Πολυ περπάτημα

Αν κάτι έμαθα μετά τόσα χρόνια αναρτήσεων είναι να μην αναρτώ εν θερμώ. Ευτυχώς ή δυστυχώς το προηγούμενο διάστημα πέρασα έντονες συγκινήσεις, εξού και προτίμησα να περιμένω εώς τώρα για να γράψω κάτι στο ιστολόγιο. Σε γενικές γραμμές κάτι το φοβερό και τρομερό δεν συνέβει αλλά έγιναν διάφορα τύπου η συνάντηση της επιτροπής μου την Δευτέρα.

Το καλό που συμβαίνει είναι ότι έχω μία ιδέα ποιο είναι το πρόγραμμα μπροστά μου εώς την αποφοίτηση. Έχω να παράγω δεδομένα τα οποία θα ταϊσω σε μοντέλα για να βγάλω αποτέλεσμα. Δυστυχώς όχι τα μοντέλα που θα ήθελα. Όπως πάντα η προσωπική μου ζωή μόνο δυσάρεστα μου επιφυλάττει, μία κοπέλα που μου άρεσε και μάζευα το κουράγιο να της μιλήσω εν τέλει απέκτεισε έτερον ήμισυ. Αυτό με πείραξε αρκετά. Αναφέρομαι σε μοντέλα που υπολογίζουν τις υπηρεσίες οικοσυστημάτων. Κατ'αρχήν όμως ξεκίνησα να ετοιμάζω τα δεδομένα. Για την κομητεία με την οποία ασχολήθηκα εντατικά τελείωσα την δημιουργία δεδομένων. Αν μη τι άλλο τόσο κοντά στο τέλος του εξαμήνου δεν έχω και πολύ χρόνο. Επόμενη φάση είναι να βρω και τις ανεξάρτητες μεταβλητες, κάτι ως προς το οποίο δούλεψα σήμερα. Όσο και αν αυτό με αγχώνει δεν παύει να βρίσκομαι πολύ κοντά στο τέλος αυτής της εργασίας. Αν θυσιάσω την ξεκούραση μου το Σαββατοκύριακο πιθανόν να έχω τελειώσει. Η άλλη υποχρέωση μου η οποία είναι πολύ κοντύτερα είναι να υπολογίσω δεδομένα συγκεκριμένων καλλιεργειών. Και με αυτό προχώρησα σήμερα, όχι τόσο όσο θα ήθελα αλλά δεν μπορώ να ελέγξω πότε κολλάει ο υπολογιστής μου. Όπως έλεγε και ένας συμφοιτητής μου, οι υπολογιστές είναι του διαβόλου. Πραγματικά λίγο να δουλέψω θα έχω κάνει σοβαρές προόδους.

Ωστόσο η πρόοδος στην εργασία μου δεν ήταν το κύριο χαρακτηριστικό της ημέρας. Ήταν το περπάτημα. Επιτέλους μαζεύτηκαν όλες οι αποδείξεις. Έτσι πήγα και τις κατέθεσα. Επίσης από την χτεσινή συνάντηση της επιτροπής μου βγήκε και άλλο χαρτομάνι που χρειάστηκε να καταθέσω αλλά και να μαζέψω υπογραφές. Εν τέλει όταν γύρισα σπίτι με το κεφάλι λίγο ντουμανιασμένο από την δουλειά βγηκα να περπατήσω. Δεν μπορώ να πω, έχω κάνει αρκετά χιλιόμετρα σήμερα. Πάντως η νηστεία και το περπάτημα έχουν βοηθήσει, σε σχέση με την ημέρα που πήγα και μέτρησα την χοληστερίνη μου έχω χάσει 4 κιλά. Βέβαια θα ήθελα να χάσω καμιά 15αριά ακόμα αλλά ας είμαι ρεαλιστικός.

Βασικότερο όμως συμβαν της εβδομάδας ήταν η συνάντηση της επιτροπής. Μαζευτήκαμε τα 5 άτομα στο γραφείο και άρχισαν οι καθηγητές να με ρωτάνε. Δύο χαρακτηριστικά βγήκαν από την συνάντηση, ότι έχω να βρω σωστά μοντέλα και δεδομένα επαλήθευσης και ότι θα μπορούσα να κάτσω παραπάνω χρόνο να τελειώσω την εργασία μου. Απλά δεν υπάρχει χρηματοδότηση από πλευράς καθηγητού, δουλειά αν θέλω υπάρχει (θέλω όμως; Δεν νομίζω). Κατά τα άλλα ήταν πιθανότατα η τελευταία συνάντηση πριν την τελική παρουσίαση μου τον Δεκέμβριο. Έαν ο καθηγητής βρει άλλη χρηματοδότηση ή δει πως δεν βγαίνει η δουλειά που θέλει πιθανόν να με κρατήσει.

