Myrtle Beach Μερος Γ

Στο τέλος της προηγούμενης ανάρτησης ήταν Παρασκευή (πριν 8 ημέρες) και είχαμε φύγει από το εστιατόριο με Seafood Buffet το οποίο παρεπιπτόντως άνηκε σε 'Ελληνα. Μετά από το σούπερ μάρκετ και το δωμάτιο ξεκινήσαμε νωρίς για τον χώρο διασκέδασης. Στην στροφή ήταν ένα Foodruckers. Για όποιον δεν ξέρει την συγκεκριμμένη αλυσίδα έχει θηριωδών διαστάσεων χαμπουργκερ, τόσο μεγάλα που καταστρέφουν την όποια δίαιτα θα μπορούσε κανείς να κάνει. Ο συνάδελφος ζήτησε και σταματήσαμε, αυτός έφαγε ενώ εγώ έκανα γύρο στα καταστήματα. Η πόλη μου άρεσε τόσο ώστε αγόρασα καπελάκι, σε εκείνη την φάση έψαχνα που έχει φτηνά και καλά. Αφού έφαγε, οφείλω να παραδεχτώ ότι μου προκάλεσε έκπληξη πως τρώει παραπάνω απο εμένα, νόμιζα ότι μεταξύ των Ελλήνων εγώ έτρωγα περισσότερο, πήγαμε εν τέλει στον χώρο ψυχαγωγίας όπου ήμασταν το προηγούμενο βράδυ. Είχε φτάσει δέκα και είπαμε να πάμε κάπου πριν πάμε στο τελικό.

Βρεθήκαμε λοιπόν σε ένα μέρος όπου είχε φτηνό ποτό. Στο συγκεκριμένο μέρος είχε Rednecks (όρος μάλλον ελαφρά προσβλητικός που περιγράφει νότιους χωριάτες) που έκανα καραόκε, λίγο χιπ χοπ στην αρχή αλλά κυρίως κάντρυ. Κέρασα τον συνάδελφο ένα ποτήρι μπύρας και πήρα και ο ίδιος ένα ποτό με πρόθεση προς τα μεσάνυχτα να φύγω. Δεν μετέφερα αυτολεξεί την πρόθεσή μου σε αυτόν πριν τα μεσάνυχτα όταν είχε ήδη πάρει μία καράφα μπύρα. Δεν μπορώ να πω πως περνούσα καλά, αυτός ο τύπος μουσικής δεν μου αρέσει. Ο συνάδελφος με προέτρεπε να σηκωθώ να τραγουδήσω, ο ίδιος ούτε που τόλμησε. Με τους άλλους απεδείχθει πολύ ... γενναίος. Απο κοινωνιολογικής απόψεως αρκετά ενδιαφέρον ήταν ότι είχε φοιτητές από το Harvard αλλά και ότι άλλη παρέα ήταν σε bachelor party, όπου μάλιστα είχε και τη μέλλουσα σύζυγο! Πραγματικά αν το να τραγουδάς καραόκε κάντρυ είναι το άκρον άωτον της διασκέδασης για τους rednecks, δεν έχουν καμία ιδέα πως να διασκεδάσουν. Καθότι για μένα δεν είναι διασκέδαση αυτό το είδος μουσικής, με το που ήπιε την καράφα στις 12.15 σηκώθηκε και είπα στον συνοδοιπόρο να φύγουμε. Η αντίδρασή του με εξέπληξε! Μου είπε να χαλαρώσω και πως θα με κεράσει ποτο. Πως στο καλό μπορώ να χαλαρώσω ενώ παίζει κάντρυ; Για να χαλαρώσω πρέπει να παίζει house και να χορεύω, και αυτή την πρόθεση είχα να κάνω. Μετά από την τρίτη επανάληψη μου λέει ότι θα πάμε αλλά αργότερα που έχει λιγότερη ουρά. Συγνώμη του κάνω, θα πάμε για 3 τραγούδια; Τα μαγαζιά κλείνουν νωρίς, εδώ είναι ΗΠΑ. Η αντίδρασή του ήταν αν τόσο φλέγομαι να πάω μόνος μου αλλά να φροντίσω να τον μαζέψω μετά διότι δεν είχε κινητό. Εως τότε είχα ανεχτεί και είχα κάνει ότι μου είχε ζητήσει. Όταν εγώ του ζήτησα κάτι, να μην χαλάσει η ζαχαρένια του! Συνάδελφοι οι οποίοι όμως δεν είχαν χρόνο να έρθουν στο ταξίδι μου είπαν (εκ των υστέρων) ότι έπρεπε να τον αφήσω στα κρύα του λουτρού να γυρίσει μόνος του. Δεν είμαι τέτοιος κατ'αρχήν και κατά δεύτερον εκτίμησα το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος είχε έρθει στις διακοπές, εν αντιθέσει με τους εξ ασφαλούς τιμητές. Άφησα το μέρος και πήγα δίπλα στο Senor Frog. Μετά από 10 λεπτά στην ουρά και πλήρη σωματικό έλεγχο από τον πορτιέρη μη τυχόν κουβαλάω όπλο (!) μπήκα και χόρεψα. Λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι είχε είσοδο $10 και το πόσο αρνητικός ήταν μετά στην ιδέα της καλά έκανα. Αν κάτι είδα μέσα είναι ότι σε αυτή τη ζωή για να πας μπροστά πρέπει να μην έχεις καθόλου τακτ. Αν τυχόν 5 κοπέλες χόρευνα παρέα, επί τοπου 5 αγόρια εξωτερικά πήγαν και τους κολλούσαν κυριολεκτικά!

