Ποσο σπιτι μου είναι ο Πειραίας;

Μετά από ένα μακρύ και κουραστικό ταξίδι, λόγω κυρίως της μεγάλης αναμονής στο αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης (11 ώρες!) έφτασα επιτελους στον Πειραιά. Το σπίτι ήταν πιο γεμάτο πράγματα απ'ότι το θυμόμουν, αλλά εν τέλει κατάφερα και έπεσα και κοιμήθηκα. Στην ώρα Ελλάδος προσαρμόστηκα μόλις χτές, ενδιάμεσα κοιμόμουν νωρίς και σηκωνόμουν ακόμα νωρίτερα. Ενδιάμεσα πέρασα Χριστούγεννα με την αδερφή μου και τον γαμπρό μου (και το θείο και ιδιοκτήτη του σπιτιού που μένουμε Πειραιά). Μετά πήγαμε στην Εύβοια όπου είδα το εξοχικό σε τι κατάσταση ήταν μετά 34 χρόνια. Φυσικά αντιμετώπισα και ένα μέγα μυστήριο, που προέρχονται όλα τα αντικείμενα που γεμίζουν το σπίτι. Η απλή απάντηση είναι ότι αυτή τη στιγμή αποθηκεύουμαι μερικά νοικοκυριά, αν με το καλό γυρίσω Ελλάδα στον Πειραιά θα καταλήξουν τα πράγματά μου και θα πάρουν χώρο που δεν υπάρχει. Δεν μπορώ να κάνω κατί ως προς αυτό, παραδοσιακά όταν κάναμε πάρτυ στο σπίτι καθαρίζαμε το σαλόνια και γενικότερα έβγαιναν πραγματα, έχει να γίνει πάρτυ Πειραιά χρόνια πλέον.

Αν και δεν έχω δει ακόμα πολλούς φίλους τουλάχιστον έκανα δουλειές. Πήγα στην εφοριά για αλγόριθμο, στον οφθαλμίατρο για φακούς επαφής, στη σχολή και είδα καθηγητή μου και συμφοιτητριά μου. Ο καθηγητής ο οποίος με είχε βοηθήσει να πάω Γαλλία έχει γίνει πλέον πρόεδρος του τμήματος. Μου είπε ουσιαστικά να μην ψάχνω Ελλάδα η υπόθεση είναι δύσκολη. Ο προϋπολογισμός του ΓΠΑ ήταν €4 εκ, τον περιέκοψαν στα 1,8, το 40% είναι ΔΕΗ και το ίδρυμα έχει δυσκολία να πληρώσει τον λογαριασμό του. Τόσο χάλια. Αυτό εξηγεί και γιατί οι τοίχοι είναι γεμάτοι συνθήματα, δεν έχουμε λεφτά πλέον να τους βάφουμε. Οι καθηγητές συνταξιοδοτούνται, φέτος φέυγουν κάπου 5, και δεν έχει την δυνατότητα να τους αναπληρώσει. Ωραιότερο όλων το ΓΠΑ δεν χρειάστηκε να διώξει διοικητικούς.

Γενικά το θέμα είναι πόσο ο Πειραιάς είναι πια σπίτι μου. Η οικογένια ποια δεν μένει εκεί, μόνο ο θείος μου. Οι φίλοι δεν έμεναν έτσι και αλλιώς, χώρια που έχω δυσκολία να τους βρω πια, σκορπιστήκαμε. Το σπίτι υπό την έννοια των τοίχων είναι εδώ αλλά αρκετά αγνώριστο από τα πράγματα. Το τοπίου του Πειραιά είναι το ίδιο, έχουν κλείσει πλατείες λόγω του μετρό, μαγαζιά ρούχων έχουν κλείσει αλλά σε αρκετά απο αυτά άνοιξαν φούρνοι, δεν είναι τόσο χάλια η πόλη και φυσικά είμαι δίπλα στην θάλασσα. Οι μισές γραμμές του λεωφορείου έχουν καταργηθεί, αυτό ήταν έκπληξη. Πάντως ο βασικός λόγος που λέω τον Πειραιά σπίτι είναι το πόσο αντιπαθώ το Blacksburg. Τα καλά του Πειραιά παραμένουν αναλλοίωτα, η οικογένια μόνο έχει φύγει

