Σαλαμούρα στον Άρη

Από την Πέμπτη είχα λάβει το e-mail με την συνέντευξη τύπου της Δευτέρας. Έτσι λοιπόν την Δευτέρα ξύπνησα και άνοιξα τον υπολογιστή και είδα ζωντανά την συνέντευξη τύπου, η οποία ανακοίνωσε νερό σε υγρή φύση στον Άρη. Βέβαια πρέπει να δούμε την ανακοίνωση στο κατάλληλο πλαίσιο: δεν πρόκειται και για κανένα ρυάκι ούτε και το νερό είναι πόσιμο. Η λέξη που θυμήθηκα που είχα να την δω από το Γυμνάσιο ήταν σαλαμούρα. Η συγκεκριμένη λέξη είναι βενετικής προέλευσης και στο βιβλίο της Γεωλογίας είχε το νόημα του υπερβολικά αλατισμένου νερού, πολύ περισσότερο από αυτό της θάλασσας που βρίσκεται συνήθως μαζί με πετρέλαιο. Ψάχνοντας στο ίντερνετ είδα να χρησιμοποιείται η λέξη για να περιγράψει επίσης την άλμη αλλά και το τυρόγαλο όπως και ως βρισιά για κοπέλες. Στην συγκεκριμένη ανάρτηση την χρησιμοποιώ με τον όρο του νερού με υπερβολική συγκέντρωση αλάτων.

Το 2007 ένας Νεπαλέζος προπτυχιακός φοιτητής στο Arizona State είδε ορισμένες γραμμές σε εικόνες υψηλής ευκρίνειας από κρατήρες του Άρη. Το ανέφερε στον καθηγητή του, εν τέλει έγινε υποψήφιος διδάκτορας στο Georgia Tech και ύστερα από αρκετές φωτογραφίσεις (και αφού είχε ήδη δημιουργηθεί ενδιαφέρον στο κοινό) κατάφερε και απέδειξε ότι πρόκειται για ροή νερού με διαλυμένο υπερχλωρικό οξύ. Το υπερχλωρικό οξύ είναι μία πολύ τοξική ουσία, στην γη χρειάζεσαι ειδικές στολές και εξοπλισμό για να το χειριστείς. Είναι εξαιρετικά οξειδοτικό και σκοτώνει συνήθως όλη την βιολογία. Επίσης το υγρό νερό είναι σχετικό, πρόκειται για σταγόνες που βρίσκονται στο έδαφος και οι οποίες κινούνται με διήθηση, όχι με υδραυλική ροή. Αν έχει κανένας κανένας αναγνώστης μου υδραυλική ή εδαφολογία μιλάμε για ύδατος ροή σε κορεσμένη ζώνη εντός του εδάφος, όχι για τρεχούμενο νερό.

Τα ΜΜΕ έδωσαν την είδηση στον ιστορικό της ρόλο, πχ στο in.gr ήταν πρώτη είδηση και ξεπέρασε τον Τσίπρα. Εμφανίστηκε στο ξένο τύπο ότι ανοίγει τον δρόμο για να πάνε αστροναύτες στον Άρη, κάτι που δεν ισχύει. Είναι πιο ευκολο πλέον το να βρεις νερό αλλά θα χρειαστείς και ολόκληρο σύστημα για να αφαίρεσεις μία εξαιρετικά τοξική ουσία. Πέραν αυτού μπορεί μεν να είναι εχθρικό περιβάλλον για την γίηνη ζωή, αλλά δεν ξέρουμε κατά πόσον ισχύει για την Αρειανή ζωή, με όλα τα προβλήματα για πιθανή μόλυνση που αυτό σημαίνει. Λόγω της είδησης εμφανίστηκε στο προσκήνιο και το κλασικό πρόβλημα με την βιολογία στον Άρη, πρέπει κατ'αρχήν να εξασφαλίσουμε ότι δεν είναι γήινοι μικροοργανισμοί, πράγμα δύσκολο διότι είναι παντού. Οι μη επανδρωμένες αποστολές που στέλνονται στον Άρη στέλνονται όσο το δυνατόν μακρύτερα από εκεί όπου είναι πιθανότερο να υπάρχει ζωή μη τυχόν και την μολύνουμε. Πρόκειται για μία πολύ σημαντική ανακάλυψη, αλλά αμφιβάλλω κατά πόσον θα μας πάει πιο κοντά σε επανδρωμένη αποστολή στον Άρη. Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται υπομονή, τα τωρινά σχέδια της NASA μιλανέ για αποστολή το 2039...

1 χρόνος Raleigh

Την Τρίτη συμπληρώνεται ένας χρόνος από την ημέρα (πέρυσι ήταν Δευτέρα) όπου μάζεψα τα αντικείμενα στο αυτοκίνητό μου, πήγα σε διάφορες υπηρεσίες στο Blacksburg και μετά οδήγησα 4 ώρες εώς το νέο μου σπίτι. Πήρα το κλειδί, άδειασα κάποια πράγματα και μετά αγόρασα από το Walmart τον καναπέ κρεβάτι στον οποίο έμελε να κοιμηθώ το επόμενο δίμηνο. Είναι αρκετά εύκολο να αντιπαραθέσω την τότε αισιοδοξία με την τωρινή κατάσταση. Έχω βρει μία ρουτίνα την οποία ελάχιστα σπάω: την Παρασκευή το βράδυ βγήκα ενώ σήμερα το πρωι δεν πήγα εκκλησία, διότι από την στιγμή που έμεινα χτες εως τις 5 ξύπνιος από το άγχος απλά απενεργοποίησα το ξυπνητήρι. Δεν πηγαίνω εκκλησία με 4 ώρες μόνο ύπνο, δεν το αντέχω σωματικά. Αποτέλεσμα όμως είναι ότι δεν μίλησα με κανέναν σήμερα, μία κανονική κουβέντα.

