Η Ρεπούση του Virginia Tech

Ο τυφώνας Sandy έχει χτυπήσει την Ανατολική Ακτή. Καθότι εδώ είμαστε ψηλά στα βουνά δεν μας επηρεάζει αμέσως, ωστόσο έξω χιονίζει. Φαίνεται ότι Αρκτικός αέρας από τον Καναδά κατέβηκε καθότι ο τυφώνας ανακατεύει τα καιρικά φαινόμενα. Ως προς αυτό και για τα συνέδρια από τα οποία μόλις γύρισα θα γράψω άλλη μέρα. Θέμα σήμερα είναι η αφίσα μου για τον Πρώτο Βαλκανικό.

Πριν από 100 χρόνια, οι προπαππούδες μας αγαπημένοι και μονιασμένοι (όσο τουλάχιστον είναι αγαπημένοι και μονιασμένοι οι Ελληνες) πολέμησαν ενάντια στους Τούρκους κατά τον 1ο Βαλκανικό. Ο πραγματικός φόβος για πιθανές γενοκτονίες μετά τη διακύρηξη της Θεσσαλονίκης των Νεώτουρκων του 1911 είχε ως αποτέλεσμα να παραμερίσουν οι Χριστιανικές Δυνάμεις των Βαλκανίων τις διαφορές του και να πολεμήσουν όλες μαζί την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Καθότι 26 Οκτωβρίου εορτάζεται η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και με σκοπό να μάθουν οι νεώτεροι και οι Ελληνοαμερικάνοι ετοίμασα μία αφίσα με την ιστορία του Πρώτου Βαλκανικού. Σε αυτή εξήρα το ρόλο των Βούλγαρων συμμάχων, ανέφερα τις διακρίσεις με βάση τη θρησκεία που έκανε η Οθωμανική Αυτοκρατορία και έβαλα μία εικόνα από λαϊκή λιθογραφία με την παράδωση του Ταχσίν Πασά στο Διάδοχο Κωνσταντίνο όπου του υποκλείνεται. Ο καθηγητής σύμβουλος του συνδέσμου των Ελλήνων φοιτητών χαρακτήρισε την αφίσα offensive διότι έδειχνα τον πόλεμο ως διαμάχη Χριστιανών-Μουσουλμάνων (ήταν και αυτό), είχα κρίσεις του τύπου ότι ο Ελληνικός Στόλος είχε καλύτερη ναυτοσύνη (περιγραφή κατά λέξη για τους Άγγλους στο Τραφάλγκαρ) και ότι η λαϊκή λιθογραφία ήταν προσβλητική. Εννοείται ότι δεν έχει δυνατότητα βέτο στις πράξεις του συνδέσμου, πάντως την αφίσα την τύπωσα και μάλιστα την έχω αναρτήσει στον διάδρομο του τμήματος γεωγραφίας. Κάθισα και μίλησα με τον (Αμερικανό) πρόεδρο του τμήματος ο οποίος με παρότρυνε να το κάνω. Σε κάθε περίπτωση ζήτησα σήμερα και την γνώμη συνονόματου μου έλληνα καθηγητή ο οποίος είναι στις Διεθνείς Σχέσεις, εν αντιθέσει με τον σύμβουλο μας ο οποίος είναι μεταλλειολόγος, να μου πει τα σχόλιά του. Κατά την γνώμη του θα έπρεπε να αλλάξω την διατύπωση της τελευταίας φράσης και αντι "οι Τούρκοι δεν έμελλε ποτέ να ξαναγίνουν κυρίαρχη δύναμη στα Βαλκάνια και το Αιγαίο" να είχα γράψει "οι Οθωμανοί", αλλά λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι έγινε από φοιτητές για φοιτητές και εντός του Πανεπιστημίου σε καμία περίπτωση δεν υπήρχε πρόβλημα να την αναρτήσω.

