Βρίσκοντας δουλειά

Γυρίσαμε εν τέλει από την Εύβοια να κάνουμε και καμία δουλειά στον Πειραιά αλλά η ασθένεια του θείου μου ανέτρεψε όλους τους σχεδιασμούς. Έστειλα μερικά βιογραφικά από την Εύβοια αλλά κατά τα άλλα λίγα. Τουλάχιστον στον Πειραιά είδα και έναν φίλο μου. Ενώ λοιπόν το προηγούμενο βράδυ είχε εισαχθεί ο θείος νοσοκομείο και εγώ ήθελα να ανέβω Αθήνα να τον δω αλλά μου απαγορευτηκε λόγω ζέστης (μεσημέρι γαρ), ανοίγω το ιντερνετ να δω το ταχυδρομείο. Με το που γύρισα Εύβοια ειχα προσθέσει άτομα που μου το ζήτησαν στο linkedin. Ένα από αυτά τα άτομα μου ζήτησε συνέντευξη 3 ημέρες αργότερα για να δουλέψω στην εταιρεία του σε θέση μάλιστα προϊσταμένου. Η υπόθεση μου μύριζε λίγο περίεργα αν και το γεγονός ότι ήρθε το μύνημα μέσω linkedin με καθησύχασε κάπως ότι είναι αυθεντικό το άτομο. Εν συνεχεία κοίταξα αν ήταν πραγματική η εταιρεία, όντως έδειχνε. Έτσι δέχτηκα και κανόνισα συνέντευξη την επομένη, Σάββατο. Πέρασα το πρωϊ κοιτόντας για την εταιρεία αυτή και όταν ήρθε η ώρα μιλήσαμε με skype. Η εταιρεία η οποία έχει πολλά συμβολαια έχει επεκταθεί και έψαχνε γεωπόνο με γνώση τηλεπισκόπισης, κάτι το οποίο δύσκολα βρίσκεις Αμερική. Περισσότερο αυτός ήθελε να με πείσει παρά εγώ αυτόν. Μου είπε να του στείλω τι λεφτά θέλω και όρους. Με το που τελείωσε πήγα επιτέλους νοσοκομείο, και μετά κατέβηκα Πειραιά. Η δουλειά είναι στο Raleigh, κάναμε κουβέντα για το πότε μπορώ να κατέβω να ξεκινήσω δουλειά. Τέλος πάντων αυτά είχα στο μυαλό από και προς Αθήνα και έκανα τις σκέψεις μου. Έστειλα το βράδυ εκείνο τις απαιτήσεις μου και την επομένη έφυγα για Θάσο, μπας και κανω κανονικές διακοπές. Το κακό ήταν ότι στο εξοχικό μας δεν είχε δίκτυο. Έμεινα δύο μέρες και κοιμήθηκα (αυτό το σπίτι πάντα μου προκαλούσε υπνηλία) και μετά πήγα Σέρρας όπου είδα ότι έκανε δεκτές όλες τις απαιτήσεις μου, και μάλιστα θα δέχονταν και παραπάνω όπως φάνηκε όταν είπε για αύξηση. Αποδέχθηκα με την σειρά μου την πρόταση μου και μετά είδα τα ξαδέρφια μου. Ανανέωσα την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος στο ΓΕΩΤΕΕ και μετά θέλησα να πάω Αγιον Όρος, πράγμα δύσκολο χωρίς ΙΧ από Σέρρες. Έτσι γύρισα Πειραιά. Αν όλα πάνε καλά 1η Οκτωβρίου ξεκινάω