Η καλύτερη ημέρα μου στο Ράλεϋ ήταν σίγουρα η 14η Ιουλίου όταν πέρασαν οι Νέοι Ορίζοντες από τον Πλούτωνα. Έπεισα τους συναδέλφους από την δουλειά (κάποιους τουλάχιστον) και τους βρήκα κάτω στην πόλη και είδα αυτά που είχε ετοιμάσει το μουσείο της επιστήμης. Δεν νομίζω να εκπλαγεί κανείς αν πω ότι η χειρότερη ημέρα μου ήταν όταν απολύθηκα. Δεν μπορώ να πω ότι ποτέ έχω καταφέρει να μπω σε μία καθημερινότητα που μου αρέσει. Αν όλα πήγαιναν καλά θα έβγαινα την Παρασκευή με παρέα, όχι μόνος. Το μέγιστο που καταφέρνω είναι να χορέψω με καμία κοπέλα, η οποία όμως δεν έχει καμία πρόταση για τα περαιτέρω. Θα μου άρεσε πραγματικά να κοιμόμουνα νωρίτερα, πχ στις 2. Η αϋπνία έγινε πρόβλημα ουσιαστικά φέτος, από την στιγμή που έπαψα να μου δίνουν δουλειά. Αρχισα να αγχώνομαι για την απόλυση, εώς ότου αυτή συνέβει και εν συνεχεία άρχισα να αγχώνομαι για την ανεργία. Ωστόσο τα ηρεμιστικά δεν είναι λύση, πολύ απλά δεν θα μπορώ πλέον μετά να κοιμηθώ καθόλου χωρίς αυτά. Προσπαθώ να βρω μία ηρεμία και μία τάξη και να βγω από το άγχος.

Όπως είπα νωρίτερα πλέον είμαι σε μία ρουτίνα. Σε τέτοιες περιπτώσεις η λογική είναι να βγω από την ρουτίνα. Σκέφτηκα λοιπόν να πάω ταξίδι στο Blacksburg όπου κιόλας έχω και ανοιχτές δουλειές τόσο με τον καθηγητή μου όσο και με το αυτοκίνητο. Ρώτησα λοιπόν τον μόνο φίλο που μου έχει απομείνει εκει, τον Κύπριο, και μου απάντησε αρνητικά λόγω του περίεργου νέου συγκατοίκου που έχει. Ελπίζω να είναι αυτός ο λόγος, πάντα ήταν αρκετά δύσκολο άτομο να τον αποκρυπτογραφήσω εν αντιθέσει με τον συγκάτοικό του. Ενώ ο Κύπριος με είχε εξοργίσει όλη και όλη μία φορά, εκείνη την 14η Φεβρουαρίου στο Radford φαίνεται ότι εγώ τον είχα εξοργίσει περισσότερες όπως ανέφερε στην Κύπρο. Ελπίζω να μην τον εξόργισα με τον συμπεριφορά μου την τελευταία φορά που με φιλοξένησε. Έχω ως άτομο μεγάλη δυσκολία να κατανοήσω πότε το άλλο άτομο είναι θετικό απέναντί μου και πότε απλά ευγενικό. Πάντως σε κάποια φάση πρέπει να ανέβω στο Blacksburg έστω και αυθημερόν για το ταχυδρομείο μου, τον τοπικό φόρο αυτοκινήτου και τον καθηγητή. Επόμενη λογική απάντηση είναι να πάω στο άλλο φίλο μου στο Portland. Αυτός όμως φιλοξενεί τον πατέρα του. Μου είπε όμως ότι μπορεί να με φιλοξενήσει αφότου αυτός φύγει στα μέσα Οκτωβρίου. Εν συνεχεία θα μπορούσα να πάω επίσκεψη σε συγγενείς ή και τους γονείς μου. Εάν συνεχίσει η ρουτίνα έτσι και μετά τα γενέθλιά μου πιθανόν να το κάνω. Βλέπω το μέλλει γενέσθαι

Καθημερινότητα

Θα ξεκινήσω την ανάρτηση με το αποτέλεσμα των εκλογών, που πάλι απέδειξε ότι ο Ελληνικός λαός είναι πολύ πρόθυμος να βγάλει τα μάτια του για έναν λαϊκιστή. Ο Ελληνικός λαός ξαναέφερε στην εξουσία την χειρότερη κυβέρνηση. Πλέον κάθομαι και μετράω πότε θα πάρω Αμερικανική υπηκοότητα. Με την κυβέρνηση αυτή δεν πρόκειται να υπάρξει ανάκαμψη, εκτός να γίνει θαύμα. Δυστυχώς μετά 7 μήνες αμφιβάλλω

Το άλλο φυσικά που περιμένω είναι δουλειά. Αυτό βεβαίως δεν το περιμένω παθητικά, κάνω κανονικά αιτήσεις για δουλειά σε όσες πιστεύω με σηκώνει, και αρκετές όπου δεν το πιστέυω. Η μόνη πρόταση ως τωρα ήταν με τα δένδρα προς $15/ώρα. Γενικά λοιπόν η ημέρα πάει ως εξής: ξυπνάω προς 11 συνήθως, σπανιότερα στις 10 ή αργότερα και βλέπω το ιντερνετ συν πρωϊνό. Εν συνεχεία μάλλον τρώω μεσημεριανό και ακολουθεί ψάξιμο στο ίντερνετ και αιτήσεις για δουλειά. Μετά συνήθως βόλτα, παραπάνω ιντερνετ, τηλεόραση, πιθανόν πάλι ιντερνετ και ύπνος. Τις Δευτέρες σπάνια έχει καμία θέση διαθέσιμη, τουλάχιστον νωρίς. Κυριακή πηγαίνω εκκλησία. Παρασκευή βράδυ πήγα στο κλαμπ στο κέντρο. Εάν μία φορά την εβδομάδα έχω συνέντευξη (κυρίως τηλεφωνική) έχει καλώς. Εώς τώρα δεν είχα κάποια απόρριψη μετά από συνέντευξη, αλλά δεν είχα και τόσες συνεντεύξεις. Περισσότερο ελπίζω και περιμένω, αλλά μέχρι στιγμής η πιθανότητα πρόσληψης δεν έχει υπερβεί συσσωρευτικά το 20%. Σε λίγες ώρες θα κοιμηθώ. Μετά ιντερνετ, φαϊ, σουπερ μάρκετ, τηλεόραση και πάλι απ'την αρχή...