Τελεύταια νύχτα πριν το ταξίδι Ελλάδα

Αύριο το απόγευμα πετάω για Αθήνα. Καθότι το ταξίδι ξεκινά απο το αεροδρόμιο Dulles, το πρωί θα ξεκινήσω την οδήγηση για το αεροδρόμιο. Εν συνεχεία μετά από στάση Φρανκφούρτη φτάνω Ελλάδα. Τελευταία φορά που ήμουν Ελλάδα ήταν στις αρχές του 2011. Καιρός να δω πως έχει καταντήσει ο Πειραιάς μετά την κρίση. Ελπίζω και να βρω τους φίλους μου, αλλά μετά από τόσο καιρό δεν είμαι σίγουρος αν τα μέσα επαφής που έχω ισχύουν ή αν άλλαξαν ενδιάμεσα τηλέφωνα κλπ. Σε σχέση με άλλες χρονιές έχει πάει αρκετά καλύτερα η περίοδος μετά τα μαθήματα. Πέραν του ότι δούλευα (και το γεγονός ότι δεν έχω ακόμα φτάσει σε σταθερή μεθοδολογία που όντως λειτουργεί ακόμα με αγχώνει) είχα την τύχη ότι φέτος αρκετοί συνάδελφοι έχουν μείνει εδώ. Έτσι είχα κάπου να πάω και δεν περιφερόμουνα σαν την άδικη κατάρα στους άδειους δρόμους του Blacksburg. Μάλιστα λόγω της πολλής δουλειάς και του κρύου ελάχιστη ευκαιρεία είχα για να περπατήσω στην πόλη, όχι βέβαια πως έχει αλλάξει σοβαρα. Ένα νέο συγκρότημα κατοικιών οικοδομείται κοντά μου ενώ ένα γιαπί κοντά του ανακαινίζεται σε εστιατόρειο. Σε σχέση με το 2010 που έφτασα τα δύο νέα κτίρια στο κέντρο, το Chipotle και το ιρλανδικό μπαρ, είναι η κυριότερη διαφορά. Άνοξε και το νέο κέντρο τεχνών αλλά αυτό περισσότερο είναι μέρος του πανεπιστημίου. Το ίδιο το πανεπιστήμιο έχει αρκετά αλλάξει, καθότι ο προηγούμενος πρύτανης ήταν πρύτανης-κατασκευαστής. Ο χρόνος μου στο ίδρυμα τελειώνει. Έχω οριστικοποιήσει την ημερομηνία, όντως είναι η 14η Φεβρουαρίου και ώρα 1 το απόγευμα. Το θέμα είναι να βρω αίθουσα που να μας χωράει όλους. Επίσης πρέπει και να γράψω, με περιμένει αρκετή δουλειά στην Ελλάδα ιδίως διότι δεν έχω και το λογισμικό να κανω έρευνα. Όταν με το καλό ηρεμήσω από το ταξίδι (θα γίνει ποτε;) θα αρχίσω να κοιτάω και τα κείμενά μου. Και διακοπές και διάβασμα.