Πιο κοντά στο μέλλον είναι η Παρασκευή. Την Παρασκευή είναι το Pig Roast που οργανώνουν οι προπτυχιακοί. Είναι η μόνη πραγματική ευκαιρία που έχουμε να γνωρίσουμε τους μικρούς. Βέβαια δεν βλέπουμε μόνο τους μικρούς, έρχονται και οι μεγάλοι και έτσι εκεί ήλπιζα ότι θα έβρισκα την ευκαιρία με την κοπέλα. Φρούδες ελπίδες πλέον. Την ίδια ημέρα είναι και η εξαμηνιαία συνάντηση του National Hellenic Student Association. Δυστυχως είναι στο New Jersey έστω και αν βρήκα χρηματοδότηση να το καλύψω. Χτες με πίεζαν οι συνάδελφοι να πάω, λέγοντας ότι πιο πιθανόν να βρω έκει κοπέλα παρά στο γουρούνι, το οποίο μάλιστα λόγω νηστείας δεν πρόκειται να φάω. Ναι μεν δίκιο είχαν, αλλά είναι απίθανο να βρω και στα δύο events. Επίσης το Σάββατο είναι και η εκτόξευση του αερόστατου με το οποίο ασχολούμε. Χώρια μιλάμε και Μεγάλη Εβδομάδα, δεν έχω δυνατότητα/κουράγιο μέσα σε αυτό το κλίμα να οδηγήσω εώς το Jersey. Ελπίζω σε κάτι θετικό στο μέλλον, αλλά πριν χαλαρώσω με το εξάμηνο δεν το βλέπω

Πιανοντας τις ουρές

Όταν το καλοσκεφτεις δεν είναι καθόλου βέβαιο τι συμπέρασμα βγάζουν οι αναγνώστες μου για την ζώη Μου εδώ στο Blacsburg. Θα την χαρακτήριζα μάλλον βαρετή η οποία διασπάται από ενδιαφέροντα επεισόδια. Μετά το τελος της Street Fair δεν είχα τέτοια επεισόδια, με εξαίρεση ένα πάρτυ έκπληξη το Σάββατο. Θα χαρακτήριζα θλιβερό ότι από 7-8 οργανωμένα πάρτυ που έχω πάει συνολικά την τριετία που βρίσκομαι εδώ τα 3 ήταν πάρτυ έκπληξη. Η φάση λεχει αρχίσει να θυμίζει καλοκαίρι μόνο που ο κόσμος είναι ακόμα εδώ. Εν αντιθέσει με προηγούμενα εξάμηνα δεν πνίγομαι σε αυτό το σημείο και έτσι έχω χρόνο να κάνω τις χρονίζουσες δουλειές. Καθότι ούτε και το προηγούμενο εξάμηνο πνιγόμουν έχω προχωρήσει αρκετά με τις χρονίζουσες εργασίες ώστε να είναι ο φόρτος εργασίας μου σε θερινά επίπεδα. Έτσι είχα χρόνο να πάω συνάδελφο στο νοσοκομείο στο Roanoke για εξέταση σήμερα, αν και αυτό είχε σοβαρές επιπτώσεις στο πόση δουλειά κατάφερα σήμερα να κάνω. Αν είχα προθεσμία πιθανόν να είχα πανικοβληθεί, αλλά οι προθεσμίες ακόμα αργούν. Αν μάλιστα παραφορτώσει το προγραμμά μου μπορώ να δουλέψω/διαβάσω και το Σαββατοκύριακο, κάτι που αυτό το εξάμηνο σπανίζει για πρώτη φορά. Μπορώ να πω ότι για πρώτη φορά φαίνεται να αδειάζει και το μακροπρόθεσμο φορτίο μου, πράγμα το οποίο βοηθά να προχωρήσει η έρευνα. Όταν τελειώσει η φωτοερμηνία και το συνέδριο της Παρασκευής πλέον μπορώ να αρχίσω την ετοιμασία για τα τελειώματα του διδακτορικού. Έχω μπροστά να κάνω έρευνα για το συνέδριο της ASA τον Οκτώβριο, το συνέδριο Agrogeoinformatics τον Αύγουστο και θα έχω τελειώσει τις 3 δημοσιεύσεις. Βέβαια είναι πολύ πιο εύκολο να το πω από το να το κάνω, πίστευα ότι θα είχα τελειώσει την φωτοερμηνία την προηγούμενη εβδομάδα. Αλλά για πρώτη φορά έχω προχωρήσει αρκετά ώστε να φαίνεται ένα τέλος, έστω και αν είναι στη γραμμή του ορίζοντα

Ετοιμάζοντας την International Street Fair

Μία φορά τον χρόνο το Πανεπιστήμιο έχει μία γιορτή στον δρόμο όπου οι διεθνείς (και μη) φοιτητές εαρτάζουν τον πολιτισμό τους και πουλάνε το φαϊ τους. Φέτος καθότι δεν είχαμε άλλα έσοδα είπαμε να μεγιστοποιήσουμε τα έσοδα από το συγκεκριμένο συμβάν. Φυσικά αυτό σήμαινε πολλή δουλειά αλλά με λίγη οργάνωση όλα τα καταφέρναμε. Ο πρόεδρος έβαλε τον εαυτό του υπεύθυνο (καθότι κανένας άλλος δεν ήταν πρόθυμος) και ξεκινήσαμε με πρόθεση να πουλήσουμε φραππέδες, σουβλάκια, τυρόπιτα και μπακλαβά σε ικανοποιητική ποσότητα ώστε να γεμίσουμε το ταμείο. Απεδείχθει ότι υπάρχει μέγιστο το οποίο μπορείς να εισπράξεις και έτσι του χρόνου πάμε προς βελτιστοποίηση παρά μεγιστοποίηση αλλά τουλάχιστον μάθαμε ορισμένα πράγματα.