Κύπρος γιοκ

Μετά από ένα περιπετειώδες ταξίδι, κυρίως λόγω της ανεπαρκούς οργάνωσης στο αεροδρόμιο του Σερεμέτιεβο, έφτασα Ελλάδα. Κάθισα Πειραιά 2 ημέρες και μετά την Κυριακή πήγαμε Εύβοια στο εξοχικό. Αν μη τι άλλο έλειπαν όλοι οι φίλοι, συν το ότι επιασε ζέστη. Καθίσαμε εκεί λίγο πάνω από εβδομάδα όπου κατά το κλασσικό κάθισα να φτιάξω διάφορα προβλήματα ώστε όταν φύγαμε είχαν φτιαχτεί, με σκοπό όταν ξαναπάμε την επόμενη φορά να φτιάξουμε τα προβλήματα που θα εμφανιστουν στο ενδιάμεσο. Όντας εκεί μίλησα με μία Κύπρια φίλη που με είχε φιλοξενήσει προ ετών αλλά δεν απάντησε κατά πόσον μπορεί να με φιλοξενήσει, που σημαίνει ότι μάλλον δεν μπορεί. Πλέον γυρίσαμε και έχω συγκεκριμμένα πράγματα να κάνω, να πάω στην Μακεδονία σε συγγενείς και φίλους. Ενδιάμεσα όμως ελπίζω να δω τους φίλους μου. Θέλω να πάω σε καμία αμμώδη παραλία (κάτι που δεν έχει το Αλιβέρι) και να κολυμπήσω αλλά και να λιαστώ. Με άλλα λόγια κλασσικές διακοπές, στα όρια που οι οικογενιακές υποχρεώσεις μου επιτρέπουν. Όσο άσχημα και να νομίζω ότι είναι η Ελλάς, στο Μπλάκσμπουργκ θα είναι χειρότερα. Ας το ευχαριστηθώ όσο μπορώ

Στο αρχηγείο της NASA

Γραφω αυτή την ανάρτηση από το εξοχικό στην Εύβοια, όπου βρίσκομαι ενώ η θερμοκρασία έξω την ημέρα είναι πολύ υψηλή. Την προηγούμενη εβδομάδα όμως, πριν φύγω Ελλάδα, πήγα σε μία ημερίδα στο αρχηγείο της NASA στην Ουάσινγκτον. Η ημερίδα ευτυχώς ξεκίνησε στις 11 και έτσι κοιμήθηκα αρκετά. Πήρα την ασημένια γραμμή και κατέβηκα L'Enfant Plaza. Μου πήρε κάποιο χρόνο να βρω την σωστή έξοδο και πήγα επίσης στην λάθος κατεύθυνση εώς ότου εν τέλει βρέθηκα στη σωστή γωνία. Πάλι όμως δεν έβλεπα το κτήριο και ρώτησα διαβάτες που μου το υπέδειξαν. Πραγματικά αυτό το κτήριο είναι πολύ διακριτικό, δίπλα η Federal Housing Finance Administration πιο εμφανές κτήριο έχει. Τέλος πάντων μπήκα από το Δυτικό λόμπυ όπου λάμβανε χώρα η ημερίδα. Θέμα ήταν η παρουσίαση της έρευνας που έκανα οι φοιτητές κατά την διάρκεια του προγράμματος πρακτικής εξάσκησης DEVELOP. Είχαν φτάξει αφίσες οι φοιτητές οι οποίο φαίνονταν ότι δεν είχαν ξαναπαρουσιάσει διότι με το που καθόσουν να εδιαβάσεις λίγο σου χιμούσαν να σε ρωτήσουν αν έχεις κανένα ερώτημα, πριν προλάβεις να διαβάσεις. Επίσης κάθε μισή ώρα είχαν δύο 5λεπτες προφορικές παρουσιάσεις αφίσας ακολουθούμενες από 20λεπτο κενό. Στο μέσον είχαν παρουσίαση στο αμφιθέατρο όπου είχαν μία αρχική και τελική ομιλία με το πως πήγε το πρόγραμμα και 4 παρουσιάσεις εργασιών. Σε εκείνη την φάση ήρθε και ο διοικητής της NASA Charlie Bolden ο οποίος φωτογραφήθηκε με τα παιδιά και έβγαλε πρόχειρη ομιλία τι καλή δουλειά κάνανε και πως έχουν μέλλον μπροστά τους. Εγώ μίλησα με τον άνθρωπο που με είχε προσκαλέσει και στην αρχή και στο τέλος που τον χαιρέτισα και είδα όλες τις παρουσιάσεις. Κατά τα άλλα με εξαίρεση το gift shop στην είσοδο του κτιρίου θα μπορούσε κάλιστα να ήταν τα αρχηγεία του ΟΠΕΚΕΠΕ, στο κτίριο δεν φαίνονταν να γίνονταν κάτι το πραγματικά ενδιαφερον πέραν γραφειοκρατίας. Ωστόσο χωρίς την μάχη με το Κογκρέσσο για τον προϋπολογισμό, δεν θα γίνονταν τα πιο ενδιαφέροντα που γίνονταν αλλού, στα άλλα κέντρα. Πιο δυσάρεστη μνήμη ήταν όταν έκλεψα χρόνο για το μεσημεριανό, με το που σηκώθηκα να βρω χαρτοπετσέτα, ούτε δύο λεπτά όρθιος, ένα μαύρος πήγε στο τραπέζι μου, μάλλον για να φάει τις πατάτες μου. Είναι τόσο πλούσιο μέρος η Ουάσινγκτον αλλά υπάρχει και πολύ φτώχεια.