Τέλος πάντων, μετά από ένα ποτό και πολύ χορό το μαγαζί έκλεισε και βγήκα στο προκαθορισμένο σημείο συνάντησης όπου τον συνάντησα. Ξαναμπήκαμε στο πρώτο μαγαζί το οποίο έκλεινε και επιασε αυτός λίγη κουβέντα με γύρω κορίτσια τα οποία του είπαν που πάνε. Βγαίνοντας από το Senor Frog έδινε κουπόνια για after club, αυτές όμως πήγαιναν πολύ κοντύτερα. Παραδόξως όχι απλά δεν ήθελε να τις ακολουθήσει αλλά ήθελε και να φαίνεται ότι δεν τις ακολουθεί. Κάναμε τον γύρο των μαγαζιών και εν τέλει πήγαμε σε αυτό που πήγαν τα κορίτσια, το Revolutions. Το συγκεκριμένο μαγαζί έχει μουσικη 60-70-80 και αργότερα. Στο internet τα σχόλια είναι ότι είναι γεμάτο ηλικιωμένους. Όταν μπήκαμε είχε νεώτερο κόσμο (Spring Break γαρ) και έπεξε λίγο σύγχρονο hip hip και μετά mainsrteam Lady Gaga και παρόμοια. Ο χώρος είχε πίστα και με προέτρεπε να ανέβω να χορέψω, ο ίδιος τίποτα! Είχε πολύ λιγότερο κόσμο από το Senor Frog ο οποίος ήταν και πιο κυριλάτος, παντως χόρεψα εώς ότου στις 3 και αυτό έκλεισε. Μετά μεταβηκαμε στο after του κουπονιού. Η ώρα έφτασε 3.30 όταν φτάσαμε, ήθελε και είσοδο έστω και λιγότερη με το κουπόνι. Αν και ακούγονταν πολύ καλή μουσική, καθότι δεν επρόκειτο να καθίσω λιγότερο από ώρα και είχαν την επομενη να οδηγήσω είπα όχι, ήταν επικίνδυνο να οδηγήσω με πολύ λίγο ύπνο.

Την επομένη σηκωθήκαμε λίγο πριν τις 11, κάναμε check out, βόλτα στην παραλία και μετά πήγαμε αρκετά βόρια διότι ήθελε να φάμε σε συγκεκριμένο burger diner. Το κατάστημα ήταν δίπλα από discount εμπορικό κέντρο και έτσι κάναμε βόλτα στα μαγαζιά. Φάγαμε το hamburger και εν τέλει για δεύτερη φορά στο ταξίδι πέρασε το δικό μου, δεν γυρίσαμε απο Charlotte με στάση ενδιάμεσα. Λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι έφτασα σπίτι 10.30 (έστω και μετά από μακρά παύση στο Christiansburg) πάλι καλά. Η άλλη φορά ήταν όταν στην αρχή τον έπεισα να μείνουμε τις 2 νύχτες που είχα κλέισει και να μην πάμε στην Daytona, δεν είχα κουράγιο για 2η ημέρα να οδηγήσω 6 ώρες!

Από κοινωνιολογικής άποψης έβγαλα συμπέρασμα ότι στην Ελλάδα κάνουμε κάθε Σαββατοκύριακο αυτό που οι Αμερικάνοι κάνουν Spring Break. Ίσως Panama City οντως να γίνονται τρελότερα αλλά δεν τα είδα Myrtle Beach, μάλλον οι Έλληνες ξέρουμε να περνάμε καλύτερα. Από την άλλη άποψη δεν βλέπω να ξαναπηγαίνω ταξίδι με αυτό τον συνάδελφο. Ας μάθει να σέβεται τον άλλο και μετά μιλάμε. Όταν πάω ταξίδι με την αδερφή μου της αφήνω το ελευθέρας αρκεί να κάνουμε το ελάχιστο που επιθυμώ. Είπα να λειτουργήσω με τον ίδιο τρόπο με τον συνάδελφο αλλά αυτός δεν ήταν προθυμος να κάνει το ελάχιστο. Ήθελε όλα να γίνουν όπως θέλει αυτός. Ας ελπίσω ότι οι συνάδελφοι στο ταξίδι που φεύγω αύριο για την Βαλτιμόρη στο συνέδριο να είναι καλύτεροι. Λαμβάνοντας υπ'όψιν την περσυνή εμπειρία στο Sacramento μάλλον θα είναι