Φεστιβάλ και συνεντεύξεις

Αυτό που σκέφτηκα μετά την προηγούμενη ανάρτηση είναι ότι πιθανόν ο συγκεκριμένος εργοδότης να μου είπε επίτηδες χαμηλή πρόταση με σκοπό να την απορρίψω, και ότι η μόνη περίπτωση που θα με προσελάμβανε θα ήταν αν επρόκειτο για την δουλειά που ήθελα παραπάνω από όλες τις άλλες. Από την Τετάρτη πάντως η βασική μου απασχόληση ήταν στο Ελληνικό Φεστιβάλ. Ο χώρος του φεστιβάλ είναι το North Carolina Fairgrounds, ο οποίος μου θύμισε την ΔΕΘ. Για το φεστιβάλ νοικιάσαμε ένα κτήριο όπου από την Τετάρτη εώς την Παρασκευή βοήθησα να το διαμορφώσουμε. Την Τετάρτη πχ σηκώσαμε τους τοίχους, Πέμπτη έβγαζα τραπέζια. Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή βοήθησα στο σερβίρισμα του φαγητού. Το φεστιβάλ είναι μία εξαιρετική ευκαιρεία για να γνωρίσω τα άλλα μέλη της εκκλησίας ενώ επίσης με ταΐζανε και φαϊ κάθε μέρα, αρκετά σημαντικό αν λάβεις υπ'όψιν ότι δεν χρειάζονταν να πληρώσω. Από την άλλη κουράστηκα πολύ, πράγμα το οποίο είναι και καλό υπό την έννοια ότι κατανάλωνα θερμίδες και φαίνονταν να διατηρώ το βάρος μου (αντί να το αυξάνω). Έμαθα διάφορα στο φεστιβάλ, πχ ότι ένας σερβιτόρος σε καλό εστιατόριο μπορεί να βγάλει $1000 την εβδομάδα αλλά η πιο σημαντική είδηση ήρθε την Παρασκευή ενώ έφτιαχνα σουβλάκια. Είχα μία κλήση (που δεν έπιασα) για δουλειά στο Σαλτ Λέικ Σίτυ και ένα μέιλ για δουλειά στο Ράλεϋ.

Εν τέλει και τα δύο οδήγησαν σε συνέντευξη. Η πρώτη ήταν Δευτέρα το πρωϊ, με πήραν τηλέφωνο 10:45 και με ξύπνησαν (χωρίς προειδοποίηση) και μίλησα επί μισάωρο περίπου. Λεπτομέρεια βασική: η συνέντευξη δεν έγινε με τον εργοδότη, το υπουργείο μεταφορών της Βόρειας Καρολίνας, αλλά με κεφαλοκυνηγό. Εν συνεχεία όταν έψαξα στο ίντερνετ για άλλες δουλειές βρήκα την ίδια θέση να διαφημίζουν άλλοι 15 κεφαλοκυνηγοί, που σημαίνει ότι οι πιθανότητες είναι περιορισμένες. Όσο περνάνε οι μέρες η αίσθησή μου είναι ότι το ενδεχόμενο να βρω δουλειά στο Τρίγωνο είναι παρόμοιο με το ενδεχόμενο να έχω επισκέπτη: πολύ μικρό. Η δεύτερη συνέντευξη έγινε σήμερα. Τους έδωσα το σταθερό μου, αλλά παραδόξως με έπιασε κίνηση εκτός του σπιτιού και έτσι όταν μπήκα είχα χάσει το τηλεφώνημα. Με πήραν όμως στο κινητό και μιλούσα για 20 λεπτά. Ελπίζω να μην κατέστρεψα το ενδεχόμενο να βρω δουλειά αγοράζοντας θήκες για τους φακούς επαφής μου. Τέλςο πάντων, νομίζω ότι η συνέντευξη πήγα καλά αλλά σε τελική ανάλυση δεν παύω να είμαι ένας από τους 10 υποψηφίους. Έστειλα εν τέλει και αίτηση για ένα ακόμη μεταδιδακτορικό σήμερα, πιθανόν θα κάνω και αίτηση για άλλη μία θέση αύριο, βλέπω λοιπόν αν γίνει κάτι και πότε. Η ουσία είναι ότι έχω περάσει πια από την σπορά στην συγκομιδή, πότε όμως θα ακολουθήσει εργασία και που είναι ακόμα άγνωστο.

Πρόταση για δουλειά

Ο πολύς κόπος που έχω ρίξει στις αιτήσεις είχε την ανταπόκρισή του. Μου ήρθε λοιπόν πρόταση για δουλειά από την εταιρεία με τα δένδρα. Βασικό πρόβλημα: τα λεφτά που προσφέρουν είναι λίγα. Επίσης είναι και κάτω από τα προσόντα μου, αλλά αυτό το ήξερα ήδη όταν έκανα την αίτηση.

Το ευχάριστο είναι ότι μέχρι στιγμής δεν είχα κανένα απορριπτικό email μετά από συνέντευξη. Το κακό είναι ότι είχε όλες και όλες 2 συνεντεύξεις. Η εταιρεία που μου έκανε την πρόταση για δουλειά είχε το τακτ ώστε να μην είναι επίσημη πρόταση για δουλειά, και έτσι να μπορώ να την απορρίψω χωρίς να την έχω επισήμως απορρίψει. Εάν κανένας επισήμως απορρίψει πρόταση για δουλειά στην Βόρεια Καρολίνα χάνει και το επίδομα ανεργίας, το οποίο ακόμα δεν έχω λάβει παρεπιπτόντως.