Η πρώτη αποστολή στον Άρη

Σήμερα απεδείχθει μία πολυ επιτυχημένη ημέρα. Ναι μεν ξύπνησα κάπως αγχωτικά νωρίς για να προλάβω το πρωϊνό, αλλά τελείωσα με τις αλλαγές στην δημοσίεση και επίσης είδα το Guardians of the Galaxy, μία ταινία που προσέμενα επί μήνες. Εάν είχα μιλήσει και με κανέναν άνθρωπο θα ήταν ωραία. Ωστότο η ανάρτηση που ακολουθεί είναι σχετική με το θέμα που ήταν στο μυαλό μου ενώ προσπαθούσα να κάνω την μετακόμιση τις προηγούμενες ημέρες: το σχέδιο για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη. Οι αναγνώστες μου μπορούν να την σκεφτουν ως την προσφορά μου για 45η επέτειο του Απόλλωνα 11.

Αν και οι λεπτομέρειες οφείλουν ακόμα να καθοριστούν, έχουμε μία γενική ιδέα για το πως θα είναι η διαδικασία εώς την πρώτη αποστολή στον Άρη. Πρώτα θα εκτοξευτεί ένα μη επανδρωμένο όχημα βάρους 20 τόννων, που θα έχει έντονη σχέση ως προς τα ηλεκτρολογικά και μηχανολογικά του στοιχεία με τις επόμενες δύο αποστολές που θα κουβαλάει προμήθειες και υλικό για την εκτόξευση από τον Άρη. Το όχημα θα ακολουθήσει μία πολύ αποδοτική ενεργειακά τροχιά, πιο αποδοτική από την τροχιά μετοφοράς Hohmann, γνωστή ως Interplanetary transport network. Μετά από 2-3 χρόνια θα προσαρειωθεί κοντά στο σημείο της τελικής προσαρείωσης. Εν συνεχεία θα ακολουθήσει μία επανδρωμένη αποστολή με τροχιά ελεύθερης μετάβασης στον Άρη, σε στυλ Απόλλων 13, όπου θα δοκιμαστούν όλα τα συστήματα με εξαίρεση την προσαρείωση. Τέλος, 22 μήνες αργότερα (τόσο απαιτούν οι τροχειές των πλανητών) η πρώτη επανδρωμένη αποστολή στην επιφάνεια του Άρη θα εκτοξευτεί με ένα διαστημόπλοιο ξηρού βάρους 20 τόννων, θα φτάσει 8-9 μήνες αργότερα στον Άρη, θα προσαρειωθεί δίπλα στο πρώτο διαστημόπλοιο, θα εξερευνήσει για κάπου δύο εβδομάδες και εν συνεχεία θα ανεφοδιαστεί από το πρώτο διαστημόπλοιο το οποίο θα έχει μηχανισμό παραγωγής μεθανίου και νερού από την ατμόσφαιρα και το έδαφος του Άρη και θα επιστρέψει στην Γη. Το δυο εβδομάδες είναι σχετικό, κάπου τόσο κρατάει η αποδοτική τροχιά για την Γη, εναλλακτικά θα πρέπει να μείνουν σχεδόν δύο χρόνια. Το συγκεκριμένο υπόδειγμα είναι οικονομικά και ενεργειακα το αποδοτικότερο, αλλά αφήνει ελάχιστο υλικό για τον αποικισμό του Αρή, εξου και έχει κατακριθεί. Επισης ενώ το πρόγραμμα Απόλλων εκτοξεύε μία αποστολή κάθε 4 μήνες, έστω και αν οι τελευταίες ήταν λόγω αδράνειας, η απόσταση του Άρη σημαίνει ότι επανδρωμένη αποστολή μπορεί να γίνει μόνο κάθε 22 μήνες.