Myrtle Beach μερος Β

Αν και είχα πρόθεση να συνεχίσω νωρίτερα με το ταξίδι, δυστυχώς συνέβησαν πολλά αυτή την εβδομάδα. Βασικότερο ήταν οι ακροάσεις στην Βουλή και την Γερουσία για την προστασία του πλανήτη από αστεροειδείς, τις οποίες παρακολούθησε σε μαγνητοσκόπιση και δεν είχα χρόνο να γράφω. Ο λόγος για τον οποίο τις παρακολούθησα σε μαγνητοσκόπιση είναι ότι ενώ ελάμβανα χώρα ήμουν στο κέντρο υγίειας και εξεταζόμουν για χοληστερίνη. Δυο πράγματα έμαθα από την εξέταση, ότι έχω υπερβολικό βάρος και ότι η χοληστερίνη μου είναι παραδόξως χαμηλή, μόνο 203. Βέβαια αυτό είναι πάνω από το όριο, λαμβάνοντας υπ'όψιν όμως ότι είμαι ο μόνος στην οικογένια που δεν παίρνει φάρμακο είμαι ευχαριστημένος. Τα κλάσματα δεν βγήκαν καλά αλλά αυτό που χρειάζομαι είναι δίαιτα και γυμναστική. Την γυμναστική προσπάθησα να κάνω στο Myrtle Beach με τον πλέον ευχάριστο τρόπο, κολύμπι και χορό. Δυστυχώς δεν ήταν και τόσο θετικές οι προσπάθειές μου.

Όταν τελείωσα την προηγούμενη ανάρτηση είχαμε μόλις φτάσει στο ξενοδοχείο το οποίο τουλάχιστον στην αρχή δεν άρεσε στον συνοδοιπόρο. Περπατήσαμε ανεξάρτητα λίγο και μετά φάγαμε μαζί. Μετά από τόσες ώρες οδήγηση δεν είχα κουράγιο για ξενύχτι αλλά είχα κάθε διάθεση να ανακαλύψω που είναι το ξενύχτι. Ο συνάδελφος ήθελε και να αγοράσει τζελ για το μαλλί, το οποίο δεν ήταν ζήτημα αν δεν ήταν ότι έψαχνε μία συγκεκριμένη μάρκα και συγκεκριμένο είδος και συγκεκριμένη κατηγορία. Έτσι στην πορεία σταματήσαμε στο Wal mart, ψάξαμε, δεν βρήκαμε αλλά αγοράσαμε πρωινό και μετά από χάσιμο (παραδέχομαι ότι ήμουν αρκετά αμυντικός διότι δεν σημείωνα οδηγίες για το GPS με αποτέλεσμα να χάνω την πορεία και προορισμό) φτάσαμε στον χώρο διασκέδασης. Πάρκαρα στο λάθος άκρο, περπατήσαμε και εν τέλει βρεθήκαμε στον χώρο. Προς μεγάλη έκπληξη και των δύο είχε πολύ ωραίο χώρο για ξενύχτι. Σε ένα μάλιστα από τα κέντρα είχε το DJ Pauly D από το Jersey Shore να παίζει εκείνη την νύχτα. Εγω ήμουν αρκετά πρόχειρα ντυμένος αλλά φορούσα τζην παντελόνι, ο συνάδεφλος όχι. Καθίσαμε στην ουρά για το Senhor Frog (δεν ήταν το κέντρο με τον DJ που ανέφερα) αλλά όταν είδε τον ενδυματολογικό κώδικα ρώτησε αν θα έμπενε με το παντελόνι φόρμας και του απάντησαν αρνητικά. Είπαμε και φύγαμε, εγώ ήθελα να ξεκουραστώ, αυτός μάλλον να ξαναπάει. Στο σπίτι ξάπλωσα αλλά του είπα ότι τον ελεύθερο από εμένα να πάρει το αμάξι μου και να ξαναβγεί. Εν τέλει και αυτός ξάπλωσε αλλά αντί να κοιμηθεί όπως εγω έκανε κάτι άλλο, μάλλον διάβαζε.

Την επομένη σηκώθηκα μετά από ένα δεκάωρο ύπνο και πήγα παραλία. Του είχα προτείνει να έρθει μαζί μου αλλά στις 10.30 που πήγε δεν είχε σηκωθεί από το κρεββάτι. Προσπάθησα να μπω στη θάλασσα αλλά όταν έφτασα στο γόνατο πάγωνα από τον αστράγαλο και κάτω, τοσο κρύα η θάλασσα. Έτσι έκανα ηλιοθεραπεία για καμιά ώρα και γύρισα στο ξενοδοχείο. Κάπου εκεί και αυτός σηκώθηκε, πήγαμε βόλτα στην θάλασσα όπου είχε σηκώσει αέρα πλέον. Εκ των υστέρων η αυταρέσκειά του όφειλε να με είχε προβληματίσει, είχε τόνο εξαιρετικά δυσαρεστημένου ανθρώπου που δεν του έβγαιναν όλα ρολόι. Μετά από έναν γύρο είπαμε να πάμε να φάμε μεσημεριανό. Πήραμε το αμάξι και ψάχναμε να βρούμε Seafood Buffet, το οποίο είναι και αρκετά συνηθισμένος τύπος εστιατορείου στην περιοχή. Είχε διάφορα βιβλία με κουπόνια και ο άνθρωπος ήθελε σώνει και καλά να φάμε σε μέρος για το οποίο είχε κουπόνι. Προσωπικά τα κουπόνια δεν τα έχω πολύ περιοπής διότι συχνά τόπος που δεν διαφημίζεται έχει το ίδιο πράγμα στη ίδια τιμή μετά το κουπόνι του χώρου που διαφημίζεται. Κάναμε μερικούς γύρους, πήγαμε μετά από πρόταση μου και στο Market Commons, συνοικία New Urbanism με μικτή χρήση γης και ακριβά καταστήματα η οποία όμως ήταν αρκετά ψεύτικη και συνεχίσαμε να γυρίζουμε. Τον προειδοποίησα ότι αυτά όλα τα μέρη με κουπόνι δεν έχουν μεσημεριανό αλλά μόνο δείπνο, πέραν του ότι είχε πάει αργά πια και πεινούσα αρκετά. Βρήκα λοιπόν ένα μέρος με Buffet το οποίο άνοιγε μόλις μισή ώρα αργότερα αλλά πλέον είχε αλλάξει τροπάριο, έλεγε να φάμε κάτι λίγο τώρα και να φάμε σε κουπονάτο εστιατόριο αργότερα που θα ανοίξει. Δεν του άρεσε εξωτερικά ο χώρος στο μέρος που του πρότεινα και μάλιστα έκανε σχόλια και για την ποιότητα του φαγητού συναρτήσει του χώρου. Έπρεπε να του είχα πει πως το κινέζικο μπουφέ στο Christiansburg είναι πολύ καλύτερο αυτό που έχει το Blacksburg παρότι εξωτερικά ο χωρος είναι χειρότερος. Δεν το σκέφτηκα όμως. Εν τέλει εγώ υποχώρησα και εκ των υστέρων έκανα λάθος όχι διότι δεν ήταν καλή η επιλογή αλλά διότι του έδωσα πολύ αέρα. Συνήθισε να περνάει το δικό του, κάτι όχι καλό διότι φάνηκε ότι δεν κατανοεί τις ανάγκες του άλλου. Φάγαμε σε ταχυφαγείο, πήγαμε στο σπίτι και μετά βγήκα στην παραλία.