Η πραγματική ευθυνοφοβία ορισμένων καθηγητών πραγματικά φοβίζει. Πρέπει να κρύψουμε την ιστορία μας με σκοπό να μην ενοχλήσουμε τους θύτες. Κακώς νικήσαμε και το γιορτάζαμε. Ας μην πούμε την ιστορική αλήθεια διότι μπορεί να ενοχλήσει. Οι νίκες που γιορτάζουμε να είναι μόνο οι καλές, ενάντια στους ιδεολογικούς εχθρούς, οι εθνικοί εχθροί κακώς τους πολεμήσαμε. Δυστυχώς αυτός είναι ο δρόμος της Ρεπούση, όχι της αλήθειας

Shapiro Wilk Test

Οι περίοδοι χαμηλής έντασης είναι αρκετά επικίνδυνοι διότι όταν πιάνω αυτά που έχω αφήσει μετά μου έρχονται όλα κατα πάνω μου. Όταν πέρασα τα preliminaries μου δώθηκε εντολή να ετοιμάσω research proposal. Όπως ανέφερα και σε προηγούμενες αναρτήσεις μου κάθισα και έγραψα την πρόχειρη εκδοχή και εν συνεχεία αφού το έδωσα στον καθηγητή έπιασα τα επόμενα. Μεταξύ αυτών ήταν και να διαβάσω τη βιβλιογραφία που κατέβασα η οποία περιέχει και σημαντικά στοιχεία για το διδακτορικό μου αλλά και για το research proposal. Κάθισα λοιπόν με τον καθηγητή μου και συζητήσαμε τι να γράψω, διάβαζα ενδιάμεσα και δημοσιεύσεις και μπορώ να πω ότι με τις τελευταίες ζαλίστικα. Δυστυχώς ο τομέας των υπηρεσιών οικοσυστήματων (ecosystem services) δεν είναι καλά ορισμένος, οι δημοσιεύσεις που διαβάζω απλά με ζαλίζουν διοτι είναι πυκνογραμμένες και με πολύ συγκεκριμένα ορισμένη ορολογία. Η χθεσινή ημέρα ήταν και ημιαργία και έτσι είπα να κάτσω και να προχωρήσω στην τελική έκδοση του research proposal. Ε, απλά προχώρησα. Μετά από μερικές αναδιαρθρώσεις απλά τα παράτησα και είπα να πιάσω τα διάφορα άλλα που χρωστάω με ημερομηνία λήξεως κοντύτερα. Ας είναι καλά τρεις δημοσιεύσεις που κατέβασα για το μάθημα LiDAR χωρίς να τις έχω διαβάσω ακόμη, διότι απλά είχα δαπανήσει υπερβολικά πολλή φαιά ουσία για να κάνω κάτι το σοβαρό.