Η σκέψεις που έκανα ενώ έσερνα τα πράγματά μου ή προσπαθούσα να ηρεμήσω στο τέλος της ημέρας ήταν πιο είναι το επίπεδο της τεχνολογικής ωριμότητας για να εκτοξευτούν οι αποστολές αυτές. Το βάρος των 20 τόννων που ανέφερα προέρχεται απο σειρα μελετών που έχουν γίνει για το τι χρειάζεται για αποστολή στον Άρη. Η τεχνολογία των υποσυστημάτων ακόμα δεν έχει ωριμάσει ώστε να κατασκευαστεί ακόμα το διαστημόπλοιο αυτό. Ενδεικτικά το σύστημα ανακύκλωσης νερού στον  διεθνή διαστημικό σταθμό που είναι εγκατεστημένο αυτή την στιγμή έχει αποδοτικότητα 93%. Για να πάμε στον Άρη εντος του ορίου μάζας απαιτείται αποδοτικότητα 95%. Άλλα υποσυστήματα δεν έχουν καν φτάσει σε αυτό το σημείοετοιμότητας. Το μεγαλύτερο άγνωστο στοιχείο είναι η αντίδραση του ανθρωπίνο σώματος στην κοσμική ακτινοβολία. Πράγματι αγνοούμαι πως αντιδρά το ανθρώπινο σώμα σε χαμηλής εντασης αλλά συνεχεί ακτινοβολία. Επίσης έχουμε λίγη γνώση ως προς τα αποτελέσματα μακροχρόνιας παραμονής στην μηδενική βαρύτητα (επι χρόνια). Για τον λόγο αυτό του χρόνου ένας αστροναύτης (ο Σκοτ Κέλλυ) και ένας κοσμοναύτης θα έχουν αποστολή στον διεθνή διαστημικό σταθμό που θα διαρκέσει επί έναν χρόνο, αντί του συνήθους εξαμήνου. Γενικά οι διεθνείς διαστημικές υπηρεσίες κάνουν έρευνα με σκοπό τον Άρη αλλά με ρυθμό χελώνας. Με τους σημερινούς προϋπολογισμούς οι πρώτοι άνθρωποι στον Άρη θα φτάσουν περί το 2040-50.