Ειχε βγει περισσότερος κόσμος πια, νεαρόκοσμος όπως στις φωτογραφίες από Spring Break και έκατσα λίγο στον ήλιο. Όταν ήρθε του ζήτησε να με φωτογραφήσει όσο έμπαινα στην θάλασσα. Το έκανε μεν και μου φώναζε να μπω. Για την ιστορία η θάλασσα ήταν άδεια λόγω ακριβώς του ψύχους της. Ήταν θερμότερη από το πρωι εξου και μπήκα πιο μέσα, αλλά δεν μπήκα εντελώς. Ένα κύμα (είχε πολύ χαμηλό κυματισμο, καμία σχέση με Ειρηνικό) με έπιασε ως τον ώμο αλλα δεν έκανα το βήμα να βουτήξω, ήταν αρκετά κρύα η θάλασσα ώστε να πάθω υποθερμία. Όταν βγήκα με ψεγάδιασε διότι δεν μπήκα, ο ίδιος βέβαια ούτε που τόλμησε να βάλει το ποδαράκι του. Γυρίσαμε στο δωμάτιο, έκανα ντους και βγήκαμε για το εστιατόρειο. Το παραδέχομαι, κατάλαβα λάθως τη διεύθυνση και εν τέλει μας έβγαλα στο πλέον μακρινό εστιατόρειο. Πάντως ήταν όντως πολύ καλό από έξω και μέσα, είχε πολύ φαϊ και δίπλα ήταν και σούπερ μάρκετ. Δυστυχώς δεν πέταξε ούτε ένα ΒΖ ο άνθρωπος, να μου πει μπράβο που τον έφερα στο καλό μέρος ή που στο σούπερ μάρκετ εν τέλει βρήκε το συγκεγκριμένο τζελ που έψαχνε. Ήταν το τέταρτο σούπερ μάρκετ που είχαμε πάει και είχε βρει νωρίτερα μέχρι και το ίδιο είδος αλλά όχι σε τζελ αλλά σε putty, το οποίο είναι στο πιο πυκνό. Ωστόσο έμελε να με φέρει στα όριά μου και να περάσει τα εσκαμμένα το βράδυ. Αλλά αυτό θα το κρατήσω για την επόμενη φορά