Στις δύσκολες περιτπώσεις φαίνεται ο ηγέτης, ιδίως όταν πρόκειται για αρχηγό ελλήνων. Μπορεί στο παρελθόν να είχαμε τόσο χαρισματική ηγεσία ώστε όλα να κυλούσαν ρολόι αλλά αυτό δεν ίσχυσε φέτος. Αν μη τι άλλο τέτοια ηγεσία σπανίζει γενικότερα. Από την στιγμή που γύρισα από την Βαλτιμόρη είχα τον χρόνο και έτσι πήρα την ευθύνη της προετοιμασίας. Πήγα στο μαγαζί όπου είχα δουλέωει και πριν 3 χρόνια εν το μέσω χιονοθύελλας την Πέμπτη. Ναι, χιονοθύελλα, σήμερα μπορεί να έχει τόση ζέστη που έβαλα πλέον θερινά ρούχα και σκεπάσματα αλλά την Πέμπτη έριξε πολύ χιόνι. Το πρωί παρέλαβα και πλήρωσα τις παραγγελίες μας, το απόγευμα κάθισα και έφτιαχνα κοτοσουβλάκια. Τρύπησα με τα καλαμάκια τα δαχτυλά μου αλλά από ένα σημείο και μετά είχα παρέα που βοήθησε. Για την παρέα το κάνω, η κοινονοικοποίηση είναι από τα πλέον ευχάριστα πράγματα. Αργότερα ήρθε η δεύτερη βάρδεια η οποία έκαν χοιρινά σουβλάκια και μετά από λίγη δουλεία πήγα και την έπεσα. Εκείνη την ημέρα άλλαξα 3 ζευγάρια κάλτσες, τόσο χάλια το χιόνι

Την επομένη ο πρόεδρος προτείνει και η πλειοψηφία αποδέχεται να φήσουμε από το βράδυ εκείνο τα σουβλάκια. Τους είπα ότι το Cranwell δεν ελέγχει τόσο όσο φοβούνται, ότι ποτέ δεν το έχουμε κανει και ότι δεν θα είναι ευχάριστο το αποτέλεσμα αλλά δεν με άκουσαν όσο και αν επέμενα εντόνως. Σε κάθε περίπτωση πήγα για να ετοιμάσω κρεμμύδια και ντομάτες και να κάνω παρέα κατά την διάρκεια της προετοιμασίας. Μου έρχονταν να τα εγκαταλείψω σαν ορισμένους στο παρελθόν και να τους αφήσω να κόψουν το λαιμό τους, αλλά μέχρι τέλους επικράτησαν ψυχραιμότερες σκέψεις, δεν είμαι τόσο εγωιστής. Βοήθησα και κατάλαβαν ορισμένοι ότι δεν είμαι control freak απλά έμπειρος ως προς το τι έχουμε αναλάβει. Πήγα το φαΐ στο φορτηγό ψυγείο και μετά σπίτι, με αφησαν τουλάχιστον να μην ξυπνήσω και τόσο νωρίς, δεν ήμουν για 3η συνεχόμενη χρονιά το θύμα που κάνει check in. Αν και δεν ήμουν εθελοντής ως προς αυτό την επομένη λειτούργησα ως floater ποθ κουβαλούσε το υπόλοιπο κρέας (διότι φυσικά το να ψήσουν όλο ήταν αδύνατον) και λοιπά προϊόντα από τον χώρο προετοιμασίας εώς το τραπέζι. Σε ένα σημείο το μεσημέρι που δεν με άφησαν να δω την γιορτή σήκωσα ψηλά τα χέρια και αρνήθηκα. Κάθισα κάπου 2 ώρες στην γιορτή, την είδα και βοήθησα στο τραπέζι και μετά πήγα με παρέα να φέρουμε πράγματα από το σούπερ μάρκετ. Στο τέλος της ημέρας πήγα και βοήθησα να καθαρίσουμε και ύστερα πήγα στο ποτό. Δεν βγάλαμε τον στόχο μας αλλά τουλάχιστον βγάλαμε περισσότερα από πέρυσι. Εκείνο το βράδυ ο ευεργέτης μου έκανε after party για το διδακτορικό του. Δεν κοιμήθηκα νωρίς παρότι πτώμα, πήγα και συμμετείχα στην χαρά του. Το περιεργότερη ήταν ότι πηγαίνοντας στο σπίτου ένα κορίτσι άρχισε να μου μιλά, αλλά φοβερά κουρασμένος όπως ήμουν και κουβαλόντας και αλκοόλ δημοσίως ήμουν εξαιρετικά επιφυλακτικός στο να συζητήσω. Έκτοτε προσπαθώ να ξεκουραστώ αλλά μόνο τώρα νιώθω πλέον αρκετά ξεκούραστος να ηρεμήσω. Του χρόνου τους εύχομαι να τα καταφέρουν καλύτερα, καλώς εχόντων των πραγμάτων φεύγω τον Δεκέμβριο

Το κίνημα του Ναυτικού του 1973

Πέρασα την προηγούμενη εβδομάδες με εντατικές προετοιμασίες για το Street Fair. Λόγω ελλείψεως χρόνου σταδιακά μόνο κατάφερα να διαβάσω τα νέα, μεταξύ των οποίον σημαντικότερη είδηση ήταν ο θάνατος του Ναυάρχου Νικου Παππά. Λόγω της έλειψης άρθρων για το κίνημα στο οποίο πρωταγωνίστησε στο διαδίκτυο δεν αποκλείεται να αποδειχθεί υψηλής αναγνωσιμότητας αυτή η ανάρτηση, εξού και περιέχει λιγότερα στοιχεία ημερολογίου μου