Η εργασία που έκανα αίτηση και μου πρότειναν είναι δουλειά πεδίου. Προβλέπεται ότι θα πηγαίνω στην ύπαιθρο και θα βλέπω κατά πόσον τα δένδρα πλησιάζουν τα δίκτυα ηλεκτρισμού κλπ ώστε να καλώ το συνεργείο να καθαρίζει. Γι'αυτή τη δουλειά χρειάζομαι γνώσεις GIS συν δίπλωμα και αυτοκίνητο. Θα τολμούσα να πω ότι την γνώση την έχω και εμπειρία τόσο από το ερευνητικό πρόγραμμα όπου έκανα χαρτογράφιση των υπονόμων στο Μαρούσι όσο και από τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Η αμοιβή λοιπόν που μου πρότεινα είναι $15/ώρα συν εκτός έδρας $20-25 την ημέρα. Ήδη εκεί ξεκινά το πρόβλημα: στο CGIT πληρωνόμουν $17/ώρα και ήταν στο πολύ φτηνότερο σε όλα Blacksburg.

Οι όροι πληρωμής είναι ήδη πρόβλημα: ωρομίσθιος σημαίνει ότι στις αργίες δεν πληρώνομαι δραχμή, πόσο μάλλον αν πάω διακοπές. Μπορώ να πάω να δω τους γονείς μου τα Χριστούγεννα 3 εβδομάδες μεν, αλλά δεν θα πάρω ούτε σεντ. Εν συνεχεία ο εργοδότης φαίνεται να προσφέρει ασφάλεια αλλά όχι συνταξιοδοτικό πρόγραμμα. Τελευταία φορά που είδα το συνταξιοδοτικό πρόγραμμά μου από τον προηγούμενο εργοδότη το ποσό είχε πέσει λόγω της πτώσης των Χρηματιστηρίων λόγω Κίνας. Καθότι η εταιρεία είναι ιδιοκτησίας των εργαζομένων μπορώ μελλοντικά να αγοράσω μετοχές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το μελλοντικό μέρισμα θα είναι τέτοιο που να προσφέρει σοβαρό εισόδημα, η εταιρεία υπάρχει από το 1880 αλλά δεν έχει μπει ποτέ στο χρηματιστήριο.

Τώρα κοιτώντας το ποσό, με $15/ώρα και 22 εργάσιμες τον μήνα, ο μισθός βγαίνει λίγο πάνω από τα $2600 τον μήνα. Όπως ανέφερα νωρίτερα το ποσό που ξοδεύω εδω είναι περί τα $2000 τον μήνα. Εάν είμαι εκτός 20 ημέρες των μήνα, φτάνω έστω τα $3000. Το ζήτημα τίθεται όμως το τι ξοδεύω για ωα δικαιούμαι το εκτός έδρας. Το Prius μου έχει ιστορική κατανάλωση στην ιδιοκτησία μου 45 μίλια το γαλόνι. Το γαλόνι βενζίνη αυτή την στιγμή στην Βόρεια Καρολίνα έχει πέσει στα $2.20. Το ντεπόζιτο κάθε φόρα με 10 γαλόνια περίπου, τόσο χωράει. Κάθε 2-3 εβδομάδες πληρώνω $22 για 450 μίλια. Κάθε 5000 μίλια το όχημα έχει συντήρηση. Τελευταία φορά μου είχε βγει $80, πληρώνω $20 παραπάνω απ'ότι στο Christiansburg διότι ζω σε πιο μεγάλη πόλη. Ωστόσο κάθε 30000 μίλια είναι η μεγαλύτερη και ακριβότερη συντήρηση. Για να έχουμε λοιπόν μια εκτίμηση του κόστους χρήσης του οχήματός μου, κάθε 5000 μίλια έχω γεμίσει βενζίνη 11 φορές άρα $242 και έχω πληρώσει $100 σέρβις, που μου βγαίνει λοιπόν και στρογυλλοποιόντας τα $350 σύνολο ή 7 σεντς ανά μίλι λειτουργικό έξοδο χρήσης του οχήματος. Ωστόσο το βασικό μάθημα του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι ότι το λειτουργικό κόστος χρήσης είναι ένα μόνο μέρος του ολικού κόστου χρήσης του οχήματος. Το Prius μου το αγόρασα 40% από την τιμή στο Kelly Blue Book κυρίως λόγω του οτι είχε πολλά μίλια, και στα 5 χρόνια που το έχω ναι μεν οδήγησα λιγότερο από τον μέσο όρο, αλλά δεν παύει να έχει 145.000 μίλια ενώ ένα όχημα της ηλικίας του έχει κατά μέσον όρον περί τα 20.000 λιγότερο. Επίσης φοβερά σημαντική είναι και η ποιότητα των μιλίων που έχει. Ένα τζιπ που οδηγει κανείς στους σκληροτράχηλους δρόμους του Κολονακίου (και το Κολονάκι πριν την κρίση ήταν γεμάτο τέτοια οχήματα) θα σου βγάλει περί τα 200.000 χλμ πριν διαλυθεί, ίσως και παραπάνω. Εάν το ίδιο όχημα οδηγήσει γεωπόνος στους κατσικόδρομους της Ελληνικής επαρχίας, πέραν από την υψηλότερη κατανάλωση της τετρακίνησης, η ηψηλή φθορά που θα υποστεί σημαίνει ότι θα αντέξει μόνο 100.000 με 120.000 το πολύ χιλιόμετρα. Ναι μεν στην Βόρεια Καρολίνα οι δρόμοι είναι πολύ ανώτεροι απ'ότι στο Λασίθι ή και την Βιρτζίνια, αλλά τόσο η λογιστική απόσβεση λόγω χρήσης όσο και η λειτουργική φθορά δεν παύει να είναι να είναι σημαντική. Πέραν αυτού φυσικά οφείλω και να καλύψω και το κόστος ασφάλισης συν οι δημοτικοί/πολιτειακοί φόροι χρήσης, αλλά αυτούς θα τους πλήρωνα έτσι και αλλιώς. 20-25 την ημέρα είναι μεν ικανό ποσό για το φαϊ που θα τρώω εκτός διότι δεν μπορώ να μαγειρεύω σπίτι (που σε τελική ανάλυση είναι η λογική που μου δίνουν το ποσό) αλλά δεν καλύπτει σε καμία περίπτωση το ολικό κόστος χρήσης του οχήματος μου. Το κόστος αυτό οφείλει να καλύψει εν τέλει ο μισθός και ναι μεν δεν μπορώ να το υπολογίσω αυτή την στιγμή, αλλά σημαίνει ότι ουσιαστικά δεν θα μπορώ με $15/ωρα να έχω στην άκρη ένα ποσό για ώρα ανάγκης ή για το νέο όχημα ή για την σύνταξή μου σε τελική ανάλυση. Ότι βγάζω θα ξοδεύω. Εν τέλει θα μιλήσω μεν τους γονείς μου και την αδερφή μου αύριο αν τους βρω, αλλα δεν βλέπω να δέχομαι την πρόταση.