Παρουσίαση στις 14 Φεβρουαρίου;

Η εβδομάδα πολύ πιο ευχάριστα από το αναμενόμενο. Τις προηγούμενες εβδομάδες έκανα μεν πολύ δουλειά αλλά στο τέλος έβγαινα πτώμα. Έβαζα να γίνει κανένας μεγάλος υπολογισμός και μετά καθόμουν, αδυνατούσα ενδιάμεσα να κάνω παραγωγική εργασία. Την Δευτέρα ενώ καθόταν ο υπολογιστής και μετέτρεπε σε ράστερ τον αριθμό καμπύλης, εγώ έστειλα καμία δεκαριά αιτήσεις εργασίας. Την προηγούμενη εβδομάδα απλά θα καθόμουν, αδυνατόντας να κάνω κάτι ουσίας. Φυσικά δεν σημαίνει αυτό ότι έχω μόνο ένα πράγμα να κάνω, ασχολήθηκα και με το καθεστώς μου το άλλο εξάμηνο. Για να είμαι σε defending status πρέπει να έχω κανονίσει και την ημερομηνία της υποστήριξης. Μετά από αρκετό ποδαρόδρομο σήμερα φαίνεται ότι η ημέρα που βολεύει όλους είναι η 14η Φεβρουαρίου, αλλά πρέπει να το επιβεβαιώσω και γραφειοκρατικώς. Προς το παρόν έχω μερικές καλές ιδέες με το πως θα λύσω τα προβλήματα της έρευνάς μου, αλλά η εφαρμογή τους θέλει υπολογιστικό χρόνο. Αν είναι να παρουσιάσω εκείνη την ημέρα, οφείλω να έχω έτοιμο το γραπτό την 31 Ιανουαρίου. Να δούμε τι θα βγει ενδιάμεσα, θα έχω αρκετά τουλάχιστον ώστε το χειρόγραφο να είναι αποδεκτο; Ασ αφήσουμε κατά μέρος το άγχος για την δουλειά μετά...

Παρεπιπτόντως πρόσεξα κάτι για την ελληνική οικονομία το οποίο μου προκάλεσε ενδιαφέρον. Αυτή τη στιγμή προβλέπεται να συρρικνωθεί το 2013 κατά 3% ενώ είχα τον προηγούμενο μήνα αντιπληθωρισμό 2.9%. Αυτό που αναρωτήθηκα είναι η συρρίκνωση ΑΕΠ αν είναι ονομαστική ή αποπληθωρισμένη (ή μάλλον στην περίπτωση μας πληθωρισμένη). Είχαμε συρρίκνωση του ονομαστικού ΑΕΠ 6% με αποπληθωρισμό 3% ή είχαμε συρρίκνωση ΑΕΠ κατά 3% που με παρόμοιο αποπληθωρισμό σημαίνει ότι μπορεί να έχουμε φέτος Ιαπωνικού τύπου ανάπτυξη όπου ο αντιπληθωρισμός είναι ταχύτερος από την ανάπτυξη με αποτέλεσμα να θεωρείται ότι έχουμε άυξηση ΑΕΠ; Κάποια στιγμή πρέπει να διευκρινιστεί

Σκότωσε η Μαφία τον JFK;

Αυτο το Σαββατοκύριακο δεν είχα φοβερή δουλειά ή διάβασμα και έτσι επιτέλους ξεκουράστηκα. Μετά τα δύο χτεσινά πάρτυ έστειλα σήμερα 3-4 αιτήσεις για δουλειά. Νωρίτερα, καθότι δεν βιαζόμουν, είδα και ένα αρκετά ενδιαφέρον ντοκυμανταίρ στο Military Channel. Από όλες τις θεωρίες συνωμοσίας που έχω δει αυτή ήταν σίγουρα η ρεαλιστικότερη, και έτσι κάθισα μετά και την έψαξα.