Η δικτατορία των συνταγματαρχών ήταν κυριολεκτικά στρατιωτική δικτατορία. Ένας μόνο συνομώτης ήταν αξιωματικός της Αεροπορίας και κανένας του Ναυτικού. Στο σώμα του Ναυτικού βρήκε ορισμένους καιροσκόπους πρόθυμους να την υποστηρίξουν μετά την εκδήλωσή της αλλά η πλειοψηφία ήταν αρνητική εώς εχθρική. Αυτό ήταν λογικό διότι εξέφραζε διαφορετικά κοινωνικά στρώματα. Όπως πλέον γράφεται καθαρά μετά το τέλος της Μεταπολίτευσης η Χούντα είχε λαϊκή βάση αποτελούμενα από την Λαϊκή Δεξιά. Πρόκειτο για άτομα φτωχά τα οποία θα μπορούσαν να ψήφιζαν αριστερά και σε ένα βαθμό υποστήριζαν την ιδεολογία της αλλά πχ είχε σκοτώσει ο ΕΛΑΣ ή ο ΔΣΕ κάποιο συγγενή τους, απέρριπταν το διεθνιστικό - αντεθνικό πρόγραμμά της ή γενικότερα ήταν με τον κυρίαρχο αέρα της εποχής. Μέχρι την κρίση του πετρελαίου ήταν μάλιστα αρεκτά επιτυχημένο καθεστώς οικονομικά και έτσι είχε πολλη ανοχή στην κοονωνία, όταν ακριβώς άρχισε να πηγαίνει η οικονομία στα βράχια έγινε λιγότερο ανεκτή η καταπίεση. Αντίθετα το σώμα των αξιωματικών του Ναυτικού προέρχονταν κυρίως από την μεγαλοαστική τάξη. Την εποχή εκείνη η Σχολή Δοκίμων έβγαζε 12 Μάχιμους και λιγότερους Μηχανικούς (ενώ σήμερα βγάζει πρους τους 45 και 20, καμία σχέση με τους 300 της Σχολής Ευελπίδων), είχε δίδακτρα και οι εισαγωγικές εξετάσεις δύσκολα παρακάμπτονταν με πολιτικό μέσον όπως στην ΣΣΕ πριν το 1982. Η αντιπαλότητα μεταξύ των κλάδων και η αντιπάθεια για την ανατροπή της τάξης από άτομα τα οποία δύσκολα θα έκαναν καρίερα στο Ναυτικό, ιδίως αν λάβει κανείς υπ'όψιν ότι λόγω κοινωνικής τάξης δεν επιθυμούσαν πραγματική ανατροπή του συτήματος, προκάλεσε ταχύτατη δυσαρέσκεια. Η συζήτηση περί ανατροπής είχε ξεκινήσει νωρίς αλλά σκόνταφτε σε ένα πραγματικό πρόβλημα, δεν είχαν ιδέα οι αξιωματικοί πως θα κάνουν κίνημα. Εν αντιθέσει με τον Στρατό ο οποίος κατά την Πρώτη Δημοκρατία (1923-1935) έκανε ένα κίνημα ανά 3 μήνες (ο Πάγκαλος μάλιστα πέτυχε και έγινε ο πρώτος δικτάτορας) το Ναυτικό δεν είχε εμπειρία. Σημαντικά κινήματα στην ιστορία του ήταν το κίνημα του Τυπάλδου το 1910 που ήταν το αντικίνημα του Γουδίου (1909) που απέτυχε και η σημαντική συμμετοχή στο κίνημα του 1935.

Πυρήνας οργάνωσης ήταν η τάξη της ΣΝΔ του 1948. Σε μία συνεστίαση για την 20η επέτειο, όταν πλέον φάνηκε ότι το καθεστώς είχε εδραιωθεί, έπεσε η συμφωνία για την συνομωσία. Πρόβλημα ήταν ότι δεν είχαν ηγέτη, μόνο πέντε ομοιόβαθμους οργανωτές. Έτσι προτάθηκε και απεδέχθει να ηγηθεί ο απότακτος πλοίαρχος Κονοφάος ο οποίος όμως θα επέβαινε και θα ηγούνταν αφού απέπλεαν τα πλοία. Πρώτο σχέδιο των συνομωτών ήταν η απαγωγή του Παπαδόπουλου ενώ επέβαινε στον Στολο για εθιμοτυπική επιθεώρηση. Το σχέδιο δεν υλοποιήθηκε διότι διέρρευσε και έτσι στο μεν αντιτορπιλλικό είχε πολύ μεγάλη συνοδείο ενώ στην τορπιλλάκατο έδωσαν ελάχιστα καύσιμα ώστε να μην μπορεί να ανοιχτεί. Πάντων έκτοτε (1968) δεν ξαναεπιθεώρησε τον στόλο ο Παππαδόπουλος. Δεύτερο σχέδιο ήταν η κατάληψη της Κρήτης με την Μεραρχία Μενέλεος που προδοτικά αφαίρεσαν από την Κύπρο οι δικτάτορες. Ωστόσο οι χουντικοί είχαν μεταφέρει πολύ στρατό στην Κρήτη (αντιπολιτευόμενο νησί γαρ) και επίσης ο συντονιστής με τον Στρατό Παπαδόγγωνας σκοτώθηκε στο αεροπορικό ατύχημα της Κερατέας (Δεκέμβριος 1968). Επίσης το ενδεχώμενο αποχωρισμού της Κρήτης προκάλεσε και φόβο για την δημιουργία 3ου Ελληνικού κράτους.