Όπως ανέφερα το ξηρό βάρος του διαστημοπλοίου θα είναι περί τους 20 τόννους. Η ικανότητα εκτοξευσης των βαρύτερων εκτοξευτήρων σε υπηρεσία σήμερα σε χαμηλή γήινη τροχιά είναι περί τους 25 τόνους. Επίσης τουλάχιστον το 3ο διαστημόπλοιο θα χρειαστεί κινητήρα για να μπει σε τροχια στον Άρη και καλό θα ήταν να είχα και τα άλλα δύο. Υπάρχει στο στάδιο ανάπτυξης με πρώτη εκτόξευση στα τέλη του 2017 ένας βαρύς εκτοξευτήρας από την NASA. Επίσης η Ρωσική διαστημική υπηρεσία μελετάει σοβαρά κατα πόσον αξίζει να αναβιώσει τον εκτοξευτήρα Ενέργκια. Η άλλη εναλακτική είναι να εκτοξευτεί το διαστημόπλοιο με όσο καύσιμο γίνεται σε χαμηλή τροχιά και να εκτοξετεί ένας άλλος πύραυλος κενός φορτίου σε τροχιά ώστε το τρίτο στάδιό του να χρησιμοποιηθεί για εκτόξευση του διαστημικού οχήματος. Το τελευταίο δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ αλλά είναι εφικτό ακόμα και σήμερα, αν υπήρχε διαστημόπλοιο στο οποίο να τοποθετηθεί. Επίσης θα μπορούσε να χρησιμοποιθεί υψηλής αποδοτικότητας κινητήρας στο διαστημόπλοιο ώστε να μειωθεί το βάρος του. Έαν χρησιμοποιηθεί συμβατικός κινητήρας οι 20 τόννοι του διαστημοπλοίου απαιτούν περί τους 20 τόννους κηροζίνης και οξυγόνου. Αν χρησιμοποιηθεί κινητήρας ιόντων απαιτούνται μόνο 3-6 τόνοι κάυσιμα. Ωστόσο δεν υπάρχει κινητήρας ιόντων υψηλής ισχύος, ενώ απατείται και η παροχή ηλεκτρικής ενέργειας σε επίπεδα ανώτερα από αυτά του διεθνούς διαστημικού σταθμού. Το σύστημα ηλεκτρικής παροχής του ΔΔΣ αποτελείται απο ηλιακούς συλλέκτες μεγέθους γηπέδου ποδοσφαίρου, οι οποίοι μάλιστα στον Άρη θα παρήγαγαν λιγότερη ενέργεια λόγω χαμηλότερης ηλιακής ακτινοβολίας. Ωστόσο αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καν σχέδιο για διαστημόπλοιο ικανό να φτάσει στον Άρη. Η NASA κατασκευάζει το διαστημόπλοιο Ωρίων για μακρινές αποστολές μόνο που έχει σχεδιαστεί για αποστολές έως 21 ημέρες, το οποίο είναι διπλάσιο των αποστολών Απόλλων. Υπάρχουν προτάσεις στα χαρτιά ώστε να συνδεθεί ένα διαστημόπλοιο Ωρίων το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για επιστροφή στην Γη με έναν οικισμό κατοίκισης, ο οποίος θα προέρχεται από τμήμα του ΔΔΣ, όπως και αντίστοιχο σχέδιο για Σογιούζ και Ρωσικό τμήμα του ΔΔΣ. Ωστόσο και τα δύο σχέδια έχουν πρόβλημα: ούτε το Σογιούζ  ούτε το Ωρίων δεν έχει σχεδιαστεί για επιστροφή απο διαπλανητική τροχία αλλά μόνο για επιστροφή απο σεληνιακή τροχιά. Οι υψηλότερες ταχύτητες της διαπλανητικής τροχιάς απαιτούν βαρύτερη θερμική ασπίδα.

Έαν αύριο η NASA άφηνε τα άλλα προγράμματά της και έδινε χρήμα και κόπο για την αποστολή στον Άρη, πιστεύω ότι θα μπορούσε να ετοιμάσει την πρώτη μη επανδρωμένη απο τις 3 αποστολές που ανέφερα σε λιγότερο από 10 χρόνια, ίσως 5. Με την γνώση απο αυτή την αποστολή θα μπορούσε να ετοιμάσει σε μερικά ακόμα χρόναι την δεύτερη και την τρίτη, αλλά αν η 3η αποστολή δεν ακολουθήσει σύντομα μετά την πρώτη δεν έχει ιδιαίτερο νόημα. Δεν μπορείς να αφήσεις πχ κρέας 10 χρόνια στην επιφάνεια του Άρη για να το φάνε οι αστροναύτες όταν φτάσουνε, θα χαλάσει ακόμα και αν είναι αποστειρωμένο. Πάντως οι διαστημικές υπηρεσίες συνεχίζουν την έρευνα για το ταξίδι στον Άρη. Την προηγούμενη εβδομάδα ανακοινώθηκε ότι ένα από τα επιστημονικά εργαλεία στο ρόβερ του 2020 (δεν εχει όνομα ακόμη) θα προσπαθήσει να παράγει οξυγόνο από την ατμόσφαιρα του Άρη. Να δούμε ποιο θα είναι το αποτέλεσμά του.