Η συμφωνία που βγήκε από την Κρίση της Κούβας ήταν ότι ο Κάστρο θα επέτρεπε επιθεωρητές του ΟΗΕ να ελέγχουν αν όντως έχουν απομακρυνθεί οι πυρηνικές κεφαλές (που εν τέλει δεν απομακρύνθηκαν παρά μόνο το 1992) και σε αντάλαγμα οι ΗΠΑ δεν θα ανέτρεπαν τον Κάστρο. Ο Κάστρο δεν τήρησε την συμφωνία, που σε τελική ανάλυση δεν διαπραγματεύτηκε ο ίδιος αλλά οι δύο υπερδυνάμεις μεταξύ του. Φαίνεται ότι το νούμερο 3 του κομμουνιστικού καθεστώτος, ο αρχηγός του Στρατού Αλμέιντα (Juan Almeida Bosque) ετοίμαζε από μόνος του πραξικόπημα και έκανε διερέυνηση προς τον Κέννεντυ να δει να υπάρχει υποστήριξη. Ο Κέννεντυ δέχτηκε και κράτησε κατά το δυνατόν πιο κλειστό τον κύκλο διότι η υπόθεση του Κόλπου των Χοίρων προδόθηκε διότι το μυστικό είχε αποκαλυφθέι σε πολλούς με αποτέλεσμα να το ακούσει και ο Κάστρο. Το ήξεραν οι αδερφοί Κέννεντυ και πολύ λίγοι άλλοι. Τώρα η CIA είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τη Μαφία για να δολοφονήσει τον Κάστρο, την είχε πληρώσει μάλιστα. Ωστόσο ο Σαντο Τραφικάντε, νονός της Φλόριντα και με τις καλύτερες επαφές στο νησί, δεν επέτρεψε να γίνει ο φόνος παρότι ιδίως τα πρώτα χρόνια ο Κάστρο κυκλοφορούσε αφύλακτος στο νησί. Ο Μπόμπυ Κέννεντυ ως Υπουργός Δικαιοσύνης είχε εξαπολύσει μάχη κατά της Μαφίας παρότι είχε βοηθήσει να εκλεγεί ο αδερφός του και παρότι, σε άγνοια και των δύο αδερφών, συνεργάζονταν μαζί της η CIA. Μάλιστα φαίνεται ότι δύο πράκτορες διέρρευσαν ότι υπήρχε σχέδιο δολοφονίας ή/και πραξικοπηματος στην Μαφία. Είναι δεδομένο ότι οι αρχιμαφιόζοι μισούσαν τους Κέννεντυ και μάλιστα το FBI σε πολλές παρακολουθήσεις τους είχε πιάσει να λένε ότι πρέπει να τους σκοτώσουν. Συμφωνα με την θεωρία η οποία εκδόθηκε σε βιβλίο το 2006 το επικείμενο πράξικόπημα ήταν η τέλεια ευκαιρία. Μαφιόζοι έπεισαν τον κομμουνιστή Oswald ότι ήταν πράκτορες του Κάστρο και ότι έπρεπε να αποτρέψει το σχέδιο δολοφονώντας τον JFK. Εν συνεχεία, καθότι φαίνονταν ότι καταλάβαινε γρήγορα ότι στην πραγματικότητα δεν είχε μιλήσει με κομμουνιστές (σύμφωνα με την θεωρία αυτό συνέβει όταν είπε ότι δικηγόρος του ήταν ένας γνωστός αριστερός δικηγόρος ο οποίος όμως αρνήθηκε να τον εκπροσωπίσει, δείχνοντας ότι δεν ήταν η αριστερά πίσω από την συνομωσία) έστειλαν τον Ρούμπι, το τέλειο άτομο που θα μπορούσε να εισδήσει στην αστυνομία να τον ησυχάσει δολοφονόντας τον. Πράγματι η θεωρία λογικά στέκει. Είναι πιο πειστική η ερμηνεία ότι ο κομμουνιστής Oswald δολοφόνησε τον μάλλον αριστερό (για τα αμερικανικά δεδομένα) Κέννεντυ για να προστατεύσει την Κουβανική Επανάσταση παρά επειδή έτσι του κατέβηκε και ήταν Ηρόστρατος. Τώρα η συγκεκριμμένη θεωρία επίσης λέγει ότι ο άνθρωπος που το οργάνωσε ήταν ο αρχιμαφιόζος της Νέας Ορλεάνης Carlos Marcello ο οποίος το παραδέχτηκε σε συγκρατούμμενο του το 1985 (ο οποίος ήταν πληροφοριοδότης του FBI και τα κατέθεσε όλα ενόρκως και με πολύγραφο στην υπηρεσία). Ο λόγος που επί τόσα χρόνια η υπόθεση κρατήθηκε μυστική ήταν για να καλύψουν τον Κουβανό στρατηγό. Συμφωνα με την συγκεκριμμένη θεωρία υπήρχε δεύτερος πυροβολητής στον γρασιδενιο λόφο (αμφιβάλλω) και επίσης είχαν γίνει άλλες δύο απόπειρες με την ίδια μέθοδο, μία στο Σικάγο που εν τέλει απετράπη λόγω της σπιτονυκοκοιράς που νοίκιαζε και μία στην Τάμπα που ο Σάντο Τραφικάντε δεν επέτρεψε να γίνει.