Οι συνωμότες διευρηναν την κύκλο τους και άρχισαν επαφές και με την εφοπλιστική κοινότητα. Αν μη τι άλλο Πολεμικό και Εμπορικό ναυτικό πάντα ήταν συγκοινωνούντα δοχεία. Οι εφοπλιστές δέχτηκαν να βοηθήσουν αν και όπως έχω πει αρκετές φορές η στάση των πολύ πλουσίων στην Ελλάδα έχει συνοψισθεί από το περίφημο απόφθευγμα του Μποδοσάκη: "Εγώ είμαι με το γκούβερνο, αυτό πάει και αλλάζει". Δίνουν χρήμα και υποστήριξη σε όλους και υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να ειδωθεί τόσο η χορηγία του Ανδρεάδη για την έκδοση του αρχείου του ΚΚΕ Εσωτερικού, οι δωρεές προς τον τέως για την τροφοδοσία του αλλά και οι τωρινές χορηγίες εφοπλιστών του Λονδίνου προς την Χρυσή Αυγή. Μετά από αρκετές παλινωδίες και αρκετές χαμένες ευκαιρίες (όπως η μεταφορά του Αρχηγείου Ναυτικού από το κέντρο της Αθήνα στον Χολαργό το 1972) εν τέλει απεφάσισαν να εκτελέσουν το κίνημα στις 21 Μαίου του 1973. Αλλά το κίνημα προδώθηκε.

Ποιός ήταν ο προδότης του κινήματος εώς και σήμερα παραμένει μυστήριο. Συμμετέχοντες θεωρούν ότι πρόκειται για συγκεκριμένο υπαξιωματικό σηματωρό ή τηλεγραφητή ο οποίος ήταν σε κομβικό σημείο για την εκδήλωσή του, οποίος μετά το 1974 εξαφανίστηκε από την Ελλάδα και ζούσε στο εξωτερικό, αλά Μαστοράκης. Άλλη θεωρία είναι ότι πρόκειται για γυναίκα μυημένου αξιωματικού που το είπε στις φίλες στο κομμωτήριο. Ο Παττακός δήλωσε σε ντοκυμανταίρ της ΝΕΤ που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο ότι ένας από τους συνωμότες αξιωματικούς το κάρφωσε. Σε κάθε περίπτωση υπήρχαν πάνω από 200 μυημένοι και πολλοί περισσότεροι γνωρίζοντες. Αυτό που οι μηχανισμοί του καθεστώτος, οι οποίοι κινήθηκαν ταχύτατα, δεν ήξεραν ήταν ότι το Αντιτορπιλλικό Βέλος, το οποίο συμμετείχε σε Νατοϊκή ασκηση στο Τυρρηνικό Πέλαγος είχε μυημένους αξιωματικούς

Όποτε αναφέρω τον Ναύαρχο Παππά η αδερφή μου λέει "καλά δεν θυμάσαι την πολύ χοντρη γυναίκα του στην Αγία Μαρίνα;". Πραγματικά δεν την θυμάμαι αλλά λαμβάνοντας υπ'όψιν πως όταν είδα τον Παππά στο ντοκυμανταίρ τον αναγνώρισα μάλλον αν την δω σε φωτογραφία πιθανόν να την θυμηθώ. Η Αγία Μαρίνα για όσους δεν ξέρουν είναι το θέρετρο αξιωματικών του Ναυτικού. Τώρα η γυναίκα του είναι κόρη ναυάρχουν και αυτό που άκουσα ήταν ότι όταν ο πατέρας της την πάντρεψε με τον Παππά στο πλαίσο της προίκας τον επανέφερε σε ενέργεια. Στο ίντερνετ δεν μπόρεσα να βρω το όνομα της άσκησης, πιο κοντινό σε όνομα που βρήκα ήταν "DETERRENT FORCE" μόνο που καθότι έχω και ο ίδιος υπηρετήσει στο Ναυτικό πιθανόν αυτό να μην ήταν όνομα της άσκησης αλλά προηγούμενο όνομα της SNFM (Standing NATO Force Mediterranean), παλαιότερα γνωστής ως STANAFORMED. Πάντως θυμάμαι όταν ήμουν ναύτης Νατοϊκή άσκηση στο Τυρρηνικό πέλαγος (και όλα τα TRAFFIC που στέλναμε τα άγρια χαράματα στο πλήρωμά του υποβρυχίου) και άκουσα να λένε αξιωματική πως είχε αλλάξει το όνομά της αλλά ήταν η ίδια. Από τηλεφωνήματα και από τις εφημερίδες είχε μάθει ότι το κίνημα απέτυχε. Έτσι πήρε μια πρωτοφανή απόφαση η οποία προκάλεσε παγκόσμιο πάταγο. Κατέφυγε στην Ρώμη.