Τώρα ως προς τον άλλο εργοδότη πληροφορήθηκα ότι η NASA τους ενημέρωσε ότι θα αποφασίσει για το συμβόλαιο 30 μέρες αργότερα. Από άλλους εργοδότες δεν έχω νέα γενικότερα, αλλά μπορεί με την βοήθεια που δίνω σε αυτή την φάση στο φεστιβάλ να μου γίνει καμία πρόταση για σερβιτόρος. Βλέπουμε

Εξερευνώντας τους πλανήτες-γίγαντες

Το ότι ψάχνω για δουλειά δεν σημαίνει ότι δεν παρακολουθώ και τα νέα. Οι εκλογές δείχνουν αμφιρροπές, αλλά πολλές φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να προβλέπει αυτό που επιθυμεί αντί αυτό που φαίνεται να υπάρχει ρεύμα. Η σημαντική είδηση όμως που βγήκε το τελευταίο δεκαπενθήμερο είναι ότι φαίνεται πως η NASA μελετάει να στείλει δορυφόρους στον Ουρανό και τον Ποσειδώνα. Βέβαια η NASA το μελετάει εδώ και δεκαετίες, απλά αυτή την φορά είναι ρεαλιστικότερο διότι το Κογκρέσσο ψάχνει φορτία για το SLS.

Οι πρώτες αποστολές πέραν από την ζώνη των αστεροειδών, αυτό που τότε λέγονταν εξωτερικό ηλιακό σύστημα καθότι η ζώνη Kuiper ανακαλύφθηκε πολύ αργότερα ήταν τα Pioneer 10 και 11. Την εποχή εκείνη η NASA ουσιαστικά είχε δύο σειρές διαστημοσυσκευών. Η μία ήταν οι Pioneer που ήταν υπο την καθοδήγηση του Ames (κοντά στο Σαν Φρανσισκο) οι οποίοι ήταν γυροσκοπικής σταθεροποίησης, δεν είχαν φωτογραφική μηχανή και ασχολούνταν κυρίως με πεδία και σωματίδια. Η άλλη ήταν οι Mariner υπο των έλεγχο του JPL το οποίο ήταν τότε εργολάβος της NASA και όχι οργανικό τμήμα της, με καλή φωτογραφική μηχανή και διάφορα πειράματα. Υπήρχε επιθυμία να γίνει η Μεγάλη Περιήγηση του ηλιακού συστήματος αλλά υπήρχαν πολλά άγνωστα και πολύ ρίσκο, εξού και εκτοξέυτηκαν το 1972/3 με σκοπό περισσότερο να μειώσουν το ρίσκο. Σε μία εποχή όπου το να αντέξει 3 χρόνια μία διαστημοσυσκευή ήταν κατόρθωμα, ήταν ελαφρές συσκευές που εκτοξεύτηκαν σε τροχία Hohmann προς τον Δία με σκοπό να ανακαλύψουν πόσο εφικτή ήταν η διάσχυση της ζώνης των αστεροειδών και να μετρήσουν επι τόπου την ακτινοβολία του Δία. Εως και σήμερα είναι οι πλέον ελαφρές και απλούστερες αποστολές στην ζώνη των γιγανταίων πλανητών, και ανακάλυψαν ότι η ζώνη των αστεροειδών έχει λιγότερους μετεωροειδείς από το εσωτερικό ηλιακό σύστημα και ότι το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο του Δία τσουρουφλίζει. Το Pioneer 11 μάλιστα έφτασε και ως τον Κρόνο μέσω βαρυτικής βοήθειας (gravity assist). Κανένα τους δεν είχε φωτογραφικό αισθητήρα, μόνο είχαν ένα φωτοπολωσίμετρο τις μετρήσεις του οποίου μετέτρεψαν εν τέλει σε φωτογραφίες στην γη, έστω και χαμηλής ανάλυσης.

Μέτα τα Pioneer ακολούθησαν τα Mariner, μόνο που για αυτή την αποστολή ονομάστικαν Voyager. Δεν πρόκειται να περιγράψω αναλύτικα όλο τον πλούτο των δεδομένων που έστειλαν στην γη, υπάρχουν πολύ καλύτερα βιβλία. Το βασικό όμως ήταν ότι με αυτά κλείνει ο κύκλος των τροχιακών συναντήσεων και ακολουθεί η εποχή των δορυφόρων. Μπορεί η NASA να έστειλε 4 αποστολές συνάντησης με τον Άρη πριν τον πρώτο δορυφόρο (δεν έφτασαν όλες) αλλά πλέον είχε αυξηθεί η πολυπλοκότητα των αποστολών και η αξιοπιστία, πέραν του ότι εξαντλήθηκαν οι εύκολοι στόχοι. Οι Νέοι Ορίζοντες το 2006 ήταν η μόνη αποστολή συνάντησης που εκτοξεύτηκε μετά τα Voyager η οποία μετά τον Δία και τον Πλούτωνα συνεχίζεται προς τον επόμενο στόχο.