Πραγματικά ενώ έκανα αιτήσεις για δουλειά, άρχισα να κοιτάω τι λέει το ίντερνετ για την θεωρία αυτή. Το βιβλίο βγήκε το 2006 και το ντοκυμανταίρ που είδα το 2009. Το μόνο επιπλέον από το βιβλίο ήταν ότι βγήκε ο πληροφοριοδότης, ο οποίος είναι πια άνω των 80, και είπε την ιστορία του με λεπτομέρειες για το τι του έλεγε ο Marcello. Κατά τα άλλα ο συγκεκριμμένος άνθρωπος είχε κατηγορηθεί (αν και με λιγότερες λεπτομέρειες) ενώ ζούσε για την δολοφονία, εμφανίζεται μάλιστα και στα πρακτικά της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής του 1979 όπου λέει ότι δεν υπάρχουν αρκετές αποδείξεις (αλλά βέβαια δεν ήξεραν για τυχόν πραξικόπημα στην Κούβα). Πάντως ο δικηγόρος έβγαλε βιβλίο ότι του είχε μεταφέρει αυτός απόφαση σε συνεργασία με τον Jimmy Hoffa ότι κανόνισαν να δολοφονήσουν τον Κέννεντυ, χωρίς λεπτομέρειες γισ το σχέδιο. Τώρα ο Κουβανός στρατηγός πέθανε το 2009. Όταν βγήκε το όνομά του στην 2η έκδοση του βιβλίου το 2007 ο Φιντέλ είχε ήδη παραδώσει την εξουσία στον Ραούλ και ο Αλμέιντα ήταν πολύ γέρος. Υπάρχει η υπόθεση στο ίντερνετ ότι ο Φιντέλ δεν τον καρατόμησε διότι δεν είχε άλλους σοβαρους αφροκουβανούς συνοδοιπόρους και χρειάζονταν να δώσει το μύνημα ότι το καθεστώς ήταν ανοιχτό σε όλους. Σε κάθε περίπτωση κηδεύτηκε το 2009 με τιμές ήρωα. Ο εισαγγελέας Γκάρισον στην Νέα Ορλεάνη βρήκε στοιχεία (η έρευνα Γκάρισον είναι το αντικείμενο της ταινίας JFK του Όλιβερ Στόουν) και μετά την δίκη δολοφονήθηκαν μάρτυρες επειδή υπήρχε εμπλοκή του τοπικού υποκόσμου. Πραγματικά με βάση τα όσα έχω δει στέκει, αλλά υπάρχει το πρόβλημα ότι πέραν του βιβλίου που περιέγραψε την θεωρία δεν υπάρχει στον ίντερνετπολύ κουβέντα για την υπόθεση. Εάν η θεωρία των δύο Ηροστράτων (Oswald, Ruby) δεν στέκει, αυτή είναι η πιθανότερη να ισχύει