Οι Ιταλικές Ένοπλες δυνάμεις είναι λίγο κουτουρού (αν όχι εντελώς). Ο Παππάς έστειλε σήμα στην Νατοϊκή ηγεσία ότι διακόπτει την συμμετοχή στην άσκηση, ότι παραμένει πιστός στο ΝΑΤΟ και ότι θα ζητήσει άσυλο. Ο μόνος που απάντησε ήταν ο Τούρκος που ηγείτο της δύναμης ως ο αρχαιότερος κυβερνήτης που απλά έγραψε "Good Luck Nick". Έπλευσε στο Fiumicino, ένα λιμάνι αλιευτικών το κοντινότερο στην Ρώμη και έστειλε 3 σημαιοφόρους στην ξηρά πολύ πρωί να τηλεφωνήσουν στα ΜΜΕ. Οι Ιταλοί φυσικά κοιμώντουσαν. Ταχύτατα περί τα 70 ΜΜΕ συγκεντρώθηκαν στο Fiumicino και είχαν νοικιάσει μέχρι και ελικόπτερο, αλλά επικρατούσε ομίχλη. Ακολούθησαν διαπραγματεύσεις τόσο στο πλήρωμα ποιοί θα βγουν διότι δεν μπορούσαν να αφήσουν το πλοίο άδειο αλλά και διότι αρκετοί είχαν οικογένειες στην Ελλάδα και ο κατεξοχήν τρόπος που δρούσε η δικτατορία για να φιμώσει φονές στο εξωτερικό ήταν βασανίζοντας συγγενείς στην Ελλάδα. Το γεγονός έμεινε στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων επί εβδομάδες και προκάλεσε πάταγο. Όπως τα αυταρχικά καθεστώτα του Αραβικού κόσμου υποστήριζαν ότι διάδοχη κατάστασή τους ήταν ο μπαμπούλας του ισλαμισμού έτσι και η χούντα ύποστήριζε ότι διάδοχη κατάσταση της θα ήταν οι κομμουνιστοσυμμορίτες. Η ανταρσία του Βέλος έδειξε ότι όλοι οι αντικαθεστωτικοί δεν ήταν κομμουνιστές, κάθε άλλο. Εάν υπήρχε κάποιο πολιτικό στίγμα ήταν ότι συννενοούνταν με τον αρχικομμουνιστοφάγο Αβέρωφ στον οποίον προέβλεπαν μεσολάβηση για να αναγκάσει την δικτατορία να διαπραγματευτεί παραδωση. Επίσης ανέφεραν επιστροφή του βασιλιά όχι διότι ήταν φιλοβασιλικοί (ανέφεραν επανειλλημένα ότι θα σεβαστούν όποια απόφαση του Ελληνικού Λαού για το καθεστώς) αλλά ως μέτρο επαναφοράς της ομαλότητας

Ο αριθμός των συνομωτών απεδείχθει τεράστιος, εάν τους απέτασαν όλους απλά δεν θα υπήρχε Ναυτικό. Οι χουντικοί βασάνισαν ορισμένους και μάλιστα πολύ άγρια, ένας έμεινε παράλυτος, γεγονός το οποίο επανειλλημένα ανέφερε στις συνεντεύξεις τύπου ο Παππάς. Εώς τουλάχιστον τον Λυμπέρη η ηγεσία του Ναυτικού αλλά και των Ενόπλων δυνάμεων κατά καιρούς προέρχονταν από τις τάξεις των συνομοτών. Το καθεστώς έστειλε άλλο πλήρωμα για να γυρίσει το Βέλος στην Ελλάδα. Το πλήρωμα του έλαβε άσυλο στην Ιταλία ενώ αρκετοί απασχολήθηκαν από εφοπλιστές τους 15 μήνες εώς τις πτώση της Χούντας. Όταν έγινε η εισβολή όλοι τους ζήτησαν εθελοντικά να επανέρθουν και να πολεμήσουν, παρότι είχαν αποταχθεί και τους είχε αφαιρεθει η υπηκοότητα. Το κίνημα είχε θετικές επιπτώσεις και στην πολιτική ζωή της Ιταλίας καθότι τα πέτρινα χρόνια της δεκαετίας του 70 ετοιμάζονταν πραξικόπημα και φάνηκε στην ιταλική κοινή γνώμη τι σημαίνει δικτατορία, με αποτέλεσμα να ατονήσει. Όταν γύρισε ο Καραμανλής το 74 και προσπαθούσε να καθαρίσει το στράτευμα και να φέρει ομαλότητα, κοιμούνταν κάθε βράδυ σε διαφορετικό πλοίο του Στόλου στην Σαλαμίνα, εκεί ήξερε ότι θα είχε σιγουριά και ασφάλεια για τη ζωή του. Ο ναύαρχος Παππάς ήταν Α/ΓΕΝ επί 4 1/2 χρόνια (το οποίο το βλέπουν αρκετοί αρνητικά διότι φράκαρε τη ιεραρχία) και παρότι του πρότειναν να κατέβει βουλευτής όλα τα κόμματα αρνήθηκε διότι θέλησε να διατηρήσει τον απολιτικό χαρακτήρα του κινήματος. 2-3 συνομώτες κατέβηκαν στην πολιτική και έφτασαν εώς και υπουργοί αλλά εν αντιθέσει με τους αντιστασιακούς του Πολυτεχνείου που κατέλαβαν και έγδυσαν το κράτος και μας έφεραν σε αυτό το χάλι, οι περισσότεροι συνομώτες δεν επιδίωξαν να εξαργυρώσουν την πράξη τους. Σκέφτομαι σοβαρά να φτιάξω αφίσα ώστε να μάθουν οι νεώτεροι αλλά δεν ξέρω τι θα προλάβω στον χρόνο που έχω