Έχουν υπάρξει πάρα πολλά σχέδια για αποστολές στο διάστημα, εδώ όμως θα ασχοληθώ με αυτές που υλοποιήθηκαν. Η επόμενη που ακολούθησε ήταν ο Γαλιλλαίος. Η συγκεκριμμένη αποστολή ήταν κοινή ευρωαμερικανική με σημαντική συμμετοχή της Ιταλίας και της Γερμανίας. Η αποστολή είχε ξεκινήσει πριν την εκτόξευση των Voyager το 1977, παραλίγο να ακυρωθεί από τον Ρήγκαν ο οποίος εν τέλει απο προσωπική χάρη στον πρόεδρο της Γερουσίας την άφησε να συνεχίσει και εν τέλει λόγω του ατυχήματος του Τσάλεντζερ έμεινε στην γη χρόνια παραπάνω απ'ότι έπρεπε και έφτασε και λαβωμένο στον Δία λόγω αστοχίας της κεραίας επικοινωνίας: καθότι πέρασε από την Αφροδίτη κράτησε την κεραία κλειστεί μέχρι περίπου τον Αρη, συν το οτί δεν είχαν βάλει λιπαντικό επι δεκαετία και έτσι δεν άνοιξε πλήρως ποτέ. Αποτέλεσμα ήταν ότι γύρισε ένα πολυ μικρό κλάσμα απο τα δεδομένα που συνέλλεξε και μόνο τα πρώτης προτεραιότητας. Η μόνη τροχία στην οποία γύρισε δεδομένα 2η προτεραιότητας ήταν διότι είχε επανεκκίνηση υπολογιστή σε εκείνη την τροχία, δεν συνέλλεξε νέα δεδομένα και απλά έστειλε δεδομένα δεύτερης προτεραιότητας από την προηγούμενη.

Η επόμενη αποστολή που εκτοξεύτηκε ήταν ο Κασσίνι, η μόνη αποστολή Mariner Mark 2 που εν τέλει υλοποιήθηκε, πάλι λόγω της Ευρωπαϊκής συμμετοχής. Η αποστολή ξεκίνησε να σχεδιάζεται την δεκαετία του 1980, αν δεν ήταν για την Ευρωπαϊκή και Ιταλική συμμετοχή θα ήταν υπερβολικά ακριβή και πρόκειται να τελειώσει το 2017. Τα δεδομένα μόνο εν μέρει έχουν εκδωθεί, λχ πριν λίγους μήνες εκδώθηκε δημοσίευση ότι κατά την προσέγγιση με τον Δία δεν εντόπισε σωματίδια συμβατά με γκάιζερ γύρω από την Ευρώπη (τον δορυφόρο του Δία) που φαίνεται να είδε το διαστήμικο τηλεσκόπια Χαμπλ πέρυσι. Εν αντιθέσει με το Γαλιλλαίο εκτοξεύτηκε με μη επανδρωμένο πύραυλο αλλά και πάλι σε τροχιά που πέρασε από το μεγαλύτερο μέρος του εσωτερικού ηλιακού συστήματος εώς ότου συσσωρεύσει αρκετή ενέργεια για να φτάσει στον Δία και από εκεί στον Κρόνο. Πολύ απλά οι αποστολές έχουν γίνει πολύ βαριές και πολύπλοκες για απευθείας εκτόξευση γενικότερα. Ο Κασσίνι ήταν επρόκειτο επι μακρόν να είναι η τελευταία μεγάλη αποστολή στο διάστημα, εώς ότου το Curiosity απέδειξε ότι είναι αδύνατον η NASA να στέλνει μόνο μεσαίες και μικρές αποστολές και να βρίσκει νέα δεδομένα.

Οι επόμενες αποστολές που έχουν εκτοξευτεί προς την ζώνη αυτή είναι οι Νέοι Ορίζοντες που ήδη ανέφερα και η Juno. Η Juno (στα ελληνικά θα πει Ηρα, αλλά είναι αρχικά) είναι μεσαίου μεγέθους αποστολή με περισσότερη σχέση με τα Pioneer υπό την έννοια της γυροσκοπικής σταθεροποίησης και το ότι σκοπό έχει να μελετήσει τα σωματίδια και την ατμόσφαιρα του Δία παρά τους δορυφόρους. Έχει όμως και φωτογραφική μηχανή μόνο που πρόκειται για αισθητήρα pushbroom, όπως στους δορυφόρους SPOT και Landsat 8 ο οποίος λόγω της περιστροφής του δορυφόρου θα χρειάζεται να φτιάχνουμε φωτογραφίες από τα δεδομένα στην γη. Η αποστολή εκτοξεύτηκε το 2011, πέρασε πέρυσι από την γη (μόνο μία φορά, πρόκειται για σχετικά ελαφρά αποστολή) και του χρόνου φτάνει στον Δία. Δύο επιπλέον αποστολές έχουν εγκριθεί και είναι στην φάση του σχεδιασμού/κατασκευής. Η πρώτη είναι η ευρωπαϊκή (και μόνη μη αμερικανική μέχρι στιγμής) JUICE - Jupiter Icy Moon Explorer με ημερομηνία εκτόξευσης το 2022 και άφιξης στον Δία το 2030 και η Αμερικανική Europa Clipper που ενεκρίθει προ ολίγων μηνών με εκτόξευση προς το μέσον της επόμενης δεκαετίας και προορισμό την Ευρώπη του Δία.

Το SLS όπως παλαιοί αναγνώστες του ιστολογίου γνωρίζουν είναι ο αμφιλεγόμενος νέος υπερπύραυλος της NASA. Ο πύραυλος είναι αμφιλεγόμενος διότι η SpaceX υπόσχεται ότι το Falcon Heavy μπορεί να κάνει τα 2/3 της δουλειάς με κλάσμα του κόστους. Επίσης το επανδρωμένο πρόγραμμα δεν πρόκειται να έχει ανάγκη τον εκτοξευτήρα παραπάνω από μία φορά ανα διετία αλλά χρειάζεται για να παραμείνει ενεργή η τεχνογνωσία χρήσης του να εκτοξεύεται μία φορά το έτος. Εξου και έχει βγει το Κογκρέσσο σε αναζήτηση φορτίων είτε εμπορικά είτε επιστημονικά. Ως προς εμπορικά δεν υπάρχουν πελάτες, προτιμούν SpaceX. Ως προς τα επιστημονικά το Κογκρεσσο έχει και το μαχαίρι και το πεπόνι, αυτό καθορίζει την χρηματοδότηση και που αυτή πηγαίνει. Βασικός λόγος που εγκρίθηκε το Europa Clipper είναι ότι ακριβώς μπορεί να εκτοξευτεί με το SLS που μπορεί να το εισάγει σε απευθείας τροχία για τον Δία.