H Myrtle Beach μέρος Α

Όταν είπα στον καθηγητή μου πως πάω διακοπές χάρηκε, κάτι το οποίο μου προκάλεσε έκπληξη. Έχω συνηθίσει από τους άλλους καθηγητές των (μηχανικών) συναδέλφων μου να αντιπαθούν την ιδέα ότι φεύγεις από το εργαστήριο. Πήγα λοιπόν το πρωί της Πέμπτης και μάζεψα τον συνάδελφο από το σπίτι του. Προς κατάπληξη μου το GPS δεν έβγαλε την διαδρομή που έδινε το Google Maps και όντας συνηθισμένος από την υψηλή ποιότητα του αυτοκινήτου δεν είχα σημειώσει την διαδρομή. Επέλεξα τον ταχύ δρόμο και πήρα πορεία νοτιοανατολικά. Βέβαια ξεκινωντας από το Blacksburg πρώτα πας υποχρεωτικά νοτιοδυτικά να περάσεις το Fancy Gap, δεν υπάρχουν πολλά περάσματα στα Αππαλάχια. Η διαδρομή έχει πολύ βελτιωθεί σε σχέση με την ευθέια πορεία που έδινε το GPS, ακολουθήσαμε κυρίως την μελλοντική πορεία του Ι-74 η οποία έχει μισοκατασευαστεί αν και σε πολλά σημεία ήταν σαν την Εγνατία, οδηγούσα σε αυτοκινητόδρομο εκεί όπου κατά τον χάρτη είναι χωράφι. Ευτυχώς υπάρχουν στον δρόμο κάποιες πινακίδες για Myrtle Beach αν και αν δεν έχει κάνει κάποιος έρευνα όπως εγνε στην περίπτωση μου, αποτέλεσμα ήταν ότι ακολουθήσαμε δρόμους που ήταν μεν πιο σύντομοι χιλιομετρικά αλλά όχι καλής ποιότητας. Έμελε να μην είναι η μόνη περίπτωση που μας απογοήτευσε το GPS. Με την ίδια ακριβώς διεύθυνση με το ξενοδοχείο υπάρχει άλλη μία διαστάυρωση στο Surfside Beach, 3 χλμ από τον προορισμό μας όπου μας οδήγησε το GPS. Εν τέλει όμως και το Google Maps σε έστελνε τις μισές φορές στην λάθος τοποθεσία, καλόν θα ήταν το Surfside Beach να γίνει ανεξάρτητη πόλη από το Myrtle Beach ώστε να πάψει το μπέρδεμα. Δεν ήταν η τελευταία περιπέτεια με την άφιξη, έμελε να πέσουμε σε ράλυ ιστορικών αυτοκινήτων με αποτέλεσμα να έχουν κόψει την αριστερή στροφή στην Ocean Boulevard! Αυτό προκάλεσε και το τελευταίο απρόοπτο με το ταξίδι διότι ο συνοδοιπόρος ήθελε να δούμε την παρέλαση των αυτοκινήτων και ας αργούσαμε στο ξενοδοχείο. Εκεί είδα κάτι ως προς το άτομο που συνειδητοποίησα μόνα την επομένη στο κλαμπ, έχει συνηθίσει να του γίνεται το δικό του με αποτέλεσμα να το απαιτεί. Δεν είμαι σίγουρος αν κατανοεί την θέση του άλλου ακόμα και του το πεις άμεσα.

Η πόλη μάλλον μου θύμισε το Fort Lauderdale. Ως κλασσικός Ευρωπαίος έχω συνηθίσει μία συγκεκριμένη τοπογραφία πόλεως, ένα κέντρο με αξιοθέατα γύρω από το οποίο αναπτύσσεται περιμετρικά η πόλη. Η Myrtle Beach έχει μία τεράστια παραλία. Πρωτη σειρά πίσω από την παραλία είναι ξενοδοχεία και full service condominiums όπου οι παππούδες μένουν μετά την συνταξιοδότηση. Τρεις δρόμοι πιο πίσω είναι ο κύριος εμπορικός δρόμος η οποία είναι λεωφόρος όπου είναι τα καταστήματα και τα εστιατόρια. Εστιατόριο παρά θιν'αλός δεν υπάρχει στην πόλη παρότι η παραλία είναι τεράστια! Κεντρικό αξιοθέατο από την διαμόρφωση της πόλης είναι το Family Kingdom το οποίο ήταν και κλειστό όταν ήμασταν εκεί. Πρόκειται για τεράστιο Λούνα Πάρκ που μπορούν να επισκευθούν οι παππούδες με τα εγγόνια τους. Μετά από αρκετό ψάξιμο ανακάλυψα που βρίσκεται η νυχτερινή ζωή, στο Boardwalk By the Beach το οποίο παρά το όνομα του δεν είναι στην παραλία αλλά αρκετά χιλιόμετρα στο εσωτερικό. Δεν υπάρχει κανένα πλεονέκτημα το να μείνεις σε ξενοδοχείο στο κέντρο σε σχέση με κάποιο αλλού, αρκεί να είσαι κοντά στην παραλία! Το Fort Lauderdale τουλάχιστον είχε κέντρο με τοποθεσίες να περπατήσεις και να ξενυχτήσεις, στη Myrtle Beach απλά μακριά από το κέντρο έχει σπίτια αντί για ξενοδοχεία που έχει κέντρο.

Η άλλη σημαντική παρατήρηση που έχω να κάνω είναι για την φύση του Spring Break. Βασισμένος στις ταινίες που έχω δει (όπως αυτή που πρωταγωνιστούν διάφορες πρώην πριγκίπισσες του Disney και κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή) έχεις την αίσθηση ότι η πόλη μετατρέπεται σε ένα τεράστιο άντρο ακολασίας, κάτι σε Χερσόνησσο αλλά χειρότερα. Ευτυχώς οι Αμερικάνοι δεν είναι Βρετανοί. Πιο κοντινή αίσθηση είναι οι φοιτητικές εκδρομές σε Μύκονο κλπ που είναι μετά το Πάσχα. Μάλιστα είναι και λίγο χειρότερο διότι δεν έχει και κάποιο Super Paradise ενώ και η διασκέδαση είναι εξορισμένη μακριά από την διαμονή. Πάντως υπάρχει διασκέδαση, κάτι που απουσιάζει από το Blacksburg με αποτέλεσμα να έχω βγει ευχαριστημένος από τις διακοπές αυτές. Εαν μάλιστα ήταν και ζεστή η θάλασσα θα μπορούσα να πω ότι ήταν εξαιρετικά. Περισσότερα όμως στην επομενη ανάρτηση, αυτή ήδη παραείναι μακριά.

Και όμως η κατάσταση δεν είναι βουνό

Η πόλη συνεχίζει να είναι άδεια. Ο καιρός είναι ζαβλακωμένος, το μεσημέρι έριξε χιόνι! Αλλά αύριο τουλάχιστον φεύγω διακοπές. Τα κατάφερα!