Παραδόξως κοιμήθηκα αρκετά καλά την νύχτα και ξύπνησα αρκετά κεφάτος για να διαβάσω σήμερα. Το 4ο homework LiDAR δεν το είχα πιάσει καθόλου παρότι πρέπει να το παραδώσω αρκετά σύντομα, μετά από ένα ερώτημα σε συνάδελφο (η οποία το απάντησε ταχύτατα) κάθισα επιτέλους να το κανω. Περίμενα ότι θα το έπιανα για λίγες ώρες και είτε (ναι, ήμουν αισιόδοξος) θα το τελείωνα είτε θα το εγκατέλειπα αναζητώντας βοήθεια. Θεώρησα επίσης ότι ήταν μία εξαιρετική ευκαιρία να ξαναπιάσω την R με την οποία είχα να ασχοληθώ χρόνια. Χρειάστηκε πολύ ώρα το να ξαναβρώ πως εισάγεις δεδομένα απο αρχείο. Εν συνεχεία άρχισα να προγραμματίζω τους υπολογισμούς αλλά και τους βρόγχους για να αποφύγω την επανάληψη. Σε κάποιο σημείο πραγματικά το εγκατέλειψα και πήγα να φύγω για να συνειδητοποιήσω τι κάνω λάθος. Τέλος, μετά από αρκετό μπέρδεμα με τα γραφικά (τα οποία είναι ευτυχώς άχρηστα διότι η R ως γνωστόν είναι άχρηστη εντελώς στα γραφικά) έφτασα στα σημεία που δεν καταλάβαινα. Πρώτο ήταν το τεστ κανονικότητας. Ευτυχώς η καθηγήτρια στις διευκρινήσεις ανέφερε και ποίο τεστ κανονικότητας της κατανομής επιθυμεί, το τεστ Shapiro-Wilk. Έπιασα το τεστ, ομαδοποίησα το αποτέλεσμα σε πίνακα και μετά έφτασα στο ανυπέρβλητο εμπόδιο: τον υπολογισμό βιομάζας μέσω γραμμικής παρεμβολής. Εκεί σήκωσα ψηλά τα χέρια: δεν έχουμε δεδομένα βιομάζας, τουλάχιστον απ'όσο θυμάμαι. Σε κάθε περίπτωση μπορώ να βρω την καθηγήτρια τη Δευτέρα και να την ρωτήσω. Όταν έφυγα από το γραφείο ήταν 5 η ώρα, δούλεψα λες και πρόκειτο για κανονική εργασιμη. Το προηγούμενο εξάμηνο τα συνήθιζα πολύ, αυτό όμως το εξάμηνο είχα καθίσει περισσότερο τα Σαββατοκύριακα. Δυστυχώς παρά την πολλαπλή επασχόληση μου με τις υποχρεώσεις μου δεν κατάφερα να ολοκληρώσω καμία. Και αύριο με βλέπω να κάθομαι κάποιες ώρες μπας και τελειώσω τουλάχιστον κάτι. Μέσα σε όλα αυτή είναι και η τελευταία εβδομάδα όπου θα είμαι στην πόλη πριν τις 28 Οκτωβρίου και εβδομάδα των γενεθλίων μου. Αν δεν καταφέρω να ολοκληρώσω κάτι με βλέπω να διαλύομαι γενικώς...

200η Αναρτηση!

Σε σχεδον 3 χρόνια έχω πλέον 200 αναρτήσεις. Δεν περίμενα ότι θα έφτανα τόσο μακριά και σε καμία περίπτωση δεν περίμενα ότι θα είχα τέτοια τακτικότητα. Πιθανόν να φτάσω τις 300 αναρτήσεις πριν τελειώσω το διδακτορικό αν και για να πω την αλήθεια αναρτώ τακτικότερα κατά τη διάρκεια των διακοπών, όχι κατά τη διάρκεια των μαθημάτων.

Το ταξίδι στην Charlotte απεδείχθει εξαιρετικά ενδιαφέρον, έστω και αν χάσαμε και τους δύο αγώνες μας. Διασκέδασα πολύ και τις δύο νύχτες ενώ επιτέλους γνώρισα και περισσότερους Ελληνες ντόπιους. Το κακό είναι ότι έσπασα το νύχι του ποδιού μου και δεν είχα είτε εγώ είτε κανένας άλλος από την αντιπροσωπεία μας νυχοκόπτη ή ψαλιδάκι. Ας είναι ένα βασικό μάθημα, πλέον θα κουβαλάω ακόμα και αν έχω κόψει τα νύχια μου πρόσφατα. Το σπάσιμο προήλθε από τον πολύ χορό την Παρασκευή βράδυ και οι αγώνες την επομένη δεν βοήθησαν. Πάντως βρήκα λύση εκ των ενόντων και προχώρησα. Η δυσκολία μου στις κοινωνικές συναναστροφές φάνηκε και σε αυτό το ταξίδι αλλά τουλάχιστον δεν προκάλεσε ανεπανόρθωτη βλάβη.

Με συστηματική αν και όχι ιδιαίτερα εντατική δουλειά προχωράω και με τις άλλες δουλειές μου. Δεν μπορώ να πω ότι θα ηρεμήσω εώς ότου τελειώσει το εξάμηνο αλλά πλέον έχω μάθει πως να χειρίζομαι την κατάσταση χωρίς να καταρρέω ψυχολογικά υπό το βάρος της. Πραγματικά βελτιώνομαι