Οι αποστολές Γαλιλλαίος και Κασσίνι εκτοξεύτηκαν όταν έγινε εφικτό τεχνολογικά και οικονομικά το να σταλούν. Ο Κασσίνι μάλιστα πέρασε 7 χρόνια περνόντας από Αφροδιτη και Γη αρκετές φορές πριν περάσει από Δία μέχρι να φτάσει στον Κρόνο, ήταν υπερβολικά βαρύς για να εκτοξευτεί απευθείας στον Κρόνο ή και τον Δία. Το SLS δίνει την δυνατότα να εκτοξευτεί μεγάλο βάρος απευθείας προς τον Δία ή και τον Κρόνο, πράγμα που απλοποιεί την τροχιά προς Ουρανό και Ποσειδώνα. Μέχρι στιγμης και υποθέτοντας ότι η επόμενη κυβέρνηση δεν ακυρώσει το SLS φαίνεται ότι θα εκτοξεύσει το Europa Clipper και επίσης αποστολή επιστροφής δείγματος από τον Άρη. Επόμενη δυνατότητα είναι ακριβώς δορυφόροι του Ουρανού και Ποσειδώνα. Το ζήτημα είναι ότι την εξάρτηση από το διαστημικό λεωφορείο την πλήρωσε πολύ ακριβά η NASA, ας ελπίσουμε ότι δεν θα συμβεί κάτι παρόμοιο με το SLS.

Ξυπνώντας στις 2:30

Μετά το πέρας των συνεντεύξεων δεν μπορώ να πω ότι είχα νέα. Έκανα αιτήσεις για νέες δουλειές που ανέβηκαν στον ιντερνετ, τσαντίστηκα συνεδητοποιόντας ότι κάνω τόση δουλειά συμπληρώνοντας αιτήσεις όταν οι εργοδότες ούτε που θα απαντήσουν και είδα και λίγη τηλεόραση. Σε κάποια φάση που είχα βγει για βόλτα με πήρε τηλέφωνο και ο ξάδερφός μου, και μου είπε ότι αφού περάσει από Ελλάδα θα έρθει να με δει. Σε τελική ανάλυση τώρα που χώρισε έχει χρόνο να με δει. Όλοι οι επισκέπτες είναι ευπρόσδεκτοι, ελπίζω να καταφέρουν να βρουν τον χρόνο και να έρθουν να με δουν. Αν είναι να μετακομίσω ας βιαστούν κιόλας διότι δεν θα είμαι στο Ράλεϋ επί μακρόν.

Ενα μήνα μετά την επιστροφή και απόλυσή μου, καθότι είχαν τελειώσει και οι νηστείες, είπα επιτέλους να βγω. Κατ'αρχήν είπα να μικρύνω την κοιλιά μου τουλάχιστον για εκείνο το βράδυ, εξου και πήγα Τρίτη Πέμπτη για κολύμπι (έκανε και ζέστη κιόλας) και για την Παρασκευή ετοίμασα για φαϊ χοιρινό στον φούρνο σκέτο. Έφαγα και ορισμένα διάφορα ενδιάμεσα του τύπου καροτάκια και έτσι κατέβηκα στο κέντρο. Πρώτα βγήκα για βόλτα στο εντελώς κέντρο και είδα ότι όντως είχε κόσμο, παράδοξο για το τριήμερο Labor Day. Εν συνεχεία γύρισα στην Glenwood και μπήκα στο Alchemy. Η ώρα είχε περάσει τις 11 αλλά ακόμα ήταν αρκετά άδειο και είχε ως επί το πλείστον αγόρια. Σταδιακά, ιδιώς μετά τα μεσάνυχτα γέμισε κόσμο και είχε και αρκετά κορίτσια. Η ομιλία στην πίστα είναι απλά αδύνατη, κάτι μου είπε ένας εκεί μέσα αλλά δεν κατάλαβα ούτε λέξη, μόνο ότι μιλούσε με ξένη προφορά. Γενικά η αίσθησή μου ήταν ότι οι μισοί εκει μέσα ήταν ξένοι και οι Αμερικανοί ήταν κυρίως μειονότητες. Καλά, υπάρχει κανένας κανόνας που να λέει δεν θα διασκεδάσεις αργά και το βράδυ και ότι ο αποδεκτός τρόπος να διασκεδάσεις είναι μόνο ημέρα και μάλιστα έξω με τον ήλιο, πίνοντας μπύρα σε παρανοϊκές ποσότητες λες και είσαι δεκαπεντάχρονο που δεν έχει μάθει τα συστατικά της ηλίασης; Τέλος πάντων, το κλαμπ αυτό είναι ένα πολύ καλό μέρος για να πάς να χορέψεις με καλή μουσική, αν και το να γνωρίσεις οποιονδήποτε είναι δύσκολο. Σε σχέση με προ διμήνου δεν έσκασα από την ζέστη καθότι λόγω χαμηλότερης θερμοκρασίας δεν είχε παραφορτωθεί ο κλιματισμός. Προς τις 1:30 θέλησα να πάω τουαλέτα, η ουρά της όμως ήταν πλεον μεγάλη, προσπάθησα να ξαναχωρέψω αλλά είχε πέσει η διάθεσή μου, και έτσι πήγα σπίτι όπου έφτασα λίγο πριν τις 2. Παραδόξως έμεινα ξύπνιος άλλες 2 ώρες πριν κοιμηθώ. Σηκώθηκα με το κεφάλι να βαράει και απλά πήγα στην τουαλέτα, ξαναέπεσα και όταν άνοιξα τα μάτια ήταν 2:30 πράγμα που με χαροποίησε και με ανησυχησε. Χάρηκα διότι επιτέλους έβγαλα και έλλειμα ύπνου, ανησύχησα διότι δεν ξέρω απόψε πότε θα την πέσω. Σε τελική ανάλυση σίγουρα χρειαζόμουν την έξοδο, αλλά μακάρι να είχα και παρέα να βγει μαζί μου. Την εβδομάδα που έρχεται έχουμε το φεστιβάλ, οπότε θα βοηθήσω εκεί. Μακάρι να έχω και πρόοδο με την εύρεση εργασίας.