Την Κυριακή είχα συνειδοτοποιήσει ότι δεν ήταν και τόσο βουνό αυτά που είχα μπροστά μου, απλά ήθελαν τον χρόνο τους και δεν ήταν καθόλου ευχάριστο να είσαι μοναχός στην πόλη. Την Δευτέρα είχα ήδη τελειώσει το research proposal και το έστειλα στον καθηγητή. Χτες έφτιαξα και τα δεδομένα για την δημοσίευση, είδα τι ισχύει με τον αλγόριθμο και άρχισα να διορθώνω το κείμενο. Σήμερα έστειλα την σύνοψη του πόστερ για το συνέδριο OGIS στον καθηγητή, τελείωσα τις αλλαγές στην δημοσίευση και έστειλα τον κείμενο στους καθηγητές και κανόνισα και το βανάκι για το συνέδριο στη Βαλτιμόρη το οποίο είναι σε 10 ημέρες. Το καλό της υπόθεσης είναι ότι το γράψιμο (προς το παρόν τουλάχιστον) τελείωσε, αν αύριο έμενα εδώ θα είχα αρχίσει να χειρίζομαι πάλι χωρικά δεδομένα, κάτι που βρίσκω πιο ευχάριστο. Αλλά αύριο φεύγω.

Όπως πολλά πράγματα σε αυτή τη ζωή μου ήρθε από εκεί που δεν το περίμενα. Μετά από 3 χρόνια το έχω πάρει συμπέρασμα, οι συνάδελφοι μου στο College of Engineering απλά δεν έχουν χρόνο. Οι καθηγητές τους τους χώνουν άγρια, απλά μπορώ να κρίνω ποιοι με θεωρούν πραγματικό φίλο (και φροντίζουν να ξοδεύσουν τον λίγο ελεύθερο χρόνο τους μαζί μου) και ποιές όχι. Ωστόσο καμία φορά βρίσκονται και άτομα τα οποία έχουν χρόνο, ίσως ότι είναι προπτυχιακοί βοηθάει. Καθίσαμε λοιπόν την Δευτέρα και κανονίσαμε να πάμε Myrtle Beach. Το μέρος δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, απλά έχει μία πολύ ωραία παραλία και έχουν τάση να πηγαίνουν οι φοιτητές σε Spring Break όταν δεν πηγαίνουν με τους γονείς τους. Φεύγουμε αύριο, θέλει κάπου 5 1/2 ώρες οδήγηση και επιστρέφουμε το Σάββατο. Σε παρόμοια φάση προπτυχιακός δεν ήμουν καθόλου σίγουρος για την Μύκονο και απεδείχθη φοβερό ταξίδι. Ελπίζω να περάσω το ίδιο καλά αν και με δεδομένο το κοινό που συνήθως έχει αλλά και τον καιρό που προβλέπετε απλώς ελπίζω να έχουν πολλοί την ίδια ιδέα με έμενα, αλλιώς θα είναι απλά ένα διάλλειμα.

Ένα ακόμα που πρόσεξα είναι το πως πέρασε στο μουλωχτα το Heart of the Swarm. Όταν πριν από 3 χρόνια είχε βγει το Starcraft II: Wings of Liberty το Walmart το διαφήμιζε στο μηχάνημα που σε σκάναρε στην έξοδο αν έχει κλέψεις. Θυμάμαι είχα πάει σε πάρτυ στο σπίτι του ευεργέτη μου, λίγες μέρες πριν το μοιραίο ταξίδι στην Ρωσία και ο Ρώσος συνάδελφος που γνώρισα τότε έλεγε ο συγκάτοικος του δεν ήρθε διότι πήγε σε event για την πρώτη ημέρα πωλήσεων του παιχνιδιού. 3 χρόνια παρά κάτι μήνες όπου βγήκε η επέκτασή του, τίποτα, ούτε καν ένα πόστερ. Μόνο το πουλάει ξάνα το Walmart απλά το Wings of Liberty το έχει $40 αντί για $60 που έκανε προ τριετίας. Αν είχα χρόνο μπορεί και να το έπερνα αλλά λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι το Lord of the Rings II που μου έκανε δώρο ο μπατζανακής μου είναι ακόμα στο κουτί, αμφιβάλλω αν θα έβρισκα χρόνο να το παίξω