Εν τέλει είμαι ο Tom Hanks

Πριν απο σχεδον 20 χρόνια πλέον ο Tom Hanks πήρε όσκαρ σε δύο συνεχόμενες χρονιές, μία για το Philadelphia και μία για το Forrest Gump. Την επόμενη χρονιά έκανε το Απόλλων 13 για το οποίο δεν πήρε αν και αρκετά ενδιαφέρουσα ταινία. Στο συνέδριο στη Βαλτιμόρη όταν με ρώτησαν κατά πόσον θα κερδίσουμε τον διαγωνισμό Geoleague Challenge τους έλεγα ότι δεν είμαι ο Tom Hanks να το πάρω δύο συνεχόμενες χρονιές. Εν τέλει το πήραμε προς μεγάλη μου έκπληξη και πλέον ακολουθεί νέα δημοσίευση, αυτή την φορά με εμένα ως κύριο συγγραφέα. Ως προς την δική μου δημοσίευση είχα μαντάτα ότι πρέπει να επισπευσθεί, και ο συσσυγραφέας μου μάλλον συναίνεσα, μου είπε να το στείλω αν δεν έχω σχόλια του έως την Παρασκευή. Ήμουν το Σαββατο στο Roanoke και είδα κάτι που δεν μου άρεσε καθόλου, Μέγα Σάββατό τους να είναι έξω και να διασκεδάζουν πριν την Ανάσταση τους. Αλλά ας γυρίσω στο επιτυχές ταξίδι

Σάββατο ένας φίλτατος συνάδελφος με πήγε στην εταιρία ενοικίασης αυτοκινήτων και πήρα το όχημα. Εν συνεχεία βρήκα ένα μέρος να το παρκάρω, το γέμισα καύσιμα, έφτιαξα τα λάστιχα και το φόρτωσα με τα πράγματά μου. Την επομένη σηκώθηκα νωρίς αλλά παρότι νήστεψα δεν πήγα εκκλησία, πήγα και μάζεψα τους συμφοιτητές μου, 4 από Blacksburg και 2 από Roanoke. Οδηγήσαμε με βάρδιες και εν τέλει φτάσαμε στην Βαλτιμόρη νωρίτερα από το αναμενόμενο. Αφού άφησα τις 2 στο ξενοδοχείο του συνεδρίου πήγα στο ξενοδοχείο μας όπου με περίμενε ο ευεργέτης μου. Είχε κανονίσει τα δωμάτια και τα είχε πάρει ήδη. Ήμασταν 4 αγόρια στο ένα δωμάτιο και 2 κορίτσια στο άλλο, αν και την πρώτη νύχτα η συνάδελφος ήταν μόνη. Κατεβήκαμε στο λιμάνι και φάγαμε όλοι παρέα και μετά πήγαμε στο μέρος όπου οι εθελοντές (θα) διασκεδάζανε. Έφτασαν αυτοί αλλά η παρέα μας έφυγε, πήγα μετά όμως στους εθελοντές να γνωρίσω τους νέους. Μετά βγήκα με τον ευεργέτη αλλά Κυριακή βραδυ η πόλη απεδείχθει νέκρα. Ίσως να πήγαμε και στα λάθος μέρη αλλά λαμβάνοντας υπ'όψιν τις άλλες νύχτες με τους εθελοντές δεν θα βρίσκαμε μέρος με κόσμο. 3 τετράγωνα από το ξενοδοχείο μας είχε πιάτσα ναρκωτικών παρότι καλή γειτονιά στο κέντρο της πόλης. Το κέντρο της Βαλτιμόρης αδειάζει νωρίς, ήδη στις 8 είχε κλείσει ουσιαστικά. Την έπεσα αλλά με ξύπνησε τηλεφώνημα της γειτόνισσας, ήταν μεθυσμένη και δεν έβγαζε νόημα. Ο τέταρτος της παρέας την γύρισε στο δωμάτιο της (και δεν έβρισκε το κλειδί) και κοιμήθηκα. Την επομένη με σήκωσε νωρίς ο ευεργέτης διότι για να έχουμε φτηνό δωμάτιο είχε κάνει κόλπο. Ρυθμίσαμε του δωματίου και την ξαναέπεσα, αλλά δεν κοιμήθηκα πολύ

Σηκώθηκα και μετά το πρωινό είπα να πάω στο Walters Art Museum. Περπάτησα εν μέσω χιονόπτωσης και το μόνο που κατάφερα ήταν να βρέξω τις κάλτσες μου, του μουσείο ήταν κλειστό Δευτέρα-Τρίτη. Μετά από αλλαγή κάλτσας (εκείνη την ημέρα χάλασα 3 ζευγάρια και πάλι ήταν βρεγμένες) έψαξα άλλο μουσείο αλλά εν τέλει το μόνο σοβαρό ανοιχτό ήταν το National Aquarium στο οποίο είχαν ήδη πάει οι συνάδελφοι μου. Από την στιγμή που δεν ήμουν μαζί τους (και ήταν και πανάκριβο) προτίμησα να μην πάω, πήγα σε ένα για τον εμφύλιο. Καθότι ήταν απέναντι από το ξενοδοχείο του συνεδρίου πήγα εκεί νωρίς για τις λίγες εκδηλώσεις που είχε, μεταξύ των οποίων και φαϊ. Μετά ακολούθησε βόλτα όλων των φοιτητών σε μπαρ με πυρήνα τους εθελοντές. Έφυγα μάλλον νωρίς διότι πήρα την τελευταία συνάδελφο που ήρθε εκείνο το βράδυ στην πόλη. Νόμιζα θα έρχονταν με το τρένο, εν τέλει ήρθε με το λεωφορείο, χάθηκα τρεις φορές και μπορώ να πω ότι ήταν η πιο τρομακτική εμπειρία μου σε όλο το ταξίδι καθότι βρέθηκα σε υποβαθμισμένες γειτονιές αργά νύχτα. Αν όμως τρόμαξα εγώ το αγόρι, φαντάσου πως θα ένιωθε μόνη η συνάδελφος. Την μάζεψα, όλα καλά και την έπεσα.