Η έξοδος απο Blacksburg

Όπως περίμενα την Πέμπτη ξύπνησα λίγο πριν τις 9 και άρχισα την διαδικασία της μετακόμισης. Το προηγούμενο βράδυ είχα πάει τα περισσότερα πράγματά μου στον Κύπριο φίλο και είχα πετάξει καναπε-κρεββάτι (όπο κοιμόμουν επι δυο χρόνια) και τραπέζι. Δυστυχώς κανένας δεν απάντησε στις αγγελίες μου, εξού και συνέχισα το πέταμα με το κρεββάτι μου και τα λοιπά έπιπλα. Πραγματικά λυπήθηκα με αυτό που έκανα διότι τα είχα αρκετα χρόνια και έτσι με πόνεσε, όχι λόγω χρήματων, σε τελική ανάλυση τα μισά ήταν σπασμένα κάπως. Τέλος πάντων κατάφερα και κουβάλησα την τηλεόραση στην YMCA όπου την δώρησα και τα υπόλοιπα σκουπίδια. Δεν κράτησα τίποτα το σοβαρότερο από κουζινικά αλλά και πάλι δεν είμαι βέβαιος πως θα χωρέσω όλα για Καλιφόρνια. Λαμβάνοντας υπ'όψιν τον χώρο στο όχημα το βράδυ της Τετάρτης πιστεύω όλα χωράνε, αλλά μέχρι τέλους τίποτα το σίγουρο. Γύρισα στην καλωδιακή εταιρεία το υλικό της, έκλεισα και πλήρωσα λογαριασμούς και καθάρισα το σπίτι. Δεν μπόρεσα να το κανω λαμπίκο, απλά δεν είχα μάλλον κουράγιο παρά χρόνο. Έκλεισα το σπίτι, γύρισα το κλειδί και εν τέλει πήγα στο (σχεδόν δωρεάν) ξενοδοχείο που έκλεισε ο ευεργέτης για μένα. Αφού μπήκα και έφαγα δείπνο, το μεσημεριανό μου ήταν στοιχειώδες, ήθελα να αδειάσω το σπίτι όχι να γεμίσω το στομάχι, κάθισα να δω τηλεόραση αλλά δεν είχε το Syfy channel. Ουδέν πρόβλημα, χρησιμοποίησα το ιντερνετ. Μετά ξανανέβηκα στο Blacksburg, άφησα στον Κύπριο τα τελευταία πράγματά μου και πέταξα εν τέλει την ανακύκλωση. Γύρισα ξενοδοχείο και κοιμήθηκα, αν και άργησε να με πάρει ο ύπνος. Το άγχος με πείραζε ως το τέλος

Ξύπνησα το πρωϊ μετά 7 μόνο ώρες ύπνο και πήγα πανεπιστήνιο. Δούλεψα λίγο περισσότερο λόγω προβλήματος στο Geospatial Data Gateway και πήγα σε πάρτυ για τον αποχωρισμό δύο συναδέλφων όπου ήπια και αρκετό κρασί, είχαμε δοκιμή ποικιλιών. Εν τέλει γύρισα στο ξενοδοχείο όπου κατάφερα και κοιμήθηκα και μόνο όταν ξύπνησα συνειδητοποίησα το πόσο κουρασμένος ήμουν. Είχα περάσει νωρίτερα από το Stepping Out αλλά δεν είχα κουράγιο να ξανανέβω. Ωστόσο η διαδικασία της αποχώρισης κάθε άλλο παρά είχε τελειώσει. Έβαλα πλυντήριο και μετά έφτιαξα τα πράγματά μου για Ελλάδα, έφυγα από το σπίτι κατά τέτοιο τρόπο ώστε ακόμη να μην είχα συμμάζετεί. Η δουλειά που έκανα για την δημοσίευση ήταν τέτοια που ναι μεν δεν χρειάζεται πλέον να προσθέσω κάτι το εξωτερικό αλλά έχω ακόμη να κάνω διορθωσεις. Ελπίζω να ξυπνήσω αύριο αρκετά ξεκουραστος ώστε να τις ενσωματώσω όλες και στο τέλος της ημέρας να χρειαστεί να αφήσω μόνο μια γενική ανασκόπιση πριν δώσω το κείμενο στους καθηγητές. Οι ελπίδες μου ότι θα καθόμουν μάλλον έχον διαψευστεί, ελπίζω να το στείλω πριν φύγω ώστε να κάθομαι στην Ελλάδα. Με την επιστροφή θα κάτσω Blacksburg όσο χρειάζεται για να φύγουν τα κείμενα, μετά Καλιφόρνια. Ας δούμε πότε θα γίνει.