Ψαχνοντας τον κομήτη Pan-STARRS

Όταν ήμουν 3η Λυκείου ο κομήτης Hale Bopp μας είχε επισκευθεί. Διάβαζα και τότε το ιντερνετ και έγραφαν λοιπόν ότι για να δεις τον κομήτη μπορούσες να ανέβεις στην κοντινότερη κορυφή και να δεις τον ουρανό. Είπα να ακολουθήσω τις οδηγίες και έτσι ανέβηκα τον λόφο της Καστέλλας. Φυσικά στην κορυφή του λόφου της Καστέλλας είναι ο Προφήτης Ηλίας, ο οποίος έχει εξωτερικό φωτισμό όλη την νύχτα. Εννοείται πως δεν είδα κανένα αστέρι στον ουρανό, πόσο μάλλον το κομήτη. Την ίδια χρονιά πήγα πενταήμερη εκδρομή, αρκετά περίπλοκη ιστορία. Πέραν από το ότι ήταν η πρώτη φορά που βγήκα σε κλαμπ (και μου άρεσε) και το ΤΕΛ Καστοριάς να δέρνει 3 συμφοιτητές μου διότι νόμιζαν ότι είμαστε από την Σιβητανίδειο η οποία ήταν στις διπλανές πτέρυγες του ξενοδοχείου, αυτό που θυμάμαι ήταν που είδα τον κομήτη στο πάρκινγκ του ξενοδοχείου. Μπορεί να ήταν πολύ θαμπός αλλά ήταν μαγευτικός. Αν κανένας παρακολουθεί τα νέα ο κομήτης Pan-STARRS (το οποίο είναι το όνομα του αστεροσκοπίου στην Χαβάη που το ανακάλυψε) είναι ορατός αυτές τις ημέρες στον δυτικό ουρανό. Είπα λοιπόν να βγω να τον δω. Καθότι μένω στο κέντρο και είναι γεμάτο φώτα, δεν είδα τίποτα. Πέραν αυτού τα κτίρια του πανεπιστημίου εμποδίζουν την θέα δυτικά. Μόνο ρεαλιστικό ενδεχόμενο θα είναι να οδηγήσω σε κάποιο σκοτεινό σημείο με θέα δυτικά. Δεν γνωρίζω τέτοιο σημείο εδώ κοντά

Κατά τα άλλα το Σαββατοκύριακο ήταν αρκετά μοναχικό. Βγήκα χτες και περπάτησα για πρώτη φορά φέτος στην πόλη και είδα τις αλλαγές. Σε σχέση με πριν 3 χρόνια η πόλη έχει αλλάξει αρκετά. Τα κενά στο κέντρο έχουν κάπως γεμίσει με κτίρια, νέα ετοιμάζονται και γενικότερα η πόλη γίνεται πιο βιώσιμη. Πέρασα το Σάββατο χωρίς να μιλήσω σε άνθρωπο. Συνάδελφος μίλησε για έξοδο με κορίτσια σήμερα αλλά απεδείχθει too good to be true, υπαναχώρησε. Αν μη τι άλλο κάποιοι ακόμα δεν με έχουν καταλάβει. Πέταξε συνάδελφος ατάκα "είναι μεθυσμένη, μίλα της". Μάλλον το ανάποδο χρειάζεται, εγώ να είμαι ο μεθυσμένος.

Το πρωί πήγα στην εκκλησία όπου είχε γενική συνέλευση. Κάθισα μέχρι τέλους. Βασικό ζήτημα ήταν να αυξήσουν τον προϋπολογισμό της εικονογράφησης διότι ανακάλυψαν νέα τμήματα τύπου κολώνες τα οποία θα μπορούσαν να εικονογραφηθούν. Δεν μπορώ να πω ότι έγινε κάτι το φοβερό αλλά πέρασα μερικές ώρες. Αύριο ξαναπιάνω το διδακτορικό. Το ενδεχώμενο να πάω Spring Break φαίνεται να απομακρύνεται. Δεν είναι σωστό να ξεσηκώνεις κάποιον χωρίς μέχρι τέλους να το υλοποιείς...

Spring Break και Spring Cleaning

Για πρώτη φορά φέτος, καλώς εχόντων των πραγμάτων, δεν πρόκειται να πάω στο γραφείο το Σαββατοκύριακο να δουλέψω. Το ίδιο έελγα και την προηγούμενη εβδομάδα αλλά εν τέλει πήγα διότι ήθελαν δεδομένα για Geoleague. Έτσι ήρθε ο καιρός να καθαρίσω και το σπίτι ο οποίο συνάδελφος το χαρακτήρισε αχούρι. Πολύ άδικο δεν είχε, η ανακύκλωση είχε βγεί εκτός ελέγχου. Άφηνα δίπλα από το ψυγείο τα διάφορα πλαστικά αλλά δεν είχα σακούλα να τα βάλω και έτσι συσσωρεύονταν. Το φθινόπωρο απλά όταν γίνονταν 2 η 3 τα πήγαινα στο πανεπιστήμιο στον κατάλληλο κάδο. Λόγω όμως του κρύου και των κρυολογημάτων απλά δεν είχα πάει έναν μήνα τώρα. Σήμρα ξύπνησα, έβγαλα τις πατάτες από την χαρτοσακούλα τους (αυτή τη στιγμή ψήνονται στον φούρνο), έβαλα όλα τα χαρτιά, πήρα τα μπουκάλια αγκαλιά και τα άφησα την ανακύκλωση. Κάποια στιγμή αργότερα θα πάνε και τα χαρτιά στην ανακύκλωση, αλλά όχι ακόμα, έχω ακόμα να ξεκαθαρίσω όλο τα ταχυδρομείο μηνών το οποίο δεν είχα χρόνο να το διαχωρίσω.

