e-mail ρωτώντας κατά πόσον ενδιαφέρονταν ακόμη, οπότε ακολούθησε 4η συνέντευξη όπου με ρώτησε πως λειτουργώ σε ομάδα. Μου ζήτησε να μιλήσω για την εμπειρία με τους διαγωνισμούς της ASPRS που κέρδισα με την ομαδα και ζήτησε να μιλήσω με μέλη της. Ετσι τον παρέπεμψα στην φίλη μου από την Βόρεια Βιρτζίνια. Εν τέλει είχα πάλι κλήση την Πέμπτη όπου μου έκανε πρόταση εργασίας με όρους: Δεν ξέρει πως είναι ο χαρακτήρας μου και έτσι λοιπόν με θέλουν μία εβδομάδα στο Όκλαντ να δουν πως είμαι, μετά θα δουλέψω εκ του μακρόθεν (μάλλον στο Ράλεϋ) και μετά θα μετακομίσω. Του είπα ότι δεν έχω πρόβλημα, αλλά θα προτιμούσα να μην ταξιδεύσω 4η Ιουλίου. Επίσης του είπα ότι θέλω ένα 24ωρο προθεσμία διότι περίμενα και από άλλο εργοδότη προσφορά, την εταιρεία στο Όρεγκον. Την επομένη με ξαναπήρε και δέχτηκα, δεν είχα καμία αντίδραση από το Ορεγκον. Ωστόσο είχα αντίδραση από το NC State, μου είπαν κατα πόσον ενδιαφέρομαι ακόμα για την θέση που μου πρότειναν και επίσης ότι ο μισθός είναι ουσιαστικά όσο έπερνα στο Wilson. Τους είπα ότι ενδιαφέρομαι και ρώτησα πότε είναι η συνέντευξη. Μου απάντησαν ότι δεν έχουν αποφασίσει ακόμα, δηλαδή πιθανόν να έχει περάσει ο μήνας της δοκιμασίας στην νέα μου δουλειά. Αν μη τι άλλο έχω βγάλει το συμπέρασμά μου, ακόμα και αν βρω δουλειά στο Τρίγωνο το μισθό που είχα πέρυσι δεν θα τον έχω. Καλώς εχόντων των πραγμάτων την άλλη εβδομάδα θα είμαι Καλιφόρνια, απλά δεν ξέρω πότε. Σε κάθε περίπτωση είναι ευχάριστο νέο.
Η επαφή μου με την συγκεκριμένη νεωφυή επιχείρηση ξεκίνησε μέσω του angel.co. Εν τέλει ενδιαφέρθηκαν και έτσι είχα 3 συνεντεύξεις μαζί του, η μία σπίτι, η άλλη στο Ορλάντο και η τρίτη μόλις γύρισα από το Ορλάντο. Την προηγούμενη εβδομάδα έστειλα e-mail ρωτώντας κατά πόσον ενδιαφέρονταν ακόμη, οπότε ακολούθησε 4η συνέντευξη όπου με ρώτησε πως λειτουργώ σε ομάδα. Μου ζήτησε να μιλήσω για την εμπειρία με τους διαγωνισμούς της ASPRS που κέρδισα με την ομαδα και ζήτησε να μιλήσω με μέλη της. Ετσι τον παρέπεμψα στην φίλη μου από την Βόρεια Βιρτζίνια. Εν τέλει είχα πάλι κλήση την Πέμπτη όπου μου έκανε πρόταση εργασίας με όρους: Δεν ξέρει πως είναι ο χαρακτήρας μου και έτσι λοιπόν με θέλουν μία εβδομάδα στο Όκλαντ να δουν πως είμαι, μετά θα δουλέψω εκ του μακρόθεν (μάλλον στο Ράλεϋ) και μετά θα μετακομίσω. Του είπα ότι δεν έχω πρόβλημα, αλλά θα προτιμούσα να μην ταξιδεύσω 4η Ιουλίου. Επίσης του είπα ότι θέλω ένα 24ωρο προθεσμία διότι περίμενα και από άλλο εργοδότη προσφορά, την εταιρεία στο Όρεγκον. Την επομένη με ξαναπήρε και δέχτηκα, δεν είχα καμία αντίδραση από το Ορεγκον. Ωστόσο είχα αντίδραση από το NC State, μου είπαν κατα πόσον ενδιαφέρομαι ακόμα για την θέση που μου πρότειναν και επίσης ότι ο μισθός είναι ουσιαστικά όσο έπερνα στο Wilson. Τους είπα ότι ενδιαφέρομαι και ρώτησα πότε είναι η συνέντευξη. Μου απάντησαν ότι δεν έχουν αποφασίσει ακόμα, δηλαδή πιθανόν να έχει περάσει ο μήνας της δοκιμασίας στην νέα μου δουλειά. Αν μη τι άλλο έχω βγάλει το συμπέρασμά μου, ακόμα και αν βρω δουλειά στο Τρίγωνο το μισθό που είχα πέρυσι δεν θα τον έχω. Καλώς εχόντων των πραγμάτων την άλλη εβδομάδα θα είμαι Καλιφόρνια, απλά δεν ξέρω πότε. Σε κάθε περίπτωση είναι ευχάριστο νέο.