Τη επομένη σηκώθηκα νωρις διότι ήταν η πρώτη ημέρα του συνεδρίου και είχαμε την εισαγωγική ομιλία. Μετά όπως εν τέλει και σε όλο το συνέδριο πήγα σε ανακοινώσεις σχετικές με την γεωργία, οι οποίες εν αντιθέσει με πέρυσι ήταν αρκετές διότι στην οργανωτική επιτροπή ήταν και εργαζόμενη στην NASS. Λόγω sequestration απαγόρευσαν στους υπαλλήλους του USGS να παρακολουθήσουν το συνέδριο ακόμα και αν ήταν ομιλητές, η βλακεία των πολιτικών είναι άπιαστη. Το μεσημέρι κάθισα με την συνάδελφο και δοκίμασα την ομιλία στον διαγωνισμό. Την τρίτη φορά ήμουν τέλειος, πήγα και έφαγα μεσημεριανό και μετά ήρθε η μεγάλη ώρα της παρουσίασης.

Από τις 5 ομάδες εμείς πήγαμε πρώτοι, μετά ακολούθησε το University of South Carolina, University of Georgia, Mississippi State και στο τέλος το American River College το οποίο είναι community college διετούς διάρκειας σπουδών. Οι τελευταίοι πήραν το μεγαλύτερο χειροκρότημα όπως χειροκροτάει κανείς την Τζαμαϊκανή ομάδα μπομπσλεντ στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς, ότι καν έφτασαν ήταν κατόρθωμα. Η αίθουσα ήταν γεμάτη αλλά ήμουν πολύ λιγότερο αγχωμένος σε σχέση με πέρυσι. Εν αντιθέσει με πέρυσι το αποτέλεσμα δεν ήρθε την ίδια ημέρα αλλά την επόμενη. Ακολούθησε το βραδυνό γεύμα και μετά έξοδος. Παρότι με κουστούμι έμεινα ως σχετικώς αργά πριν γυρίσω στο δωμάτιο.

Ξαναξύπνησα νωρίς και πήγα στο συνέδριο. Ακολούθησα πάλι ανακοινώσεις σχετικές για την γεωργία και έχασα μάλιστα μία συνεδρίαση λόγω κακού τίτλου, πήγα σε συνεδρία εν τέλει σχετική με την βιομάζα όπου ήταν όλο φοιτητές και ελάχιστοι άλλοι. Φάνηκε καθαρά ότι το πανεπιστημιακό ενδιαφέρον στην τηλεπισκόπιση μάλλον είναι οι εφαρμογές σχετικές με την κατάσταση της βιομάζας και λιγότερο πως θα φτιάξουν π.χ. τον νέο αισθητηρα. Το μεσημέρι ήταν η επιμνημόσυνη ομιλία και οι βράβευση του διαγωνισμού. Όπως ανέφερα στην αρχή κερδίσαμε πάλι προς μεγάλη έκπληξη μου. Μετά τις απογευματινες ανακοινώσεις (πλέον δεν είχε ημερίδες σχετικές με την γεωργία) ακολύθησε έξοδος. Πήγαμε σε ένα μάλλον κλαμπ που έπεζε country και όλοι, μεταξύ των οποίων και εγώ, ανεβήκαμε σε μηχανικό ταύρο. Περισσότερο φρόντισα να προσγειωθώ καλά παρά να μείνω αρκετή ώρα επάνω. Μετά από ενδιάμευση παύση σε διπλανό κλαμπ γύρισα στο δωμάτιο

Η επομένη ήταν η ημέρα της επιστροφής. Το πρωί πήγα νωρίς διότι ήταν το μόνο πρωινό που μας έδινε δωρεάν το συνέδριο και μετά ακολούθησα συνεδριάσεις, με τους μισούς ομιλητές να μην εμφανίζονται! Πιο ενδιαφέρουσα φάση μία συνεδρία όπου στην πρώτη ανακοίνωση ήταν μία Μεξικάνα που χρειάστηκε μετάφραση για τις ερωτήσεις (αλλά όχι για την ομιλία) την οποία προσέφερε υπάλληλος του ξενοδοχείου (νομίζω καθαρίστρια) και ο δεύτερος ομιλητής ένας ακόμη πιο ακατανόητος Ταιβανέζος του οποίου οι διαφάνειες ήταν στα κινέζικα. Το μεσημέρι μαζευτήκαμε, φάγαμε μεσημεριανό και γυρίσαμε σπίτι. Στην πορεία σταματήσαμε σε εστιατόρειο όπου λόγω του ότι δεν έφεραν το σωστο φαΐ σε συνάδελφο 2 φορές μας έφεραν σε όλους γλυκό δωρεάν. Τα μεσάνυχτα, αφού άφησα όλους τους συναδέλφους σπίτια τους πήγα το αμάξι στην εταιρεία ενοικίασης και με γύρισε συνάδελφος σπίτι. Ακόμα δεν έχω ανακάμψει από το ταξίδι και ήδη ξενίνησε το μπερδεμα με το Street Fair. Πάντως καλά πέρασα και απλά πλέον χρειάζεται ξεκούραση