Η εβδομάδα κύλισε ομαλά αν και κατά το κλασσικό εμφανίστηκε δουλειά από το πουθενά. Πρώτα έστειλα για το Geoleague την δουλειά μας. Επιτέλους αυτή την Δευτέρα δεν έχει να καθίσω αργά στο πανεπιστήμιο ενώ συνεδριάζουμε. Είδα διαλέξη απ'οπου πήρα κάποια βιβλιογραφία και ξεκίνησα να διαβάζω αυτά που ο καθηγητής μου ήθελε. Δυόμιση ημέρες αργότερα, με το κεφάλι λίγο να βράζει (σε τέτοιες καταστάσεις είναι που βλεπω παιδικές σειρές στην τηλεόραση, θέλω το μυαλό μου να χαλαρώσει!) είδα ξανά τον συσσυγραφέα μου και καθηγητή μου για το θέμα της πρώτης δημοσίευσης. Μου έδωσε σχόλια στα προφορικά για αναγκαίες αλλαγές. Μετά έπρεπε να δώσω και σχέδιο για το μάθημα μοντελοποίησης και κάθισα και έγραψα κάτι. Με το καλό ήταν πλέον Τσικνοπέμπτη, 8 άτομα πήγαμε και φάγαμε κρέας στο Outback. Σε σχέση με το Texas έχεις λιγότερο κρέας για τα ίδια λεφτά, αλλά για την παρέα πήγαμε και για γιορτάσουμε την ημέρα. Οι Ελληνοαμερικάνοι έμαθαν και για την συγκεκριμένη εορτή, οι περισσότεροι αγνοούν τις Απόκριες διότι στην Αμρρική δεν εορτάζεται. Παρασκευή ήμουν αρκετά εξαντλημένος ψυχικά διότι οι πιο πολλοί πλέον έχουν φύγει από το πανεπιστήμιο. Μετά από το μάθημα είπα να κάνω την δουλειά που μου είπαν για τη δημοσίευση και βεβαίως βρήκα ότι κάποια απο τα δεδομένα μου ήταν λάθος. Καθότι το κεφάλι καζάνι έπιασα εν τέλει και διάβασα 3 ακόμη άρθρα. Δεν μπορούσα παραπάνω.

Το βράδυ βγήκα με παρέα στην πόλη. Υπό άλλες συνθήκες δεν θα έβγαινα, αλλά απόψε θα είναι εντελώς νέκρα, ήταν ή χτες ή ποτέ. Το καλό με την υπόθεση είναι ότι ο συγκεκριμένος συνάδελφος ενδιαφέρεται για διακοπές Spring Break. Ένα διήμερο δεν θα έλεγε οχι, και σίγουρα το χρειάζομαι. Ήρθε η ώρα να δω τι υπάρχει διαθέσιμο

Πηγαίνοντας προς Spring Break

Αύριο ξεκινά η τελευταία εβδομάδα πριν το Spring Break. Σε άλλες συνθήκες κάπου εδώ θα πνιγόμουν με εργασίες για τα μαθήματα. Όχι φέτος διότι απλά δεν έχω πάρει σοβαρά μαθήματα. Μετά την παράταση κατά μία εβδομάδα για το Geoleague έχω τα συνεχόμενα e-mail με αλλαγές στην εργασία, αλλά αυτά περισσότερο δεν με αφήνουν να ηρεμήσω παρά με κουράζουν. Μετά 10-15 λεπτά αλλαγές τα εγκρίνω ή τα στέλνω και λίγες ώρες αργότερα μου ξαναέρχονται αλλαγές ή αιτήματα για νέα δεδομένα. Εάν ο καιρός ήταν καλύτερος δε θα με πείραζε, με την θερμοκρασία υπό το 0 όλη μέρα, το να περπατήσω μέχρι το γραφείο για να τα ικανοποίησω είναι μαρτύριο. Δυστυχώς όμως οι συνάδελφοι μου έχουν περισσότερη δουλειά, έτσι κάθισα αυτό το Σαββατοκύριακο σπίτι. Αύριο με το καλό στέλνω τον διαγωνισμό στην επιτροπή και παρουσιάζω την εργασία μου οποτε; Όντως, τι γίνεται αύριο; Έχω τελειώσει για το εξάμηνο και το μόνο που με απασχολεί είναι το μοντέλο στο μάθημα που κάνω με τον καθηγητή; Το τελευταίο δεν φαινεται δύσκολο αλλά πάντα τα εύκολα ήταν που φοβάμαι. Είμαι σε κατάσταση που συνήθως βρίσκομαι μόνο καλοκαίρια, περιμένω σχόλια από τους καθηγητές και ενδιάμεσα διαβάζω βιβλιογραφία. Όταν με το καλό μου στείλει ο ένας τα σχόλια μπορώ πλέον να δημοσιεύσω. Μετά ακολουθεί περισσότερη έρευνα, ο βασικός λόγος που κυρίως διάβαζα αυτή την εβδομάδα είναι ότι ο καθηγητής μου έλειπε και ήθελα να του μιλήσω πριν προχωρήσω περαιτέρω. Σε κάθε περίπτωση ελπίζω αυτό το Spring Break, το οποίο θα είναι μάλλον το τελευταίο μου, να πάω διακοπές με παρέα. Αλλά όπως δεν πήγα πουθενά αυτό το Σαββατοκύριακο (πλην της εκκλησίας) έτσι και η ευτυχής κατάληξη δεν εξαρτάται από εμένα μόνο.

Για την ιστορία κάπου την προηγούμενη εβδομάδα πέρασα τους 3000 αναγνώστες ιστορικά. Λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι έχω λίγο πάνω απο 200 αναρτήσεις, κάθε ανάρτηση μου έχει 10-15 αναγνώστες. Και εις ανώτερα...