21 Φεβρουαρίου ημέρα κρίσεως;

Την Δευτέρα έδωσα την τελευταία μου εξέταση για μάθημα ως φοιτητής. Την Τετάρτη συμμετείχα στην παρουσίαση του ερευνητικού προγράμματος από το οποίο χρηματοδοτείται και η ερευνά μου στον χρηματοδότη, ο οποίος δήλωσε ότι αγόρασε περυσι $1 δις καρπούς για ζωοτροφή. Έκτοτε η μόνη υποχρέωση μου είναι να αποφοτήσω. Καθότι είμαι με defending status πρέπει έως την τρίτη Παρασκευή του εαρινού εξαμήνου να έχω ορίσει την ημερομηνία υπεράσπισης, και 2 εβδομάδες αργότερα να έχω όντως παρουσιάσει. Αυτό σημαίνει 21 Φεβρουαρίου. Σταδιακά ο καθηγητής μου καταπιάνεται με την έρευνά μου, βλεπουμε τι λειτουργει και τι όχι και πλέον ξέρω τι οφείλει να γίνει. Καθίσαμε σήμερα και είδαμε τι πάει λάθος με την απορροή. Συμπέρασμα, πρέπει να αλλάξουμε τους κανόνες με τους οποίους επιλέγεται η νέα γεωργική γη, αλλιώς γίνεται η υπόθεση ότι τα νέα χωράφια θα έχουν σύστημα στράγγισης, κάτι το οποίο απαγορεύει πλέον η νομοθεσία. Το πρόβλημα είναι βέβαια ότο ορισμένα από τα δάση στη Βόρεια Καρολίνα έχουν σύστημα στράγγισης ήδη, αλλά δεν ξέρουμε ποιά. Τέλος πάντως έχω να κάνω από Δευτέρα τα ίδια πράγματα ξανά μανά. Για την πρώτη δημοσίευση τα επανέλαβα ήδη 3 φορές πριν φτάσω στο σημείο όπου είμαι. Εντοπίστηκε όμως πρόβλημμα με τους υπολογισμούς της διάβρωσης, η τιμή είναι υπερβολική. Ας δούμε αυτό πως λύνεται...

Πάντως είμαι στο πρώτο Σαββατοκύριακο εδώ καιρό όπου δεν έχω υποχρέωση να κάνω κάτι, εκτός από το να κοιτάξω για δουλειά. Έχω πρόσκληση για 2 πάρτυ αύριο και ένα το άλλο Σαββατοκύριακο. Σε 10 ημέρες επιτέλους πετάω Ελλάδα. Συνεπώς έχω 1 + 1,5 + 3 εβδομάδες έρευνα εώς ότου ορίσω την παρουσίασή μου (οπότε λογικά οφείλω να έχω δώσει το κείμενο στους καθηγητές) και μετά άλλες 2 για την παρουσιάση. Μέσα σε αυτό χρόνο περισσότερο έχω να κάνω υπολογισμούς παρά να λύσω προβλήμματα μεθοδολογίας (αν και πάντα υπάρχει η διάβρωση) οπότε κάτι γίνεται. Πάλι καλά που έχω γράψει κάτι για το τι έχω κάνει και δεν χρειάζεται να γράφω από το 0, απλά να τροποποιήσω. Είδομεν...