Προς δουλειά;

Μετά από 3 εβδομάδες άκαρπες προσπάθειες, αυτή την εβδομάδα είχα αντίδραση στις προσπάθειές μου, με την μορφή συνέντευξης για δουλειά. Χτες είχα την πρώτη ουσιαστική συνέντευξη (και όχι απλά διερευνητική κλήση), σήμερα είχα δεύτερη με άλλο πιθανό εργοδότη. Η εμπειρία μου όμως είναι ότι χρειάζομαι προς τις 5 συνεντεύξεις (από διαφορετικούς εργοδότες, όχι τον ίδιο) περίπου για μία πρόταση για δουλειά. Πιθανόν να έχω επαφή και με άλλους εργοδότες, οπότε έχω καλή πιθανότητα να βρω δουλειά αυτόν το μήνα. Ωστόσο δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα.

Η χτεσινή ημέρα ξεκίνησε με μαγερική. Καθάρισα πατάτες και έβαλα στον φούρνο κοτόπουλο και πατάτες. Ξοδεύοντας λίγο πάνω από $10 έφτιαξα φαϊ για 5 γεύματα, πράγμα πολύ σημαντικό καθότι ενώ είχα το φαϊ στον φούρνο πήγα και έστειλα ταχυδρομικώς στον προηγούμενο εργοδότη επιταγή για περίπου $600 για να συνεχίσω να έχω ασφάλεια υγείας τον Σεπτέμβριο. Όπως το υποπτευόμουν το να καταφέρω να ξοδεύω λιγότερα από $2000 τον μήνα όσο ζω στο Ράλεϋ άνεργος είναι αδύνατον. Η συνέντευξη είχε καθοριστεί για τις 3:30 το απόγευμα. Το προηγούμενο βράδυ (αλλά και το επόμενο) κοιμήθηκα πολύ άσχημα λόγω άγχους. Έρχεται η ώρα, μου τηλεφωνούν από την Μινεσσότα, μου περιγράφουν την εταιρεία και μου λένε ότι ψάχνουν επιτόπιο διαχεριστή γεωχωρικού σέρβερ για το Langley Research Center της NASA, το οποίο βρίσκεται κοντά στο Νόρφολκ! Επίσης μου διευκρίνησαν ότι δεν έχουν ακόμα το συγκεκριμένο συμβόλαιο και ότι παίρνουν συνέντευξη από άλλους 4 υποψηφίους. Πιστεύω ότι από τις απαντήσεις μου φάνηκε ότι μπορώ να κάνω την συγκεκριμένη δουλειά, και ότι έχω ήδη κάνει κάτι τέτοιο. Ο μισθός που προσφέρουν είναι πέραν πάσης φαντασίας για μένα αλλά αν είναι να με πάρουν θα πρέπει να μετακομίσω από το Raleigh. Μάλιστα η ημερομηνία που ξεκινά η δουλειά είναι η 1η Οκτωβρίου. Εννοείται πως είμαι πολύ πρόθυμος να δουλέψω ως εργολάβος της NASA και να μετακομίσω, ωστόσο ούτε η εταιρεία έχει πάρει το συμβόλαιο ούτε είμαι ο μόνος υποψήφιος. Δίνω στον εαυτό μου πιθανότητα 10% να πάρω αυτή την δουλειά περισσότερο λόγω του ότι απλά η εταιρεία δεν έχει το συμβόλαιο ακόμα. Βέβαια αυτή η δουλειά είναι για μένα τόσο θελκτικη που χτες ήμουν πολύ χαρούμενος, αλλά δεν πρέπει να πετάω στα ουράνια για δουλειά που πιθανόν να μην πάρω μέχρι τέλους.

Η σημερινή συνέντευξη ήταν στις 10:30. Η συγκεκτριμένη έχει έδρα προάστειο της Ατλάντα αλλά η δουλειά είναι τοπικά, στην Βόρεια Καρολίνα. Αυτό που κάνει είναι ότι φροντίζει τα δίκτυα (πχ ηλεκτρισμού) να μην μπλέκονται με τα δένδρα, πρόκειται για δουλειά πεδίου όχι γραφείου. Και σε αυτή την συνέντευξη νομίζω πήγα καλά, αλλά ο εργοδότης ήταν σε πιο πρώϊμο επίπεδο από τον προηγούμενο, είχε περισσότερους υποψηφίους να ξεσκαρτάρει. Μετά το πέρας αυτης της συνέντευξης έχω προσπαθήσει γενικότερα όλη την ημέρα να κοιμηθώ (είχα πονοκεφάλους) αλλά δυστυχώς δεν είχα πολύ τύχη. Έχει πιάσει και φοβερή ζέστη, χτες έπεσα στην πισίνα αλλά σήμερα όχι, σκοπευώ να πέσω αύριο. Γενικά πριν από τις διακοπές κατάφερνα και έκανα μπάνιο 3 φορες την εβδομάδα, αφότου γύρισα με δυσκολία καταφέρνω δύο. Αυτό που έχω να κάνω είναι να περιμένω, να ελπίζω και βλέπω. Πιθανόν να έχω επίσκεψη από Ελλάδα, αλλα καλύτερα θα ήταν να βιαστεί αν σκοπεύει να με προλάβει στο Ράλεϋ. Αν όντως καταφέρω την δουλειά στο Langley εώς το τέλος του μήνα θα έχω φύγει, έστω και αν χρειαστεί να κρατήσω το σπίτι νοικιασμένο λόγω του κανόνα των 2 μηνών. Η ίδια προειδοποίηση ισχύει για τυχόν άλλους επισκέπτες από πιο κοντά.