Το τελευταίο ταξίδι στην Charlotte (τουλάχιστον ως φοιτητής)

Η εορτή της Ημέρας των Ευχαριστιών είναι από τις ελάχιστες οικογενειακές εθνικές εορτές των ΗΠΑ. Όταν δεν είσαι με την οικογένειά σου είναι δεδομένο ότι η ημέρα πονάει, αν μη τι άλλον κατά την διάρκεια των εορτών αυξάνονται οι αυτοκτονίες. Ωστόσο σε αυτή την πόλη οι ξένοι φοιτητές τουλάχιστον συσπειρωνόμαστε για να περάσουμε πιο οικογενειακά, και αυτό έγινε και φέτος. Βρήκα συνάδελφο ο οποίος επίσης ήταν μόνος (και διαθέσιμος) και κανονίσαμε να πάμε για δείπνο και βόλτα μαζί ανήμερα. Τα σχέδια όμως ανατράπηκαν με ευχάριστο τρόπο, μας προσκάλεσε συνάδελφικό ζευγάρι σπίτι τους και είχαμε το γεύμα όλοι οι Ελληνες μαζί. Πιο πριν είχαμε κατέβει στα μαγαζιά και είδαμε το σόου με τα ψώνια, η Μαύρη Παρασκευή έχει καταλήξει πια ημέρα των Ευχαριστιών. Εκει που πριν 10 χρόνια τα καταστήματα άνοιγαν στις 4 το πρωϊ της επομένης της ημέρας των Ευχαριστιών για τα ψώνια των Χριστουγέννων, πλέον ανοίγουν αργά ανήμερα. Έτσι κατεβήκαμε στο σόου (και κάναμε και κάτι λίγα ψώνια) και μετά ανεβήκαμε στο δείπνο. Την επομένη πήγαμε όπως είχαμε προγραμματίσει Charlotte.

Ξεκινήσαμε μάλλον νωρίς, οδήγησα κάτω λίγες ώρες και φτάσαμε στο ξενοδοχείο. Απεδείχθει το φτηνότερο ξενοδοχείο επειδή είχαν ξεκινήσει έργα ανακαίνησης. Πήγαμε στο κτίριο και μετά ανεβήκαμε στο κέντρο και φάγαμε μεσημεριανό, καθότι check in ήταν στις 3. Μετά από φαΐ και βόλτα στο κέντρο ανεβήκαμε στο δωμάτιο, κάθισα λίγο και μετά πήγα δίπλα βόλτα στα μαγαζιά, έτυχε να είναι το ξενοδοχείο 3 τετράγωνα από το Trader Joe's. Ψώνισε ο συνάδελφος κάτι λίγα, δειπνήσαμε και μετά γυρίσαμε στο ξενοδοχείο όπου είχε πέσει το ρεύμα. Κοιμήθηκα λίγο και μετά πήγαμε πάλι βόλτα στο κέντρο εώς ότου γυρίσει το ρεύμα, αν μη τι άλλο δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι χωρίς ρεύμα στο δωμάτιο. Γυρνάμε και βλέπουμε την πυροσβεστική, ο λόγος που είχε πέσει το ρεύμα ήταν ότι είχε εκδηλωθεί πυρκαγιά στον μετασχηματιστή η οποία φαίνεται αναζωπυρώθηκε. Μασ εκκένωσαμ λοιπόν και μας πήγαν στο διπλανό ξενοδοχείο όπου μείναμε δωρεάν, ούτε το πρώτο δωμάτιο χρεώθηκε. Βγήκαμε στο κέντρο, εγώ χόρεψα αλλά εν αντιθέσει με πριν 3 χρόνια δεν είχε κόσμο. Πάντως διασκεδάσαμε, γυρίσαμε στο δωμάτιο και την επομένη το πρωϊ (για την ακρίβεια στις 1200 που επιβάλονταν check out) φύγαμε, πήγαμε για ψώνια και γυρίσαμε σπίτι. Έκτοτε έχουν συμβεί αρκετά σπίτι αλλά εγώ κάθισα και έγραφα εργασίες και τελείωνα για να αποφοιτήσω. Ακόμα έχω δουλειά να κάνω αλλά τουλάχιστον μετά την αυριανή εξέταση τελείωσαν τα μαθήματα. Επιτέλους σήμερα κατάφερα για πρώτη φορά μετά μήνες να κάνω αιτήσεις για δουλειά, έχω πλέον χρόνο για τέτοια.